Οι γκρίζες γραμμές των κόκκινων δανείων

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Τα τεστ αντοχής των τραπεζών πέρασαν και με την βοήθεια του αναβαλλόμενου φόρου και της καλής θέλησης του κ. Ντράγκι οι δικές μας βγαίνουν με μικρές γρατζουνιές, ολίγων δισ. ευρώ. Συνεπώς, για την κυβέρνηση -υπό την πίεση της τρόικας- ανοίγει το κεφάλαιο ρύθμισης των τραπεζικών δανείων, μετά την ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το κράτος.

Ποια είναι τα δεδομένα; Σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό Ν. Δένδια, από τα 215 δισ. ευρώ που χρωστάει ο ιδιωτικός τομέας στις τράπεζες, τα 86 δισ. ευρώ είναι «κόκκινα», δηλαδή δεν εξυπηρετούνται. Από αυτά τα 50 αφορούν επιχειρήσεις και τα 36 φυσικά πρόσωπα. Ο κ. Δένδιας ανακοίνωσε ότι από τα 50 τα 13 δισ. ευρώ που αφορούν 170.000 επιχειρήσεις θα ρυθμιστούν. Οι άλλοι παραμένουν στο περίμενε.

Για τα φυσικά πρόσωπα, η κυβέρνηση έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στα «κόκκινα» δάνεια, ενώ θα έπρεπε να ασχοληθεί με αυτά που κοκκινίζουν ή ετοιμάζονται να κοκκινίσουν, ώστε να ανακόψει την επερχόμενη μη εξυπηρέτησή τους, πέρα από την αυτονόητη γενναία διευθέτηση των ήδη «κόκκινων». Οι ρυθμίσεις που επιβάλουν σε αυτά τα δάνεια οι τράπεζες δεν έχουν οριστικό χαρακτήρα και φουσκώνουν το κεφάλαιο, ενώ καταργούν την ασφάλιση των δανείων πέρα από ένα όριο και μειώνουν την ηλικία του ασφαλιζόμενου δανειολήπτη μονομερώς!

Σημειωτέον ότι πάρα πολλά επιχειρηματικά δάνεια της 6ετίας της κρίσης, για να μπορέσουν να κλείσουν οι επιχειρήσεις (κυρίως ΕΠΕ και άλλες ΜμΕ), οι μέτοχοί τους υποχρεώθηκαν να πάρουν τα δάνεια προσωπικά πάνω τους ως στεγαστικά, με προσημείωση ακίνητης περιουσίας.

Επίσης, επειδή οι τράπεζες δεν μπορούσαν να δώσουν υψηλά δάνεια για να καλύψουν τους ιδιώτες και προκειμένου να μην είναι ανακόλουθες με την ντιρεκτίβα της Τράπεζας της Ελλάδος που έλεγε ότι οι δόσεις των δανείων δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 40% του εισοδήματος του δανειολήπτη, τους υποχρέωσαν να βρουν ΕΓΓΥΗΤΗ, συνήθως τη σύζυγο, ώστε να καλύψουν το γράμμα της κεντρικής τράπεζας. Έτσι σήμερα τα περισσότερα ζευγάρια έχουν εγγυηθεί μεταξύ τους μεν, αλλά τα τότε εισοδήματα δεν υπάρχουν, άρα δεν υπάρχουν εγγυητές.

Οι γκρίζες αυτές πτυχές του προβλήματος πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους ρυθμιστές.  Η κυβέρνηση οφείλει να επιβάλει λύσεις στις τράπεζες που θα σταθμίζουν τις πραγματικές καταστάσεις και τις συνθήκες υπό τις οποίες τα δάνεια χορηγήθηκαν.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο κ. Δένδιας πρέπει να λάβει υπόψη του αυτό που επισημαίνει η Δικηγόρος παρ’ Εφέταις Αθηνών, Αναστασία Χρ. Μήλιου, σε άρθρο της στο reporter.gr  σύμφωνα με το οποίο «ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι το ανώτατο όριο των εξωτραπεζικών επιτοκίων (δηλ. το ανώτατο επιτόκιο με το οποίο κανείς δανείζει χρήματα), δεσμεύει και τις Τράπεζες και αυτό το όριο δεν μπορεί να υπερβαίνει το 9%. Συνεπώς, τα επιτόκια πιστωτικών καρτών που σήμερα κυμαίνονται στο ύψος έως και 19%, είναι άκυρα κατά το μέρος που υπερβαίνουν το νόμιμο επιτόκιο, οι δε καταναλωτές, δικαιούνται να αξιώσουν την επιστροφή των τόκων που κατέβαλαν πάνω από το ισχύον κάθε φορά δικαιοπρακτικό τόκο». Επίσης, οι δανειολήπτες μπορούν να επικαλεστούν την καταχρηστικότητα διαφόρων όρων ώστε να απορριφθεί η Διαταγή Πληρωμής της τράπεζας.

Δηλαδή, να συμπεριλάβει στη ρύθμιση τη νομολογία που διαμορφώθηκε από τέτοιου τύπου αποφάσεις, να συμβουλευτεί τους φορείς των πολιτών που υπερασπίζονται τους δανειολήπτες και να προχωρήσει σε μια γενναία και εξυγιαντική ρύθμιση. Αν πετύχει, μπορεί να γράψει στο CV του κάτι σημαντικό, που θα μετρήσει στον επερχόμενο γύρο διαδοχής στη ΝΔ, όπου λαχταράει να παίξει δυνατά, όπως γράφεται…

Πηγή