Ο εκφασισμός του πλανήτη Πώς γυρίσαμε μέσα σε λίγα χρόνια στον νέο Μεσαίωνα;

Του Στέλιου Κούλογλου

Οι τζιχαντιστές κατηγορούν μια κοπέλα για μοιχεία και την καταδικάζουν σε θάνατο διά λιθοβολισμού. Στον τόπο της εκτέλεσης την οδηγεί ο πατέρας της δεμένη με ένα σχοινί, σαν το πρόβατο επί σφαγή. Κι ύστερα ο όχλος την πλησιάζει και αρχίζει να τη δολοφονεί, σιγά-σιγά. Ύστερα είναι τα άλλα βίντεο με τους αποκεφαλισμούς των Δυτικών ομήρων, δημοσιογράφων ή και εθελοντών ανθρωπιστικών οργανώσεων. Ή αυτό στο Ιράν, με μια γυναίκα που της κατέστρεψαν με βιτριόλι το πρόσωπο επειδή δεν φορούσε μαντίλα στο κεφάλι της. Πώς γυρίσαμε μέσα σε λίγα χρόνια στον νέο Μεσαίωνα; Όλα ξεκίνησαν τέτοιες μέρες το 1989, όταν γκρεμίστηκε το Τείχος του Βερολίνου, και δύο χρόνια αργότερα, τότε που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Το αντίπαλο δέος, παρά τα χίλια προβλήματά του, τα οποία προκάλεσαν άλλωστε την πτώση του, είχε αναγκάσει τον καπιταλισμό να φοράει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο. Και συγχρόνως υποχρέωνε την αντίπαλη υπερδύναμη της Σοβιετικής Ένωσης, τις ΗΠΑ, να μη συμπεριφέρεται συνεχώς σαν ταύρος εν υαλοπωλείω.  

Στην αρχή την πλήρωσαν οι χώρες της παλιάς σοβιετικής αυτοκρατορίας, της Ρωσίας συμπεριλαμβανομένης: από το Καζακστάν μέχρι την Πολωνία ή τη Βουλγαρία, υποχρεώθηκαν όλες να υιοθετήσουν τις «θεραπείες σοκ» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Χιλιάδες δημόσιες επιχειρήσεις πουλήθηκαν αντί πινακίου φακής, συχνά σε τοπικές οικονομικές μαφίες, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν από τη μία μέρα στην άλλη χωρίς δουλειά, συντάξεις, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και φράγκο στη τσέπη. Εν τω μεταξύ, στα σοσιαλιστικά κόμματα της Δύσης είχαν επικρατήσει οι λεγόμενοι «νέοι σοσιαλιστές», αυτοί οι πολεμοχαρείς τύποι σαν τον Μπιλ Κλίντον ή τον Τόνι Μπλερ. Μάλιστα, ο πρώτος, πανίσχυρος πλανητάρχης, κατάργησε λίγο πριν τελειώσει η δεύτερη θητεία του τον νόμο που διαχώριζε διά ροπάλου, από την εποχή του μεγάλου κραχ του 1929, τις τράπεζες σε επενδυτικές και εμπορικές. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα έγινε πανίσχυρο, δημιουργώντας τον νέο καπιταλισμό-καζίνο, που έσκασε σαν φούσκα το 2008. Κι ύστερα πλάκωσαν οι ίδιοι μαθητευόμενοι μάγοι, αυτοί που είχαν εφαρμόσει τη δεκαετία του '90 τις «θεραπείες σοκ» στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες: αυτό που ζουν η Ελλάδα και οι άλλες χώρες του Νότου είναι οι συνέπειες της θανατηφόρας συνταγής τους.  

Οκτώ χρόνια νωρίτερα από το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης, ο Κλίντον παρέδιδε την εξουσία σε έναν άξεστο πιστολέρο από το Τέξας: ο τρόπος με τον οποίο είχε εκλεγεί το 2000 ο Μπους ο νεότερος, κλέβοντας δηλαδή τους ψήφους των μαύρων στην κρίσιμη πολιτεία της Φλόριδας, συμβόλιζε τη συρρίκνωση της όποιας δημοκρατίας λειτουργούσε ακόμη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στη θέση της έχει εγκαθιδρυθεί μια οικονομική ολιγαρχία: όποιος έχει τα περισσότερα χρήματα, κερδίζει τις εκλογικές αναμετρήσεις.

Στον παγκοσμιοποιημένο πλανήτη οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι σε τέτοιο σημείο, ώστε στη Μεγάλη Βρετανία, τη μητρόπολη του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη, οι κοινωνικές ανισότητες είναι σήμερα μεγαλύτερες απ' ό,τι ήταν τη βικτοριανή εποχή. Τρία χρόνια μετά την εκλογή του, ήταν πάλι ο Τζορτζ Μπους που διέταξε την εισβολή στο Ιράκ. Επειδή δήθεν ο Σαντάμ Χουσεΐν διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής και είχε εμπλοκή στις επιθέσεις της 11ης του Σεπτέμβρη, ένα έγκλημα που η ίδια η Αμερική είχε προκαλέσει με την πολιτική της και συγχρόνως μια τραγωδία που ο αυτοκράτορας από το Τέξας εκμεταλλεύτηκε με τον πιο αισχρό τρόπο. Όμως, όπου υπάρχει καταπίεση, υπάρχει και αντίσταση, και για να την αντιμετωπίσουν τα αμερικανικά στρατεύματα ισοπέδωσαν ολόκληρες πόλεις. Ύστερα, η αμερικανική διοίκηση έπαιξε το παλιό ιμπεριαλιστικό παιχνίδι του «διαίρει και βασίλευε», ανάμεσα στους σιίτες και τους σουνίτες: έτσι γεννήθηκε η οργάνωση Αλ Κάιντα της Μεσοποταμίας και ως συνέχειά της το Ισλαμικό Κράτος, που θέριεψε όταν στους αμερικανικούς τυχοδιωκτισμούς στο Ιράκ προστέθηκαν και οι ανάλογοι στη Συρία.

Όταν διαλύεις ολόκληρες χώρες για να τους πάρεις το πετρέλαιο και κάνεις την ανθρώπινη ζωή να μην κοστίζει τίποτα, είναι αναπόφευκτο ότι κάποια στιγμή θα εισπράξεις την ανάλογη βαρβαρότητα. Μεσαίωνα έδωσες, Μεσαίωνα θα λάβεις. Αλλά, βέβαια, ο εκφασισμός του πλανήτη δεν έχει να κάνει μόνο με το «Ισλαμικό Κράτος» ή με τον νεοναζιστικό Δεξιό Τομέα της Ουκρανίας, μια ακόμη τυχοδιωκτική επιχείρηση της Δύσης, με ευρωπαϊκή συμμετοχή αυτήν τη φορά. Είναι οι ίδιες οι δημοκρατικές κατακτήσεις στη Δύση που συρρικνώνονται σταδιακά, από το αδίστακτο κυνήγι εξόντωσης των whistleblowers, των ανθρώπων που λένε μυστικά, από την κυβέρνηση του Ομπάμα, μέχρι την παρακολούθηση της ιδιωτικής ζωής από τους Big Brothers και τις άλλες google της σύγχρονης τεχνολογίας. Όπως έλεγε απλά και ο απογοητευτικός Ομπάμα, παραδεχόμενος τα βασανιστήρια των μυστικών της CIA: «We tortured some folks». Βασανίσαμε μερικούς τύπους.

Πηγή