Συλλογικότητες κατά ηλεκτρονικών πλειστηριασμών

Έξω από το υπουργείο Δικαιοσύνης βρέθηκαν σήμερα (Πέμπτης) το μεσημέρι συλλογικότητες του κινήματος ενάντια στους πλειστηριασμούς από όλη την Ελλάδα για να διαμαρτυρηθούν για την επερχόμενη διεξαγωγή ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.

Αντιπροσωπεία τους είχε συνάντηση με τον Γ.Γ. του Υπουργείου, καθώς ο Σταύρος Κοντονής απουσίαζε, στον οποίο μετέφερε τα αιτήματα για τη μη πραγματοποίηση ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και για την παύση των διώξεων στα μέλη του κινήματος. Την κινητοποίηση στήριζαν η ΑΔΕΔΥ και κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.

«Απαιτούμε την κατάργηση του νόμου για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, να απαιτήσουμε την εφαρμογή νομοθετικού πλαισίου για την πραγματική προστασία της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας. Είμαστε εδώ συντονισμοί από όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Είμαστε ενάντιοι στην πολιτική κυβέρνησης - Ε.Ε. - κεφαλαίου που μέρα με τη μέρα θέλουν να μας στερήσουν όλο και περισσότερα δικαιώματα.  Το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς τους στέλνει ηχηρό μήνυμα. Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι μπορούν να μας σταματήσουν. Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θα μείνουν στα χαρτιά», τόνισε μεταξύ άλλων ο Ηλίας Μηλιός εκ μέρους του συντονισμού ενάντια στους πλειστηριασμούς Θεσσαλονίκης. 

efsyn.gr

Τρανταχτές υποθέσεις φοροδιαφυγής αποκάλυψε η ΑΑΔΕ

Ολων των ειδών οι περιπτώσεις: Δημοσιογράφος απέκρυψε 500.000 ευρώ εισόδημα, εκδοτική επιχείρηση με εικονικά τιμολόγια 880.000 ευρώ, διοργανωτής γάμων δεν δήλωσε 1,3 εκατ. ενώ ναυτιλιακή υπέβαλε ανακριβείς δηλώσεις ΦΠΑ.

  

Σημαντικές υποθέσεις φοροδιαφυγής προέκυψαν κατόπιν διασταύρωσης στοιχείων και πληροφοριών που ολοκληρώθηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2017 από τις Υπηρεσίες Ερευνών και Διασφάλισης Δημοσίων Εσόδων (ΥΕΔΔΕ) της ΑΑΔΕ:

1. Ατομική επιχείρηση που δραστηριοποιείται στην περιοχή του Αμαρουσίου με αντικείμενο το εμπόριο ανταλλακτικών και εξαρτημάτων αυτοκίνητων και το χονδρικό και λιανικό εμπόριο εξαρτημάτων κινητής τηλεφωνίας, δεν δήλωσε εισόδημα ύψους 2.899.081,96 €. Επιπλέον διαπιστώθηκε υποβολή ανακριβών δηλώσεων Φ.Π.Α. με διαφορά φόρου ύψους 1.253.060,27 €.

2. Ελεύθερος επαγγελματίας (δημοσιογράφος) απέκρυψε εισοδήματα ύψους 518.305,75€.

3. Τεχνική εταιρεία που δραστηριοποιείται στην ευρύτερη περιοχή της δυτικής Αττικής, απέκρυψε εισοδήματα ύψους 105.192,94€.

4. Τυπογραφική εταιρεία στην ευρύτερη περιοχή της Ελευσίνας έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία καθαρής αξίας 1.466.046,59 €.

5. Εμπορική επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στο εμπόριο χάρτου στην περιοχή του Πειραιά έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία καθαρής αξίας 1.019.417,22 €.

6. Ατομική επιχείρηση με αντικείμενο εργασιών το γενικό εμπόριο, που δραστηριοποιείται στην περιοχή της Ν. Φιλαδέλφειας, έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία καθαρής αξίας 810.907,30 €.

7. Φυσικό πρόσωπο που δραστηριοποιείται στη διοργάνωση γαμήλιων και λοιπών εκδηλώσεων στην περιοχή των βορείων προαστίων, βρέθηκε κατόπιν ελέγχου προσαύξησης περιουσίας να μην έχει δηλώσει εισοδήματα ύψους 1.321.254,79€.

8. Ελεύθερος επαγγελματίας (Δικηγόρος) της ευρύτερης περιοχής Αθηνών, δεν εξέδωσε ή εξέδωσε ανακριβώς, φορολογικά στοιχεία καθαρής αξίας 232.679,01€, ενώ δεν απέδωσε Φ.Π.Α. ύψους 9.542,68 €.

9. Ανώνυμη εταιρεία με αντικείμενο εργασιών το λιανικό εμπόριο καλλυντικών και ειδών καλλωπισμού στην περιοχή της Χαλκίδας εντοπίσθηκε να μην έχει υποβάλλει δήλωση απόδοσης τελών χαρτοσήμου ύψους 1.964.586,37 €.

10. Προσωπική εταιρεία με αντικείμενο εργασιών το εμπόριο καυσίμων δεν απέδωσε Φ.Π.Α. ύψους 55.623,28 €.

11. ΑΒΕΕ Επεξεργασίας Γάλακτος με έδρα τη Θεσσαλονίκη, δε ζήτησε και δεν έλαβε φορολογικά στοιχεία για εμπορεύματα, καθαρής αξίας 119.388,50 €.

12. Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης που δραστηριοποιείται στον τομέα των διαφημίσεων στην περιοχή της Θεσσαλονίκης εξέδωσε εικονικά φορολογικά στοιχεία καθαρής αξίας 4.378.397,29 €. Επιπλέον, εντοπίσθηκε φυσικό πρόσωπο, το οποίο ως συναυτουργός, εξέδωσε 258 εικονικά φορολογικά στοιχεία καθαρής αξίας

4.378.397,29 €.

13. Ομόρρυθμη εταιρεία με αντικείμενο εργασιών το λιανικό εμπόριο ενδυμάτων στην περιοχή της Πάτρας εντοπίσθηκε να εκδίδει αθεώρητα στοιχεία, τα οποία καταχωρούσε ανακριβώς στα τηρούμενα βιβλία, αποκρύπτοντας έσοδα καθαρής αξίας 1.899.187,86 € και αναλογούντα ΦΠΑ 435.719,18 €.

14. Φυσικό πρόσωπο που δραστηριοποιείται στον χώρο της παροχής υπηρεσιών υγείας, στην Κρήτη, προσαύξησε την περιουσία του κατά 377.000,00 €, χωρίς να αντίστοιχη υποβολή των προβλεπομένων δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος.

15. Εκδοτική επιχείρηση στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Αττικής, έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία καθαρής αξίας 884.120,20 €.

16. Ναυτιλιακή εταιρεία εκμετάλλευσης πλοίων αναψυχής, που δραστηριοποιείται σε νησί του νομού Κυκλάδων, υπέβαλε ανακριβείς δηλώσεις Φ.Π.Α. κατά ποσό φόρου ύψους 332.204,57€. 












euro2day.gr

Αυτή είναι η αριστερά;

Του Γιάννη Παντελάκη

Πράγματι, αυτή είναι η αριστερά; Αυτή που διευρύνει την φτωχοποίηση, που υπέκυψε σε απόλυτο βαθμό στις απαιτήσεις της ιεραρχίας, που αναπαράγει φαινόμενα παλαιοκομματισμού και νεποτισμού, που φορολογεί περισσότερο ένα διαμέρισμα στην Κυψέλη από μια βίλα στη Μύκονο, που ενίσχυσε το χάσμα φτωχών με πλούσιους, που προώθησε λογικές εθνικολαϊκισμού, που άλωσε το κράτος με καθεστωτικές λογικές, που λαϊκίζει ασύστολα, που σχεδόν παράτησε τους πρόσφυγες στη μοίρα τους; Αυτή είναι η αριστερά για την οποία μιλάνε πολλοί τόσο πολύ θέλοντας να την απαξιώσουν ως ιδεολογική αναφορά;

Οι συζητήσεις με αφορμή το συνέδριο της Εσθονίας (που ανέδειξε και απέδειξε πόσο καλά κρυμμένα εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα διατηρούν πολλοί ακόμα), προχώρησαν παραπέρα. Οι σκέψεις και η κριτική προεκτάθηκαν. Ήρθαν να παραλληλίσουν παντελώς ανόμοιες και αταίριαστες καταστάσεις. Ο Σταλινισμός, μετατράπηκε σχεδόν στην μοναδική και αποκλειστική έκφραση της αριστεράς, δεν υπήρξε ποτέ ιστορικά κάτι πέρα από αυτόν. Ο Πολάκης και η Αυλωνίτου, αποτελούν την γνήσια και μοναδική έκφραση κάθε είδους αριστερής προσέγγισης. Οι θεωρίες που κυκλοφόρησαν και αναπαράγονται, μας λένε πως το πολιτικό μόρφωμα, που μας κυβερνά –και μέσα του διαθέτει και απόγονους του Στάλιν-απέδειξε τι ήταν τελικά η αριστερά που έμενε τόσα χρόνια εκτός εξουσίας.

Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από ένα ιδεολογικοπολιτικό συνονθύλευμα με κοινό χαρακτηριστικό τον εθνολαϊκισμό και την διάθεση για παραμονή με κάθε τρόπο στην εξουσία που έχει μετατρέψει σε αυτοσκοπό. Αυτό που εκπέμπει, δεν είναι κάτι διαφορετικό από το άθροισμα των κακών εκδοχών των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης. Η αριστερά ως πρακτική δεν υπάρχει, στις πολιτικές που ασκεί. Απλά χρησιμοποιείται το αριστερό πρόσημο ως ένας τεχνητός διαχωρισμός που θα την κάνει διακριτή από το άλλο κόμμα εξουσίας. Πρόκειται για έναν επικοινωνιακού τύπο διαχωρισμό και όχι ουσιαστικό.

Μερικά ενδεικτικά προτάγματα (ενός μέρους τουλάχιστον) της αριστεράς στα μεταπολιτευτικά χρόνια, ήταν η υιοθέτηση κανόνων διαφάνειας, η εξάλειψη της διαπλοκής, η κατάργηση του νεποτισμού και κομματισμού, η καθιέρωση της αξιοκρατίας, ο περιορισμός των εξωθεσμικών εξουσιών (π.χ. της εκκλησίας ή οικονομικών κέντρων), η διαφάνεια, η αξιοκρατία, ο περιορισμός του οικονομικού χάσματος μεταξύ μεγάλων ομάδων του πληθυσμού κ.ο.κ. Κανένα από τα προτάγματα αυτά δεν προωθήθηκε στην ασκούμενη πολιτική. Ούτε καν αυτά που δεν είχαν οικονομικές παραμέτρους, δεν συνδεόντουσαν με τις αναγκαστικές επιλογές των μνημονίων.

Η πολιτική που ακολουθήθηκε από το σημερινό κυβερνητικό σχήμα,

δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για τη χώρα.  Κατά καιρούς, είχε ασκηθεί από παλαιότερες κυβερνήσεις και ιδιαίτερα από τις χειρότερες εκδοχές τους. Η οριακή κατάσταση στην οποία έφθασε η χώρα, έχει αιτίες. Και είναι γνωστές. Η συνέχεια και αναπαραγωγή αυτών των αιτιών και από την σημερινή κυβέρνηση, έστω σε υπερθετικό βαθμό, δεν ακυρώνει  το αυτονόητο, πως οι παθογένειες της χώρας, δεν δημιουργήθηκαν τα δυόμιση τελευταία χρόνια. Μπορεί το πολιτικό συνονθύλευμα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέσα σε ελάχιστο πολιτικό χρόνο, να δημιούργησε ένα τεράστιο άθροισμα αρνητικών παραμέτρων, αλλά αυτό δεν οφείλεται στην αριστερή προέλευση κάποιων στελεχών της ή το αριστερό πρόσημο που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν.

Το πρόβλημα με αυτή την κυβέρνηση, δεν συνδέεται με αναζητήσεις ιδεολογικού περιεχομένου. Αυτό έχει απαντηθεί από την πολιτική πρακτική που ακολουθείται δυόμιση χρόνια. Το ουσιαστικό πρόβλημα είναι πως δεν παράγει πολιτική αλλά μόνο επικοινωνία. Και όσες φορές επιχείρησε το πρώτο, έδειξε παντελώς ανέτοιμη για οτιδήποτε. Παρότι ο χρόνος ήταν σύμμαχός της, δεν επεξεργάστηκε ποτέ ούτε ένα συνολικό σχέδιο για τη χώρα και το παραγωγικό μοντέλο που θα αντικαθιστούσε το χρεοκοπημένο, ούτε μια επιμέρους πρόταση για επιμέρους σημαντικά θέματα.

Η περίπτωση του υπουργείου Παιδείας με τις πανελλαδικές αποτελεί το πιο πρόσφατο και ενδεικτικό παράδειγμα. Από την συνολική κατάργηση των εξετάσεων, πέρασε στις δυο εξεταστικές περιόδους. Και όταν ρωτάνε τον υπουργό Γαβρόγλου ότι κάτι τέτοιο θα ενισχύσει το φαινόμενο της παραπαιδείας (το κόστος της οποίας πληρώνουν κατά βάση οι οικονομικά ασθενέστεροι), δίνει μια απάντηση αφοπλιστική: «τα πρώτα χρόνια, ίσως παρατηρηθεί αύξηση της παρακολούθησης μαθημάτων στα φροντιστήρια, αλλά θα πρέπει να καταλάβουμε ότι πρόκειται για ένα μακροχρόνιο σχέδιο που απαιτεί τη συναίνεση και την υποστήριξη της κοινωνίας». Με δυο λόγια, ναι, θ’ αυξηθεί το φαινόμενο της παραπαιδείας, αλλά πρέπει να το στηρίξει η κοινωνία. Πρόκειται γι’ απάντηση χωρίς σχολιασμό…

liberal.gr

Εντυπώσεις αναλαμπής ενός φτωχού κυβερνητικού έργου

 Του Γιάννη Σιδέρη

Είναι γεγονός ότι οι δύο κυρίες, Γεροβασίλη και Αχτσιόγλου, πρόσφεραν μια επιφανειακή διέξοδο κάποιας κινητικότητας στο βαλτώδες τοπίο του κυβερνητικού έργου. Η πρώτη παρουσιάζοντας την «Εθνική Στρατηγική για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση», η δεύτερη με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, που ανεξαρτήτως ουσιαστικών διαφωνιών, έδωσαν στον πρωθυπουργό τη δυνατότητα να παρουσιαστεί στη ΔΕΘ ως πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης η οποία αν και συνολικώς δεν παράγει έργο, τουλάχιστον υπάρχουν κάποιοι τομείς στους οποίους εντοπίζεται μια αμυδρή συνέπεια με την καταρρακωμένη λίστα των φιλόδοξων διακηρύξεών της.

Πάλι ωστόσο δεν έλειψαν οι μεγαλοστομίες, στις οποίες εθίζεται ο πρωθυπουργός και οι κειμενογράφοι του, οι οποίοι δεν έχουν κατανοήσει ότι οι ίδιες εκφράσεις που κάποτε ξεσήκωναν τα πλήθη, τώρα δίνουν μια γκροτέσκα (ευγενική η έκφραση) νότα στις ομιλίες του. Τι νόημα έχει να λέει ότι απώτερος στόχος αυτού του σχεδιασμού (της Διοικητικής μεταρρύθμισης), είναι μια Ελλάδα με πλήρως ανακτημένη την εθνική της κυριαρχία; (εκτός αν εννοείς μετά από… 99 χρόνια!).

Επίσης τι νόημα έχει να καταγγέλλεις ότι «αριστεία σήμαινε - επί προηγούμενων - ανάθεση θέσεων ευθύνης στους αρεστούς του υπουργού», όταν βοά ο κόσμος για τις χαριστικές προσλήψεις σε καίρια πόστα, μη εξειδικευμένων φίλων, γνωστών, συγγενών και «συντρόφων», από ένα κόμμα που υποσχόταν ότι ακόμη και οι σύμβουλοι των υπουργών – πόσο μάλλον του πρωθυπουργού - θα προέρχονταν από το δημόσιο, σε ένδειξη εμπιστοσύνης στο στελεχικό δυναμικό του;

Άλλωστε, όπως καταγγέλλουν βουλευτές της αντιπολίτευσης, η εξαγγελία για δήθεν «αποκομματοποίηση» της Δημόσιας Διοίκησης με τον ορισμό των Γενικών Γραμματέων από το Μητρώο Επιτελικών Στελεχών, ανετράπη από την ίδια την κυβέρνηση στο και 5΄της ψήφισης του σχετικού νομοσχεδίου, με την παραμονή των «Κομματικών» Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και των Αναπληρωτών τους και τη θέσπιση δεκάδων νέων θέσεων Διοικητικών Γραμματέων, Θεματικών Γραμματέων και Αναπληρωτών τους.

Πόσο εχέγγυο είναι επίσης να καταγγέλλεις τους προηγούμενους, όταν ομνύεις στην αξιοκρατία (που δεν την έχουμε δει) και αναγγέλλεις διαγωνισμούς μέσω ΑΣΕΠ, το οποίο οι προηγούμενοι δημιούργησαν;

Έτσι κι αλλιώς το κυβερνητικό έργο παραμένει φτωχό, και αυτά που ανακοινώθησαν – χωρίς να είναι καθοριστικά και υλοποιήσιμα – αποτελούν μια μικρή αναλαμπή στη γενική ακινησία, η οποία στη ΔΕΘ θα επενδυθεί με οραματικές αναφορές για την Ελλάδα που σε 11 μήνες θα βγει από τον βραχνά των μνημονίων, και με κάποιες υποσχέσεις άνευ αντικρίσματος, για τη νέα γενιά, όπως και… κρουνό επενδύσεων που θα έρθει, αμέσως μετά το σύντομο κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης.

Τα δύσκολα μετά τη ΔΕΘ

Μόνο που το άμεσο μέλλον, παρόλα τα φωτεινά χρώματα με τα οποία θα προσπαθήσει να το σκιαγραφήσει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, δεν είναι καθόλου ανέφελο, και οι εκ νέου απρόσκοπτες έξοδοι στις αγορές, καθώς και η τυπική έξοδος από τα μνημόνια (η ουσιαστική θα συνεχίζεται), δεν είναι δεδομένες.

Ήδη συρρικνώνεται ο διαθέσιμος χρόνος για την καθοριστική τρίτη αξιολόγηση. Μετά τη ΔΕΘ, στις 11/9 έρχονται τα τεχνικά κλιμάκια, ενώ εκτιμάται ότι οι εκπρόσωποι των θεσμών θα έρθουν μετά το ετήσιο συνέδριο του ΔΝΤ, που λαμβάνει χώραν στις 13-15 Οκτωβρίου, (Κοινή Σύνοδος ΔΝΤ- Παγκόσμιας Τράπεζας). Έτσι είναι απίθανο η αξιολόγηση να ολοκληρωθεί εντός του Νοεμβρίου και παραπέμπεται για αρχές Δεκεμβρίου, και εφόσον όλα κυλήσουν ομαλώς – κάτι στο οποίο δεν μας έχει συνηθίσει η κυβέρνηση. Πέρυσι στη ΔΕΘ διαβεβαίωνε για γρήγορη ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και αυτή κατέληξε να ολοκληρωθεί τον Ιούνιο.

Ήδη, ο επικεφαλής του γραφείου προϋπολογισμού της Βουλής Π. Λιαργκόβας, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου επισημαίνοντας ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν οι γνωστές καθυστερήσεις, και η αξιολόγηση θα πρέπει να κλείσει σε ένα μήνα. Διαφορετικά η ελληνική οικονομία θα χρειαστεί οικονομικό μαξιλάρι ασφάλειας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, και άρα επέκταση των μνημονίων…

Το πλέον απαισιόδοξο είναι ότι παρόμοιοι φόβοι, για καθυστέρηση της αξιολόγησης, εκφράζονται ανεπισήμως και εκ μέρους του υπουργείου Οικονομικών, και εδράζονται όχι στους δανειστές, αλλά σε εσωτερικές δυσκαμψίες και αδυναμίες των υπουργείων να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει.

Εάν επαληθευτούν οι φόβοι, δεν  θα είναι απλώς κόλαφος για την κυβέρνηση. Θα είναι κόλαση, και η αποδρομή της θα είναι δεδομένη.    

 liberal.gr  

Το νέο δημόσιο του κ. Τσίπρα. Ένα παραμύθι πάνω, ένα κάτω δεν κάνει διαφορά

Με τη χτεσινή αναγγελία για τη «νέα ιστορία της ελληνικής δημόσιας διοίκησης», ο πρωθυπουργός εγκαινίασε ένα νέο σκηνικό εικονικής πραγματικότητας, για να ικανοποιήσει τη σχετική μνημονιακή υποχρέωση εν όψει Οκτωβρίου. Εξ ου και η επικουρική παρουσία του Γάλλου πρέσβυ. Μπορεί να μην το ξέρει ο ίδιος, αλλά εμείς ξέρουμε πόσες προσλήψεις ημετέρων έγιναν στα υπουργεία και στου Μαξίμου τους 2,5 τελευταίους μήνες για να εδραιωθεί η «αποκομματικοποιημένη δημόσια διοίκηση» που προανήγγειλε εχτές ο κ Τσίπρας!

Παράλληλα, οι πολίτες που άκουσαν ή θα διαβάσουν για τη χτεσινή αναγγελία της «νέας αποκομματικοποιημένης δημόσιας διοίκησης» θα πρέπει να πάρουν υπ όψιν τους ότι θα ξεκινήσει στο… μέλλον. Γιατί μέχρι σήμερα έχουμε τα εξής δεδομένα:

Το αρμόδιο υπουργείο της κ Γεροβασίλη, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις της υπουργού δεν ξέρει ακόμα πόσοι είναι όλοι οι υπάλληλοι και όλες οι υπηρεσίες, καθώς υπάρχουν διευθύνσεις και δήμοι που αρνούνται να δώσουν στοιχεία, ακολουθώντας την παλιά νοοτροπία ΣΥΡΙΖΑ ότι η πληροφόρηση είναι ρουφιανιά. Προφανώς για να μη χαθούν άχρηστες θέσεις του διαχρονικού πελατειακού κράτους.

Ο υπουργός κ Σκουρλέτης και ο συναδερφός του κ Βερναρδάκης έχουν υποσχεθεί εδώ και μήνες για τη μονιμοποίηση πάνω από 30.000 συμβασιούχων, με ισχυρότερο στοιχείο όχι τα προσόντα τους, αλλά τη μοριοδότηση για την προϋπηρεσία τους.

Με το χτεσινό πλαίσιο για το δημόσιο δεν δίνεται καν οριστική λύση στην πάγια ψηφοθηρική ομηρία αυτής της κατηγορίας εργαζόμενων, που αριθμεί πάνω από 75.000 άτομα. Για να αποκομματικοποιηθεί η νοοτροπία στο δημόσιο…

Παρά την ύπαρξη Σχολής Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, το κράτος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εξακολουθεί και προσλαμβάνει στελέχη που δεν έχουν ιδέα από γνώσεις διοίκησης στα υπουργεία και στα γραφεία υπουργών με κριτήριο τη συγγένεια και την πολιτική ταυτότητα. Αντ αυτού, ο κ Τσίπρας ανήγγειλε την επιμόρφωση των υπαλλήλων μέσω του… Ανοιχτού Πανεπιστήμιου για απόκτηση πανεπιστημιακού τίτλου!! Για πρόσθετα επιδόματα προφανώς.

Η περίφημη αξιολόγηση υπαλλήλων και προϊσταμένων είναι μια θεωρητικούρα, που δεν μας λέει ποια ακριβώς είναι τα κριτήρια ώστε να προωθείται αδιάβλητα και ακομμάτιστα ο προϊστάμενος.

Το κυριότερο: Το κομματικό κράτος δεν είναι τέτοιο επειδή οι υπάλληλοι είναι μονοκομματικής προέλευσης. Αλλά, επειδή τους υποχρεώνει να υπακούν στην κομματική κυβέρνηση και όχι στην κρατική ανάγκη! Αυτό, δεν αλλάζει. Άλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλοντας να δικαιολογήσει τη φάμπρικα των ανειδίκευτων μετακλητών έχει πεί ευθέως, ότι την κάνει γιατί μόνο με δικούς του ανθρώπους μπορεί να εφαρμόσει τη δική του πολιτική! Ποια αποκομματικοποίηση!!

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το έχουν επί ανοιχτά: «Έχουμε την κυβέρνηση, αλλά όχι το κράτος». Πώς να αποκτήσεις το κράτος αν δεν αποκτήσεις τη δημόσια διοίκηση;; Και πώς να την αποκτήσεις αν δεν ελέγχεις και δεν εξουσιάζεις τους υπαλλήλους σε κομβικές θέσεις και τους ψηφοφόρους ως υποψήφιους διοριζόμενους; Έτσι:

Την ώρα που ο πρωθυπουργός ανήγγελλε τις… επαναστατικές αλλαγές, οι συμβασιούχοι του δημοσίου αυξήθηκαν κατά 30% σε σχέση με πέρυσι, ξεπερνώντας με ρεκόρ τις 75.000 μαζί με τους ωρομίσθιους. Οι μετακλητοί ξεπέρασαν τους 2.150, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τουλάχιστον!

Οι νέοι συμβασιούχοι είναι 12.500 «ειδικές περιπτώσεις», 10.000 «έκτακτο προσωπικό» και περίπου 1.000 πρόεδροι διοικητικών συμβουλίων…

Στο επίπεδο του έκτακτου προσωπικού το δημόσιο καταγράφει ρεκόρ 5ετίας, ενώ η ΑΔΕΔΥ δηλώνει ότι καθημερινά της καταγγέλλονται τοποθετήσεις προϊσταμένων σε διάφορες οργανικές μονάδες με πελατειακά και κομματικά κριτήρια.

Παρά τους περιορισμούς που ισχύουν, έχει αυξηθεί και το μόνιμο προσωπικό. Οι υπάλληλοι αορίστου χρόνου αυξήθηκαν από 564.729 σε 565.430 μέχρι τον Φεβρουάριο παρόλο που μεγάλος αριθμός παλιών έχει φύγει σε σύνταξη από το φόβο των μελλοντικών περικοπών.

Τους 2.5 μήνες αυτού του καλοκαιριού στα γραφεία της κυβέρνησης διορίστηκαν συμβασιούχοι ή μετακλητοί (με αποκομματικοποιημένα κριτήρια προφανώς) 18 στο υπουργείο Δικαιοσύνης, 11 στο υπουργείο Οικονομίας- Ανάπτυξης, 5 στη Γενική Γραμματεία του πρωθυπουργού, 5 στο υπουργείο Εργασίας, 4 στο υπουργίο Πολιτισμού, 4 στο υπουργείο Εσωτερικών, 4 στο υπουργείο Παιδείας, 3 στο υπουργείο Υγείας, από 2 στα υπουργεία Μεταναστευτικής Πολιτικής, Περιβάλλοντος, Ναυτιλίας, Οικονομικών, Τουρισμού, Υποδομών, Άμυνας. Μόνο …έναν πήρε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης!

Αυτούς τους 2,5 μήνες του καλοκαιριού επίσης, 41 ακόμα υπάλληλοι προσλήφθηκαν ή πήγαν στα πολιτικά γραφεία. Μεταξύ τους, δημόσιοι υπάλληλοι που αποσπάστηκαν από τις οργανικές τους θέσεις ή άλλοι σαν την μουσική επιμελήτρια του ΟΑΣΑ που βρήκε στέγη στο γραφείο του κ Σπίρτζη!

Προφανώς για να υπηρετήσουν την αποκκοματικοποιημένη νέα διοίκηση του κ Τσίπρα! Να τη χαιρόμαστε.

Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης      

liberal.gr 

Προσλήψεις στο Δημόσιο προανήγγειλε ο Τσίπρας.!

Την εκκίνηση μιας άτυπης προεκλογικής περιόδου από αυτό το φθινόπωρο φανερώνουν οι χθεσινές εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα για προσλήψεις στο Δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ από τα μέσα της επόμενης χρονιάς, ενώ ο πρωθυπουργός προσπαθεί να περάσει στους ψηφοφόρους το μήνυμα ότι ο ίδιος θα προσλάβει στο Δημόσιο, ενώ η ΝΔ θα απολύσει.

Μιλώντας στην εκδήλωση του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, με θέμα την «Εθνική Στρατηγική για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση 2017-2019», ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε χιλιάδες προσλήψεις στο Δημόσιο από τα μέσα του 2018, δηλαδή νωρίτερα από τη λήξη του προγράμματος διάσωσης, όταν δηλαδή η χώρα θα βρίσκεται ακόμα υπό επιτήρηση και οι δανειστές θα απαιτούν υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά και να ελέγχουν προς τα πού κατευθύνεται κάθε κονδύλι.

Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Τσίπρας σχολίασε ότι οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι είναι λίγοι σε σχέση με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων στις χώρες του ΟΟΣΑ, ενώ παρουσίασε την εξαγγελία του για προσληψεις ως μέρος της προσπάθειας για να έλθουν νέοι επιστήμονες στο δημόσιο, αλλά και να ανακοπεί και το brain drain.

Μάλιστα, επεσήμανε πως όσοι επιθυμούν μικρό κράτος που θα παρεμβαίνει ελάχιστα, θέλουν τα συμφέροντα να δρουν ανεξέλεγκτα! Υπογράμμισε επίσης ότι «θα έπρεπε να σιωπούν από σεμνότητα όσοι χρησιμοποίησαν το Δημόσιο ως κομματικό παραμάγαζο».

Απαντώντας παράλληλα και στην κριτική που γίνεται στην κυβέρνηση ότι βολεύει τους... δικούς της, είπε ότι η αντίληψη του κράτους ως λάφυρο και ως εργαλείο πελατειακής διαχείρισης συνεχίστηκε επί δεκαετίες ως τα χρόνια της κρίσης. «Αυτήν την αντίληψη για το κράτος-λάφυρο δείχνουν σήμερα οι πονηρές και δήθεν φιλελεύθερες κραυγές ορισμένων για την κατάρτιση της συνταγματικής προστασίας της μονιμότητας στο Δημόσιο» σημείωσε μεταξύ άλλων.      

Politico: Πέντε λόγοι που ο Κιμ δεν φοβάται τις ΗΠΑ

Οι περισσότεροι Αμερικανοί έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι η Βόρεια Κορέα είναι ένα τρελό μέρος, όπου ηγείται ένας επίσης τρελός άνδρας που απειλεί με παγκόσμια καταστροφή, σχολιάζει σε δημοσίευμά του το Politico, επισημαίνοντας ότι η άποψη αυτή είναι βέβαια σχεδόν εντελώς λανθασμένη.

Όπως αναφέρει το Politico, "ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι καθόλου τρελός, αντίθετα ήταν αρκετά μεθοδικός και αρκετά προσεκτικός στην προώθηση των πυρηνικών και πυραυλικών του προγραμμάτων, για να υποδείξει ότι αποθαρρύνεται από τις συντριπτικές στρατιωτικές ικανότητες της Αμερικής και δεν είναι πρόθυμος να πυροδοτήσει μια στρατιωτική σύγκρουση -τουλάχιστον όχι ακόμα".

Ο Kim δεν φοβάται τις ΗΠΑ για τους πέντε αυτούς λόγους, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα:

Πρώτον, η Αμερική θέλει μια συμφωνία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες λένε ότι είναι απαράδεκτο να διαθέτει η Κορέα πυρηνικά όπλα, αλλά πλέον φαίνεται να το αποδέχεται. Από το 1990, η Ουάσιγκτον, αλλά στην πραγματικότητα η Αμερική θέλει μια συμφωνία και το μόνο που πρέπει να κάνει η Β. Κορέα είναι να περιμένει μέχρι να επιτύχει μία συμφέρουσα για εκείνη συμφωνία. Η διαπραγματευτική την δύναμη ενισχύεται καθημερινά.

Δεύτερον, οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι η απομόνωση της Κορέας ενισχύεται, αλλά όλο και περισσότερα χρήματα συνεχίζουν να εισέρχονται στη χώρα. Η Κίνα συνεχίζει να αγοράζει άνθρακα, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να πηγαίνουν στην Αφρική και την Ασία και στέλνουν χρήματα στο σπίτι τους στην Κορέα, οι πωλήσεις όπλων στην Αφρική και αλλού εξασφαλίζουν πολλά χρήματα. Ναι, οι κυρώσεις μπορεί να πλήττουν τη χώρα σε κάποια σημεία, αλλά είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ό,τι μόλις πριν από μια δεκαετία.

Τρίτον, οι ΗΠΑ μιλούν για στρατιωτικές επιλογές, αλλά δεν πρόκειται να ξεκινήσουν έναν πόλεμο με την Κορέα. Αφού δεν επιτέθηκαν πριν αποκτήσει η χώρα πυρηνικά όπλα και πυραύλους που θα μπορούσαν να φτάσουν στις ΗΠΑ, δεν πρόκειται να το κάνουν τώρα. Η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου δεν πρόκειται να διακινδυνεύσει να καταστρέψει τα πάντα. Και οι Νότιοι Κορεάτες είναι πλούσιοι. Δεν θα αφήσουν τις ΗΠΑ να επιτεθούν αν αυτό σημαίνει την καταστροφή τους.

Τέταρτον, η Αμερική χάνει έδαφος στην περιοχή. Μπορεί να μιλούν για άξονα συμφερόντων στην Ασία, αλλά στην πραγματικότητα η Κίνα γίνεται ισχυρότερη και η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία θα πρέπει να αποφασίσουν σε ποια πλευρά βρίσκονται.

Πέμπτον, εάν η Βόρεια Κορέα παραδώσει τα πυρηνικά όπλα, δεν θα έχει τίποτα πια. Η Αμερική διέκοψε τη συμφωνία με τον Καντάφι για την παράδοση του πυρηνικού του οπλοστασίου και η Λιβύη καταστράφηκε. Ο Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ σταμάτησε στην πραγματικότητα να αναπτύσσει όπλα και το καθεστώς του άλλαξε. Με τα πυρηνικά όπλα, η Βόρεια Κορέα ελέγχει το πεπρωμένο της.

    

Ενωση Φυσικών κατά Γαβρόγλου: Ημαρτον, κάνετε το Λύκειο βιομηχανία εξετάσεων

Για «βιοτεχνία παραγωγής εξετάσεων» δίχως «καμία παιδαγωγική βάση» και για ένα Λύκειο, το οποίο μετατρέπεται σε «ένα εξουθενωτικό εξεταστικό κέντρο διαρκείας», οπισθοδρομώντας την παιδεία «δεκαετίες πίσω», κάνει λόγο σε ανακοίνωσή της η Ένωση Ελλήνων Φυσικών.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Ήμαρτον, κε Γαβρόγλου…

Οι συνεχείς ανακοινώσεις του Υπουργείου Παιδείας για τις επικείμενες αλλαγές στη μέση εκπαίδευση, αφενός προκάλεσαν έκπληξη, αφετέρου δεν προκάλεσαν!

Προκάλεσαν έκπληξη γιατί οι υπέρμαχοι της κατάργησης των «μαθητοβόρων» εξετάσεων και της ελεύθερης εισαγωγής στα ανώτατα ιδρύματα, έχουν μεταλλαχθεί σε «βιοτεχνία παραγωγής εξετάσεων», η οποία δεν διαθέτει καμία παιδαγωγική βάση, ενώ οπισθοδρομεί δεκαετίες πίσω. Το Λύκειο μετατρέπεται και επισήμως, πλέον, σε ένα εξουθενωτικό για τους μαθητές εξεταστικό κέντρο διαρκείας. Η αποδιοργάνωση του Λυκείου, για μία ή δύο εβδομάδες, αμέσως μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, μάλλον δεν έχει μελετηθεί επαρκώς.  Επιπλέον, η προσμέτρηση της σχολικής βαθμολογίας για την εισαγωγή στα ανώτατα ιδρύματα, δημιουργεί πληθώρα προβλημάτων, μεταξύ των οποίων το αδιάβλητο, η ψυχολογική πίεση προς τους εκπαιδευτικούς για «χαριστικούς» βαθμούς ή/και το εμπόριό τους, όπως επισήμανε και ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ.

Δεν προκάλεσαν έκπληξη, όμως, γιατί αποτέλεσαν ένα ακόμα επεισόδιο στο αντιεπιστημονικό σίριαλ, που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας εδώ και καιρό. Η πρωτοφανής στα χρονικά πρωτοτυπία να εισάγονται οι υποψήφιοι χωρίς στοιχειώδεις γνώσεις σε απαιτητικές σχολές υψηλού κύρους και αναγνώρισης, αποδεικνύει τις προτεραιότητες και τις εμμονές της ηγετικής ομάδα του Υπουργείου Παιδείας. Θα εισάγονται στα Πολυτεχνεία χωρίς να εξετάζονται Φυσική (μετατρέπεται σε μάθημα επιλογής!), όπως εισάγονται σήμερα σε σχολές με υψηλές απαιτήσεις Μαθηματικών και Φυσικής, χωρίς να γνωρίζουν Μαθηματικά και Φυσική! Ας μας γνωρίσει το Υπουργείο μία πολυτεχνική σχολή όπου δεν υπάρχουν υψηλές απαιτήσεις στη Φυσική. Προφανώς και είμαστε σύμφωνοι στην εισαγωγή όλων στις σχολές που επιθυμούν, αλλά χωρίς προαπαιτούμενες στοιχειώδεις γνώσεις, οι φοιτητές τελικά οδηγούνται ή στην εγκατάλειψη ή στην προσφυγή στα πανεπιστημιακά ιδιωτικά φροντιστήρια, που βρίσκονται σε πρωτοφανή έξαρση. Ας θυμίσουμε, χαρακτηριστικά, με ποια κριτήρια εισάγονται στις Παιδαγωγικές Σχολές, στις σχολές Πληροφορικής και την εισαγωγή από τα ΕΠΑΛ στα ΑΕΙ. Αυτό το προφανές κόστος δεν απασχόλησε κανέναν, όπως διαπιστώνουμε…

Η προσπάθεια του Υπουργείου να υποβαθμίσει την ένταση που έχει προκληθεί, διαδίδοντας ότι θα γίνει διάλογος με τους φορείς, απλά δεν μας πείθει, λόγω του βεβαρυμμένου παρελθόντος του. Το Υπουργείο Παιδείας εφαρμόζει όλα όσα έχουν προαποφασίσει οι σύμβουλοι του κου Γαβρόγλου, χωρίς να προηγείται καν στοιχειώδης προσχηματικός διάλογος. Τα παραδείγματα περισσεύουν.

Η πασιφανής εμμονή του Υπουργείου να υποβαθμίζει διαρκώς τις Φυσικές Επιστήμες, ενάντια σε κάθε επιστημονική λογική, προκαλεί προβληματισμό. Ιδιαίτερα στη Φυσική,  μειώνεται συνεχώς η ύλη, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, ενώ ανατίθεται όλο και περισσότερο η διδασκαλία της σε καθηγητές που έχουν να την αγγίξουν ουσιαστικά από την Α’ Λυκείου, ευνοώντας προκλητικά την αγαπημένη ειδικότητα του Υπουργείου –γιατί, άραγε;-, αλλοιώνοντας τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εκπαίδευσης.

Κατά τα λοιπά, ασχολούμαστε με τις διαστημικές υπηρεσίες, τη στιγμή που δεν προβλέπεται ούτε ως επιλογή η Αστρονομία και η Αστροφυσική, και τους έρωτες των μαθητών, οι οποίοι ευτυχώς για τους ίδιους, συνεχίζουν ερωτεύονται χωρίς την παρέμβαση του Υπουργείου…

Ελπίζουμε, έστω και την ύστατη στιγμή, να διαψευστούμε και να ξεκινήσει ένας σοβαρός και ειλικρινής διάλογος, πριν την εφαρμογή αποφάσεων, που θα βρίσκουν σύμφωνους μόνο τους εμπνευστές τους.

ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ  ΤΟΥ Δ.Σ ΤΗΣ Ε.Ε.Φ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ 

ΣΤΡΑΤΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ».

iefimerida.gr

5 και 12 Νοεμβρίου η ψηφοφορία για τον νέο φορέα

Ο Γ. Μανιάτης θα ανακοινώσει και επισήμως σήμερα την υποψηφιότητά του, ενώ ο Στ. Θεοδωράκης αύριο.

 

Τις Κυριακές 5 και 12 Νοεμβρίου θα γίνει ο πρώτος και ο δεύτερος γύρος για την ανάδειξη του ηγέτη του «Νέου Ενιαίου Πολιτικού Φορέα» που δρομολογείται ανάμεσα στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό αποφάσισε χθες, μεταξύ άλλων, η επιτροπή Αλιβιζάτου, η οποία προσδιόρισε και την 8η Σεπτεμβρίου ως την καταληκτική ημερομηνία για να δηλώσουν υποψηφιότητα όσοι το επιθυμούν. Προκειμένου, μάλιστα, να περιορίσει τυχόν γραφικές υποψηφιότητες η επιτροπή αποφάσισε όλοι οι ενδιαφερόμενοι να υποχρεωθούν ώς τις 15 Σεπτεμβρίου να καταθέσουν τουλάχιστον 1.000 υπογραφές υποστηρικτών τους. Ο κ. Αλιβιζάτος ενημέρωσε επίσης τους παριστάμενους ότι, εκτός των εκπροσώπων που θα στείλει κάθε υποψήφιος αρχηγός στην επιτροπή του, η σύνθεσή της θα εμπλουτιστεί και με προσωπικότητες όπως ο Νικηφόρος Διαμαντούρος, ο Λουκάς Τσούκαλης, ο Γιάννης Βούλγαρης και ο Μιχ. Μητσός.

Αν κάτι, ωστόσο, δεν συμφωνήθηκε χθες είναι το ζήτημα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Στην εισήγησή του ο Ν. Αλιβιζάτος επέμεινε για την ανάγκη να υπάρξει και αυτή η δυνατότητα τόσο για όσους επιθυμούν να ψηφίσουν από το εξωτερικό όσο και για εκείνους που δεν μπορούν να μεταβούν στις κάλπες. Οι εκπρόσωποι, ωστόσο, της Χαρ. Τρικούπη διατύπωσαν σοβαρές επιφυλάξεις για το αν προλαβαίνει και μπορεί η επιτροπή Αλιβιζάτου να εγγυηθεί τη διαφάνεια της αποστάσεως ψήφου. Κι έτσι το θέμα παραπέμφθηκε σε επόμενη συνεδρίαση και αφού προηγηθεί σειρά συναντήσεων μεταξύ εξειδικευμένων σε τεχνολογικά ζητήματα προσώπων (το ΠΑΣΟΚ όρισε τον κ. Νίκο Φαλδαμή), προκειμένου οι τελευταίοι να διαβεβαιώσουν αν μπορεί τελικώς να διασφαλιστεί το αδιάβλητο της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.

Ενα ακόμη ζήτημα που δεν έκλεισε χθες είναι η υποχρέωση ή μη όσων πολιτών ψηφίσουν να εγγραφούν σε ένα μητρώο του νέου κόμματος, δηλαδή επί της ουσίας να γίνουν μέλη του. Οι εκπρόσωποι του Ποταμιού εισηγήθηκαν οι πολίτες που θα ψηφίσουν να επιλέγουν οι ίδιοι αν μαζί με τα στοιχεία τους θα γίνονται και μέλη του νέου κόμματος με το επιχείρημα ότι ο ιδεολογικός προσανατολισμός του νέου φορέα θα διαμορφωθεί αφού εκλεγεί ο αρχηγός του. Ωστόσο, τα μέλη που εκπροσωπούν το ΠΑΣΟΚ επικαλέστηκαν και νομικά επιχειρήματα για την υποχρέωση όσων ψηφίσουν να εγγραφούν στο ενιαίο μητρώο του νέου φορέα, ενώ έθεσαν και ένα ηθικό ζήτημα το οποίο βρήκε τους περισσότερους σύμφωνους. Να δεσμευθούν και οι υποψήφιοι αρχηγοί ότι θα παραμείνουν στο νέο κόμμα ανεξαρτήτως του αποτελέσματος της εκλογής.

Την ίδια ώρα, από διαρροές ή και υπαινικτικές δηλώσεις πιθανολογείται πια ότι την ηγεσία του νέου κόμματος ενδέχεται να τη διεκδικήσει ακόμη και διψήφιος αριθμός υποψηφίων. Εκτός των ήδη επτά σίγουρων ή σχεδόν σίγουρων –Φώφη Γεννηματά, Γιώργος Καμίνης, Γιάννης Ραγκούσης (το έχουν ήδη δηλώσει), Γιάννης Μανιάτης (το επιβεβαιώνει σήμερα), Στ. Θεοδωράκης (θα το εξαγγείλει αύριο), Ν. Ανδρουλάκης, Θαν. Θεοχαρόπουλος (εκτιμάται ότι θα το πουν την άλλη εβδομάδα)– χθες προέκυψαν και άλλοι πιθανοί ενδιαφερόμενοι. Ογδοος στη μάχη άφησε ανοιχτό ότι θα είναι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Οδ. Κωνσταντινόπουλος, ενώ ανάλογη αίσθηση προκάλεσαν ο πρώην περιφερειάρχης Γιάννης Σγουρός (συνάντησε χθες τη Φώφη Γεννηματά και στους δημοσιογράφους δεν το απέκλεισε), αλλά και ο επικεφαλής των Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία κ. Γιάννης Τούντας (σε χθεσινό δελτίο Τύπου επίσης δεν το απέκλεισε).

Και όλα αυτά σημειώνεται ότι συμβαίνουν ενώ το ΚΙΔΗΣΟ και ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχουν αποσαφηνίσει ακόμη όχι μόνον αν θα υποδείξουν, αλλά έστω αν θα στηρίξουν κάποιον υποψήφιο, γεγονός που συντηρεί τις τελευταίες μέρες στα social media ένα μάλλον εξωπραγματικό σενάριο: την ηγεσία του νέου φορέα να διεκδικήσει ακόμη και ο πρώην πρωθυπουργός. 

kathimerini.gr

Ο μεταλλαγμένος Τσίπρας και η κεντροαριστερά...

Του Γιάννη Παντελάκη

Μπορεί να συνδέεται η χθεσινή ομιλία Τσίπρα στην  Παπαστράτος με την εκλογή νέου ηγέτη της κεντροαριστεράς; Φαινομενικά όχι, ουσιαστικά ναι. Η πολιτική μετάλλαξη του πρωθυπουργού, ο οποίος ξαφνικά κολακεύει ιδιωτικές επενδύσεις και επιχειρηματίες που τολμούν, συνδέεται απόλυτα με την διάθεσή του να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σ' ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα εξουσίας σαν κι εκείνα της Δυτικής Ευρώπης. Και αυτοί που ψάχνονται για μια ενιαία εκπροσώπηση στην κεντροαριστερά ωστόσο, το ίδιο επιδιώκουν. Δυο υποψήφιοι, για έναν ρόλο.

Αν άκουγες χθες τον πρωθυπουργό να υπερηφανεύεται για το «Ένα δισ. ευρώ άμεσες ξένες επενδύσεις το πρώτο εξάμηνο του 2017» και για την «Ελλάδα που γίνεται ξανά ένας ελκυστικός τόπος για επενδύσεις», δεν θα μίλαγες για απλή μετάλλαξη, αλλά κάτι περισσότερο. Ποιος να φανταζόταν πως ο Τσίπρας του 2014 που αποδεχόταν μόνο τις δημόσιες επενδύσεις ως εργαλείο ανάπτυξης, το 2017 θα υπερασπιζόταν την υγιή επιχειρηματικότητα και αυτό θα το έκανε από τον χώρο μάλιστα μιας πολυεθνικής, της Philip Morris.

Η μετάλλαξη Τσίπρα -που ισοδυναμεί και με την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ- έχει πολλές και αιτιολογημένες αιτίες. Επιχειρεί την παγίωση του κόμματος ως μια εναλλακτική σοσιαλδημοκρατική πρόταση απέναντι σ εκείνη της κεντροδεξιάς. Γνωρίζει και γνωρίζουν στο κόμμα του, πως όταν χαθεί η εξουσία-που αποτελεί σήμερα ενός είδους συνεκτικό κρίκο για το πολιτικό συνονθύλευμα που βρίσκεται στην κυβέρνηση-θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά ενός κόμματος εξουσίας την οποία θα μπορεί να διεκδικήσει πάλι στο μέλλον. Όσοι ακόμα έχουν απομείνει από το 3% που αποτελεί την εκλογική βάση με την οποία ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ, σύντομα θα αποτελούν παρελθόν. Ο Τσίπρας, οδεύει ολοταχώς προς ένα νέο κόμμα.

Ανάλογη ωστόσο, είναι και η επιδίωξη εκείνων που εμπλέκονται στις διαδικασίες για μια ενιαία έκφραση στην κεντροαριστερά. ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, ΚΙΔΗΣΟ και ανεξάρτητοι υποψήφιοι όπως ο Καμίνης. Στόχος τους, δεν είναι μόνο την επόμενη ημέρα με τον ενιαίο αυτό φορέα (αν τελικά προχωρήσει) να αυξήσουν λίγο ή περισσότερο τα μικρά ποσοστά που αθροιστικά πήραν στις προηγούμενες εκλογές. Αλλά, η μετατροπή αυτού του φορέα σε εναλλακτική πρόταση εξουσίας απέναντι στην κεντροδεξιά.

Το ερώτημα και για τις δυο περιπτώσεις είναι ποιος θα καταφέρει να κερδίσει αυτόν τον χώρο ως κύριος εκφραστής του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει ένα πλεονέκτημα απέναντι στον ενιαίο φορέα. Βρίσκεται στην εξουσία και ήδη έχει αλώσει ένα μεγάλο μέρος του κρατικού μηχανισμού, κάτι που εκλογικά και ψηφοθηρικά, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο. Έχει και ένα σοβαρό μειονέκτημα ωστόσο. Βρίσκεται σε πορεία έντονης πολιτικής φθοράς και αδυνατεί να διατυπώσει μια πρόταση με προοπτική που θα λειτουργούσε ελκυστικά για ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων. Ο,τι είχε να πει-και να κάνει-το έχει πει.

Η άλλη πλευρά, αυτή των κομμάτων και προσώπων που διεκδικούν τον ίδιο ζωτικό πολιτικό χώρο της κεντροαριστεράς, έχουν επίσης ένα σοβαρό μειονέκτημα. Όχι απλά βρίσκονται εκτός εξουσίας, αλλά σε κάποιο βαθμό, αποτελούν και ξεχωριστές εκφράσεις προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών. Και δεν είναι καθόλου βέβαιο πως αυτές θα υποχωρήσουν όταν -και αν-  ένας από αυτούς πετύχει να εκλεγεί σαν εκείνος που θα ηγηθεί του συνόλου αυτών των πολιτικών εκφράσεων. Η διατήρηση μικρών «μαγαζιών» και μετά τις διεργασίες που θα συμβούν, δεν είναι κάτι που μπορεί να αποκλειστεί.

Το πλεονέκτημα τους, αποτελεί ενός είδους στοίχημα. Αν θα κερδηθεί, θα εξαρτηθεί από το αν θα καταφέρουν να αφήσουν στην άκρη μικρές ή μεγαλύτερες πολιτικές φιλοδοξίες και εκφράσουν μια συνεκτική και ρεαλιστική πολιτική πρόταση με ορατές διαφορές από εκείνη της Νέας Δημοκρατίας. Για το πρώτο, τις φιλοδοξίες που πρέπει να παραμερίσουν, θα δείξει ο χρόνος. Το δεύτερο, είναι θεαματικά πιο δύσκολο. Ο μονόδρομος των οικονομικών επιλογών λόγω μνημονίων αλλά και κυριαρχίας της ελεύθερης αγοράς σε παγκόσμιο επίπεδο, ανεβάζει πολύ τον βαθμό δυσκολίας.

