Αναρτήσεις
Του Δημήτρη Χρήστου
Δεν ήταν το πρώτο περιστατικό. Είχαν προηγηθεί η Τρία Έψιλον και η ΦΑΓΕ, αλλά ομολογώ, γνωρίζοντας την ιστορία του βιομηχανικού συγκροτήματος της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, του μεγαλύτερου σήμερα στην Ελλάδα, με επτά βιομηχανίες εισηγμένες στο Χ.Α. (ΣΙΔΕΝΟΡ, ΧΑΛΚΟΡ, ΕΛΒΑΛ, Σωληνουργεία Κορίνθου, ΣΙΔΜΑ, Ελληνικά Καλώδια, ΕΤΕΜ) πως δεν το περίμενα. Για να φτάσει στο σημείο ο leader της ελληνικής βιομηχανίας με 8.000 εργαζόμενους να μεταφέρει την έδρα στις Βρυξέλλες, η κατάσταση έχει γίνει πλέον αρκετά σοβαρή, ακόμα και σε ό,τι αφορά τις μεγάλες εγχώριες παραγωγικές δυνάμεις που έχουν απομείνει στον τόπο. Οι ιδρυτές της επιχείρησης που ξεκίνησαν από την ΚΕΡΑΦΙΝΑ (βιομηχανία πλακιδίων και ειδών υγιεινής) έχουν δημιουργήσει ένα μεγάλο βιομηχανικό συγκρότημα που άντεξε την κρίση της παγκοσμιοποίησης λόγω της υψηλής προστιθέμενης αξίας που είχαν δώσει σε σειρά προϊόντων τους, όπως πάσης φύσεως υψηλής ποιότητας σωλήνες, καλώδια υψηλής τεχνολογίας και παραγωγή εφαρμογών αλουμινίου με ελληνικές πατέντες. Για την ώρα, δηλώνουν πως οι εγχώριες παραγωγικές διαδικασίες δεν θα μειωθούν. Πόσο θα αντέξουν;
ΜΕΡΙΚΟΙ ίσως νομίζουν πως η κίνηση αυτή έχει σχέση με τη φορολογία και πως μεταφέροντας την έδρα τής επιχείρησης στο Βέλγιο, οι καπιταλιστές θα πληρώνουν λιγότερους φόρους. Όμως ο φορολογικός συντελεστής στην Ελλάδα είναι 26% και στο Βέλγιο είναι 34%! Τι συμβαίνει λοιπόν; Η κυβέρνηση έχει αυξήσει τόσο πολύ το κόστος ενέργειας για βιομηχανική χρήση, που πλέον όλες οι μεγάλες ενεργοβόρες βιομηχανίες, έχοντας χάσει ολοκληρωτικά την εσωτερική αγορά λόγω κατάρρευσης της οικοδομικής δραστηριότητας και παγώματος των μεγάλων δημοσίων έργων, στις συνθήκες που λειτουργούν, δεν μπορούν ούτε να στραφούν μαζικά στις εξαγωγές, καθώς περιορίζεται η ανταγωνιστική τους δυνατότητα.
ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ που ο μέσος όρος κόστους εξαγωγής για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. είναι 1.009 δολάρια ΗΠΑ ανά εμπορευματοκιβώτιο, η χώρα μας είναι ακριβότερη κατά περίπου 10% και ανέρχεται στα 1.115 δολ. "Με τον τρόπο αυτό, τζάμπα πάνε και οι θυσίες των εργαζομένων...», αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ. Και δεν είναι καθόλου υποκριτικό, καθώς ο όμιλος που αντιπροσωπεύει το 12% των ελληνικών εξαγωγών, παρά τη μείωση της παραγωγής και τις μεγάλες ζημιές λόγω κρίσης (100 εκατομμύρια), δεν έχει κάνει απολύσεις.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ, ίσως και σοβαρότερο εμπόδιο, αυτό που ξεχείλισε το ποτήρι, είναι η έλλειψη και το υψηλό κόστος χρηματοδότησης από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Ακόμη και υγιείς επιχειρηματικές μονάδες στερούνται ρευστότητας, αφού το τραπεζικό σύστημα πριν, αλλά και μετά την ανακεφαλαιοποίηση, δηλώνει αδυναμία να παίξει τον ρόλο του στη χρηματοδότηση της οικονομίας, πλην της περίπτωσης του αγαπητού φίλου του κ. πρωθυπουργού, Δ. Μελισσανίδη που αγοράζει τον ΟΠΑΠ με δανεικά 600 εκατομμυρίων από τις τράπεζες! Η νέα μητρική εταιρεία των μονάδων της ΒΙΟΧΑΛΚΟ θα έχει την έδρα της στο Βέλγιο για να αντλήσει ευκολότερα και φτηνότερα πρόσθετα κεφάλαια. Αυτό θεωρητικά θα μπορούσε, για παράδειγμα, να αφορά κεφάλαια μέσω του χρηματιστηρίου (Euronext των Βρυξελλών), μέσω ομολογιακών εκδόσεων ή και με δανειοδότηση από ξένες τράπεζες. Υπολογίζεται ότι κάθε ευρώ νέας ρευστότητας που θα εισέλθει στον όμιλο θεωρείται θετικό στοιχείο και επίσης κάθε μείωση του επιτοκίου κατά 100 μονάδες βάσης (1%) σημαίνει ετήσια εξοικονόμηση κόστους 14 εκατ. ευρώ!
ΤΙ ΛΕΕΙ η κυβέρνηση για όλα αυτά; Πώς στην ευχή θα έρθει η ανάπτυξη όταν επιταχύνεται η αποβιομηχανοποίηση της χώρας; Ποιοι και πόσο εργάζονται για την αναδιοργάνωση της πραγματικής οικονομίας; Να σημειώσουμε ότι την τελευταία φορά που κ. Σαμαράς επισκέφθηκε το υπουργείο Ανάπτυξης ήταν στις 9 Ιανουαρίου όταν και δήλωσε πως "μια φορά τον μήνα θα με βλέπετε εδώ!" Σε ό,τι δε αφορά τους επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου, Γιάννη Στουρνάρα και Κωστή Χατζηδάκη, επισήμως δεν έχουν συναντηθεί ποτέ μεταξύ τους, παρά το γεγονός ότι εδρεύουν στο ίδιο κτήριο της Πλατείας Συντάγματος!
ΕΧΕΙ γίνει -πλέον- απολύτως αντιληπτό σε όλες τις φράξιες του ΣΕΒ πως αυτή η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη. Η αποβιομηχάνιση του τόπου δεν είναι «ούτε πραγματικότητα ούτε νομοτέλεια. Είναι θέμα πολιτικής, είναι θέμα επιλογής», αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΣΕΒ. Όπως σημειώνεται στην ίδια ανακοίνωση, είναι καιρός η κυβέρνηση να «ενσκήψει αποφασιστικά στα συσσωρευμένα, ζωτικά προβλήματα που έχει δημιουργήσει η οικονομική πολιτική στην ελληνική βιομηχανία, που παραμένει ο σημαντικότερος κλάδος της οικονομίας από πλευράς προστιθέμενης αξίας, απασχόλησης, εξαγωγών και ο μεγαλύτερος τροφοδότης του κράτους σε φόρους και κοινωνικές εισφορές».
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ προειδοποίηση; Διότι είναι πράγματι θέμα επιλογής, μόνο που η επιλογή αυτή έχει γίνει. Και είναι η εξαφάνιση της ελληνικής μεταποίησης. Οι εισαγωγές από χώρες των δανειστών θα μπορούν να καλύψουν τις εγχώριες ανάγκες του προτεκτοράτου τους, όταν θα τους παραδοθεί ως φτηνό οικόπεδο με τους μισούς κατοίκους. Τι δεν καταλαβαίνουν; Πέρα από την αρπαγή της γης, του ορυκτού πλούτου και των μονοπωλιακών δημοσίων επιχειρήσεων, υπάρχει επενδυτής να επενδύσει παραγωγικά εδώ, σε αυτό το σαπισμένο καταρρέον πολιτικό σύστημα που στα 20 τελευταία χρόνια έχουν κατατεθεί 127 διαφορετικά φορολογικά νομοσχέδια; Δηλαδή 6,35 νομοσχέδια τον χρόνο! Πέρα από μερικούς νταβατζήδες, και αυτούς με σύμβαση ορισμένου χρόνου, η εγχώρια αγορά δεν θα χωράει σοβαρές και φιλόδοξες εθνικές παραγωγικές δυνάμεις.
dchristou52@gmail.com
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου