Του Αλέξη Μητρόπουλου
Στη Σύνοδο της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ στις 31.8.2013 υποστηρίξαμε ότι είναι πρόωρη η συζήτηση που άνοιξε στο εσωτερικό του κόμματος για τις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση και την Ευρωβουλή. Το ίδιο είχαμε υποστηρίξει και στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας στις 23.8.2013, συμπληρώνοντας ότι ο βασικός μας στόχος (ο μοναδικός ίσως γι' αυτή την περίοδο) είναι να επικεντρώσουμε και να κατευθύνουμε όλες μας τις δυνάμεις στην κινητοποίηση του λαού και στην πτώση της μνημονιακής κυβέρνησης.
Ο λόγος είναι πια σαφής σε όλους τους συμπατριώτες μας: Αν υλοποιηθεί η βασική-δομική πολιτική των Μνημονίων που ακολουθεί, η χώρα μας θα μεταβληθεί σε κράτος-«παρία» («rogue») με ραγδαία πλέον -και ίσως ανεπανόρθωτη για το ορατό μέλλον- υποβάθμιση στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, σε κράτος υποτυπώδους κυριαρχίας και προφανώς ελλειμματικών δημοκρατικών θεσμών. Θα «λαθροβιώνει» πλέον στον αστερισμό της ετερονομίας!
Τα κόμματα της μνημονιακής συγκυβέρνησης παρακολούθησαν με ανακούφιση τη διαφαινόμενη αλλαγή της ατζέντας, αφού αυτό που φοβούνται είναι η πλατιά κινητοποίηση των λαϊκών στρωμάτων, που μέσα στο φθινόπωρο θα αξιώσει και θα επιβάλλει γενικές βουλευτικές εκλογές, κατάργηση των Μνημονίων και ριζική αλλαγή της ευρωπαϊκής πολιτικής της χώρας. Και μόνον το ότι η κυβέρνηση άδραξε την ευκαιρία και άρχισε να ξεδιπλώνει τις αλλαγές που προτίθεται να επιφέρει στο εκλογικό σύστημα της Αυτοδιοίκησης, δείχνει ότι η ατζέντα αυτή την εξυπηρετεί γιατί αποσπά την κοινωνία από το κυρίαρχο και κατεπείγον καθήκον της κατάλυσης των μνημονιακών δεσμών μέσω λαϊκών κινητοποιήσεων.
Η άκαιρη και βλαπτική αυτή συζήτηση ευνοεί και άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, όπως π.χ. τη ΔΗΜ.ΑΡ. που εκτίμησε ότι θα έχει άνεση χρόνου για να παρακολουθήσει την κοινωνική κινητικότητα ώστε να επαναφέρει κάποια «αμφισβητούμενα» κοινωνικά στρώματα που θα της δώσουν «το φιλί της ζωής». Έτσι εκτιμά ότι «θα μπει στο παιχνίδι» εκ νέου για να αναλάβει ξανά... «σωτήριες» πρωτοβουλίες.
Εκ των πραγμάτων, δεν έχουμε άλλα περιθώρια! Είναι αυτοχειριαστική χειρονομία για το Κίνημα και τον λαό μας, με όσα δεινά έχει υποστεί και όσα χειρότερα μέλλουν να συμβούν, να εμπλακεί από τώρα στη συζήτηση για τις αυτοδιοικητικές εκλογές που δεν προσφέρονται για κεντρικές πολιτικές παρεμβάσεις και δεν μπορούν να έχουν, αντικειμενικά και υποκειμενικά, τη στόχευση που προστάζουν οι καιροί. Η παρακίνηση των πολιτών και των οργανώσεων σε ατέρμονες συζητήσεις για την καταλληλότητα ή μη των προσώπων και για την αξιολόγηση του έργου των απερχομένων, αποσπά όλους από τον κοινό στόχο και αφήνει ελεύθερο πεδίο απρόσκοπτης εξέλιξης της μνημονιακής καταιγίδας.
Η επιτυχής, άλλωστε, έκβαση του μείζονος πολιτικού ζητήματος μέσω ευρύτερων κοινωνικών συμμαχιών θα δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος στο κοινωνικό σώμα για πλατιές συμπράξεις και στις αυτοδιοικητικές εκλογές ώστε να ανθίσει πάλι η Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Τα κοινωνικά μέτωπα που ήδη διανοίγονται είναι πολλά για να προωθηθεί ο στόχος της ανατροπής. Η συνεχιζόμενη ύφεση, η αυξανόμενη ανεργία, η κατάργηση των κοινωνικών υπηρεσιών, ο ακρωτηριασμός του Δημοσίου, η φορολογική τρομοκρατία, η καταδίκη χιλιάδων παιδιών στην απαιδευσία κ.λπ. δημιουργούν ικανούς όρους πρόσκλησης του λαού σε ανατρεπτική δράση. Οι ευρωπαϊκές άλλωστε συνθήκες, κυρίως η γενικευμένη αμφισβήτηση του γερμανικού τρόπου αντιμετώπισης της κρίσης, διαμορφώνουν ευήκοο ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Άρα το ζήτημα ριζικής αλλαγής της πολιτικής είναι κυρίαρχο. Η χώρα δεν μπορεί να βαδίσει άλλον σ' αυτόν τον δρόμο. Χρειάζονται πολιτικές πρωτοβουλίες. Οι πολίτες περιμένουν σαφή πολιτικά μηνύματα για τον παρόντα χρόνο. Τα επιμέρους ρυάκια της αμφισβήτησης πρέπει να συνενωθούν σε έναν γενικευμένο κοινωνικο-πολιτικό φορέα ανατροπής, που, συγκεντρώνοντας όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις, θα καλέσει τον λαό σε ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος - εκλογές - νέα νομιμοποίηση - επιθετική, καταγγελτική διαπραγμάτευση και θα προβάλλει την πάνδημη αξίωση του ελληνικού λαού για αποζημίωση - χρηματοδότηση της οικονομικο-κοινωνικής ανασυγκρότησης λόγω της μεγάλης βλάβης που προξένησαν οι πολιτικές του Μνημονίου.
Βεβαίως αυτό προϋποθέτει πλατιά στήριξη από την κοινωνία. Γι' αυτό ήταν σωστή η πρόταση για συγκρότηση επιτροπών στη βάση, στις γειτονιές, στα εργοστάσια, στους εργασιακούς χώρους, που υπερβαίνουν τα κομματικά όρια. Η κοινωνία πρέπει να μπει μπροστά μετά από γνήσια, αντικειμενική και πλήρη ενημέρωση για τα μεγαλύτερα δεινά που το Μνημόνιο επιφυλάσσει. Το έδαφος είναι πρόσφορο, αλλά όχι ιδανικό. Πάσχουμε στην προβολή και εμπέδωση του πλήρους συλλογισμού κι επομένως πρέπει με κατάλληλη επικοινωνιακή πολιτική να κλονίσουμε και τα τελευταία οχυρά της έωλης πλέον μνημονιακής δημοσιολογίας.
Οφείλουμε, όσο είναι ακόμα καιρός, να ξεχυθούμε στην κοινωνία και να καλέσουμε τους πολίτες σε εγρήγορση και ετοιμότητα. Αυτό και μόνο πρέπει να προωθήσουμε αυτή την περίοδο. Αν στρατευθούμε όλοι σ' αυτόν τον στόχο, είναι βέβαιο ότι η κοινωνία θα ακολουθήσει.
 
* Ο Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους - ΕΝΥΠΕΚΚ (amitropoulos@parliament.gr)
 http://www.avgi.gr/