Οι βαρόνοι της ζάχαρης

Ποιο ελεύθερο εμπόριο, ποια NAFTA και ποιος αθέμιτος ανταγωνισμός. Η ιστορία των δύο Κουβανών αδελφών βαρόνων της ζάχαρης δείχνει ότι ο προστατευτισμός των «φίλιων οικονομικών συμφερόντων» ανθεί χρόνια στις ΗΠΑ, πολύ πριν από τον ερχομό του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

Οι Αλφι και Πέπε Φανζούλ πήγαν στις ΗΠΑ με την οικογένειά τους αμέσως μετά την επανάσταση στην Κούβα και την κρατικοποίηση της περιουσίας τους εκεί.

Ο πατέρας τους, Αλφόνσο Φανζούλ, ένας από τους πιο επιτυχημένους βιομηχάνους ζάχαρης του κόσμου πριν από την επικράτηση του Κάστρο, κατάφερε μέσω εξαγορών να ξαναστήσει την αυτοκρατορία του στην εξορία.

Σήμερα οι δυο γιοι του τη συνεχίζουν χάρη στην έξυπνη διαχείριση των επαφών τους με το πολιτικό κατεστημένο της νέας τους πατρίδας.

Οι δυο τους μαζί με ακόμη τρία αδέλφια τους μοιράζονται μια περιουσία που σύμφωνα με το Βloomberg Billionaires Index αγγίζει σήμερα τα 8,2 δισ. δολάρια.

Οι δύο αδελφοί ελέγχουν τον κολοσσό ζάχαρης Florida Crystal και το σύνολο του πλούτου της οικογένειας. Η εταιρεία τους είχε το 2015 έσοδα 4,3 δισ. δολαρίων και θεωρείται η κορυφαία βιομηχανία ζάχαρης στον κόσμο.

Η οικογένεια διατηρεί ακόμη φυτείες ζαχαροκάλαμου στη Φλόριντα, τη Λουιζιάνα και τη Δομινικανή Δημοκρατία. Διαμάντι της αυτοκρατορίας τους αποτελεί το πολυτελές θέρετρο Casa de Campo στη Δομινικανή Δημοκρατία.

To θέρετρο απλώνεται σε μια παραθαλάσσια έκταση 7.000 εκταρίων και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τρία γήπεδα γκολφ, γήπεδα πόλο και ένα διεθνές αεροδρόμιο.

Στην οικονομική επιτυχία των Φανζούλ καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η έξυπνη εμπλοκή τους στο πολιτικό κατεστημένο.

Ο ένας αδελφός, ο Αλφι, που είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Florida Crystal, έχει επιλέξει να είναι Δημοκρατικός και από το 1989 έχει προσφέρει χορηγίες 1,3 εκατ. δολαρίων στο κόμμα του.

Ο άλλος αδελφός, ο Πέπε, αντιπρόεδρος της εταιρείας και πρόεδρος του Δ.Σ., είναι Ρεπουμπλικανός και δώρισε ανάλογο ποσό στο δικό του κόμμα το ίδιο διάστημα.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων προεδρικών εκλογών, οι δυο τους και η εταιρεία τους προσέφεραν περί τα 2,6 εκατ. δολάρια ισόποσα μοιρασμένα σε Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς.

Σε αντάλλαγμα της γενναιοδωρίας τους, απολαμβάνουν κυβερνητικές αποφάσεις που εξασφαλίζουν αβγάτισμα και προστασία των κερδών τους.

Μεταξύ άλλων και με την προστασία του κλάδου τους μέσω: α. ενός συστήματος ποσοστώσεων που περιορίζει τις εισαγωγές και προσφέρει στους εγχώριους παραγωγούς το 85% των πωλήσεων ζάχαρης στις ΗΠΑ, β. ενός ομοσπονδιακού προγράμματος δανειοδότησής τους.

Πλασματικές τιμές

Τα δύο μέτρα θέτουν επί της ουσίας ένα όριο, κάτω από το οποίο οι εγχώριες τιμές δεν μπορούν να πέσουν.

Αποτέλεσμα, οι καταναλωτές να δαπανούν κάθε χρόνο περί τα 2,9 δισ. δολάρια περισσότερα απ’ ό,τι θα έπρεπε για τη ζάχαρή τους.

Σύμφωνα με τον αναλυτή Μπράιαν Ράιλεϊ, λόγω των πλασματικά υψηλότερων τιμών ζάχαρης, οι Αμερικανοί έχουν πληρώσει από το 2000 περίπου 50 δισ. δολάρια, «όλα προκειμένου να ωφεληθεί ένας πολιτικά συνδεόμενος οικονομικός κλάδος».

Το λόμπι των Φανζούλ κατάφερε να αλλοιώσει ακόμη και τη διαβόητη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής (NAFTA).

Οταν υπεγράφη η συμφωνία το 1992, προέβλεπε ότι οι πωλήσεις ζάχαρης του Μεξικού προς τις ΗΠΑ θα απελευθερώνονταν ώς το 2008.

Οι Φανζούλ όμως και άλλοι παραγωγοί ζάχαρης κατάφεραν να τις μπλοκάρουν επιτυχώς προβαίνοντας σε καταγγελίες για ντάμπινγκ στο υπουργείο Εμπορίου και εξασφαλίζοντας την υιοθέτηση μέτρων αντιντάμπινγκ.

Αλλη μια επίδειξη της ισχύος τους αποτελεί ακόμη μια συμφωνία με το Μεξικό.

Οι δύο χώρες έκλεισαν πρόσφατα ένα κενό που οι Μεξικανοί παραγωγοί εκμεταλλεύονταν επεξεργαζόμενοι τη ζάχαρη τόσο όσο να θεωρείται ακατέργαστη, αλλά από την άλλη πλευρά να είναι κατάλληλη προς πώληση στους καταναλωτές.

Το Μεξικό συμφώνησε να περιορίσει τις πωλήσεις αυτής της ραφιναρισμένης ζάχαρης βόρεια των συνόρων του και δέχτηκε έναν νέο ορισμό της ακατέργαστης ζάχαρης που να δίνει στους Αμερικανούς επεξεργαστές, όπως οι Φανζούλ, το πάνω χέρι, υποβαθμίζοντας την ποιότητα της ζάχαρης που μπορεί να θεωρηθεί κατεργασμένη.

Ο Ντόναλντ Τραμπ τουίταρε ότι η συμφωνία είναι «πολύ καλή» και για τις δύο χώρες.

Ας σημειωθεί ότι στο θέρετρο των Φανζούλ στη Δομινικανή Δημοκρατία έχουν μεταξύ άλλων φιλοξενηθεί τρεις πρώην πρόεδροι: ο Τζορτζ Μπους πατήρ, ο Τζορτζ Μπους υιός και ο Μπιλ Κλίντον μετά της συζύγου του, Χίλαρι Κλίντον. Ο Τραμπ, όχι ακόμα.  

Μπάμπης Μιχάλης      

efsyn.gr