Έβαλαν τους σκλάβους, να παριστάνουν τους ...αφέντες!

Με την προχθεσινή ανάληψη από την Ελλάδα της ευρωπαϊκής προεδρίας και βλέποντας τις προετοιμασίες, τις απαγορεύσεις μετακινήσεων στο κέντρο της Αθήνας, τις υποδοχές των ηγετών της Ε.Ε.και τους τεμενάδες που έκαναν οι ηγέτες της χώρας μας προς τους ξένους πολιτικούς και οικονομικούς επικυρίαρχους, μου ήρθαν στο νου οι κοτζαμπάσηδες των χρόνων της οθωμανικής επικυριαρχίας στη χώρα μας, δηλαδή τα κατά τόπους «επιφανή» άτομα, που επίσης ήταν σκλάβοι που επελέγησαν από τον κατακτητή σαν τοποτηρητές του και οι οποίοι παριστάνοντας...τους αφέντες στον υπόδουλο ελληνισμό, τον υποχρέωναν να πειθαρχεί προς τους νόμους της σκλαβιάς που διέταζαν οι Οθωμανοί πασάδες και αγάδες επικυρίαρχοι.

Ο Μπαμπινιώτης στο λεξικό του, στο λήμμα «κοτζαμπάσης», δίνει αρχικά την ερμηνεία του τοπικού άρχοντα, ή του προύχοντα και γενικότερα του αρχηγού κοινότητας, επί τουρκοκρατίας.

Αυτή η ερμηνεία βόλευε και τον ίδιο τον κοτζαμπάση, όμως δευτερευόντως, δίνει και την άλλη ερμηνεία του ανθρώπου που φέρεται με αυταρχικότητα και αυθαιρεσία, δηλαδή του σατράπη, απέναντι σ' αυτούς που του όρισαν να διοικήσει και να διαφεντέψει.
Πράγματι, η Ιστορία απέδειξε, πλην ορισμένων ελάχιστων εξαιρέσεων, ότι η δεύτερη ερμηνεία ήταν και η ορθότερη, καθότι ο κοτζαμπάσης, ως γνωστόν, δεν ήταν λαοπρόβλητος, αλλά ένα άτομο μισητό, που ταυτίστηκε με τον Τούρκο κατακτητή και εκτελούσε τυφλά και συχνά, με υπερβάλλοντα ζήλο, τις εντολές των αφεντάδων του, αδιαφορώντας παντελώς για τα βάσανα και τα προβλήματα που προξενούσε στους Ρωμιούς, καθώς το μόνο που τον ενδιέφερε, ήταν το πώς θα έχει ευχαριστημένα τα αφεντικά του, ώστε να μπορέσει να παραμείνει στην «καρέκλα» του, απολαμβάνοντας τα προνόμια που του δόθηκαν, ξεπουλώντας την Πατρίδα και τον λαό της...

Ο Κουντουριώτης τους αποκαλούσε τουρκοπροεστούς και ο απλός λαός τουρκοκοτζαμπάσηδες.

Ο Καποδίστριας έλεγε πως ήταν «Τούρκοι φέροντες χριστιανικά ονόματα», π.χ.Τούρκογλου!!!

Παραλληλίζοντας το «χθες» με το «σήμερα» διαπιστώνει κάποιος εύκολα, ότι υπάρχουν πάρα πολλά κοινά σημεία, με μόνη τη διαφορά, ότι τη θέση των τότε οθωμανών, πήραν οι σημερινοί ευρωπαίοι τοκογλύφοι δανειστές μας, με προεξάρχοντες τους πολιτικούς ηγέτες της Γερμανίας, Μέρκελ και, Σόϊμπλε, οι οποίοι φρόντισαν και διόρισαν «δικούς» τους, κοτζαμπάσηδες στη χώρα μας, οι οποίοι εφαρμόζουν στους σημερινούς Ρωμιούς πολύ χειρότερα μέτρα, από εκείνα του «χθες», λέγοντας τάχα πως τους λυπούνται, αλλά δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά...

Και για να καταλάβετε την πλήρη ταύτιση του «χθες» με το «σήμερα», ακόμη και στο τρόπο επιλογής των έμπιστων υποτακτικών τους, σας θυμίζω ότι και επί οθωμανικής επικυριαρχίας, ο διορισμός των κοτζαμπάσηδων γινόταν με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που γίνεται και σήμερα, δηλαδή οι Τούρκοι έδιναν εντολή: όποιον ήθελον εύρει «εύλογον», εκείνον να εκλέγουν... 

Και εφιστούσαν την προσοχή προς τους αρμόδιους για την εκλογή «μη τυχόν εις την εκλογήν εισχωρήσωσι τινες εκ της τάξεως των γεμιτζήδων η' άλλοι τινες εκ των εγχωρίων ραγιάδων.». Αλλά και σε αυτές τις περιπτώσεις οι εκλογές που γίνονταν «δι' επιφωνήσεως και ουχί δια ψηφοφορίας, δεν ήταν ελεύθερες, προπάντων οσάκις οι Οθωμανοί δια της βίας επενέβαιναν, προσπαθούντες όπως εκλεχθώσιν οι αφωσιωμένοι αυτοίς», λένε οι ιστορικοί.

Αν ανατρέξουμε λοιπόν στο «σήμερα» και θυμηθούμε τις παρεμβάσεις των σημερινών ξένων επικυρίαρχων στις πρόσφατες εκλογικές μας διαδικασίες, με απειλές ότι θα μας βγάλουν από το ευρώ, θα μας βγάλουν από την Ε.Ε., θα μας χρεοκοπήσουν και ένα σωρό άλλες απειλές, προκειμένου ο Ρωμιός να ψηφίσει έντρομος, τους κοτζαμπάσηδες που θα εξυπηρετούν εκείνους, δηλαδή τους ξένους τοκογλύφους, δανειστές και επικυρίαρχους, θα διαπιστώσει την απόλυτη ομοιότητα και αποτελεσματικότητα με τις τότε παρεμβάσεις των Οθωμανών κατακτητών!

Επομένως, δεν φαίνεται να άλλαξε τίποτε από τότε, ούτε και τα μυαλά μας πήραν στροφές.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Θα παραμείνουμε εσαεί ραγιάδες ή θα μιμηθούμε τους ένδοξους προγόνους μας και θα στείλουμε από εκεί που ήρθαν, νέοι επικυρίαρχοι και κοτζαμπάσηδες... 

Νομίζω ότι πρέπει να έγινα πλήρως αντιληπτός... Αν όχι, καλά να πάθουμε...

gianniotis