Η ατιμωτική ποινή στον Παππά και η αλαζονεία της εξουσίας

 

γράφει ο Βασίλης Σ. Κανέλλης

 

Η ποινή που επιβλήθηκε στο Νίκο Παππά θα τον βαραίνει για πάντα. Ομως, ας είναι η αρχή να σταματήσει αυτή η απίστευτη αλαζονεία πολλών πολιτικών προσώπων

Η απόφαση για διετή φυλάκιση με τριετή αναστολή σε βάρος του Νίκου Παππά είναι «βόμβα», έστω κι αν δεν πάει φυσικά φυλακή, έστω κι αν πρόκειται για πλημμέλημα.

 

Διότι πρόκειται για μια απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου, ανώτατοι δικαστές δηλαδή αποφάσισαν ομόφωνα ότι ο Νίκος Παππάς είναι ένοχος, και δεν χωράει καμιά αμφιβολία γι’ αυτό. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει μια απόφαση σε κορυφαίο επίπεδο, έστω και αν το έκανε ήδη ο Παππάς και ο ΣΥΡΙΖΑ. Για «πολιτική δίκη» μίλησε κι ότι «θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός».

 

 

Και ο δικηγόρος του ήδη μίλησε για εκδικητική απόφαση και προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενώ έψεξε τους δικαστές γιατί –είπε- δεν είχαν σθένος.

 

Προφανώς όταν δεν είναι αρεστές οι αποφάσεις τότε οι δικαστές είναι αδύναμοι, όταν είναι αρεστές τότε… κερδίζει η Δικαιοσύνη. Κάτι που ίσως το δούμε σύντομα στη δίκη του Δ. Παπαγγελόπουλου και της Ελ. Τουλουπάκη.

 

Όμως, η απόφαση αυτή έχει και πολλά ακόμη ενδιαφέροντα θέματα.

  

Το πρώτο είναι ότι έχουμε την ανώτατη ποινή που θα μπορούσε να επιβληθεί για το συγκεκριμένο αδίκημα. Και το δεύτερο είναι ότι ο Χρήστος Καλογρίτσας έπεσε στα μαλακά.

 

Όμως, ο Νίκος Παππάς πλέον βαρύνεται με μια ατιμωτική ποινή. Που θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή διότι δεν είναι πρωτόδικη, αλλά είναι απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου, είναι απόφαση αρεοπαγιτών.

 

Θυμίζουμε ότι καταδίκη από Ειδικό Δικαστήριο είχε το 1992 ο Δημήτρης Τσοβόλας. Μια ποινή που θα τον βάραινε για όλη του τη ζωή αν το 1993, μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές η Βουλή των Ελλήνων δεν του απένειμε χάρη.

 

Αυτό σημαίνει ότι και για το Νίκο Παππά θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Αν δηλαδή προκύψει κάποια στιγμή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να του απονεμηθεί χάρη προκειμένου να φύγει η «κηλίδα» της καταδίκης τους.

 

Για τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ και πιο στενό συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα δεν υπάρχει πρόβλημα σε ό,τι αφορά την κάθοδό του στις εκλογές. Δεν του επιβλήθηκε στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, έστω κι αν έχει καταδικαστεί σε 2 χρόνια με αναστολή.

 

Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ θα τον «κατεβάσει» υποψήφιο; Προφανώς και θα τον κάνει διότι σε άλλη περίπτωση θα τον «άδειαζε» κανονικά, θα τον «τέλειωνε» πολιτικά και θα αποδεχόταν την ενοχή του. Και ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο, ειδικά λίγες ημέρες πριν από την προκήρυξη των εκλογών.

 

Η αντίδραση είναι προφανής. Αμφισβήτηση της δικαιοσύνης, την οποία «χρεώνουν» στην κυβέρνηση και ο λαός θα… επαναφέρει τη δικαιοσύνη, προφανώς στα μέτρα που ο καθένας το επιθυμεί.

 

Όμως, η δικαιοσύνη τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι μία, ακομμάτιστη και μη αμφισβητήσιμη από κανέναν. Αλλά αυτή είναι μια διαφορετική συζήτηση που δεν θα καταλήξει πουθενά, δυστυχώς για τη χώρα και το κράτος δικαίου.

 

Σε πολιτικό επίπεδο, ωστόσο, θα έχουμε ακόμη μια σύγκρουση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Η μεν πρώτη θα μιλά πλέον όχι για υπόδικο Παππά, αλλά για ένοχο και καταδικασμένο, ο δεύτερος θα μιλά για σκευωρία.

 

Και μην ξεχνάμε ότι ξεκινά νέα έρευνα για τις καταγγελίες της γραμματέως του Καλογρίτσα περί μαύρου χρήματος. Κι αυτό «αγγίζει» συνολικά την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο τον Νίκο Παππά.

 

Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση θα λέγαμε. Ισως όχι και τόσο υπέροχη όταν πολιτικά πρόσωπα εκμεταλλεύονται τη δύναμή τους, την εξουσία τους και προσπαθούν να επιβάλουν πρακτικές παράνομες και μόνο με βάση τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.

 

Ο Νίκος Παππάς είναι θύμα της οίησής του και μιας γενικής τάσης του ΣΥΡΙΖΑ να θεωρεί εαυτόν «ηγέτη» της κάθαρσης. Αυτός ο «Μεσσιανισμός» δεν κάνει καλό, ειδικά αν και αυτοί που τον υπηρετούν είναι και οι ίδιοι «βουτηγμένοι» σε λάθη, παραλείψεις, παρασκηνιακά παζάρια, συνεννοήσεις κάτω από το τραπέζι.

 

Δεν ξέρω αν «όλα εδώ πληρώνονται», γιατί στην Ελλάδα πολλά έχουν δει τα μάτια μας.

 

Όμως, μακάρι αυτή η απόφαση να σταματήσει την αλαζονεία πολλών πολιτικών προσώπων, οι οποίοι νομίζουν ότι θα είναι πάντοτε ισχυροί και δεν θα δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Και το λέω διότι και σήμερα αρκετοί πολιτικοί νομίζουν ότι είναι στο απυρόβλητο.

 

Η αλαζονεία της εξουσίας ποτέ δεν έκανε καλό, ειδικά στο λαό. Και το λέω αυτό με τη σκέψη ότι αυτή η απόφαση δεν θα γίνει η αρχή για νέο γύρο εκδίκησης αν έρθει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το θα «είναι αλλιώς», φαντάζει τρομακτικό, όχι για εκείνους που θα έπρεπε πράγματι να φοβούνται, αλλά κυρίως για όλους εμάς που δεν μπορούμε να βλέπουμε μια χώρα να ζει σκηνικά εμφυλίου εν έτει 2023.