ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ
Έβλεπα τον κατσουφιασμένο Βενιζέλο να παρακολουθεί την ομιλία του Σαμαρά στο τέλος της διαδικασίας ψήφισης του προϋπολογισμού και, τρόπος του λέγειν, τον λυπήθηκα. Δεν ήταν μόνο τα ψεύδη και οι ανοησίες του πρωθυπουργάκου. Άλλωστε, τα ψέματα είναι ο θεμέλιος λίθος της κυβερνητικής πολιτικής και εκφωνούνται με περισσό θράσος για την αγορά πολιτικού χρόνου. Γενικά, η ομιλία του Σαμαρά δεν θα άντεχε ούτε σε φοιτητικό αμφιθέατρο. Εκπρόσωπο του μπρεζνιεφισμού και του χτες αποκάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα, χωρίς μάλιστα να παρεξηγηθεί η Αλέκα Παπαρήγα. Αποπειράθηκε να κεφαλαιοποιήσει υπέρ της Ν.Δ. την υπαγορευμένη από τους δανειστές νεοφιλελεύθερη πολιτική, χωρίς καμιά αναφορά στη... θυσία του αντιπροέδρου στον οποίο έδωσε τη χαριστική βολή, απονέμοντας τρία νόμπελ οικονομίας στον Στουρνάρα για τις επιτυχίες του! Πώς όμως να αντιδράσει ο Βενιζέλος, όταν χωρίς την προστασία του Σαμαρά κινδυνεύει να βρεθεί στο σκαμνί της Δικαιοσύνης για το σκάνδαλο των υποβρυχίων και για ακόμη όσα πιθανόν να προκύψουν;
ΜΕ ΑΦΘΟΝΑ ψέματα και δύο-τρία παλαιοημερολογίτικα τσιτάτα καθάρισε και αυτοχρίστηκε επαναστάτης που σώζει τον τόπο! Εκτός από την ανεργία, σε όλα τα άλλα, πρωτογενές πλεόνασμα, ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, βιωσιμότητα χρέους, σκίζουμε, είπε. Αλλά τι νόημα έχει να απαντήσουμε εμείς; Ας φιλοξενήσουμε τις απαντήσεις εκπροσώπων της οικονομίας και των ευρωπαϊκών θεσμών. Στην τελευταία προ μηνός ανακοίνωση του Συνδέσμου Βιομηχανικών επιχειρήσεων, μεταξύ άλλων, υπήρχε αναφορά και στην ικανότητα της κυβέρνησης Σαμαρά, σημειώνοντας: "Στη σημερινή Ελλάδα της ύφεσης και της απο-ανάπτυξης, στην Ελλάδα που αναλαμβάνει σε λίγες εβδομάδες την προεδρία της Ε.Ε., ο όρος 'βιομηχανική πολιτική' δεν υπάρχει στον δημόσιο διάλογο, η λέξη «βιομηχανία» έχει γίνει περίπου μεταφορική, η έννοια της βιομηχανικής αναγέννησης φαντάζει εξωτική. Παρά την ξεκάθαρη ευρωπαϊκή γραμμή, ο όρος 'βιομηχανική πολιτική' λάμπει διά της απουσίας του και στα επίσημα κείμενα για τις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας. Ας γίνει επιτέλους συνείδηση ότι η παραγωγική βάση της χώρας καταρρέει. Το όριο της ανήκεστης βλάβης είναι κοντά".
ΣΤΗΝ ανακοίνωση (τον Σεπτέμβριο) μεταφοράς της έδρας του στις Βρυξέλλες, ο μεγαλύτερος σήμερα βιομηχανικός όμιλος της χώρας, η ΒΙΟΧΑΛΚΟ, με προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, ανέφερε τους λόγους που την οδήγησαν στην απόφαση μετανάστευσης. Το υψηλό ενεργειακό κόστος, περί το 35% με 40% πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, το αυξημένο χρηματοοικονομικό κόστος (Euribor +5% στην Ελλάδα, Euribor +1%) στο Βέλγιο, που σημαίνει όφελος 14 εκατομμυρίων ευρώ ανά μονάδα, η επιβράδυνση της ζήτησης στις οικονομίες της Ευρωζώνης και η βαθιά ύφεση στην οποία εξακολουθεί να βρίσκεται η ελληνική οικονομία. Επιπλέον, στην ανακοίνωση τονιζόταν ότι παρά την υψηλότερη φορολογία του Βελγίου, 32% σε σχέση με το 24% εδώ η βιωσιμότητα το ομίλου θα έμπαινε σε δοκιμασία αν δεν έκανε την κίνηση. Και συμπληρωνόταν: Κρίμα στις θυσίες των εργαζομένων που ουδεμία σχέση έχουν με τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής βιομηχανίας.
ΠΑΜΕ παρακάτω, Αντώνιε. Σε άρθρο της η Frankfurter Allgemeine, τη Δευτέρα, αναφέρει: «Το πλεόνασμα στον ελληνικό προϋπολογισμό είναι αποτέλεσμα λογιστικών τρικ» και εξηγεί τον σκεπτικισμό των Ευρωπαίων ως εξής: «για παράδειγμα, δεν περιλαμβάνει αρκετά δισεκατομμύρια που χρωστά το Δημόσιο σε προμηθευτές. Την ίδια ώρα διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν εφαρμόζονται. Οι πιστωτές το γνωρίζουν αυτό, αλλά το ανέχονται, διότι εν όψει ευρωεκλογών πρέπει πάση θυσία να καταγραφεί μια επιτυχία στην Ελλάδα. Χωρίς όμως ένα νέο κούρεμα, η κρίση δεν θα τερματιστεί». Και ολοκληρώνουμε με τη βιωσιμότητα του χρέους. Όπως έγραψε ο Βόλφγκανγκ Μίνχαου στους F.T.: "Ο ΟΟΣΑ προβλέπει ότι το ελληνικό χρέος θα σταθεροποιηθεί στο 160% του ΑΕΠ το 2020. Η Ε.Ε. και το ΔΝΤ στηρίζουν όλα τα δεδομένα του προγράμματος διάσωσης στον στόχο να είναι 124%. Μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια, η Ελλάδα ή θα χρεωκοπήσει, ή θα εξέλθει από το ευρώ, ή και τα δύο". Καλή σας νύχτα, κύριε Σαμαρά.
dchristou52@gmail.com
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου