Από τις αυταπάτες ως το λάθος να ρίξουν τους προηγούμενους...

Του Γιάννη Παντελάκη

Μίλησαν για αυταπάτες (Τσίπρας), χαρακτήρισαν στρατηγικό λάθος την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά (Κούλογλου), παραδέχτηκαν ότι έκαναν λάθη (Μαντάς), πως κάνουν ο,τι και οι προηγούμενοι (Μπαλάφας), ότι σε πολλά ζητήματα δεν έχουν πολλές διαφορές από τη Ν.Δ. (Σεβαστάκης), πως αν δεν υπήρχε το μνημόνιο, έπρεπε να το είχαν εφεύρει (Σιμορέλης), ότι πρέπει να ζητήσουν συγνώμη από Σημίτη - Γιαννίτση για το ασφαλιστικό (Αθανασίου), ότι δεν επιβεβαιώθηκε καμία εκτίμησή τους για την αξιολόγηση (Φίλης). Το παζλ συμπληρώνεται.

Μέσα από δηλώσεις (ομολογίας, συγνώμης, παραδοχής) υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν γίνει κατά καιρούς τα χρόνια που βρίσκονται στην εξουσία, συμπληρώνεται ένα παζλ που αποτυπώνει μ' έναν ιδιαίτερα χαρακτηριστικό τρόπο τη στρατηγική με την οποία αναρριχήθηκαν στην εξουσία, και παραμένουν σ' αυτήν. Μια στρατηγική που αρχικά δεν είχε συγκεκριμένες στοχεύσεις, προτεραιότητες και σχέδιο αλλά συνοψιζόταν στη φράση που ακούμε κάθε Δεκέμβριο κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού "Ναι σε όλα". Υιοθετούσαν οτιδήποτε θα ικανοποιούσε ομάδες ψηφοφόρων που θα τους στήριζαν και θα τους έστελναν στην εξουσία. Με μια πλειοδοσία υποσχέσεων ανέβαζαν τα ποσοστά τους μέχρι το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου του 2015 που κέρδισαν την εξουσία.

Από τότε και ως σήμερα, οι συνεχείς -και σε κάποιο βαθμό αναγκαίες- κυβιστήσεις τους σε συνδυασμό με τις κατά καιρούς παραδοχές και ομολογίες για μια σειρά από λάθη που έκαναν, μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Ενδιάμεσα ωστόσο, είχαν σπαταλήσει μια μεγάλη δυναμική, είχαν συκοφαντήσει ιδέες, είχαν ακυρώσει προοπτικές, είχαν ενισχύσει την δημαγωγία και τον λαϊκισμό. Η ζημιά, είχε και έχει γίνει.

Η άποψη που εξέφρασε ο Κούλογλου, ότι δηλαδή ήταν στρατηγικό λάθος η πτώση της προηγούμενης κυβέρνησης η οποία θα έκλεινε τότε την αξιολόγηση, δεν είναι προσωπική. Την συμμερίζονται πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουν πως αν συνέβαινε αυτό, θα κέρδισαν την εξουσία μ' έναν πιο καθαρό τοπίο και περισσότερες δυνατότητας δράσης. Ήταν η βουλιμία για την εξουσία ωστόσο που δεν τους επέτρεπε να το δουν. Με αποτέλεσμα να επιδιώκουν να την κερδίσουν με κάθε τρόπο.

Και να υπόσχονται κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και να παραδέχονται λίγο καιρό μετά πως κακώς δόθηκαν αυτές οι υποσχέσεις (Δημαράς), να κεφαλαιοποιούν το μεταναστευτικό για αποκόμιση ψήφων και λίγους μήνες μετά να παραδέχονται πως ήταν λάθος που έκλεισαν την Αμυγδαλέζα (Σαντορινιός), να ζητάνε συγνώμη για τον τρόπο που έκαναν αντιπολίτευση για το θέμα (Μουζάλας), να παραδέχονται ότι έκαναν λάθος που δεν ψήφισαν το μέρισμα επί ημερών της προηγούμενης κυβέρνησης (Κουρουμπλής) κ.ο.κ.