Τυφλή, αργή και κουρασμένη ελληνική δικαιοσύνη

Γουινέα, Αφγανιστάν και μετά Ελλάδα

Ο Τ.Ξ. ζήτησε τον επαναπροσδιορισμό της σύνταξής του στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στις 13 Νοεμβρίου του 2002. Οταν η αίτησή του απορρίφθηκε, προσέφυγε στο Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο τον δικαίωσε τον Απρίλιο του 2008. Η απόφαση του δικαστηρίου εκτελέστηκε 15 μήνες αργότερα από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, το οποίο αναπροσάρμοσε τη σύνταξη αναδρομικά από 1.1.2007. Χρειάστηκε νέα προσφυγή στο Ελεγκτικό Συνέδριο στα τέλη του 2009 με αίτημα την αναπροσαρμογή της σύνταξης για την περίοδο 2002-2006. Η υπόθεση παρέμενε εκκρεμής μέχρι τον θάνατο του αιτούντα τον Μάρτιο του 2013. Ενα χρόνο μετά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα για υπερβολική διάρκεια δίκης. 

Αν και δεν χρειάζονται όλες οι υποθέσεις έντεκα χρόνια, εντούτοις ο μέσος χρόνος έκδοσης απόφασης μίας υπόθεσης στην Ελλάδα είναι 1.580 ημέρες, δηλαδή περίπου 4,5 χρόνια! Η τυφλή, αργή και κουρασμένη ελληνική δικαιοσύνη εξακολουθεί να σέρνεται και να σέρνει μαζί της εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που χάνουν χρόνο, χρήμα και υπομονή όταν χρειαστεί να περάσουν την πόρτα κάποιου δικαστηρίου. Ενδιαμέσως, βλέπουν καθ’ ομολογίαν δολοφόνους, όπως ο Γιώργος Ρουπακιάς, να αποφυλακίζονται.

Η εμφραγματική κατάσταση των ελληνικών δικαστηρίων, με τις μακρόσυρτες δίκες, τις αλλεπάλληλες αναβολές, τις τριτοκοσμικές συνθήκες των υποδομών, την εμβρυική μηχανοργάνωση και τα υπέργηρα μέσα, αποτελεί κατάντια για μια χώρα που θέλει να λέγεται σύγχρονη. Μόνο στο Πρωτοδικείο Αθηνών «μετρούν» 200.000 ποινικές υποθέσεις κατ’ έτος, ενώ στα διοικητικά πρωτοδικεία εκκρεμούν περίπου 270.000 υποθέσεις, από τις οποίες για 197.000 δεν έχει καν προσδιοριστεί δικάσιμος. Στα εφετεία εκκρεμούν περίπου 40.000 υποθέσεις.

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η Ελλάδα έχει το πιο αργό δικαστικό σύστημα στην Ευρώπη στην εκδίκαση εμπορικών υποθέσεων α’ βαθμού και το τέταρτο παγκοσμίως, πίσω από τη Γουινέα, το Σουρινάμ και το Αφγανιστάν, ενώ στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχουμε περισσότερες από 400 καταδίκες για αρνησιδικία. Τέλος πάντων, στη νομολογία υπάρχει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Αυτό το δικαίωμα έχουν και οι γονείς του Παύλου Φύσσα, που ζητούν την καταδίκη εκείνου που σκότωσε το παιδί τους.

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΝΤΑΡΑΚΗ