Την ώρα που για ακόμα μια φορά η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποδεικνύεται απόλυτα ανίκανη και απρόθυμη να οδηγήσει τη
χώρα μπροστά, τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα της αντιπολίτευσης κυρίως περιορίζονται
σε μια στείρα καταγγελία της κυβερνητικής ανεπάρκειας.
Με εξαίρεση ίσως τον ίδιο τον
Κυριάκο Μητσοτάκη που προσπαθεί κάπως να "ιδεολογικοποιήσει" την
αντίθεση του στο ΣΥΡΙΖΑ (μείωση φόρων, μείωση κρατικών δαπανών κ.α), τόσο η
υπόλοιπη Νέα Δημοκρατία όσο και ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Λεβέντης αρκούνται στο να μας
λένε ότι η κυβέρνηση είναι άχρηστη, τονίζοντας ότι δεν θα ψηφίσουν κανένα νέο
μέτρο.
Προσωπικά, δεν διαφωνώ στο ότι
αυτή η κυβέρνηση έχει αποτύχει κι ότι δεν της αναλογεί καμία άλλη ευκαιρία να
μας αποδείξει ότι κάτι μπορεί να κάνει. Δεν είμαι όμως καθόλου βέβαιος ότι
αυτοί που την αντιπολιτεύονται καταθέτουν στον ελληνικό λαό κάποια ολοκληρωμένη
πολιτική αντιπρόταση, ιδιαίτερα σε επιμέρους θέματα όπως το προσφυγικό, η
Παιδεία κ.α.
Τα συνθήματα τύπου
"φύγετε" και "οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι" είναι καλά
για τους πολύχρωμους χούλιγκανς των social media και για τα κομματικά συνέδρια
αλλά δεν εξασφαλίζουν από μόνα τους ένα καλύτερο αύριο για τη χώρα.
Δεν χρειαζόμαστε μια απλώς
καλύτερη διαχείριση των πραγμάτων αλλά αυτό που ο Λουκάς Τσούκαλης περιέγραψε
ως "ειρηνική επανάσταση". Τίποτα λιγότερο. Κάθε περιττός συμβιβασμός
του μέλλοντος οδηγεί στην εθνική τραγωδία της δραχμής.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου