Μαγκάλι και αναισθησία

Της Λώρης Κέζα

Αλλάζουν οι αντιλήψεις με το πέρας των δεκαετιών. Μεταπολεμικά οι κομμουνιστές παρουσιάστηκαν ως εισβολείς που κλέβουν σπίτια και βατεύουν νοικοκυρές. Τη σήμερον ο κομμουνιστής θέλει -άκουσον άκουσον- να έχουν όλοι ένα πιάτο φαί. Το μάθαμε δια στόματος Μιχάλη Ταμήλου, βουλευτή Τρικάλων, γνωστού από  τις προκλητικές δηλώσεις και την προκλητική συμπεριφορά του.

Θα αναρωτηθεί κάποιος, γιατί ασχολούμεθα με μια τέτοια περίπτωση; Επειδή εν πολλοίς φωτογραφίζει τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας. Ο Ταμήλος στα μέρη του θεωρείται σεβαστός και αξιοθαύμαστος.  Είναι ένα πρότυπο, είναι ο πετυχημένος, αυτός που αναλαμβάνει να εκπροσωπήσει μια περιοχή.

Η νοοτροπία που μεταφέρει ο τρικαλινός βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στερείται αισθημάτων αλληλεγγύης.  Οποιος είναι άνεργος να πάει να πνιγεί και όποιος δεν έχει φαγητό να το ρίξει στη δίαιτα.

Να μην περιμένει από το κράτος. Το κράτος όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα δεν είναι κράτος πρόνοιας. Ιδού η δήλωση: «Πάνω από 1,5 εκατομμύριο Έλληνες είναι άνεργοι. Αυτό δεν μπορεί να το λύσει το κράτος. Δεν έχουμε κομμουνιστικό καθεστώς για να είμαστε αναγκασμένοι να δώσουμε δουλεία και ένα πιάτο φαΐ στον κόσμο. Δεν υπάρχει περίπτωση για τα επόμενα πέντε χρόνια το κράτος να ασκήσει κοινωνική πολιτική μέσω προσλήψεων».

«Δεν είμαστε αναγκασμένοι να δώσουμε δουλειά και ένα πιάτο φαΐ στον κόσμο». Αυτός είναι ο ορισμός της αναλγησίας και της χοντροκοπιάς. Να φτάνει η ανεργία το 30% και να θεωρεί ένας βουλευτής ότι δεν είναι αναγκασμένος να δώσει λύση. Δεν είναι αναγκασμένος να δημιουργήσει ευκαιρίες με ποικιλία τρόπων: απορρόφηση κονδυλίων ΕΣΠΑ (που κάθονται ανεκμετάλλευτα), μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων, περιορισμό της γραφειοκρατίας.

Τι είναι λοιπόν αναγκασμένος να κάνει ένας βουλευτής; Να τρέχει στα υπουργεία και να δίνει λύσεις στα προβλήματα του νομού του. Αυτό έχει πει ο Μιχάλης Ταμήλος. Το έχει πει παραπονούμενος για μια επιτροπή στην οποία συμμετείχε στο Κοινοβούλιο. Επρεπε να μάθει κάποια πράγματα ώστε να είναι σε θέση να πάρει αποφάσεις. Δεν ήθελε όμως να μάθει, ήθελε μόνο να αποφασίζει, με άγνοια του αντικειμένου. Verbatim:  «δεν είναι εδώ πανεπιστήμιο να μάθουμε εμείς τι συμβαίνει στο περιβάλλον! Δεν θα καθίσω να μάθω». Και ο βαθύτερος λόγος: «Θα πληρωνόμαστε μια φορά το μήνα και θα ερχόμαστε κάθε εβδομάδα;»

Ο Μιχάλης Ταμήλος κερδίζει πόντους από την προβοκατόρικη στάση του. Να θυμίσουμε το επεισόδιο της οδού Συγγρού. Μια νεαρή τροχονόμος του έκοψε το δρόμο και εκείνος θεώρησε πρέπον να κατέβει από το αυτοκίνητο, να βάλει τις φωνές, να την τραντάξει από το μανίκι. Δεν ξέρουμε αν θα τα αποτολμούσε όλα αυτά σε δίμετρο άντρα τροχονόμο. Πάντως δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι έχει άσυλο και μπορεί να διαμαρτύρεται με όποιον τρόπο θέλει. Κατόπιν έκανε τηλεοπτικές δηλώσεις, ότι δεν του αρέσει να καθυστερεί η τροχαία τους απλούς πολίτες. 

Τι μπορεί να περιμένουν οι τρικαλινοί από τον εκπρόσωπό τους στο κοινοβούλιο; Σίγουρα όχι μια απάνθρωπη δήλωση για τα μαγκάλια. Ο Ταμήλος ξεπέρασε κάθε όριο ευπρέπειας. Πέθαναν άνθρωποι επειδή δεν είχαν ρεύμα, επειδή δεν είχαν πετρέλαιο. Πέθαναν άνθρωποι αλλά δεν τίμησε τους νεκρούς με τη σιωπή του. Ιδού τι είπε ο στόμας του: «Οι πολίτες δεν μπορούν να ενημερωθούν σωστά για το γεγονός ότι το να ανάβεις μαγκάλια στο σπίτι σου είναι επικίνδυνο; Η ατομική υπευθυνότητα είναι πολύ σημαντική υπόθεση». Αυτός ο άνθρωπος, με αυτές τις δηλώσεις, με αυτή τη στάση εκπροσωπεί συμπολίτες μας. Το επιλέγουν, τον τιμούν με την ψήφο τους. Να τον χαίρονται.

 

 

 

 

http://www.tovima.gr/