Μέσος Έλληνας αυτή η μάστιγα..

Τα σχόλια των αναγνωστών για την πλειονότητα των άρθρων που διακινούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν ότι ο μέσος Έλληνας είναι ανίκανος να κατανοήσει κείμενο των 500 λέξεων.

Του διαφεύγει το νόημα, η κεντρική ιδέα. Δηλαδή καταλαβαίνει όχι αυτό που αναπτύσσει ο αρθρογράφος αλλά εκείνο που έχει προαποφασίσει ο ίδιος.

γράφει η Λώρη Κέζα

Αυτό το άτομο λοιπόν, που είναι έτοιμο να επιτεθεί, να μειώσει, να περιγελάσει, να προσβάλει επί του προσωπικού τον αρθρογράφο, συμπεριφέρεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής. Ακόμα και στις εκλογές.

Έχει ενδιαφέρον η πρόσληψη άρθρου που δημοσιεύτηκε χθες στο The Caller. Το θέμα του κειμένου ήταν η πρόταση μομφής ως πολιτικός χειρισμός της Νέας Δημοκρατίας. Ένας χειρισμός που, κατά τη γνώμη της υποφαινόμενης, θα ζημιώσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και θα ωφελήσει τον Αλέξη Τσίπρα. Η πρόβλεψη για το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην Ολομέλεια γίνεται μετρώντας κουκιά.

Γνωρίζουμε τις ισορροπίες, τις συμμαχίες, τα συμφέροντα και ολίγη αριθμητική:

76 η Νέα Δημοκρατία, 20 το Φωφόκ, 6 Το Ποτάμι. Χρειάζονται ακόμη 49 βουλευτές για να πέσει η κυβέρνηση. Οι λεβέντες πήραν θέση «ναι μεν αλλά» ξεκινώντας την ανακοίνωση λέγοντας «Αν δεσμευτεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης», το οποίο στην κοινοβουλευτική διάλεκτο μεταφράζεται «δεν υπάρχει καμία περίπτωση». Το κουκουέ θα αποχωρήσει, οι φασίστες θα αποβληθούν. Υπάρχουν και οκτώ ανεξάρτητοι, καθείς με την προσωπική ατζέντα του. Ποιος θα ρίξει την κυβέρνηση; Κανείς. Η πρόταση δυσπιστίας, όπως όλα δείχνουν, θα μετατραπεί σε δεδηλωμένη και θα επιβραβεύσει τον Αλέξη Τσίπρα.

Πώς αντιδρούν οι αναγνώστες σε αυτές τις διαπιστώσεις; Δεν καταγράφονται απαντήσεις επί του περιεχομένου κι αυτό επειδή «ο μέσος αναγνώστης» δηλαδή «ο μέσος Έλληνας» αντιδρά με πολύ συγκεκριμένα μοτίβα.

Πρώτο μοτίβο: «Τα παίρνεις από τον ΣΥΡΙΖΑ». Εν ολίγοις η επισήμανση ότι ο κακός χειρισμός του Μητσοτάκη ευνοεί τον Τσίπρα, είναι απόδειξη συνολικής στήριξης της κυβέρνησης και μάλιστα επί πληρωμή. Κάθε μέρα πληρωνόμαστε κι από άλλο κόμμα, αναλόγως με την τοποθέτηση, έτσι νομίζει και αυτά εκστομίζει ο μέσος Έλληνας. Το γεγονός ότι κάποια κόμματα χρωστούν εκατομμύρια στις τράπεζες ή δεν έχουν κεφάλαια για να αγοράσουν χαρτί υγείας, είναι προφανώς στοιχεία απόκρυφης γνώσης.

Δεύτερο μοτίβο: «Και ποια είναι η μαντάμ που μιλάει;». Ζητούν βιογραφικό, κι αν η απάντηση είναι  επιγραμματική «επί 25 χρόνια δημοσιογράφος στην εφημερίδα Το Βήμα» αρχίζει η αποκαθήλωση_ για τον Λαμπράκη, τους σιωνιστές, τους εργολάβους, το σύστημα, «και ποια νομίζεις ότι είσαι;». Η εφημερίδα των μπουρζουάδων, οι δημοσιογράφοι που κατέστρεψαν την πατρίδα, αφορισμοί που αρθρώνονται από άτομα που ίσως τα ίδια φέρονται αντικοινωνικά_ παίρνοντας σύνταξη νεότατοι, αποκρύπτοντας εισοδήματα, τεμπελιάζοντας σε μια γωνίτσα του Δημοσίου.

Τρίτο μοτίβο: «Κουκλίτσα μου, κοπελίτσα μου». Ειδική μεταχείριση για γυναίκες δημοσιογράφους, σχόλια για την ηλικία, την εμφάνιση και άλλα υπονοούμενα ή απευθείας μηνύματα «σε φαντάζομαι με νεγκλιζέ» ή «μην περιμένεις σεβασμό με ξεκούμπωτο πουκάμισο». Ναι, αυτήν την ταραχή την προκαλούν οι απόψεις μιας γυναίκας δημοσιογράφου για την πρόταση δυσπιστίας. Στο ίδιο μοτίβο συμπεριλαμβάνονται τα «όξω μωρή», τα «τσόκαρο» και άλλα χαριτωμένα.

Αυτά τα μοτίβα χρησιμοποιούνται για να αναλυθούν τα πάντα, όχι μόνο τα άρθρα. Η συνωμοσιολογία, η επίθεση ad hominem και ο σεξισμός είναι εθνικά εργαλεία ανάλυσης δεδομένων. Οι βουλευτές το γνωρίζουν και το υπολογίζουν για να επιλέξουν τον τρόπο που πολιτεύονται. Η μεγαλύτερη έγνοια είναι να μην αφήσουν περιθώρια λιντσαρίσματος σε αυτό το κοινό, στον «μέσο Έλληνα» που βλέπει όσα θέλει να δει, που είναι καχύποπτος, που είναι καταγγέλλει χωρίς στοιχεία. «Τα παίρνει από τη Ζίμενς» γενικώς και αορίστως για όλους, «τον βάζει ο Μπόμπολας» επειδή διακινήθηκε το κουτσομπολιό, «μετρέσα του Τάδε» για όσες είναι ευπαρουσίαστες, «φώκια ανοργασμική» για τις υπόλοιπες. Τα γεγονότα, οι πολιτικές πράξεις κρίνονται σε άλλο πεδίο και όχι ως πολιτικές πράξεις, κρίνονται με «νομίζω» και «είναι σίγουρο ότι…».

Όλα αυτά γίνονται τραγικά όταν διαπιστώσουμε ότι ο «μέσος Έλληνας» είναι ανίκανος να κατανοήσει κείμενο των 500 λέξεων.

Φώτο: Απόσπασμα από σκετς του ελληνοαμερικανού κωμικού Yannis Pappas στο YouTube