Σαν να μην έφταναν η «ταυτότητα κτιρίου» με βάση την οποία όλοι οι Έλληνες θα πληρώσουν έναν μηχανικό 300-400 ευρώ για να τους αποκαλύψει τις οικοδομικές παρατυπίες που κατά 95% σίγουρα έχουν και να πληρώσουν πρόστιμα που κυμαίνονται από 2.000 ευρώ ως και 20.000 ευρώ και η θέσπιση δύο ακόμα πιστοποιητικών όπως το Πιστοποιητικό πολεοδομικής νομιμότητας και η Βεβαίωση καταβολής ΤΑΠ (τέλος που εισπράττεται από τους Δήμους μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ) από την αρχή του 2017 επανέρχεται σε εφαρμογή ο πολύπλοκος φόρος υπεραξίας ακινήτων και έτσι δανειστές και ελληνικές κυβερνήσεις θα είναι πλέον σίγουρες ότι:
Κανείς Έλληνας δνε θα έχει σπίτι στην κατοχή του στα επόμενα δέκα χρόνια και το κυριότερο δεν θα μπορεί να τα πουλήσει ούτε για... δύο ευρώ με αποτέλεσμα να μην έχει χρήματα ούτε για δείγμα στην τσέπη του (ή στο ηλεκτρονικό του πορτοφόλι μιας και τα χρήματα σύντομα θα γίνουν αϋλα σαν αέρας κοπανιστός μέσα στα ηλεκτρονικά κυκλώματα των υπολογιστών).
Ένα πλήθος από παγίδες υπερφορολόγησης αναμένεται να αντιμετωπίσουν από το 2017 όσοι αποφασίσουν να πωλήσουν σπίτια, λοιπά κτίσματα, οικόπεδα ή αγροτεμάχια, καθώς από την 1η Ιανουαρίου του επομένου έτους επανέρχονται σε ισχύ οι διατάξεις που προβλέπουν την επιβολή φόρου υπεραξίας στις μεταβιβάσεις ακινήτων.
Η εφαρμογή των διατάξεων για την επιβολή του φόρου υπεραξίας ακινήτων ανεστάλη για δύο χρόνια, για το 2015 και το 2016, με νομοθετική ρύθμιση που ψηφίστηκε από τη Βουλή τον Δεκέμβριο του 2014.
Ο λόγος ήταν ότι η απόπειρα υπολογισμού και επιβολής του φόρου αυτού στις αρχές του 2014 απέτυχε παταγωδώς εξαιτίας της απίστευτης πολυπλοκότητας των διαδικασιών εφαρμογής του.
Η προσπάθεια να τεθεί σε εφαρμογή ο συγκεκριμένος φόρος από την 1η-1-2014, όπως προβλέπει το άρθρο 41 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, συνάντησε τόσα πολλά πρακτικά προβλήματα, ώστε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα -κατά τους πρώτους πέντε μήνες του 2014- να καταστεί αδύνατη, τελικά, η εφαρμογή του φόρου και να «μπλοκαριστούν» όλα τα συμβόλαια μεταβιβάσεων ακινήτων.
Η τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών επέφερε εκ των υστέρων πολλές μεταβολές στις διατάξεις του άρθρου 41 του ΚΦΕ ώστε να καταφέρει να καταστήσει εφικτή την εφαρμογή του συγκεκριμένου φόρου.
Πολλά εμπόδια αντιμετωπίστηκαν, όμως εξακολουθούσαν να υπάρχουν προβλήματα πολυπλοκότητας και γραφειοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύφθηκαν και πολλές παγίδες υπερφορολόγησης για όσους επιθυμούσαν να πωλήσουν ακίνητα.
Η περίοδος αναστολής της εφαρμογής του φόρου υπεραξίας ακινήτων λήγει την 31η Δεκεμβρίου 2016 χωρίς να έχει εκδηλωθεί από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών καμία διάθεση διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς για την παράταση της αναστολής. Το πιο πιθανό λοιπόν είναι ο φόρος υπεραξίας ακινήτων να επανέλθει σε ισχύ από την 1η-1-2017.
Πρόκειται για ένα νόμο τον οποίο ουδείς καταλαβαίνει και θα επιφέρει μόνιμη στασιμότητα στην αγορά ακινήτων για δεκαετίες. Άλλωστε αυτό θέλουν οι δανειστές μην κρυβόμαστε και δυστυχώς δεν υπάρχει το ανάλογο πολιτικό σύστημα για να τους εμποδίσει.
Ο φόρος υπεραξίας επιβάλλεται με συντελεστή 15% στο κέρδος που προκύπτει ανάμεσα στην τιμή κτήσης και την τιμή πώλησης κάθε ακινήτου από την 1η Ιανουαρίου 2014 και μετάνσύμφωνα με τον Προκόπη Χατζηνικολάου. Επιβαρύνει τον πωλητή, ενώ ο αγοραστής οφείλει φόρο μεταβίβασης 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Ο φόρος είχε ανασταλεί εξαιτίας της πολυπλοκότητας του, με αποτέλεσμα στους μήνες που εφαρμόστηκε να ακυρωθούν εκατοντάδες συμβόλαια.
Σύμφωνα με τον νόμο, εφόσον ο φορολογούμενος έχει διακρατήσει το ακίνητο που πωλεί για περισσότερα από πέντε έτη, η υπεραξία είναι αφορολόγητη μέχρι του ποσού των 25.000 ευρώ. Επίσης όσοι μεταβιβάσουν ακίνητα τα οποία έχουν στην κατοχή τους προ του 1995 απαλλάσσονται από το σχετικό φόρο.
Εφόσον προκύπτει φόρος, αυτός παρακρατείται από τον συμβολαιογράφο και αποδίδεται εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την υπογραφή του συμβολαίου, η οποία κατατίθεται αποκλειστικά στην τράπεζα έκδοσης της τραπεζικής επιταγής.
Για τον υπολογισμό του φόρου οι τιμές κτήσης και μεταβίβασης είναι αυτές που αναγράφονται στα συμβόλαια, ενώ εάν πρόκειται για ακίνητο το οποίο έχει αποκτηθεί από κληρονομιά, η τιμή κτήσης υπολογίζεται με βάση τον φόρο κληρονομιάς που είχε καταβληθεί (το ίδιο και για τις δωρεές - γονικές παροχές).
Σε κάθε άλλη περίπτωση όπου η τιμή κτήσης δεν μπορεί να προκύψει με βάση δημόσια έγγραφα (όπως π.χ. αυτεπιστασία ή αντιπαροχή) υπολογίζεται με βάση έναν μαθηματικό τύπο λαμβάνοντας υπ' όψιν τον πληθωρισμό των ετών που έχουν μεσολαβήσει ανάμεσα στην απόκτηση και την πώληση.
Οι δανειστές ενοχλούνται ιδιαίτερα από την ιδιοκατοίκιση που υπάρχει στην χώρα σε ποσοστό 74%.
Ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή +έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Στην Ελλάδα ο Έλληνας ήταν άρχοντας στο σπιτικό του. Ο δανειστής θέλει αυτό να τελειώσει για δύο λόγους. Πρώτα τον θέλει ταπεινωμένο και υπόδουλο και δεύτερον θέλει ο Έλληνας να μην έχει τίποτα να τον συνδέει με τον τόπο του ώστε να αναγκαστεί να μεταναστεύσει και να αντικατασταθεί με ευκολότερους και πολύ πιο διαχειρήσιμους «Έλληνες»
Το σπίτι, η γη συνδεέι έναν άτομο με τον τόπο καταγωγής του.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου