Το θράσος και το λάθος

Το τρομακτικό χουντικό παραλήρημα του χρυσαυγίτη Μπαρμπαρούση στη Βουλή είναι μια ακόμα έκφραση αποθράσυνσης της οργάνωσης. Που ίσως όμως θα είχε αποφευχθεί, ίσως να μην είχε καν τέτοια δύναμη η Χρυσή Αυγή, αν ο κόσμος μπορούσε να δει τι συμβαίνει στη δίκη της

  

γράφει η Ελευθερία Κόλλια

Τον λένε και Καραϊσκάκη, ελέω φυζίκ οπλαρχηγού, είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το κόμμα της Χρυσής Αυγής, έχει τέσσερα παιδιά, αυτοπροσδιορίζεται σε παλαιότερες συνεντεύξεις του ως «βιοπαλαιστής, αγρότης, κτηνοτρόφος, που έχει δουλέψει και σε οικοδομές»· «καμία δουλειά δεν είναι ντροπή».

Oταν κατεβαίνει από το ορεινό Ξηρόμερο, και το χωριό Μαχαιρά, όπου έχει δηλώσει ότι διαμένει, πηγαίνει κατευθείαν στη Βουλή, την οποία χρησιμοποίησε το μεσημέρι της Παρασκευής ως σκηνή για το κακοπαιγμένο του μονόπρακτο. Στην ομιλία του για τη συμφωνία με τα Σκόπια, με ανεκδιήγητο ύφος και τόνο απερίγραπτο, κάλεσε τη στρατιωτική ηγεσία της χώρας να σεβαστεί τον όρκο της, να συλλάβει τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο «για να αποτραπεί αυτή η προδοσία». «Τα κεφάλια τους στις Πρέσπες!», υστερίαζε.

Οι χουντικές κορώνες δεν του βγήκαν σε καλό. Υπήρξε ραγδαία κινητοποίηση, η οποία οδήγησε στην ποινική του δίωξη, και μάλιστα κακουργηματική, για προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας.

Δεν χωρεί αμφιβολία: ο Μπαρμπαρούσης διαθέτει απύθμενο θράσος. Το θεατρικό το έπαιξε αδιαφορώντας για το γεγονός ότι ήδη κάθεται σε ένα εδώλιο, αυτό στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Κι ας μην έχει πατήσει ποτέ το πόδι του στη δικαστική αίθουσα.

Βαρύνεται με άλλο ένα κακούργημα, αυτή τη φορά με την επιβαρυντική διάταξη της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης. Υπακούοντας στη γραμμή της ηγεσίας του κόμματος, που ήθελε εξαρχής να απαξιώσει επικοινωνιακά τη δίκη με την απουσία της, ο Μπαρμπαρούσης ανεβαίνει μόνο στο βήμα της Βουλής και αποφεύγει το Εφετείο. Αν παρακολουθούσε τη διαδικασία, ίσως αισθανόταν και την ανάγκη να σκύψει το κεφάλι. Να συνειδητοποιήσει την επιταγή για χαμηλόφωνη παρουσία, μέτρο αν μη τι άλλο, έως ότου εκδοθεί η απόφαση. Ο τύπος κινδυνεύει με ποινή κάθειρξης 10-20 ετών, τέτοια επισύρει η κατηγορία που συνοδεύει το όνομα του στη δικογραφία. Το ξέρει;

Ποιο μέτρο, όμως, και κουραφέξαλα… Ο βουλευτής που έχει φωτογραφηθεί ακόμη και πάνω σε άλογο –πώς αλλιώς ενισχύεται ένα βουκολικό-ηγετικό προφίλ;– , απέδειξε σε χρόνο dt, ότι αυτά δεν είναι για περσόνες του διαμετρήματος του. Κι εκτός από θρασύς, εμφανίστηκε και δειλός –«πακέτο» άλλωστε πάνε αυτά.