Παρακολουθώντας κάποιος την προεκλογική περίοδο στην Γερμανία, διαπιστώνει πως ανάλογο πρόβλημα έχει και το SPD. Απουσία διατύπωσης μιας εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης από εκείνη των Χριστιανοδημοκρατών. Και εκεί, η μάχη θα κριθεί (κάτι που όλα δείχνουν ότι έχει συμβεί ήδη) στις προσωπικότητες των ηγετών των δυο κομμάτων και όχι στις θεαματικά μεγάλες διαφορές των προγραμμάτων των δυο κομμάτων. Αυτό το τελευταίο, μπορεί κάποιος να το διακρίνει μόνο στην περίπτωση των πρόσφατων εκλογών στη Βρετανία, όπου ο Korbyn, είχε πραγματικά ένα διαφορετικό πρόγραμμα από εκείνο της May. Τα πολιτικά δεδομένα στη χώρα μας ωστόσο, περισσότερο παραπέμπουν σ εκείνα της Γερμανίας, παρά της Βρετανίας…

liberal.gr 

Πέσ’ το «ΠΑΣΟΚ» ρε παιδί μου να καταλαβαίνει κι ο κόσμος

Με έξι υποψήφιους αρχηγούς μέχρι στιγμής, που δεν ξέρουν ακόμα σε τι ακριβώς θα αρχηγεύουν, τα διαλυμένα κομμάτια του ΠΑΣΟΚ και κάποια υπολείμματα της Δημοκρατικής Αριστεράς ξεκινούν να συστήσουν «φορέα της Κεντροαριστεράς», στήνοντας σκηνικό αποτυχίας. Αγνοούν ότι ο λαός έχει ανάγκη από ξεκάθαρες παρουσίες και καθαρές λύσεις. Όχι από θολούρα.

Μερικά πράγματα θα επισημάνω:

Πρώτον, η αναγγελία εκλογής αρχηγού και η προθυμία υποψηφίων για τη θέση χωρίς προηγουμένως να έχει ξεκαθαριστεί αν ο εκλεγμένος θα αρχηγεύει σε ενιαίο κόμμα, συνασπισμό κομμάτων ή ομάδων μαρτυράει επιπολαιότητα και αρπακόλα εκ μέρους και των υποκινητών του εγχειρήματος και των υποψήφιων. Αυτό ούτε ωφελεί το λαό ούτε και τον προσελκύει.

Δεύτερον, Σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα προέρχονται από το ίδιο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ. Είτε του Ανδρέα, είτε του Σημίτη, είτε του Γιώργου. Η επιμονή τους να θέλουν να αρνούνται τη μήτρα τους και να επιμένουν ο καθένας στα προσωπικά του βήματα μαρτυράει και μια άρνηση να συμμετάσχουν σ ένα εγχείρημα που θα ωφελεί το λαό, βάζοντας τον εαυτό τους στη δεύτερη μοίρα υπηρέτη ενός κοινού στόχου. Δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη ο λαός και θα το δείξει κι όλας.

Τρίτον, η ομιχλώδης ονομασία Δημοκρατική Συμπαράταξη ή όποια άλλη μιας ομιχλώδους κεντροαριστεράς από προσωπικότητες δε συγκινεί και δεν κινητοποιεί κανέναν από το λαό. Ο λαός, που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ και το τιμώρησε για την πολιτική Γιώργου- Βενιζέλου ή γιατί βρήκε να διορίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει μνήμη και σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Και μόνο η λέξη κάτι του λέει. Κάτι συμβολίζει. Χαμένες ή προδομένες προσδοκίες ίσως. Αλλά, προσδοκίες συγκεκριμένες, με συγκεκριμένη κατεύθυνση και πρόσημο.

Τέταρτο, ΠΑΣΟΚ για το λαό είναι λέξη ταυτόσημη με τη σοσιαλδημοκρατία. Κακομεταχειρισμένη από τα στελέχη του και τις κυβερνήσεις του, αλλά σοσιαλδημοκρατία. Με όνομα και ιστορία. Το ΠΑΣΟΚ εγκατέλειψε το λαό δυό φορές, όπως το αντιλαμβάνεται ο λαός. Μία επί Σημίτη και μια επί Γιώργου- Βενιζέλου. Χωρίς να ακούσει ούτε μια λέξη αυτοκριτικής ή συγνώμης για καμμία από αυτές. ΑΥΤΟ δεν συγχωρεί ο λαός. Όχι την προδοσία. Το φτύσιμο.

Πέμπτο, και οι 6 υποψήφιοι προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Φώφη, Καμίνης, Ραγκούσης, Μανιάτης, Θεοδωράκης (το Ποτάμι είναι εγχείρημα του σημιτικού εκσυγχρονισμού να ξεφύγει από το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ) και Ανδρουλάκης (που δεν έχει ανακοινώσει επίσημα την υποψηφιότητα). Επομένως, όταν μιλάμε για Δημοκρατική Συμπαράταξη για να χωρέσει και το σχεδόν ανύπαρκτο κομμάτι της ΔΗΜΑΡ του κ Θεοχαρόπουλου κοροϊδευόμαστε.

Έκτο, έχουμε μπροστά μας πέρα από κάθε αμφιβολία το ΠΑΣΟΚ ολοζώντανο, που αρνείται τον εαυτό του. Το κόμμα και τα στελέχη του, ο καθένας για τους λόγους του, που μας είναι γνωστοί. Με κάθε άλλη προσέγγιση όλοι αυτοί κοροϊδεύουν τον εαυτό τους και το λαό.

Έβδομο, όπως είπα και στην αρχή ο κόσμος έχει ανάγκη από καθαρές λύσεις και καθαρές, σταθερές αναφορές. Απ αυτές έχει ανάγκη και ο τόπος. Το τωρινό εγχείρημα είναι πολιτικά αφελές και ανεύθυνο. Προκηρύσσεται εκλογή αρχηγού χωρίς να έχει οριστεί σε ποιο κομματικό φορέα και με ποιο πρόγραμμα θα είναι αρχηγός!! Και εμφανίζονται και υποψήφιοι επ αυτού!!! Για γέλια.

Για περισσότερα γέλια η πρόταση Θεοχαρόπουλου, την ώρα που θα ψηφίζεται αρχηγός να ψηφίζεται και η επιθυμία του κόσμου για τη φύση του φορέα!!! Πλήρης απουσία σοβαρότητας.

Αν η ανάλυση λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ανταπεξέλθει πολιτικά και εκλογικά στην απογοήτευση του κόσμου από την πολιτική του (πράγμα πιθανό), οι λύσεις που έχει αυτός ο ψηφοφόρος δεν είναι να πάει στη μακρινή ΝΔ, αλλά στο πιο κοντινό του ΠΑΣΟΚ. Αρκεί να το βρει για να το ψηφίσει!! Το ΠΑΣΟΚ φοβάται ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί αυτό είναι το αντίπαλο δέος του. Αυτός είναι ο χώρος που φλερτάρει για να υπάρξει μελλοντικά.

Αλλά, μέχρι σήμερα το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει σαν δύναμη αντιπολίτευσης, έχοντας καταργήσει το ίδιο τον εαυτό του λες και ντρέπεται και φοβάται για το παρελθόν του! Εδώ δεν ντρέπεται και δεν φοβάται ο Τσίπρας που λέει το ένα ψέμα επάνω στο άλλο, κάνοντας ακριβώς τα αντίθετα απ αυτά που λέει, και φοβάται το ΠΑΣΟΚ;!

Το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη να σοβαρευτεί Αυτό είναι όλο. Για το καλό του και για το καλό της χώρας. Η οποία έχει ανάγκη από σοβαρά κόμματα. Όποια κι αν είναι. Ό, τι κι αν πιστεύουν. Ποια Δημοκρατική Συμπαράταξη και αερολογίες. Πεσ’ το ΠΑΣΟΚ να καταλάβει κι ο κόσμος.

Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης 

liberal.gr