Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

Ποιους πρέπει να δέρνουν τα ΜΑΤ μας λέει ο Οικονόμου του ΣΚΑΪ



Επιτέλους! Βρέθηκε κάποιος σοβαρός δημοσιογράφος να υποδείξει στα ΜΑΤ ποιους πρέπει να δέρνουν και ποιους όχι. «Δέρναν τους ανθρώπους στις Πρέσπες λες κι ήταν αναρχικοί» είπε στον ΣΚΑΪ ο κος Οικονόμου κι ένα δάκρυ χαράς και ανακούφισης κύλησε στο μάγουλο κάθε ακροδεξιού εξτρεμιστή της χώρας.

Ο δημοσιογράφος δεν γνωρίζει άραγε ότι η απαραίτητη σύνδεση της αναρχίας  με τη βία και το χάος είναι προπαγανδιστική, καθώς ορισμένοι θεωρητικοί αναρχικοί θεωρούν τη βία όχι μόνο ακατάλληλο μέσο επιβολής, αλλά επίσης την εξισώσουν με την αστική ηθική, εγκρίνοντάς την μόνο ως μέσο αυτοάμυνας; Ας το δεχτούμε.

Το ότι η ρητορική αρκετών διαδηλωτών κατά της συμφωνίας ευθυγραμμίζεται με τη στάση Μπαρμπαρούση που μιλάει για προδοσία και καλεί σε πραξικόπημα δεν το γνωρίζει ο δημοσιογράφος ή το παρακάμπτει έντεχνα για να δώσει την εικόνα ότι εδώ πρόκειται για πατριώτες νοικοκυραίους, όχι για ακραίους αναρχικούς;

Έχει δει τη σελίδα στο fb των διοργανωτών των συγκεκριμένων συλλαλητηρίων; Έχει ακούσει άραγε το στέλεχος της ΝΔ να καλεί σε νέα «νύχτα των κρυστάλλων» τους πολίτες τους οποίους παρακινεί να κάψουν τα μαγαζιά των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ;

Το μήνυμα είναι σαφές. Τα ΜΑΤ οφείλουν να λιώνουν στο ξύλο τους αναρχικούς, αυτοί αποτελούν δημόσιο κίνδυνο και όχι η ρητορική της κρεμάλας των προδοτών και τα καλέσματα σε κατάργηση του δημοκρατικού πολιτεύματος.



Προσωπικά θεωρώ ότι κανένας πολίτης δεν πρέπει να δέχεται αστυνομική βία. Το ότι υπάρχει το σώμα αυτό, είναι δείγμα αυταρχισμού διαχρονικά μιας πολιτείας που δεν έχει καταφέρει να είναι σε έναν ουσιαστικό διάλογο με την κοινωνία.


Ο κύριος Οικονόμου προφανώς θεωρεί πως η αστυνομική βία είναι απαραίτητη αρκεί να απευθύνεται σε αυτούς που ο ίδιος θεωρεί εχθρούς της κοινωνίας. Και για να μην τον αδικούμε θεωρώντας τον εξαίρεση στο δημοσιογραφικό τοπίο, είδαμε και εφημερίδες όπως το Πρώτο Θέμα να καταγγέλλουν  για πρώτη φορά την αστυνομική βία η οποία όταν απευθυνόταν στους διαδηλωτές των συλλαλητηρίων εναντίον στα μνημόνια ήταν ή αόρατη ή απαραίτητη. Για να μην αναφερθούμε στην αναπαραγωγή στο διαδίκτυο fake news με φωτογραφίες νεκρής γυναίκας τάχα στα επεισόδια.

Που ήταν όλοι αυτοί όταν τα ΜΑΤ έστειλαν στο χειρουργείο με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις τον πρόεδρο των φωτορεπόρτερ Μάριο Λώλο; Πόσο αγανάκτησαν από τα παράθυρα και μέσα από την πένα τους για την αστυνομική βία ενάντια σε μετανάστες πρόσφυγες και σε κάθε φτωχούλη του Θεού; Πόσο τηλεοπτικό χρόνο έδωσαν στη δίκη της Χρυσής Αυγής αλλά και στην είδηση ότι η Ελλάδα έχει καταδικαστεί πολλάκις από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο για αστυνομική βία;


Ας απαντήσει ο κάθε αναγνώστης, η κάθε αναγνώστρια στα ερωτήματα αυτά που ακούγονται ρητορικά μέσα σε ένα περιβάλλον πέρα για πέρα θολό και επικίνδυνο. Να ξαναπούμε μόνο πως ο δρόμος προς τον φασισμό είναι στρωμένος με μπόλικη προπαγάνδα στρεβλώσεις και ισχυρές σιωπές.   










0 comments :

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *