Το εμπόριο πάνω από τη δημοκρατία

Του Γιώργου  Σταματόπουλου

Εάν είχαμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος της επαπειλούμενης συμφοράς που κραδαίνουν οι διατλαντικές εμπορικές συμφωνίες της Ε.Ε. με ΗΠΑ και Καναδά θα πηγαίναμε συμπούπουλοι αύριο, Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου, στις εφτά, στην αίθουσα του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (Ερμού 134, δίπλα στον σταθμό ΗΣΑΠ στο Θησείο).

Γιατί; Διότι εκεί θα γίνει μια εκδήλωση της Πανελλαδικής Πρωτοβουλίας «Οχι σε TTIP, CETA, TISA - Οχι στα Μνημόνια» και θα ακουστούν τα φοβερά και τρομερά που περιέχουν αυτές οι συμφωνίες.

Πρόκειται για εξωφρενική εξυπηρέτηση των πολυεθνικών, με ταυτόχρονη κατάλυση των εθνικών κοινοβουλίων και δικαστηρίων.

Εάν, π.χ., προκύψει κάποια διαφορά μεταξύ μιας πολυεθνικής και ενός κράτους η πολυεθνική έχει το δικαίωμα να παρακάμψει τα εθνικά δικαστήρια και να προωθήσει την επίλυση σε έναν μηχανισμό (ISDS), ζητώντας μάλιστα και αποζημίωση (!) από το κράτος για οτιδήποτε βλάπτει τα συμφέροντά της.

Τι άλλο προβλέπουν οι συμφωνίες; Ιδού, όπως τις διαβάζουμε στην πρόσκληση της Πανελλαδικής Πρωτοβουλίας: εκποίηση δημόσιας περιουσίας, απορρύθμιση εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών (νερό, ενέργεια), δημόσιων υπηρεσιών (υγεία, παιδεία, συγκοινωνίες).

Κι άλλα πολλά, όπως καταστροφικές ρυθμίσεις για τη διατροφική υγεία και τα αγροτικά προϊόντα, για το φυσικό περιβάλλον και -μην ξεχνιόμαστε - για τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα. Μάλιστα.

Η διατλαντική συμφωνία έχει προγραμματιστεί να εισαχθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να συζητηθεί και να ψηφιστεί στις 14 και 15 Φεβρουαρίου.

Οι εισαγωγικές υπογραφές έχουν ήδη πέσει -η Ελλάδα υπέγραψε διά χειρός Γιώργου Σταθάκη.

Ετσι κι αλλιώς -διαβάζουμε- «στην Ελλάδα, μετά την ψήφιση και του τρίτου μνημονίου και του υπερταμείου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ., η Βουλή και η κυβέρνηση έχουν επί της ουσίας καταργηθεί, ενώ παράλληλα η δημόσια περιουσία, τα δημόσια αγαθά και οι υπηρεσίες έχουν ήδη ενταχθεί ή πρόκειται να ενταχθούν στο υπερταμείο για εκποίηση».

Τα κράτη λοιπόν, όχι απλώς υπηρέτες των πολυεθνικών αλλά δούλοι τους, παρακαλώ, και με τη φαρδιά- πλατιά υπογραφή των Ευρωπαίων «ηγετών» -τρομάρα τους· ξεπουλάνε την εθνική ψυχή μόνο και μόνο επειδή το απαιτεί το κεφάλαιο, οι ελίτ και ας πεθαίνουν εκατομμύρια από την πείνα, ας ζουν μέσα σε τρώγλες και άθλιες, ανθυγιεινές συνθήκες τα μικρά παιδιά τούτου του φριχτού κόσμου που φτιάχνουμε όλοι μας, χειραγωγούμενοι και καθοδηγούμενοι οι πλείστοι.

Εδώ κατέληξε το ανθρώπινο πνεύμα: να υποταχτεί πλήρως στην ύλη!

Ποιος πολιτισμός, ποια συναισθήματα, ποιος έρωτας και ποια αγάπη· όλα αγοράζονται πλέον. Οχι;