Μετά την αποπομπή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χρυσής Αυγής (αλήθεια, γιατί δεν διεγράφησαν και όσοι από τους βουλευτές χειροκροτούσαν ενθουσιωδώς τον ομιλητή;), ο Μπαρμπαρούσης ξέχασε τις αιμοσταγείς ιαχές για κεφάλια και τα συναφή, κι εξέδωσε μια μεγαλειώδη ανακοίνωση, με την οποία ουσιαστικά ανασκεύασε, κάνοντας λόγο για αυθόρμητες δηλώσεις (κανείς άλλος δεν πρόσεξε ότι τις διάβαζε;), που επ’ ουδενί είχαν σκοπό να αμφισβητήσουν τη Συνταγματική Νομιμότητα, πλην όμως και δυστυχώς, έτυχαν δόλιας πολιτικής εκμετάλλευσης και παρερμηνείας. Aτιμη ζωή.

Ο συνειρμός είναι αναπόφευκτος για όποιον έχει παρακολουθήσει έστω και μία ώρα την ακροαματική διαδικασία στη δίκη της Χρυσής Αυγής: είναι κρίμα, πραγματικά κρίμα, που αυτή η δίκη δεν έχει εικόνα. Που ο κόσμος, ο πολύς κόσμος, δεν μπορεί να δει live τα στοιχεία, τις φωτογραφίες, το υλικό από τους σκληρούς δίσκους, τα βίντεο, που δεν έχει μπορέσει να ακούσει τις μαρτυρίες όσων έχουν υποστεί επιθέσεις. Που δεν θα καταφέρει να δει καρέ-καρέ τις απολογίες του Μπαρμπαρούση και κάθε Μπαρμπαρούση (διότι κατηγορούμενοι είναι και πολλοί άλλοι βουλευτές, όπως και ο ίδιος ο Νίκος Μιχαλολιάκος), τη μόνη φάση στην οποία θα προσέλθουν –όπως λένε συνήγοροι τους– , και δεν θα έχει ιδία αντίληψη για τις κυβιστήσεις, το μπαλάκι των ευθυνών, τον τραγέλαφο που αναμένεται…

Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας απέρριψε από την αρχή της δίκης το αίτημα της Πολιτικής Αγωγής για μαγνητοσκόπηση και ραδιοτηλεοπτική κάλυψη της, όπως και την ηχογράφηση των πρακτικών της. Η έκβαση των πραγμάτων δείχνει ότι πρόκειται για τεράστιο λάθος. Η δημοσιότητα θα μπορούσε να αποτρέψει την αποθράσυνση του Μπαρμπαρούση (το όνομα χρησιμοποιείται σενεκδοχικά), θα είχε τη δύναμη της πλήρους απογύμνωσης του ναζιστικού συρφετού, σαφώς και θα παρείχε έδαφος για βαθύτερη γνωριμία με τα πρόσωπα, τις πράξεις, το ιδεολογικό υπόβαθρο. Σε μια ρομαντική εκδοχή, θα γινόταν ακόμη και εργαλείο συρρίκνωσης της εκλογικής δύναμης της Χρυσής Αυγής.

Η εικόνα από το Εφετείο είναι η μόνη που θα μπορούσε να ισοφαρίσει τη ζημιά που προκαλεί το βίντεο ενός Μπαρμπαρούση στο βήμα της Βουλής, πιθανότατα και να υπερκεράσει την επικοινωνιακή της δύναμη. Σήμερα ο Μπαρμπαρούσης, χθες ο Κασιδιάρης (στο επεισόδιο με τον Δένδια), τις προάλλες ο Λαγός (παρ’ ολίγον στα χέρια με τον Ξυδάκη).

Η ζυγαριά γέρνει στη μια πλευρά και η Δικαιοσύνη έχει την ευθύνη της. Το δικαστήριο δεν είχε εξάλλου τίποτε να φοβηθεί, από μια υποδειγματική διαδικασία, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, κατά την οποία –με φροντίδα της προέδρου Μαρίας Λεπενιώτη– κανόνες τηρούνται και δικαιώματα γίνονται σεβαστά.

Είναι προφανές, πια, ότι αδίκησε τον εαυτό του. Και εξ αντανακλάσεως η Δημοκρατία τον δικό της.

ΥΓ: Και να σκεφθεί κανείς ότι το προεκλογικό σύνθημα του Μπαρμπαρούση ήταν το «Για να ξεβρωμίσει ο τόπος»…