Μια επέτειος από το κακό στο χειρότερο...

γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος

Πολύ σημαδιακή και γενεσιουργός μελαγχολικών σκέψεων, τούτη η επέτειος του ενός χρόνου από την τελευταία εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί συνέπεσε μ' ένα ορυμαγδό αρνητικών εξελίξεων για την κυβέρνηση, οι οποίες δεν της επέτρεψαν, καν, να την γιορτάσει. Τυπικά έστω...

Και δεν είναι, τόσο, οι νέες περικοπές των συντάξεων (που δεν θα κοβόντουσαν επ' ουδενί...), η δυστοκία της αξιολόγησης, το μεταναστευτικό που ξαναφουντώνει επικίνδυνα λόγω συγκυρίας αλλά και σωρευμένης αδράνειας της κυβέρνησης, ο επαπειλούμενος “κόφτης” ως αποτέλεσμα της δραματικής στέρησης των δημοσίων εσόδων εξ αιτίας της πραγματικής αδυναμίας της κοινωνίας να ανταποκριθεί στις υπερβολικές και διαρκώς αυξανόμενες φορολογικές επιβαρύνσεις. Αυτά, λίγο-πολύ ήταν οι αναμενόμενες (και δύσκολα διαχειρίσιμες...) συνέπειες της διαρκούς οπισθοχώρησης της Ελλάδος σ' όλα τα μέτωπα, της Ελλάδος που αρνείται πεισματικά να τολμήσει τις αναγκαίες υπερβάσεις, να εκσυγχρονισθεί στις απαιτήσεις των καιρών, να επιχειρήσει να γίνει οργανωμένο κράτος...

Το μεγάλο στραπάτσο που έπαθε η κυβέρνηση, ήρθε στο θεσμικό επίπεδο. Και είχε ως αποτέλεσμα να χάσει και την τελευταία γυαλάδα την οποία διατηρούσε, υποτίθεται, το πολυδιαφημισμένο και υπερτιμημένο στο φαντασιακό της αριστεράς “ηθικό πλεονέκτημα” της. Κατήγγειλε (και δικαίως) ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση του 4 αλλά και του 16% τους κυβερνώντες του κατεστημένου για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης. Για ανάπτυξη του συστήματος διαπλοκής και διαφθοράς, μέσω (μεταξύ των άλλων) και ενός θολού και αμφισβητούμενης...ημιπαρανομίας τηλεοπτικού τοπίου, επί 26 χρόνια-και πάλι δικαίως. Ευαγγελίσθηκε την διαφάνεια και την επιβολή της νομιμότητας (“θα τους ταράξουμε στην νομιμότητα!”, θυμάστε;). Και, όχι μόνο δεν έκανε απολύτως τίποτε προς την κατεύθυνση αυτή στο θεσμικό επίπεδο, αλλά αποδείχθηκε, και μάλιστα με οίηση και προκλητικότητα, χειρότερη των προκατόχων της!

Το αμήχανο “επιχείρημα” που διατυπώνεται (και διακινείται παρασκηνιακά και από τον επικοινωνιακό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ...) “γιατί, οι άλλοι ήταν καλύτεροι;”, έχει μια πολύ συγκεκριμένη και αποστομωτική απάντηση: “όχι, δεν ήταν καλύτεροι!Αλλά εσείς εκλεχθήκατε για ν' αποδειχθείτε καλύτεροι, και δυστυχώς δεν είστε! Είστε χειρότεροι, γεμάτοι οίηση και ψευδεπίγραφες αυταπάτες!” Και, ως γνωστόν, η διάψευση προσδοκιών και ελπίδων, είναι χειρότερη από την ανυπαρξία τους...

Η “Αττικής”, ήταν μια τράπεζα “βολική” και επί των προηγούμενων-αλλά επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ, ξεσάλωσε! Ίσως γιατί οι άλλες, οι “συστημικές”, ελέγχονται πλέον εξονυχιστικά από την ΕΕ, και μόνη διέξοδος για... “βολική” τράπεζα, είναι μια μη “συστημική”, υπέρ της ανάγκης δημιουργίας και επιβίωσης της οποίας έχει μιλήσει τόσο... παθιασμένα και ο αντιπρόεδρος Δραγασάκης. Κι' αλήθεια, αν ο Τύπος (ακόμη και τα διαπλεκόμενα μη αδειοδοτηθέντα κανάλια...) δεν είχαν ψάξει τόσο επίμονα και εξονυχιστικά την περίπτωση Καλογρίτσα, τα... βοσκοτόπια, τις προβληματικές εγγυητικές, όλα θα ήταν... “καλώς γενόμενα”; Εδώ με τέτοια τεράστια και αναπάντητα ερωτηματικά να αιωρούνται και ν' αποτελούν ζητήματα δικαστικής διερεύνησης για την συγκεκριμένη περίπτωση “υπερθεματιστή” που αναδεικνύεται σε μέγα σκάνδαλο εν βρασμώ, και ο υπό τον κ. Παπά Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης, έβαλε την... τζίφρα και την υπογραφή του ότι το “πόθεν έσχες” του είναι... καθαρό και εν τάξει! Και, μάλιστα, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας (την ώρα που ο προϊστάμενός του κ. Καμμένος καταγγέλλει τα μύρια όσα για τον... κουμπάρο του Καλογρίτσα!) κ. Βρίτσας, βγαίνει στα κανάλια και λέει... “σημασία έχει να πέσει το ζεστό χρήμα!” Πόθεν και πως προερχόμενο είναι... ασήμαντη λεπτομέρεια!

Δεν του... έκατσε καλά του κ. Τσίπρα η επέτειος της εκλογικής του επικράτησης -και το ξέρει. Γι' αυτό και τα “αστειάκια” στην εσωκομματική πελατεία του “να πάει η αστυνομία να συλλάβει τον Μητσοτάκη στην ΔΕΘ...”, γι' αυτό και η... εξαγγελία Τσίπρα (ως λαϊκίστικη, πελατειακή απάντηση στην αντιλαϊκή τοποθέτηση Μητσοτάκη ότι θα παγώσει τις εξαγγελθείσες μισθολογικές αυξήσεις των Δημοσίων Υπαλλήλων...), ότι “σχεδιάζεται η κατά 10% αύξηση των δομών του κράτους και των δημόσιων θέσεων εργασίας...”! Κανακεύει εκλογικά, την δημοσιοϋπαλληλική-συντεχνιακή πελατεία του!

Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν οι... επαίσχυντοι προκάτοχοί του, δηλαδή!