Γιατί χαίρεται και χαμογελά η ΝΔ πατέρα;

Μετά και το νέο ναυάγιο στην προσέγγιση ΠΑΣΟΚ - «Ποτάμι» για συγκρότηση κεντροαριστεράς ο δρόμος για την κυβέρνηση παραμένει ορθάνοιχτος για να συνεχίσει την πολιτική της χωρίς να απειλείται από πολιτικό αντίπαλο. Μα, θα ρωτήσει κάποιος, δεν απειλείται από τη ΝΔ; Ουδόλως, είναι η απάντησή μου.

Αυτή την απάντηση δεν τη δίνω εγώ επί της ουσίας. Τη δίνουν όσοι πολίτες πήραν μέρος στην πρόσφατη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, η οποία λοιδορήθηκε κακώς τόσο πολύ από το κυβερνόν κόμμα όσο και υμνήθηκε άνευ λόγου από τη ΝΔ!

Ταυτόχρονα, τη δίνουν και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι, που ζουν γύρω μας και μοιάζει σαν κανείς να μην τους συναναστρέφεται!

Τα δεδομένα είναι απλά:

1. Η ΝΔ προηγείται, κατά τη δημοσκόπηση, με 10% του ΣΥΡΙΖΑ (27,5% έναντι 17,5%), χάνοντας 1% (είχε 28,5% τον Ιούνιο!) μετά από ενάμισυ χρόνο είτε ακυβερνησίας, είτε φοροκαταιγίδας, είτε φτωχοποίησης του λαού. Στην πράξη, και τα τρία μαζί.

Αναρωτιέται κανείς τι άλλο έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση στη μεσαία τάξη και στους αδύναμους για να κατέβει από αυτό το 17,5%, χωρίς αναγωγή, γιατί με αναγωγή μπορεί να είναι και 27%. Σφαγές σαν τους Ερυθρούς Χμέρ;

Το ΠΑΣΟΚ από το 2009 καταστράφηκε γρήγορα πολιτικά σε μονοψήφια νούμερα (5,5% στην τωρινή δημοσκόπηση), ασκώντας κάποια πολιτική και όχι τουρλουμπούκι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ και έχοντας σφάξει μεν αφήσει δε κάποιο περίσσεμα στη μεσαία τάξη για να ζει κουτσά- στραβά. Ετούτοι ξύνουν και τον πάτο των περιουσιών.

Ταυτόχρονα, και ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν απογοητεύσει σχεδόν τους ίδιους ψηφοφόρους. Από δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ τινάχτηκε στο 36% από 4% ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι φανερό ότι πολλοί απ αυτούς ελπίζουν ακόμα σε διορισμούς, ρουσφέτια και φοροδιαφυγή.

Αυτά ήταν τα δώρα του ΠΑΣΟΚ κι αυτά υπόσχεται με την κρατικολαγνεία του και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είπα στην αρχή ότι η απουσία κεντροαριστερής εναλλακτικής λύσης δίνει ζωή στον ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή οι απογοητευμένοι του ψηφοφόροι θα πάνε κάπου αλλού μόνο αν δουν κάποιον από αλλού να τους νεύει όπως καλή ώρα ο Ανδρέας στη Δήμητρα Λιάνη. Αυτά τα πρότυπα έχουν, αλλά τέτοιον δε βλέπουν.

Φυσικά, δεν τον βλέπουν στη ΝΔ του Κ Μητσοτάκη, που έχει δείξει με τη στάση του ότι δεν θα χαϊδέψει τη δημοσιοϋπαλληλία και ότι θα ακολουθήσει σκληρή εφαρμογή των μνημονίων. Ασχέτως αν θα υλοποιήσει την απειλή του ως προς το πρώτο. Ως προς το δεύτερο, λίγοι έχουν αμφιβολίες.

2. Τηρουμένων, λοιπόν, των αναλογιών της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής και του σημερινού ποσοστού ψηφοφόρων, η μεν ΝΔ θα έπρεπε αντί να χαμογελά να προβληματίζεται, ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να βρίζει να χαίρεται και το ΠΑΣΟΚ να κλαίει.

Αλλά, υπάρχουν κι άλλοι λόγοι γι αυτά τα παραπάνω:

3. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 43% των ψηφοφόρων δήλωσε ότι θα ψηφίσει λευκό,άκυρο, ότι θα απόσχει ή ότι δεν απαντάει στο ερώτημα (βλέπε καντήλια).

Απ' αυτούς, το 24% είναι λευκό, άκυρο, αποχή. Και από πού προέρχεται ο όγκος αυτός; Από τον ΣΥΡΙΖΑ κατά 60%, από τη ΝΔ μόνο κατά 12,5% και το υπόλοιπο 27,5% από τα άλλα κόμματα.

Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τις μετακινήσεις ψηφοφόρων, μόνο το 6% πάει από τον ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ. Οι υπόλοιποι απλώς βρίζουν παντοιοτρόπως. Τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει ότι ο κύριος όγκος του 34% που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου πέρυσι δεν έχει φύγει από κει. Ρίχνει λευκά, άκυρα, κόβει τα χέρια του, αλλά δεν πάει πουθενά αλλού. Περιμένει από τον ΣΥΡΙΖΑ να δει φως.

Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ του τα υποσχέθηκε όλα, είναι όσο πασόκος είναι κι αυτός στη νοοτροπία και έχει για αρχηγό έναν νεαρό που, σαν τον Ανδρέα, τους κοροϊδεύει όλους ψιλό γαζί. Για την κυρίαρχη νοοτροπία του νεοέλληνα αυτό είναι μαγκιά.

4. Μία ακόμα απόδειξη ότι το προβάδισμα της ΝΔ με 10 μονάδες δε λέει τίποτε είναι ότι η συσπείρωση των ψηφοφόρων στο κόμμα είναι 81%, που σημαίνει ότι μπορεί να αντλήσει ελάχιστες ψήφους ακόμα από τα άλλα κόμματα.

Αντιθέτως, η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι μόλις 43,5%, που σημαίνει ότι έχει περιθώριο να μαζέψει ψηφοφόρους.

Η συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ είναι τέτοια, που δεν απειλεί να μαδήσει κανέναν πολιτικό αντίπαλο, παρ όλο που έχει τσιμπήσει 1% από την αντίστοιχη δημοσκόπηση του Ιουνίου. Σημαντικό ποσοστό τηρουμένων των αναλογιών. Ποιος το χάνει; Άγνωστο από πού το παίρνει. Χαμένοι είναι ΝΔ, ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή κατά μισή ή μία μονάδα.

Όλα αυτά καταγράφονται ενώ:

Α. Το 81% των ερωτώμενων στη δημοσκόπηση πιστεύει ότι τα πράγματα κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση (αλλά, τα ίδια του λέει και ο πρωθυπουργός, που την ακολουθεί την κατεύθυνση!)

Β. Το 85,5% δεν είναι ικανοποιημένο από τις επιδόσεις της κυβέρνησης μέχρι τώρα, αλλά το ίδιο λέει και το 72,5% όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ πέρυσι τον Σεπτέμβριο και το ίδιο λέει και ο πρωθυπουργός!

Γ. Το 57% λέει ότι ούτε ο πρωθυπουργός, αλλά ούτε ο Κ Μητσοτάκης θα παρουσιάσουν αξιόπιστο πρόγραμμα για το μέλλον της χώρας στη Θεσσαλονίκη.

Συμπέρασμα: Η πλειονότητα των ψηφοφόρων δεν έχει ξεκολλήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Περιμένει δώσιμο. Από τάξιμο χόρτασε.

Η ΝΔ του κ Μητσοτάκη δεν μπορεί να συσπειρώσει κανέναν εκτός από τον στενό εαυτό της. Δεν είναι πόλος κεντροδεξιάς έλξης.

Η κεντροαριστερά είναι σε λήθαργο γιατί δεν έχει να δώσει σαφή, πειστική εναλλακτική λύση σ αυτά που θέλει ο λαός και σ αυτά που τον έμαθε το λαό. Είναι θύμα της παλιάς παραμυθολογίας της.

Το Ποτάμι, με 1,5% στις δημοσκοπήσεις δεν έχει λόγο ύπαρξης. Ήταν η απόπειρα των εκσυγχρονιστών του Κ Σημίτη να αποτελέσουν οντότητα χωρίς να εμφανιστούν καθαρά. Είναι όλοι από πίσω. Πιθανώς κάποιοι γυρίζουν στο ΠΑΣΟΚ.

Το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου: Και οι δημοσκοπήσεις και οι πολιτικοί και οι δημοσιογραφικοί αναλυτές παραβλέπουν κάτι κορυφαίο. Η πλειονότητα των Ελλήνων ψηφίζει πρόσωπο. Πρωθυπουργό. Πολύ λιγότεροι από τους μισούς ψηφίζουν κόμμα.

Το 25% τη ΝΔ σταθερά, το 5-6% ΚΚΕ, το 5% ΠΑΣΟΚ, το 5% Συνασπισμό, το 5% Χρυσή Αυγή. Όλα τα άλλα είναι είτε ψήφοι διαμαρτυρίας σε διάφορους διάττοντες αστέρες, συνήθως γραφικούς τύπους, είτε ψήφοι σ αυτόν που θα αρέσει στο λαό για πρωθυπουργός. Και ο Α.Τσίπρας ακόμα αρέσει όσο κι αν τον βρίζουν. Απόδειξη; Αν άρεσε κανένας άλλος δεν θα στεκόταν σε χλωρό κλαρί ο κ.Τσίπρας και το κόμμα του μ αυτά που κάνουν.

Αυτά δε μοιάζει να προβληματίζουν ούτε τη ΝΔ ούτε, κυρίως, το ΠΑΣΟΚ. Τα οποίο προσπαθούν με παλιά υφάσματα να ράψουν νέο φόρεμα. Δε γίνεται.

Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης