Τι άλλο θέλετε, αχάριστοι;

Τα όσα λέει ο Αλέξης Τσίπρας διαψεύδονται την ίδια ακριβώς στιγμή από τα όσα αναφέρει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Αλλά εκτός από αυτό, το σημαντικό είναι στο ότι κανείς στην Ευρώπη δεν θέλει να πέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αφού είναι η μόνη που μπορεί να περάσει τα πάντα από μέτρα

Του Γιώργου Καρελιά

 Οποιος θέλει να καταλάβει απολύτως, χωρίς να του μένει καμιά αμφιβολία, ποιο παιχνίδι παίζεται αυτές τις μέρες δεν έχει παρά να διαβάσει δύο κείμενα. Είναι, σχετικά, μεγάλα, αλλά αξίζει τον κόπο.

Το ένα είναι η ομιλία-για όσους δεν την άκουσαν- του Αλέξη Τσίπρα στη συνεδρίαση (τρόπος του λέγειν, παράσταση για ένα ρόλο ήταν) της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Το άλλο η επιστολή του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου προς τους ομολόγους του της Ευρωζώνης εν όψει της αυριανής συνεδρίασης του Eurogroup, στην οποία θα κλείσει (ή όχι) η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος.

Η ομιλία του Πρωθυπουργού είναι ένα προπαγανδιστικό κείμενο. Ευλόγως, αφού απευθύνεται στο εσωτερικό ακροατήριο και δη στους βουλευτές της πλειοψηφίας, οι οποίοι σήμερα και το επόμενο διάστημα θα κληθούν να ψηφίσουν νόμους, που λένε τα αντίθετα από αυτά που άκουσαν από τον αρχηγό τους. Δεν το γνωρίζουν; Ασφαλώς, δεν θα το κάνουν επειδή ο κ. Τσίπρας τους υπέβαλε σε θεραπεία δια της μεθόδου της αυθυποβολής. Ψηφίζουν διότι είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν στην εξουσία.

Η επιστολή Τσακαλώτου είναι ένα ειλικρινές κείμενο, το οποίο αποτυπώνει την ωμή πραγματικότητα. Ευλόγως, επίσης. Διότι απευθύνεται σε ξένους, οι οποίοι και γνωρίζουν και δεν ανέχονται πλέον να παραμυθιάζονται με τη βαρουφάκεια μέθοδο της δημιουργικής ασάφειας. Το ξέρει και ο κ. Τσακαλώτος.

Πώς αλληλλοαποκαλύπτονται τα δύο κείμενα;

1. Ο κ. Τσίπρας έχει ως βασικό του μέλημα να πείσει τους βουλευτές ότι τηρήθηκαν οι περίφημες κόκκινες γραμμές. Και αυτό έγινε-λέει-επειδή «προστατέψαμε τις συντάξεις και την πρώτη κατοικία». Πόση αλήθεια κρύβει αυτός ο ισχυρισμός;
2. Τον αποδομεί ο κ. Τσακαλώτος. Ο οποίος λέει στους ευρωπαίους συναδέλφους του ξεκάθαρα ότι «μειώνονται τα ποσοστά αναπλήρωσης» των συντάξεων (τρίτη παράγραφος της επιστολής). Πώς γίνεται να μη μειώνονται οι συντάξεις, όπως λέει ο Πρωθυπουργός, όταν μειώνονται τα ποσοστά αναπλήρωσης, όπως διαβεβαιώνει ο υπουργός Οικονομικών; Μόνο ένας τρόπος υπάρχει. Να…αυξηθούν οι συντάξεις, όπως διαβεβαιώνει ο «ταξικός αποστάτης» Γεώργιος Κατρούγκαλος (με το μαντηλάκι).
3.  Ο κ. Τσίπρας λέει ότι προστατεύεται η πρώτη κατοικία, δηλαδή δεν κινδυνεύει όποιος έχει πάρει δάνειο γι’ αυτήν και δεν μπορεί να το εξοφλήσει. Είναι αλήθεια αυτό; Οχι, λέει ο κ. Τσακαλώτος. Ανοίγει «το σύνολο της αγοράς των μη εξυπηρετούμενων δανείων» (δηλαδή, όλα τα δάνεια θα πάνε στα γνωστά «κοράκια», όπως έλεγε παλιά ο κ. Τσίπρας), «εκτός από κάποια ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ προστασία των δανείων που σχετίζονται με την πρώτη κατοικία»(τέταρτη παράγραφος της επιστολής).

Αν προσθέσουμε σ’ αυτά τη μείωση του αφορολόγητου κάτω από τις 9000 ευρώ (πολύ οδυνηρή υποχώρηση προσωπικά για τον κ. Τσακαλώτο-ιδού γιατί), αλλά και τη διαβεβαίωσή του ότι η «ιδιοκτησία του προγράμματος» είναι της ελληνικής κυβέρνησης (τελευταία παράγραφος της επιστολής), ενώ οι στενοί δικοί του σύντροφοι λένε το ακριβώς αντίθετο, γίνεται απολύτως κατανοητή η δυσχερέστατη θέση (και προσωπική) του υπουργού Οικονομικών και η δραματική έκκλησή του προς τους ευρωπαίους ομολόγους του να δείξουν κατανόηση, να μη ζητήσουν νομοθέτηση πρόσθετων μέτρων και να αρκεστούν στον «κόφτη».

Ο κ. Τσακαλώτος τους επισημαίνει ότι καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να νομοθετήσει προληπτικά τέτοια μέτρα. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος δεν υπέστησαν τον πολιτικό και προσωπικό εξευτελισμό του περασμένου καλοκαιριού, για να την εγκαταλείψουν τώρα. Η εξουσιομανία και εξουσιολαγνεία τους είναι ολοφάνερη.

Αλλά και οι Ευρωπαίοι δεν έχουν κανένα λόγο να επιμείνουν. Τόσο αχάριστοι δεν είναι. Βλέπουν ότι, με αυτήν την «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση, περνάνε τα πάντα χωρίς να κουνιέται φύλλο, ενώ θυμούνται πολύ καλά τι συνέβαινε με τις «μνημονιακές» κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά-Βενιζέλου.

Δεν έχουν, λοιπόν, κανένα λόγο να της τραβήξουν το χαλί, όπως είχαν το 2014 (έρχονταν εκλογές και νίκη του ΣΥΡΙΖΑ) και το έκαναν με την τότε κυβέρνηση. Το αντίθετο θα είναι δυσεξήγητο και έκπληξη πρώτου μεγέθους.