Η φαλλοκρατία δεν είναι ιδεολογία, είναι νοοτροπία

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

“Γυναικοκτονίες. Τι συμβαίνει τελικά στην ελληνική κοινωνία;” γράφει η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, υιοθετώντας τον όρο γυναικοκτονία, που οι άλλες εφημερίδες του συντηρητικού χώρου αρνούνται, αλλά περιορίζοντας περιέργως το φαινόμενο στην ελληνική κοινωνία. Όμως η όξυνση της έμφυλης βίας είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Η βία κατά των γυναικών παροξύνεται στο βαθμό που οι άντρες αδυνατούν να αντιληφθούν τις αλλαγές που ‘εχουν συντελεστεί, ότι εκείνο που πριν θεωρούσαν κανονικότητα: η κοινωνική, φυσική και οικονομική υπεροχή, τώρα δεν υφίστανται, οι παλιές βεβαιότητές έχουν απολεσθεί, οι παλιές αναφορές έχουν χαθεί, οι άντρες με εύθραυστη ταυτότητα αισθάνονται τώρα ανασφαλείς. Η αυτονόμηση των γυναικών βιώνεται από αυτούς ως απώλεια της δικής τους εξουσίας, και επίσης ως απώλεια της προσωπικής τους αξίας και αυτοεκτίμησης. Είναι εύλογο ότι οι συντηρητικοί άνδρες αρνούνται πιο δύσκολα να δεχτούν τη νέα πραγματικότητα.

 

“Δολοφόνος δι’ ασήμαντον αφορμήν, καυγάδισαν για το που θα πάνε και την πέταξε από τα βράχια” γράφει η εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος. Εδώ ισχύει ο ναρκισσισμός των μικρών διαφορών, που φύεται κυρίως στην αριστερά. Γιατί η έμφυλη βία μπορεί να εκδηλώνεται περισσότερο σ’ ένα συντηρητικό περιβάλλον, αλλά δεν είναι αποκλειστικότητα των συντηρητικών ανδρών. Υπάρχουν και αριστεροί (κατά πολιτικό αυτοπροσδιορισμό) φαλλοκράτες ναρκισσιστές. Οι αριστεροί μάλιστα είναι πιο επιρρεπείς στο ναρκισσισμό των μικρών διαφορών, όπως δείχνουν και οι συχνές πολιτικές διασπάσεις τους. Ναι, μπορούν να σκοτώσουν “δι’ ασήμαντον αφορμήν”. Γιατί, τελικά, η φαλλοκρατία για να παραφράσουμε τον αξέχαστο Τζίμη Πανούση “δεν είναι ιδεολογία... είναι νοοτροπία.”. Και ως νοοτροπία μπορεί να υπάρχει και στους αριστερούς.

 

“Νέος Μπάμπης αναρχοκατσαπλιάς την γκρέμισε στα βράχια...” γράφει και η φασιστική φυλλάδα Μακελειό. Η σύνδεση της γυναικτονίας των Γλυκών Νερών και της Φολεγάνδρου καθώς και η πρόσδοση μη συντηρητικού πολιτικού προσήμου σ’ αυτές, δείχνουν την προσπάθεια της δεξιάς και της φαιάς εκδοχής της να αποτινάξουν το στίγμα της έμφυλης βίας ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της κουλτούρας τους. Η διαταραχή της ναρκισσιστικής προσωπικότητας(TPN), όμως,  παρατηρείται κυρίως στους άντρες που οχυρώνονται πίσω από τις παλιές αναφορές και «αξίες», πίσω από την παράδοση της πατριαρχίας και τελικά του φασισμού. Γιατί αυτοί είναι που σκότωσαν τον Ζακ, αυτοί είναι οι δολοφόνοι της Ελένης Τοπαλούδη, αυτοί είναι ο μανιάτης που δολοφόνησε τη «σύζυγό» του, ο γυναικοκτόνος των Γλυκών Νερών, αυτοί είναι όλοι εκείνοι που γυρεύουν τα παλιά τους προνόμια μέσα από τη φυσική και ψυχολογική βία. Είναι οι γνωστοί “νοικοκυραίοι”, οι θεματοφύλακες της παράδοσης και της συντήρησης, αυτοί που είναι ικανοί να σκοτώσουν τον Άλλο, τη γυναίκα, τον ξένο, τον μετανάστη, τον διαφορετικό, καθώς θεωρούν ότι τους απειλεί, ότι τους ακυρώνει την ταυτότητα, την ίδια τους την ύπαρξη, αυτή που εδράζεται σε μια σάπια, παρωχημένη φαλλοκρατική εξουσία και κοινωνία.

 

Ο φαλλοκράτης γυναικοκτόνος των Γλυκών Νερών αλλά και αυτός της Φολεγάνδρου καθώς και ο Λιγνάδης, ο Φουρθιώτης και ο πορνοβοσκός της Ηλιούπολης είναι τα αποτελέσματα της βαθιά συντηρητικής και πατριαρχικής ελληνικής κοινωνίας, της κοινωνίας που προασπίζεται η δεξιά και η φαιά εκδοχή της, τελεία και παύλα ...