Κράτος ανάγλητο

Της Βικτώριας Τράπαλη
Γιατί δεν έρχονται όλοι οι διεθνείς οργανισμοί μαζί να μας κλείσουνε ως κράτος; Τα σκουπίδια μας τα πετάμε στα ρέματα, κόβουμε το ρεύμα σε νοικοκυριά άνεργων και συνταξιούχων, σκοτώνουμε ανθρώπους καθημερινά, με την ανεπάρκεια των υποδομών μας, ζητώντας από πάνω τα ρέστα (Ζην Επικινδύνως).

Σ’ αυτό το κράτος, απαντάω ως μέλος της κοινωνίας: ποτέ στη ζωή μου δε φανταζόμουν ότι θα υπερασπιζόμουνα με όλη μου την ψυχή την κ. Βίκυ Σταμάτη και τα επιχειρήματα του  κ. Α. Κούγια για την περίπτωσή της με αφορμή τη σημερινή απόπειρα αυτοκτονίας της:

Όπως είναι γνωστό, η κυρία Τσοχατζοπούλου νοσηλεύτηκε για μακρό χρονικό διάστημα και μέχρι πριν μια εβδομάδα στο Δημόσιο Ψυχιατρείο ΔΑΦΝΙ, ως πάσχουσα από βαριά κατάθλιψη με αυτοκτονικό σύνδρομο.

Είναι σοβαρό ερώτημα τίνος ήταν απόφαση μια κρατουμένη που νοσηλεύτηκε τους τελευταίους έξι μήνες, αρχικά για μεγάλο χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας, όπου υπεβλήθη σε σειρά χειρουργικών επεμβάσεων αφαίρεσης όγκων από το στήθος, και μετά στο δημόσιο ψυχιατρείο με αυτοκτονικό σύνδρομο, να μεταφερθεί στις γυναικείες φυλακές Θηβών που δεν είναι κοντά σε κάποιο ειδικό νοσοκομείο απ’ αυτά που νοσηλεύτηκε και, το κυριότερο απ’ όλα, οι συνθήκες κρατήσεως σε καμιά περίπτωση δεν βοηθούν ούτε μια γυναίκα που τις αφαιρέθηκαν όγκοι, ούτε μια γυναίκα που νοσηλεύτηκε στο Δημόσιο Ψυχιατρείο με βαριά κατάθλιψη και αυτοκτονικό σύνδρομο.

Αλήθεια, ρωτάω, η Διεθνής Αμνηστία πώς τοποθετείται σε μια τέτοια περίπτωση;

Πηγή: aeginalight.gr