Οι Οικολόγοι - Πράσινοι Αττικής «απειλούν» τον ΣΥΡΙΖΑ

Με «κούρεμα» βουλευτών απειλεί τον ΣΥΡΙΖΑ η Οργάνωση Αττικής των Οικολόγων- Πρασίνων, οι οποίοι πραγματοποιούν συνέδριο στις 27-29 Ιανουαρίου.

Με κείμενό τους- εισήγηση προς το Συνέδριο, τονίζουν ότι «οι σχέσεις μας με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σχέσεις συνεργατών μα σχέσεις υποτέλειας» και αναφέρουν πως «οι Οικολόγοι Πράσινοι διατηρούμε το αναφαίρετο δικαίωμα να ζητήσουμε από τους δύο βουλευτές μας να ανεξαρτητοποιηθούν πλήρως από τον ΣΥΡΙΖΑ, εάν το κρίνει πολιτικά απαραίτητο το κόμμα μας».

Μεταξύ άλλων μάλιστα δηλώνουν ότι: «Οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουμε πως σε περίπτωση έκτακτων ή τακτικών εθνικών εκλογών δεν θα αναζητήσουμε αυτή τη φορά την ψήφο των Ελλήνων πολιτών μέσω των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ».

Παράλληλα, καλούν τους «Οικολόγους Πράσινους βουλευτές που συμμετέχουν στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσουν σε δημόσια δήλωση προς το Προεδρείο της Βουλής των Ελλήνων όπου θα δηλώνουν τη διακριτή συμμετοχή τους στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ».

Αναλυτικά, το κείμενο, έχει ως εξής:

«Στο 13ο Τακτικό συνέδριό μας αναμετριόμαστε με την ιστορία της πολιτικής οικολογίας στην Ελλάδα. Στις πολιτικές εμπειρίες των Οικολόγων Εναλλακτικών και την εκλογή ευρωβουλευτή το 2009 για πρώτη φορά με το ψηφοδέλτιο των Οικολόγων Πράσινων, έρχεται να προστεθεί η κοινοβουλευτική μας δράση στο ελληνικό Κοινοβούλιο, η συμμετοχή στο εκτελεστικό κομμάτι της εξουσίας με την ανάληψη θέσης Αναπληρωτή Υπουργού, οι θέσεις ευθύνης στελεχών μας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και η συμμετοχή μελών μας σε Διοικητικά Συμβούλια οργανισμών του δημοσίου τομέα.

Η εποχή της νεότητας και της αγνότητας ίσως έχει παρέλθει και τώρα βιώνουμε μια φάση που θα καθορίσει εάν θα επιδιώξουμε να ανακτήσουμε το δυναμισμό για να αποκτήσουμε πάλι το δικό μας ακροατήριο ή θα παρακολουθούμε αμέτοχοι μια πορεία πολιτικής μας εξαΰλωσης. Η μετατροπή του πολιτικού μας φορέα σε κόμμα-σφραγίδα ή αρχηγικό κόμμα είναι πιθανή, εάν παραμείνουμε προσκολλημένοι στην άνευ όρων παράδοσή μας στον ΣΥΡΙΖΑ.

Έχει περάσει το απαραίτητο χρονικό διάστημα από τον Ιανουάριο του 2015 ώστε να μπορούμε να κάνουμε μια αποτίμηση των δικών μας δράσεων, επιτυχιών και αποτυχιών. Το ίδιο ισχύει και για τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ. Το ίδιο ισχύει και για κανονιστικές ή άλλου τύπου προτεινόμενες αλλαγές, έχοντας υπόψη μας και τις νέες σχέσεις που αναπτύσσονται γύρω από τα μέλη-στελέχη μας που είναι σε θέσεις αυξημένης ευθύνης, είναι αμειβόμενα και επιδιώκουν να διαδραματίσουν και κομματικό ρόλο.

Ποτέ άλλοτε από το 2002 δεν ήταν τόσο αδύναμο το κόμμα μας στην κοινωνία μα και ως οργανισμός πoυ παράγει πολιτική . Στο Πανελλαδικό Συμβούλιο 34 μελών δεν εκπροσωπούνταν στην περασμένη σύνθεσή του όλες οι περιφέρειες. Ο αγώνας εγγραφής μελών συνεχίζεται χωρίς να υπάρχουν οι δομές υποδοχείς νέων μελών για τις οποίες συζητάμε χρόνια. Ο αγώνας αυτός ποτέ δεν έγινε εξωστρεφής αγώνας προσέλκυσης νέων ανθρώπων με οικολογικό προσανατολισμό, ένα άνοιγμα στην κοινωνία και ανάδειξη νέων στελεχών μα μετατράπηκε σε εσωκομματικό παιχνίδι.

Όσον αφορά τα θετικά της πολιτικής μας παρουσίας στην κυβέρνηση φυσικά και οφείλουμε να είμαστε και είμαστε περήφανοι για όσα έχουμε επιτύχει. Οι πολιτικές μας στα απορρίμματα, στα δάση, στην κοινωνική οικονομία αλλά και γενικότερες επιλογές της κυβέρνησης στη σωστή κατεύθυνση μας χαροποιούν, όπως σε θέματα δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, σ’ αυτά των προσφύγων και μεταναστών, στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στην καταστολή της διαφθοράς τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα μας ικανοποιούν.  Ας έχουμε όμως στο νου μας πως το σημείο διαχωρισμού πολιτικών αποφάσεων που έγιναν λόγω σαφούς πολιτικού προσανατολισμού από αποφάσεις που έτσι κι αλλιώς θα γίνονταν είναι λεπτή. Επιλέγουμε όμως συνειδητά να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο.

Φυσικά, εφόσον συμμετέχουμε σε μια συμμαχική κυβέρνηση, επωμιζόμαστε και το μερίδιο ευθύνης των πράξεών μας  ή την απουσία αυτών εξαιτίας  ίσως και των υποχωρήσεων λόγω αντιδράσεων καθώς και πιέσεων από τους πολιτικούς μας εταίρους. Ακόμα επωμιζόμαστε το βάρος κυβερνητικών πολιτικών λαθών καθώς και λαθών τακτικής στο εσωτερικό και στο εξωτερικό . Στάσεις που μας γέμισαν και γεμίζουν ντροπή όπως η εθνοκάπηλη τακτική του #2 της κυβέρνησης, ΥΕΘΑ Π. Καμμένου. Όπως η εν τέλει δουλική στάση απέναντι στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος μέσω της απομάκρυνσης του Νίκου Φίλη. Όπως η ανικανότητα άμεσων διοικητικών κινήσεων, για παράδειγμα στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών.  Όπως στο Ελληνικό, στον Ερημίτη, στις Σκουριές, στον λιγνίτη και στις εξορύξεις για πετρέλαιο, στις ρυθμιστικές διάταξεις για το κυνήγι, τη λειτουργία των φορέων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών…

Επωμιζόμαστε μνημονιακές πολιτικές, ενώ ξέρουμε πως είναι αβάσταχτες για την κοινωνία μας και πως δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε ανάκαμψη μα σε παιχνίδια αριθμών. Αυτή η αναμενόμενη και πολυπόθητη "ανάπτυξη" πόρρω απέχει από ιδεολογικές μας αναφορές και λογικές ευημερίας, αποανάπτυξης και λιτής αφθονίας.  Αυτό συμβαίνει ακόμα και σε πολιτικές που δεν σχετίζονται άμεσα με την οικονομική κατάσταση της χώρας, όπως η αλλαγή του εκλογικού νόμου, στην οποία είχαμε και με δημόσια δήλωση την "άδεια" του Πρωθυπουργού να κρατήσουμε όποια στάση νομίζουμε. Παρόλ’ αυτά οι βουλευτές των ΟΠ απλά ψήφισαν ως βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι σχέσεις μας με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σχέσεις συνεργατών μα σχέσεις υποτέλειας. Κι αν γι’ αυτό κυρίως φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι πολιτικοί τακτικισμοί του δεν είμαστε αμέτοχοι εμείς και οι αδυναμίες μας. Η αδυναμία τακτοποίησης των οικονομικών υποχρεώσεών μας από πιο παλιά δεσπόζει αρνητικά. Η αδυναμία θεσμοθέτησης των όποιων οικονομικών σχέσεών μας με το συνεργαζόμενο κόμμα δημιουργεί ένα κλίμα μόνιμης διαπραγμάτευσης που ευτελίζει την πολιτική. Η απουσία στρατηγικής από μεριάς μας έρχεται να προστεθεί στην απουσία στρατηγικής μα λογική διαχείρισης και τακτικής από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ. Εάν η περιβόητη παραγωγική ανασυγκρότηση στα δικά μας μυαλά σημαίνει ήπιες, μικρού μεγέθους και αειφόρες παρεμβάσεις, βιολογικές καλλιέργειες, κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, δίκαιο εμπόριο και προώθηση νέων σχέσεων του ανθρώπου με το περιβάλλον, σε πολλούς συνοδοιπόρους μας στον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει κάθε άλλο παρά τα παραπάνω. Στη σύγκρουση εργασίας-φύσης και η φιλελεύθερη μα και η "αριστερή" ανάπτυξη δεν προσεγγίζουν το ζήτημα οικολογικά μα αναπτυξιακά.

Οι σχέσεις μεταξύ δύο κομμάτων εταίρων πρέπει να διέπεται από σαφήνεια και εμπιστοσύνη. Ειλικρινά απορούμε για την έλλειψη εμπιστοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ προς τους ΟΠ, που πυροδοτεί αντίστοιχη έλλειψη από πλευράς ΟΠ προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός πως σε αντίθεση με τους άλλους κυβερνητικούς εταίρους, όπου υπήρξε σαφής καθορισμός αποκλειστικής κυβερνητικής ευθύνης (πχ για τους ΑΝΕΛΛ η εθνική άμυνα κι ο τουρισμός και για την κίνηση "Πράττω" η εξωτερική πολιτική και η δημόσια ασφάλεια) στην περίπτωση των ΟΠ ο Οικολόγος Πράσινος υπουργός είχε πάντα πολιτικό προϊστάμενο οδηγώντας τον ίδιο και τους ΟΠ σε μια αρχική διαπραγμάτευση αρμοδιοτήτων εν μέσω δυσπιστίας και ανταγωνισμού για να καταλήξει να έχει μόνιμη αναφορά σε κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ (Λαφαζάνης, Σκουρλέτης, Αποστόλου).

Στο διάστημα που διανύσαμε από το προηγούμενο συνέδριό μας μέχρι τώρα έχει γίνει σαφές πως οι αναφορές μας στην κοινωνία των πολιτικών, σε περιβαλλοντικές και φιλοζωικές οργανώσεις και σε ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στο περιβάλλον έχουν μειωθεί. Αυτή τη στιγμή αδυνατούμε πλήρως να ορίσουμε το ακροατήριό μας συγχέοντας την προβολή ενός υπουργού της κυβέρνησης με τους ΟΠ ή απολαμβάνοντας αυτάρεσκα τους ρόλους που απορρέουν από μια πολιτική σύμπραξη που μας αφήνει εκτός δημοσκοπήσεων και μας μετατρέπει σε τσόντα του αρχηγικού πλέον και υπό συνεχή πολιτική μετάλλαξη ΣΥΡΙΖΑ.

Η χώρα μας είναι σε μια κρίσιμη καμπή. Οι εσωτερικές αδυναμίες, η διεθνής αστάθεια, η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ενωθεί και οι φυγόκεντρες τάσεις που κερδίζουν έδαφος, οι εθνικισμοί και οι πόλεμοι στη γειτονιά μας, ο επανακαθορισμός πολιτικών από μεγάλες δυνάμεις όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ, οι συνομιλίες για το μέλλον της Κύπρου και οι ενεργειακοί σχεδιασμοί των επόμενων δεκαετιών είναι κάποια τμήματα ενός εύθραυστου παζλ. Κανείς μας δε θέλει την πυροδότηση μιας πολιτικής στη μέση της πορείας της. Ούτε επίσης κανείς θέλει διχαστικά πολιτικά παιχνίδια σε μια κοινωνία ρημαγμένη κι ανήμπορη.

Όλοι μας οφείλουμε να εξετάζουμε τα συν και τα πλην της και να κάνουμε διορθωτικές κινήσεις, με το μυαλό μας πάντοτε στο κατά πόσον εξυπηρετούνται οι αρχές και θέσεις του ολιστικού πολιτικού μας προτάγματος της πολιτικής οικολογίας . Όσο οι Οικολόγοι Πράσινοι αδρανούμε μπροστά στα λάθη της σχέσης μας με τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο τα λάθη θα πολλαπλασιάζονται και το κόμμα μας θα γίνει κόμμα-καρικατούρα με τα στελέχη των ΟΠ με δημόσια αναφορά να ‘συριζοποιούνται’ χάνοντας παράλληλα οποιαδήποτε αναφορά και σύνδεση με το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα.

Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο:

Καλούμε  για μια συνάντηση της νέας ΕΓ με το αντίστοιχο ανώτατο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου θα επιδιωχθεί ο επανακαθορισμός των σχέσεων αυτών και η δημοσιοποίηση ενός κειμένου που να αποκρυσταλλώνει αυτές τις σχέσεις σε όλα τα επίπεδα. Ο στρατηγικός σχεδιασμός οφείλει να αποτελεί μέρος αυτού του κειμένου.

καλούμε το συνέδριο να τονίσει πως οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν ταυτίζουμε την πολιτική μας δράση με οφφίκια και καρέκλες. Οι δύο βουλευτές μας είναι αντανάκλαση των πολιτικών μας δυνάμεων στην κοινωνία. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουμε πως σε περίπτωση έκτακτων ή τακτικών εθνικών εκλογών δεν θα αναζητήσουμε αυτή τη φορά την ψήφο των Ελλήνων πολιτών μέσω των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ.

Καλούμε τους Οικολόγους Πράσινους βουλευτές που συμμετέχουν στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσουν σε δημόσια δήλωση προς το Προεδρείο της Βουλής των Ελλήνων όπου θα δηλώνουν τη διακριτή συμμετοχή τους στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Δηλώνουμε πως οι Οικολόγοι Πράσινοι διατηρούμε το αναφαίρετο δικαίωμα να ζητήσουμε από τους δύο βουλευτές μας να ανεξαρτητοποιηθούν πλήρως από τον ΣΥΡΙΖΑ, εάν το κρίνει πολιτικά απαραίτητο το κόμμα μας. Οι Οικολόγοι Πράσινοι βουλευτές εξελέγησαν στο ελληνικό Κοινοβούλιο ως αντανάκλαση της επιρροής των ΟΠ στην ελληνική κοινωνία κι όχι ως χορηγία κάποιου φιλεύπλαχνου δωρητή. Απειλές περί παραίτησης δυστυχώς παραπέμπουν σε ατομοκεντρικές λογικές παλαιοκομματικού τύπου.

Καλούμε για έλεγχο των οικονομικών του κόμματος από ανεξάρτητο ορκωτό λογιστή για το διάστημα από την τελευταία έκθεση ανεξάρτητου ορκωτού λογιστή μέχρι σήμερα.

Καλούμε για την οικονομική και πολιτική οργάνωση των Οικολόγων Πράσινων  για την εύρεση πόρων και την ανάδειξη των προσώπων που θα διεκδικήσουν την εκλογή τους στο ελληνικό Κοινοβούλιο μέσα από πράσινα ψηφοδέλτια των Οικολόγων Πράσινων, όταν θα γίνουν οι επόμενες έκτακτες οι τακτικές εθνικές εκλογές».