ISIS: Το νόθο τέκνο του δυτικού ιμπεριαλισμού

Του Δημήτρη Κούλαλη

Ήταν το 1988, όταν η ταινία του Πήτερ Μακ Ντόναλντ, «Ράμπο 3», βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες. Πρωταγωνιστής ήταν ο γνωστός σκληροτράχηλος «πατριώτης» του Χόλυγουντ, Σιλβέστερ Σταλόνε. Το στόρι ήταν απλό. Ο συνταγματάρχης «Τράουτμαν» (Ρίτσαρντ Κρέννα)  έχει απαχθεί κατά τη διάρκεια αποστολής στο υπό σοβιετική κατοχή Αφγανιστάν. Ο «Ράμπο» αποφασίζει να  δράσει ώστε να σώσει το φίλο του και παράλληλα, βοηθώντας τους  μουτζαχεντίν, να δώσει ένα μάθημα στον κόκκινο ολοκληρωτισμό.

Είναι η εποχή που η κυβέρνηση του Ρέιγκαν βρίσκει στο πρόσωπο του «Ράμπο» έναν νέο μιλιταριστή ήρωα που θα ξεπλύνει την ντροπή του Βιετνάμ και θα αναχθεί σε σύμβολο της επικράτησης του φιλελευθερισμού έναντι του κομμουνισμού.

Είναι ακόμη, η εποχή που ο Λευκός Οίκος με την προεδρική Οδηγία: «Για τη διαχείριση της δημόσιας διπλωματίας σχετικά με ζητήματα εθνικής ασφαλείας» (αρ. 77/1983)*, προσπαθεί να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη υπέρ των μουτζαχεντίν.

Ποιος ήταν ο αρχηγός των «μαχητών της ελπίδας», όπως τους χαρακτήριζε το περιοδικό Paris Match (1/5/81);

O μετέπειτα νούμερο ένα εχθρός των ΗΠΑ: Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Η αναλογία με το σήμερα είναι κάτι παραπάνω από προφανής…

***

Εδώ και ένα μήνα, ένας «περίεργος» θάνατος απασχολεί το ΝΑΤΟ. Ο λόγος, για την περίπτωση αυτοκτονίας του Ιβ Σαντελόν, του επικεφαλής των ερευνών του ΝΑΤΟ για τη διακίνηση μαύρου χρήματος σε ριζοσπαστικά- τρομοκρατικά δίκτυα παγκοσμίως.

Η έρευνα δεν έχει ακόμη περατωθεί και η οικογένεια του θανόντος υποστηρίζει πως δεν πρόκειται για αυτοκτονία.

Το μόνο βέβαιο είναι πάντως ότι αποτελεί ένα ακόμη σκοτεινό σημείο αυτού του διεθνούς γεωπολιτικού θρίλερ που εξελίσσεται με φόντο τη Συρία και την ευρύτερη Μ. Ανατολή.

Ωστόσο, δεν η πρώτη φορά που η υπόθεση  χρηματοδότησης ακραίων ισλαμιστικών ομάδων απασχολεί το δημόσιο διάλογο.

Ήδη από το 2014, η «Le Monde» έχει αποκαλύψει ότι η σχέση των δυτικών μυστικών υπηρεσιών, εν προκειμένω της Γαλλίας, με τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες στη Συρία, αλλά και την ευρύτερη περιοχή ήταν αγαστή.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι Γάλλοι εξόπλιζαν  τους αντικαθεστωτικούς από το 2013. Το πού κατέληγαν τα όπλα φαίνεται να το γνώριζαν, αν λάβουμε υπόψη τη δήλωση Γάλλου αξιωματούχου στη «Monde», ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι ο εξοπλισμός που έστελναν δεν «θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον της Γαλλίας».

Η Ιστορία τον διέψευσε πανηγυρικά…

Πληθώρα δημοσιευμάτων, όμως, και στις ΗΠΑ, αναδεικνύουν την εμπλοκή των Δυτικών ως τη γενεσιουργό αιτία της εμφάνισης του «ISIS» . Η  Ευρώπη, κυρίως, όμως οι ΗΠΑ , συνέβαλλαν καταλυτικά στην ανατροπή του Άσαντ και τη διασάλευση του πολιτικού status quo στη Μέση Ανατολή.

Αρκεί μόνο να αναφέρουμε ότι τα πρώτα όπλα που έφτασαν στα χέρια των μαχητών του «Ι.Κ», μετά την άτακτη υποχώρηση των Ιρακινών, πέρασαν απευθείας στη Συρία για να ενισχύσουν δυνάμεις τις οποίες η CIA σταμάτησε να χρηματοδοτεί – εξοπλίζει εσχάτως το 2014.

Ο στόχος της κυβέρνησης Ομπάμα ήταν διττός: Αφενός να «στραγγαλίσουν» τη διεθνή αγορά πετρελαίου, προκειμένου να ρίξουν τις τιμές, βάλλοντας έτσι τη Ρωσία, αφετέρου να εκμεταλλευτούν την «αστάθεια» που επέφερε η λεγόμενη Αραβική Άνοιξη για την εγκαθίδρυση φιλικότερων προς αυτήν καθεστώτων ενισχύοντας έτσι, ακόμη περισσότερο, την παρουσία της στην περιοχή .

Για την επίτευξη, όμως, αυτού του στόχου απαιτούνταν  η πλήρης υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας.

Δεν χρειάζεται πριαπική φαντασία για να αντιληφθεί κάποιος το  κέρδος από την εμπλοκή των Σαουδαράβων σ’ αυτήν την υπόθεση.

Τα εξηγούσε ο Ζenab Ahmed, συντάκτης της ιστοσελίδας “Souciant.com” , στο ανεξάρτητο δίκτυο The Real News Network:

«Νομίζω ότι ένα μέρος της απάντησης είναι αρκετά προφανές. Έχετε μια υπερδύναμη που χρειάζεται πραγματικά  συμμάχους στην περιοχή, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να προωθήσουν τα συμφέροντά της, (…)να εξασφαλίσουν τη ροή του πετρελαίου -και-τη γεωπολιτική σταθερότητα μέσα και γύρω από τις χώρες πετρελαιοπαραγωγούς. Η Σαουδική Αραβία έχει ένα μερίδιο στην ενδυνάμωση ακροδεξιών ισλαμιστικών δυνάμεων. Ο  λόγος είναι επειδή προσπαθούν να ανατρέψουν τις φιλελεύθερες καθώς και τις πιο (δημοκρατικά) ριζοσπαστικές δυνάμεις, από το να αποκτήσουν εξουσία(…) στην Αίγυπτο, στην Υεμένη, στη Συρία· (…) σχηματίζοντας εναλλακτικές μορφές διακυβέρνησης, πέρα του μοναρχικού καθεστώτος. (…) Ως εκ τούτου, έχουν υπάρξει επιθετικές κινήσεις για να διαμορφώσουν τα γεγονότα επί του εδάφους, προκειμένου να εμποδίσουν κάτι τέτοιο να συμβεί, με μια ποικιλία των κινδύνων που παρουσιάζονται σε μοναρχίες, όπως αυτή της Σαουδικής Αραβίας».

Το φερόμενο ως «Ι.Κ», λοιπόν, χρηματοδοτείται και διοικείται από μια ελίτ, η οποία προωθεί τα δικά της συμφέροντα.

Το ρεπορτάζ της Wall Street Journal , μάλιστα, πριν μερικά χρόνια, σημείωνε ότι το «ISIS» έχει επαρκείς πόρους για να είναι αύταρκες, δεδομένου ότι μόνο από το πετρέλαιο κέρδιζε 2 εκ$/ ημέρα.

Όσο και αν τώρα, κάποιοι, ποιούν την νήσσαν, είναι εκείνοι που εξέθρεψαν το τέρας του «ΙSIS». Ενδεικτικά, είναι τα λόγια του απερχόμενου  Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν,  προ τριετίας: «Η συνεχής αγωνία μου, (…) το μεγαλύτερο πρόβλημά μας, ήταν οι σύμμαχοί μας. (…) Οι Σαουδάραβες, τι κάνουν; (…) Έριξαν εκατομμύρια δολάρια, δεκάδες χιλιάδες όπλα σε όποιον  πολεμήσει εναντίον του Άσαντ, μερικοί εξ αυτών ήταν της Αλ- Νούσρα και της Αλ-Κάιντα και τα εξτρεμιστικά στοιχεία τους, οι τζιχαντιστές, που προέρχονται από άλλα μέρη του κόσμου».

Λέμε κάτι καινούριο; Όχι, δα. Είναι παγκοίνως γνωστό ότι 12 από τους 19 καμικάζι- αεροπειρατές  της 11ης Σεπτεμβρίου προέρχονταν από τη συγκεκριμένη χώρα.

Είναι επίσης γνωστό ότι η, κατά τα άλλα, προστάτρια  των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Δύση, χαϊδεύει ένα καθεστώς όπου τα  βασανιστήρια αποτελούν ενδεδειγμένο τρόπο ανάκρισης και φυλάκισης.

Αλλά, πώς να μην κάνουν τα στραβά μάτια, όταν «τα όργανα του βασανισμού -χειροπέδες, αλυσίδες, ράβδοι για ηλεκτροσόκ- είναι όλα δυτικής προέλευσης (χειροπέδες της αγγλικής εταιρείας «Hiatts», της αμερικανικής «Smith & Wesson» κ.λπ.)»** ή, όταν, μόλις τον περασμένο Αύγουστο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενέκρινε την πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού, συνολικής αξίας 1,15 δισεκατομμυρίου δολαρίων;

***

«Η Δύση»,  έγραφε o Kamel Daud στους «Νew York Times»***, «στον αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία, διεξάγει πόλεμο στον ένα και σφίγγει το χέρι στον άλλο. (…)Η άρνηση της Δύσης σχετικά με τη Σαουδική Αραβία είναι εντυπωσιακή. Χαιρετά τη θεοκρατία ως σύμμαχο, ωστόσο παριστάνει ότι δεν βλέπει την ιδεολογική κυριαρχία της στην ισλαμική κουλτούρα. (…)Οι νεότερες γενιές ριζοσπαστών στον αραβικό κόσμο δεν γεννήθηκαν τζιχαντιστές. (…) Τo ΙSIS  έχει μητέρα: Την εισβολή στο Ιράκ. Υπάρχει όμως και πατέρας: Η Σαουδική Αραβία και το θρησκευτικό-βιομηχανικό της σύμπλεγμα. Μέχρι αυτό να γίνει κατανοητό,(…) τζιχαντιστές θα σκοτώνονται μόνο για να ξαναγεννιούνται σε μελλοντικές γενιές και στα ίδια βιβλία».

***

Τι κάνουμε, λοιπόν, για να χτυπήσουμε το κακό στη ρίζα του;

Την απάντηση μάς τη δίνει η αγαπημένη μας  Ευρωπαϊκή Ένωση: «Για να το αντιμετωπίσουμε ,θα πρέπει (…) να προωθήσουμε (…) τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία,  (…)την εκπαίδευση και την οικονομική ευημερία και να ενεργοποιηθούμε για την επίλυση συγκρούσεων. Επίσης, πρέπει να στοχεύουμε στην αντιμετώπιση των ανισοτήτων και των διακρίσεων εκεί όπου αυτές υπάρχουν».****.

Τα συμπεράσματα δικά σας… 

****  Τα σκίτσα είναι του Λατούφ