Αναρτήσεις
Η θλιβερή ιστορία των δύο κυρίων με τις περούκες αποτελεί πλήγμα για όλους τους δημοσιογράφους, και ειδικά τους ανταποκριτές, οι οποίοι δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το περιστατικό και δεν χρησιμοποίησαν παρόμοιες μεθόδους ποτέ.
Η πραγματική δημοσιογραφία δεν παίζεται με αυτούς τους απαράδεκτους όρους, πρέπει να είναι καθαρή και να σέβεται τους κανόνες. Με λίγα λόγια, οι εν λόγω κύριοι δεν έπαιξαν ούτε με τους όρους της «ανορθόδοξης» δημοσιογραφίας, η οποία είναι άκρως επιθετική αλλά δείχνει το πρόσωπό της.
Γνώση του περιστατικού δεν έχω, διότι δεν ήμουν αυτόπτης μάρτυρας, οπότε αδυνατώ να υπεισέλθω στην ουσία της υπόθεσης. Οι φήμες που διακινούνται και σήμερα αγγίζουν τα όρια της τρέλας, αλλά νομίζω πως δίνεται μεγάλη αξία σε μια εντελώς ανόητη πράξη. Με αποτέλεσμα να χάνουμε την ουσία.
Πιστεύω ότι δεν ήταν πράξη που καθοδηγήθηκε από τον Alpha και το Star, διότι ούτε ο κ. Κοντομηνάς ούτε ο κ. Βαρδινογιάννης είναι ανόητοι. Κάθε άλλο. Και αν αποφάσιζαν να παγιδεύσουν τον Νίκο Παππά, ο οποίος φέρει ευθύνη για την οργή που μας διακατέχει, θα το έκαναν διαφορετικά. Διαθέτουν πάρα πολλά χρήματα για να εξασφαλίσουν τις υπηρεσίες μιας σοβαρής εταιρείας ασφαλείας για να τους κάνει τη δουλειά. Δεν θα διακινδύνευαν τη φήμη τους με δυο παιδαρέλια.
Δεοντολογία και συμφέροντα
Πληροφορήθηκα πως οι δύο κύριοι με τις περούκες ένιωσαν πως χάνουν τις δουλειές τους λόγω των λανθασμένων αποφάσεων του υπουργού Επικρατείας και μετέτρεψαν τους εαυτούς τους σε βασιλικότερους των κ. Κοντομηνά και Βαρδινογιάννη.
Αλλά το πρόβλημα της ελληνικής δημοσιογραφίας δεν είναι μόνο οι χιλιάδες απολυμένοι συνάδελφοι και η (σχεδόν) διάλυση του κλάδου. Γιατί να το κρύψουμε; Πόσοι ιδιοκτήτες μπορούν να πληρώσουν στην ώρα τους; Ενας; Αντε δύο... Πρόκειται για απαράδεκτη κατάσταση, που δημιούργησε η οικονομική κρίση. Πρέπει να είμαστε δίκαιοι. Πριν από την κρίση, ακόμα και μέχρι πρόσφατα, οι πλείστοι των ιδιοκτητών εκτελούσαν στο ακέραιο τις υποχρεώσεις τους...
Το πρόβλημα της δημοσιογραφίας, λοιπόν, είναι βασικά δεοντολογικό. Αρκετοί συνάδελφοι, ενώ άλλα πιστεύουν και αλλιώς τη γνωρίζουν τη δημοσιογραφία, υπηρετούν συμφέροντα. Είτε για «να βγάλουν τα προς το ζην», είτε γιατί αυτή τη δημοσιογραφία έμαθαν. Και στη μία περίπτωση και στην άλλη σφάλλουν. Πρόβλημα υπάρχει σε όλες τις βαθμίδες, από εμάς τους δημοσιογράφους μέχρι την κορυφή. «Θεός» είναι ο εντυπωσιασμός, σάμπως και αυτό θέλει ο αναγνώστης ή ο τηλεθεατής. Δεν είχαν προβλέψει οι υψηλά ιστάμενοι ότι τώρα που υπάρχουν και άλλες πηγές πληροφόρησης θα μας εγκαταλείψουν οι αναγνώστες και οι τηλεθεατές. Αυτό συνέβη.
Για να επιστρέψω εκεί που άρχισα, όμως... Δεν φταίνε, λοιπόν, μόνο οι κύριοι με τις περούκες, αλλά και αυτοί που εξέθρεψαν το φαινόμενο. Διότι τους εξανάγκαζαν να υπερβάλλουν, και να ψεύδονται ακόμα και για τον τόπο από τον οποίο έδιναν την ανταπόκριση. Φαντάζομαι την αγωνία αυτών των κυρίων όταν μετέδιδαν από την... Ουάσιγκτον ενώ βρίσκονταν στη Νέα Υόρκη. Και όταν εξαναγκάζεται κάποιος να πει ψέματα για τον τόπο διαμονής του, πόσο αληθινή θα είναι η είδηση;
Με κομμένα πλέον τα φτερά
Ημουν θύμα αυτών των μεθόδων, στις αρχές του χρόνου, και ένιωσα στο πετσί μου αυτά που ανακάλυψε τώρα το σύνολο της ελληνικής δημοσιογραφίας. Τότε, ελάχιστοι συγκινήθηκαν. Προσωπικά ήμουν βέβαιος ότι η λάμψη της παρα-τηλεόρασης θα τους έκαιγε τα φτερά, όπως και έγινε.
Οσον αφορά τον εγκέφαλο πίσω από τους εν λόγω κυρίους... Ναι, υπάρχει και είναι ανεγκέφαλος. Τους χρησιμοποίησε και τους πέταξε με συνοπτικές διαδικασίες στα σκουπίδια.
Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ
Επί ξυρού ακμής οι σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας
Ηταν πάλι προβληματική η συμπεριφορά του Ταγίπ Ερντογάν στη διάρκεια της γενικής συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, που ολοκληρώνεται τη Δευτέρα στη Νέα Υόρκη. Εδειξε τη γνωστή αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, τον άκρατο αυταρχισμό του, ήταν ο γνωστός απαράδεκτος άνθρωπος και ηγέτης... Οι πληροφορίες τον φέρουν να είναι και φοβισμένος, να τρέμει και τον ίσκιο του, κάτι που δεν πρέπει να απέχει από την πραγματικότητα, μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα.
Η μεγάλη του φοβία και το μεγαλύτερό του πρόβλημα είναι πάντα οι Κούρδοι του PKK και της Συρίας. Για την Ελλάδα και την Κύπρο ελάχιστα νοιάζεται. Φαντάζομαι, βλέποντας τις φωτογραφίες της συνάντησης του κ. Ερντογάν με τον Αλέξη Τσίπρα, ότι θα θεωρεί πως είναι της μιας χαψιάς ο Ελληνας πρωθυπουργός. Το τελευταίο διάστημα ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ συναγωνίζονται δημόσια ποιος θα εκστομίσει τα καλύτερα λόγια υποστήριξης προς τον Ερντογάν.
Ιδιαίτερα ο κ. Μπάιντεν εξοργίζει τους φίλους του όταν υμνεί τον πολιτικό που έχει φυλακίσει χιλιάδες ανθρώπους, ανάμεσά τους και πολλούς δημοσιογράφους. Η δημόσια συμπεριφορά των Αμερικανών ηγετών έναντι του προέδρου της Τουρκίας είναι προκλητική και εξοργιστική.
Αυτή βεβαίως είναι η δημόσια όψη των τουρκοαμερικανικών σχέσεων. Διότι οι Αμερικανοί, ως γνωστόν, παίζουν πολλά παιχνίδια. Τις πιο πολλές φορές, για το ίδιο θέμα, άλλα λένε δημόσια και άλλα ιδιωτικά. Η αποκάλυψη της εφημερίδας «New York Times» για την εντολή του κ. Ομπάμα να μελετηθεί από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας σχέδιο απευθείας εφοδιασμού των Κούρδων της Συρίας που μάχονται κατά του Ισλαμικού Κράτους είναι «βόμβα» στα θεμέλια των σχέσεων της Ουάσιγκτον και της Αγκυρας.
ΟΤαγίπ Ερντογάν δεν πρόκειται να δεχθεί την αμερικανική ενίσχυση των Κούρδων της Συρίας. Και θα αντιδράσει επειδή πιστεύει πως υπάρχει στενή συνεργασία με το PKK. Και ως άνθρωπος με εμμονές και ο οποίος φαντάζεται πράγματα, ήδη πιστεύει ότι εξυφαίνεται εναντίον του νέα συνωμοσία.
Η στρατηγική των ΗΠΑ και η επιμονή της να θεωρεί την Τουρκία ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής της στη Μεσόγειο αποδείχθηκε λανθασμένη. Η διόρθωση του λάθους σίγουρα δείχνει σοφία...
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου