Θα μας τρελάνει όλους στο τέλος ο Τσίπρας

 

γράφει ο Δημήτρης Ευθυμάκης  

 

Εντάξει, όταν στήθηκε το Ειδικό Δικαστήριο για τον Ανδρέα Παπανδρέου, το 1989, ο Τσίπρας ήταν δεκαπέντε χρόνων μαθητούδι. Δεν απαιτεί κανείς να είχε εντρυφήσει στις τότε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της υπόθεσης, όμως πέντε βασικά πράγματα για το περιβόητο «σκάνδαλο Κοσκωτά» ή για το «βρώμικο ’89» θα ‘πρεπε να τα θυμάται. 

Για παράδειγμα, δεν θα έπρεπε να έχει εμπεδώσει ότι τον Παπανδρέου δεν τον παρέπεμψε μόνος του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αλλά σε συνεργασία με τον Χαρίλαο Φλωράκη και τον Λεωνίδα Κύρκο; Κοντολογίς, τον Ανδρέα τον κάθισαν τότε στο σκαμνί η ΝΔ παρέα με σύσσωμη την Αριστερά. Δεν θα ξαναγράψουμε κιόλας τη μεταπολιτευτική ιστορία μας για να δώσουμε άλλοθι στον Νίκο Παππά. 

Μα, αν είναι έτσι, τότε πώς ο Τσίπρας κάνει αναρτήσεις σαν και τούτη; «Ο κ. Μητσοτάκης, πιστός στην οικογενειακή του παράδοση, φρόντισε να αξιοποιήσει την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία για να στήσει ειδικά δικαστήρια για τους πολιτικούς του αντιπάλους». Δηλαδή, εκτός από τον πατέρα Μητσοτάκη και τη Δεξιά, έστηνε και η Αριστερά ειδικά δικαστήρια για τους πολιτικούς της αντιπάλους; Υποστηρίζει αυτή την ιστορική εκδοχή ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για την «Αριστερά των αγώνων και των θυσιών»; 

Και αν είναι πράγματι έτσι, ο Κυριάκος που «έστησε» το Ειδικό Δικαστήριο για τον Νίκο Παππά σε τίνος την παράδοση είναι τελικά πιστός; Στην οικογενειακή του ή στην παράδοση της μεταπολιτευτικής μας Αριστεράς, που πρωτοστάτησε για την παραπομπή και δίκη του Ανδρέα; Εναν Νίκο Κωνσταντόπουλο στη θέση του κατηγόρου στο Ειδικό Δικαστήριο, τον θυμάται ο Τσίπρας; 

Εδώ πια θα τρελαθούμε εντελώς. Θα βγάλουμε τις αναμνήσεις μας εμείς οι παλιότεροι που τα ζήσαμε και θα τις κάψουμε στην πλατεία Συντάγματος. Μπροστά στον ιστορικό και πολιτικό αναθεωρητισμό του Τσίπρα, τύφλα να ‘χουν οι φωτογραφίες του Στάλιν. Που ξεκινούσαν δείχνοντας μια ολόκληρη παρέα και κατέληγαν ατομικά του πορτρέτα, όλοι οι άλλοι είχαν χαθεί. 

Διάολε, από 1989-90 ως το 2023 δεν έχουν περάσει αιώνες, τριάντα χρόνια όλα κι όλα είναι. Οι τότε τριαντάρηδες είναι σήμερα εξηντάρηδες, ας μη μας δουλεύει λοιπόν ψιλό γαζί τόσο απροσχημάτιστα ο Τσίπρας. Θυμόμαστε άριστα ποιος ήταν με ποιον τότε. Μα, απορώ πώς καταφέρνει να συνδυάζει τα πιο αντιφατικά μεταξύ τους πράγματα και γεγονότα! 

Αυτοτοποθετείται στη θέση του διωκόμενου Ανδρέα του 1989, φτύνοντας τους τότε εταίρους του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που όμως είναι οι δικοί του πολιτικοί παππούδες. Και το κάνει για να χτυπήσει τον γιο του Μητσοτάκη, ώστε να ξανάρθει στην εξουσία και να πάρει επιτέλους εκδίκηση για την ήττα της Αριστεράς το 1949-50 από μια συμμαχία δεξιών και κεντρώων που είχαν για αρχηγούς τους Παπανδρέου και τους Μητσοτάκηδες. Θα μας τρελάνει όλους στο τέλος ο Τσίπρας. Νισάφι πια! Ντροπή! 

Απομάκρυνση Πολάκη: Πολύ αργά, διπλή η ζημιά...

 

Η αποπομπή Πολάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι άργησε αρκετά. Τόσο πολύ που η ζημιά μπορεί να είναι διπλή.

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Επειδή η «υπόθεση Πολάκη» κρατάει από παλιά, από τότε που ήταν υπουργός. Επειδή το κόμμα του και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας ανέχθηκαν ακόμα και τις πιο ακραίες συμπεριφορές του. Επειδή ο ίδιος, λόγω ακριβώς αυτής της ανοχής, είχε καβαλήσει τον Κρητικό Βουκεφάλα και νόμιζε ότι μόνος του θα γκρεμίσει το «σύστημα». Επειδή, τέλος, όλα αυτά έχουν παγιώσει μια ιδιότυπη κατάσταση μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ(«ο Πολάκης και οι άλλοι»), νομίζω ότι η πολύ αργοπορημένη απομάκρυνσή του μπορεί να προκαλέσει διπλή ζημιά.

 

Κι επειδή είναι εύκολο τώρα όλοι να αρχίσουν να λένε πόσο σωστή είναι η απόφαση για απομάκρυνσή του, εμείς λέμε ότι οι μετά Χριστόν προφήτες είναι άχρηστοι. Έπρεπε να τα έχουν πει εγκαίρως, από τότε που ο καθόλου «αψύς» Κρητικός (όλα με υπολογισμό τα έκανε) ζημίωνε εμφανώς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και, μετά την ήττα των εκλογών του 2019, υπονόμευε κάθε προσπάθεια ομαλής επανόδου του.

 

 

Θα θυμίσω εδώ ορισμένα από τα ανδραγαθήματα του Πολάκη, καθώς και τη διαρκή-και αυτοκτονική- ανοχή του Τσίπρα απέναντί του.

 

Στις 20 Νοεμβρίου 2020 γράφαμε σ’ αυτήν εδώ τη στήλη:

 

«Υπάρχει ένα διαρκές ερώτημα, το οποίο δεν έχει απαντηθεί πειστικά: τι είναι αυτό που κάνει τον Αλέξη Τσίπρα να ανέχεται- ακόμα και τώρα που προσπαθεί να ανατάξει τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον κρατήσει σε τροχιά κόμματος εξουσίας-ανοίκειες συμπεριφορές στελεχών του, οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να δίνουν πάσες στην κυβερνητική προπαγάνδα; Φυσικά ο λόγος για τον Παύλο Πολάκη, αφού ουσιαστικά είναι ο μόνος που εξακολουθεί να συνεχίζει την τακτική των σκόπιμων προκλήσεων με ανόητες αναρτήσεις στο facebook.

 

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι σημερινό, είναι διαρκές. Ο Τσίπρας, ως πρωθυπουργός, ανέχθηκε τον υπουργό Πολάκη ακόμα και όταν κάπνιζε μέσα στο υπουργείο του. Ακόμα και όταν αντιδικούσε με νεκρούς. Ακόμα και όταν τσαμπουκαλευόταν στα κοινωνικά δίκτυα δίκην παλαιού κουτσαβάκη. Τον δικαιολογούσε με παραπομπή την «αψάδα» του, αντί να κάνει το αυτονόητο: να του επιβάλει να ασχολείται με τα υπουργικά του καθήκοντα αντί να παριστάνει τον γενικό γκιουλέκα. Κι αν αρνιόταν, να τον έστελνε στο σπίτι του.

 

Προφανώς πρυτάνευσε το κριτήριο «ο αψύς κριτικός έχει μεγάλο φαν κλαμπ και τα χώνει στους αντιπάλους». Όμως, αυτό δεν είναι πολιτικό κριτήριο. Διότι μπορεί να ικανοποιεί τους φανατικούς, αλλά απωθεί τους άλλους, οι οποίοι μπορεί να είναι και περισσότεροι. Και αυτό αποδείχτηκε στις εκλογές του 2019: οι φανατικοί ήταν λίγοι για να μην ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αρκετοί για να επανεκλεγεί ο Πολάκης βουλευτής. Ο δικός του στόχος επετεύχθη και, αν τον αφήσουν, θα τον ξαναπετύχει. Για τον γενικότερο στόχο του ΣΥΡΙΖΑ δεν γνωρίζω.

 

Τώρα, ακόμα και μετά την ήττα, ο Πολάκης συνεχίζει τα ίδια. Προκαλεί με τη συμπεριφορά του. Και όχι μόνο αυτό. Καταχεριάζει ακόμα και συντρόφους του, όταν τολμούν να κάνουν αυτοκριτική για απωθητικές πλευρές της κυβερνητικής θητεία του ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, πέρσι τον Σεπτέμβριο ο Ευκλείδης Τσακαλώτος παραδέχτηκε δημόσια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λάθος πολιτική στην κρατική ραδιοτηλεόραση. Ποιος είδε τον Πολάκη και δεν τον φοβήθηκε: «Κόφτε το», ήταν η τσαμπουκαλίδικη αντίδρασή του. Το μόνο που δεν του είπε είναι «βούλωστο».

 

Προβάλλεται, εκ μέρους ορισμένων από το φαν κλαμπ του, το επιχείρημα «κάνει κουζουλάδες, αλλά είναι έντιμος». Πιστεύω ότι το επιχείρημα αυτό έχει χάσει κάθε αξία και αποτελεί προσβολή για τους συναδέλφους του στον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν κάνουν τις δικές του μπουνταλοσύνες και «λεβεντιές». Δηλαδή, αυτοί δεν είναι έντιμοι; Όχι δα! Αντίθετα, η δική του συμπεριφορά είναι ανέντιμη. Φέρνει σε δύσκολη τους άλλους, που καλούνται κάθε τόσο να απολογούνται γι’ αυτόν. Δίνει πατήματα στην κυβερνητική προπαγάνδα. Και προκαλεί ζημιά στο κόμμα του.

 

Ας καταλήξουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πια ένα πολιτικό γκρουπούσκουλο, που κατέκτησε την εξουσία συγκυριακά, λόγω των Μνημονίων και της κατάρρευσης του «παλιού πολιτικού κόσμου». Κυβέρνησε, είναι μεγάλο κόμμα, μέρος του πολιτικού συστήματος και φιλοδοξεί να εκφράσει το μεγαλύτερο τμήμα του πέραν της παραδοσιακής Δεξιάς πολιτικού χώρου. Μπορεί να γίνει αυτό με τον φανατισμό και γλωσσικούς εξτρεμισμούς τύπου Πολάκη; Όσοι, με πρώτον τον κ.Τσίπρα, πιστεύουν ότι μπορεί να γίνει, ας έχουν κατά νου τη γνωστή ρήση: «Μωραίνει Κύριος ον (και εν προκειμένω ους) βούλεται απολέσαι».

 

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Το μόνο που δεν άλλαξε είναι η συμπεριφορά του Πολάκη. Ο οποίος αισθάνεται τόσο δυνατός (η άλλη εκδοχή, δηλαδή, να τα κάνει όλα από μπουνταλοσύνη, είναι αδύναμη), ώστε να θέλει δημόσια να επιβάλει συνυποψηφίους του στο ψηφοδέλτιο του νομού του). Και χτες ξεπέρασε κάθε όριο με αναρτήσεις φασιστικού χαρακτήρα.

 

Διότι καθένας μπορεί να μη συμφωνεί με όσα ακούει και διαβάζει από φιλοκυβερνητικούς δημοσιογράφους, αλλά η άποψη «να καθαρίσουμε από αυτούς», προδίδει φασισμό και σταλινισμό μαζί. Δεν είναι δουλειά του «αριστερού» Πολάκη να «καθαρίζει» με τους φιλοκυβερνητικούς δημοσιογράφους, όπως δεν είναι δουλειά του όποιου δεξιού να «καθαρίζει» με τους αντικυβερνητικούς.

 

Σε τι διαφέρει η απειλή του «αριστερού» Πολάκη ότι «θα καθαρίσει» τους δεξιούς δημοσιογράφους, τραπεζίτες κτλ από την ανάλογη (παλαιότερη) απειλή του Άδωνη Γεωργιάδη ότι «η (εισαγγελέας) Τουλουπάκη θα πάει φυλακή» και ότι εκείνος «θα λιώσει» τους αντιπάλους του; Σε τίποτα δεν διαφέρει, της ίδιας λογικής είναι.

 

Η (επιβαλλόμενη από καιρό) απομάκρυνση του Πολάκη άργησε πολύ. Και δεν θα είναι ανέφελη για τον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι ο περί ου ο λόγος, με τον τραμπούκικο και κουτσοβακίστικο λόγο του, έχει διαμορφώσει μια ευάριθμη ομάδα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ (και στους ψηφοφόρους του), η οποία σκέφτεται όπως αυτός. Αν ο βήχας τού είχε κοπεί εγκαίρως, θα υπήρχε χρόνος να απορροφηθούν οι κραδασμοί. Τώρα, λίγο πριν από το στήσιμο της κάλπης, μπορεί η ζημιά να μην αποκαθίσταται.

 

Ο χρόνος θα δείξει. Όμως, στην πολιτική η πολύ καθυστερημένη αντίδραση μπορεί να ισοδυναμεί με την προηγηθείσα καθόλου αντίδραση.

 

Ο τρόπος που αντιμετώπισαν ο Τσίπρας και οι λοιποί του ΣΥΡΙΖΑ τον Πολάκη θυμίζει αυτή τη ρήση Γάλλου συγγραφέα Φρανσουά Ραμπελέ: «Δεν μπορούσαν όταν έπρεπε, επειδή δεν το έκαναν όταν μπορούσαν».

 

ΥΓ: Η εντολή του εισαγγελέα να γίνει ποινική έρευνα για την ανάρτηση του Παύλου Πολάκη είναι απαράδεκτη. Η διατύπωση του πολιτικού λόγου, ακόμα και του πιο ακραίου, είναι αδιανόητο να ποινικοποιείται. Οι εισαγγελείς να εξαντλήσουν τον ζήλο τους σε πραγματικά εγκλήματα, όπως οι υποκλοπές, η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος κ.α.

 

Οι δηλώσεις Πολάκη είναι πολιτικά καταδικαστέες, αλλά έχει δικαίωμα να τις κάνει. Ο εκφοβισμός του, δια της ποινικής απειλής, είναι έξω από τα ήθη μιας δημοκρατικής χώρας.

Ο Πολάκης γλεντάει το κόμμα του

 

Eντονη αναστάτωση έχει προκληθεί στον ΣΥΡΙΖΑ μετά από ανάρτηση του Παύλου Πολάκη για τις προτεραιότητες της “αριστερής-προοδευτικής κυβέρνησης”, ώστε την επόμενη φορά να είναι αλλιώς, όπως συνηθίζει να λέει. Το σχόλιο-παρέμβαση του βουλευτή Χανίων είχε τίτλο “ΤΟ «ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ» και παρέπεμπε σε φωτογραφίες που παρέθετε, στις οποίες εικονίζονταν γνωστοί -τηλεοπτικοί κυρίως- δημοσιογράφοι, τα ονόματα των δικαστών του Ειδικού Δικαστηρίου που δίκασε τον Νίκο Παππά, τραπεζίτες και ο γ.γ Δημοσίων Εσόδων, με τον επεξηγηματικό υπότιτλο: “Αν δεν καθαρίσουμε από αυτούς ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ!!”

Οι αντιδράσεις από δικαστές και δημοσιογράφους για στοχοποιήση και προγραφή τους ήταν άμεση, όπως και η θύελλα που ξέσπασε, με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να μην ξέρει πώς να το διαχειριστεί, καθώς αυτές τις μέρες προσπαθεί να περιορίσει τη ζημιά από την καταδίκη του Νίκου Παππά και δεν ήθελε να αντιμετωπίσει τώρα άλλη μία επικοινωνιακή κρίση.

Με τον έτερο χειμαζόμενο του κόμματος, κ. Παππά...  

Θα επιμείνει ο Αλέξης Τσίπρας στη διαγραφή του από τα ψηφοδέλτια όπως ατύπως ενημέρωσε το γραφείο τύπου του κόμματος; Οι πληροφορίες λένε ότι μέχρι το βράδυ της Κυριακής έκανε και δεύτερες σκέψεις προσπαθώντας να ζυγίσει τα κέρδη και τις απώλειες.

Από τους πρώτους που αντέδρασαν ήταν ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Κώστας Παπαχλιμίντζος, ο οποίος σχολίασε στο τουίτερ: “Ο βουλευτής Πολάκης δημοσιεύει λίστες με ονόματα και φωτογραφίες δημοσιογράφων και δικαστών. Πούρος, πλέριος φασισμός. Για την ιστορία, το κολάζ με τις φωτό δημοσιογράφων δεν είναι δικό του, δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην «εφημερίδα» Μακελειό. Καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.     

 

Ο βουλευτής Πολάκης δημοσιεύει λίστες με ονόματα & φωτογραφίες δημοσιογράφων και δικαστών.

Πούρος, πλέριος φασισμός.

Για την ιστορία, το κολάζ με τις φωτό δημοσιογράφων δεν είναι δικό του, δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην «εφημερίδα» Μακελειό.

Καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. pic.twitter.com/C6meZ4UV2l

— Costas Papachlimintzos (@CostasPap) February 26, 2023

 Λίγο μετά ανάρτησε άλλο ένα σχόλιο που έλεγε: “Τελειώσαμε με τη Χρυσή Αυγή, ώρα να τελειώνουμε και με τον χρυσαυγιτισμό”.

 

Στο ίδιο κλίμα ήταν τα σχόλια και άλλων δημοσιογράφων που είδαν τη φωτογραφία τους στην ανάρτηση του Παύλου Πολάκη. Εντονη αντίδραση υπήρξε όμως και από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων καθώς και πολλών πανεπιστημιακών και διανοούμενων.

 

Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων έβγαλε ανακοίνωση στην οποία ανέφερε ότι «οι δημόσιες απειλές του πρώην υπουργού και νυν βουλευτή Παύλου Πολάκη περί ομαδικών “εκκαθαρίσεων” Θεσμών του Κράτους Δικαίου και της Ελευθεροτυπίας συνιστούν βαρύτατο πλήγμα στο Δημοκρατικό Πολίτευμα της χώρας και έλλειψη ενσυναίσθησης της λειτουργίας των Θεσμών της Δημοκρατίας».

 

Η ΝΔ ζήτησε την διαγραφή του και μίλησε για στοχοποίηση και ευθεία απειλή με προγραφές σε δημοσιογράφους και δικαστές που δεν συμφωνούν με τον Παύλο Πολάκη.      

Λίγο μετά ανάρτησε άλλο ένα σχόλιο που έλεγε: “Τελειώσαμε με τη Χρυσή Αυγή, ώρα να τελειώνουμε και με τον χρυσαυγιτισμό”.

 

Στο ίδιο κλίμα ήταν τα σχόλια και άλλων δημοσιογράφων που είδαν τη φωτογραφία τους στην ανάρτηση του Παύλου Πολάκη. Εντονη αντίδραση υπήρξε όμως και από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων καθώς και πολλών πανεπιστημιακών και διανοούμενων.

 

Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων έβγαλε ανακοίνωση στην οποία ανέφερε ότι «οι δημόσιες απειλές του πρώην υπουργού και νυν βουλευτή Παύλου Πολάκη περί ομαδικών “εκκαθαρίσεων” Θεσμών του Κράτους Δικαίου και της Ελευθεροτυπίας συνιστούν βαρύτατο πλήγμα στο Δημοκρατικό Πολίτευμα της χώρας και έλλειψη ενσυναίσθησης της λειτουργίας των Θεσμών της Δημοκρατίας».

 

Η ΝΔ ζήτησε την διαγραφή του και μίλησε για στοχοποίηση και ευθεία απειλή με προγραφές σε δημοσιογράφους και δικαστές που δεν συμφωνούν με τον Παύλο Πολάκη.      

Οι χυδαιότητες, οι απειλές και οι προγραφές κατά δημοσιογράφων, δικαστών και κρατικών λειτουργών από τον κ. Πολάκη δεν μπορούν να καλύπτονται με διαρροές από τον ΣΥΡΙΖΑ περί αποπομπής από τα ψηφοδέλτια.

— ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (@neademokratia) February 26, 2023

 Το ΠΑΣΟΚ δήλωσε ότι “Η προσωπική στοχοποίηση και οι απειλές προγραφών δημοσιογράφων και δικαστών από τον ομοτράπεζο και ομογάλακτο του κ. Τσίπρα, Παύλο Πολάκη, δεν έχουν σχέση ούτε με τη Δημοκρατία ούτε με το κράτος δικαίου”.

 

Αφησε αιχμές και για τις πρόσφατες δηλώσεις Σπίρτζη λέγοντας ότι όσα λέει ο Πολάκης “Έρχονται σε συνέχεια δηλώσεων και άλλων ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το πώς θα είναι η επόμενη φορά «είτε με το καλό είτε με το άγριο», αλλά και της πλήρους κάλυψης στον ομόφωνα καταδικασμένο από την ελληνική Δικαιοσύνη, Νίκο Παππά, τον οποίον η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε το ηθικό σθένος να θέσει εκτός ψηφοδελτίων”. Παρόμοιες αιχμές όμως  άφησε και για τον Νίκο Παππά: “Σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό κόμμα που σέβεται το κράτος δικαίου, πρόσωπα που είτε έχουν καταδικαστεί από τη Δικαιοσύνη είτε παραληρούν κατά των θεσμών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα ήταν ήδη εκτός κόμματος”.       

Η προσωπική στοχοποίηση και οι απειλές προγραφών δημοσιογράφων και δικαστών από τον ομοτράπεζο και ομογάλακτο του κ. Τσίπρα, Παύλο Πολάκη, δεν έχουν σχέση ούτε με τη Δημοκρατία ούτε με το κράτος δικαίου.

— ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής (@pasok) February 26, 2023

Θλιβερό ενας βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου να αντιγράφει φασιστικές, ακραίες τακτικές στοχοποιώντας δημοσιογράφους, πολιτικούς, δικαστές που δεν είναι της «αρεσκείας» του.
Απαράδεκτη και η ανοχή απο το κόμμα του#συριζα #Πολακη

— Zefi Dimadama (@ZefiDimadama) February 26, 2023

 

Αντιδράσεις υπήρξαν όμως και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ από αυτούς που ζήτησαν στον Αλέξη Τσίπρα να πάρει μέτρα εναντίον του Πολάκη γιατί “αυτή τη φορά το παράκανε και μας εκθέτει”.  Ο ΣΥΡΙΖΑ έστειλε πράγματι μία σκληρή ανακοίνωση μετά από λίγο, αλλά σε μορφή non paper που αποδόθηκε γενικώς σε κομματικές πηγές και όχι σε επίσημη ενημέρωση. Η ανακοίνωση αυτή, που στάλθηκε στα ΜΜΕ, έλεγε ότι “Όποιος πιστεύει ότι μπορεί να χαράζει δική του πολιτική, να διαμορφώνει ψηφοδέλτια και να επιβάλλει την ιδιωτική ατζέντα που ο ίδιος προκρίνει, με συνεχείς δημοσιεύσεις και αγνοώντας τις αρχές και την πολιτική του κόμματος, έχει προφανώς συνειδητά αποφασίσει να θέσει εαυτόν εκτός εκλογικής μάχης”. 

 

Κάποια φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ την ερμήνευσαν ως “αποπομπή του Πολάκη από τα ψηφοδέλτια,  με απόφαση του Αλέξη Τσίπρα”. Ωστόσο καμία σχετική ανακοίνωση από το γραφείο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε που να το ξεκαθαρίζει.          

 ... και ο κ. Τσίπρας στο αυτί του κ. Πολάκη..          

Εκεί προφανώς στηρίχθηκε και ο Παύλος Πολάκης για να απαντήσει με νέα ανάρτηση που έλεγε ότι αυτός με «πηγές» δεν θα ανοίξει διάλογο, αλλά θα τα συζητήσει όλα στα όργανα, υπενθυμίζοντας τα υψηλότατα ποσοστά με τα οποία εξελέγη.

 

«Θα τα πούμε ΟΛΑ στην πολιτική γραμματεια και στην Κεντρική Επιτροπή . Με "πηγές" δεν θα ανοίξω  διάλογο…

 

Προφανώς υπάρχουν και διαδικασίες και όργανα στα οποία και συμμετείχα και εκλέχθηκα και μάλιστα με υψηλότατα  ποσοστά.

 

Εκει θα μιλήσουμε και θα  δούμε  ποιος έχει δίκιο !»           

Θα τα πούμε ΟΛΑ στην πολιτική γραμματεια και στην Κεντρική Επιτροπή .
Με «πηγές» δεν θα ανοίξω διάλογο ….
Προφανώς υπάρχουν και διαδικασίες και όργανα στα οποία και συμμετείχα και εκλέχθηκα και μάλιστα με υψηλότατα ποσοστά.
Εκει θα μιλήσουμε
και θα δούμε ποιος έχει δίκιο ! pic.twitter.com/yu4cxtzSkp

— Παυλος Πολακης (@pavpol2222) February 26, 2023

Δεν ήταν λίγα πάντως τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που σχολίαζαν ότι “Ο Παύλος έχει δίκιο” και δήλωναν πως είναι μαζί του, ενώ ορισμένοι -αν και δήλωναν και αυτοί ότι συμφωνούσαν, του έλεγαν ότι δεν έπρεπε να τα πει δημόσια γιατί αυτά χρησιμοποιούνται από τους πολιτικούς τους αντιπαλους εναντίον τους και βλάπτουν το κόμμα.

 

Είναι γεγονός ότι ο Παύλος Πολάκης δεν είναι Ευκλείδης Τσακαλώτος που όποτε κάνει κριτική στην ηγεσία, τα μέλη του κόμματος στρέφονταν εναντίον του και τον κατηγορούν. Ο Πολάκης έχει μεγάλο κοινό στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί εκφράζει την καρδιά της λαϊκής βάσης του κόμματος και όχι της ελίτ  και είναι χαρακτηριστικό πόσοι πολλοί έσπευσαν να συμφωνήσουν μαζί του και να πάρουν το μέρος του.

 

Θα επιμείνει ο Αλέξης Τσίπρας στη διαγραφή του από τα ψηφοδέλτια όπως ατύπως ενημέρωσε το γραφείο τύπου του κόμματος; Οι πληροφορίες λένε ότι μέχρι το βράδυ της Κυριακής έκανε και δεύτερες σκέψεις προσπαθώντας να ζυγίσει τα κέρδη και τις απώλειες.            

πηγή 

«Καλύτερα ν' απασχολώ και όχι ν' ασχολούμαι»

 

Το Τάο του Νίκου Κοκλώνη.

 

γράφει ο Δημήτρης Πολιτάκης  

 

Έμοιαζε και λίγο με προϊόν AI αυτή η υβριδική, απαστράπτουσα, υαλουρονική, υπερτονισμένη, σχεδόν τρισδιάστατη και αλλόκοτα συμπτωματική της σύγχρονης ελληνικής (ή μεσανατολικής) σόουμπιζ μορφή.

 

ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑ ΤΑΚΤΙΚΑ τα τελευταία χρόνια, σε φυσικό μέγεθος σχεδόν, στις στάσεις των λεωφορείων στη Βασιλίσσης Σοφίας, σε διαφημίσεις τηλεοπτικών events όπου αποτελούσε την κυρίαρχη φιγούρα. Δεν τον ήξερα ή μάλλον δεν μπορούσα να τον συνδέσω με συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο Έχω μείνει πολύ πίσω, σκεφτόμουν. Ούτε τα βασικά πια.

 

Κοντοστεκόμουν, πάντως, καμιά φορά με ένα μίγμα περιέργειας και απώθησης. Έμοιαζε και λίγο με προϊόν AI αυτή η υβριδική, απαστράπτουσα, υαλουρονική, υπερτονισμένη, σχεδόν τρισδιάστατη και αλλόκοτα συμπτωματική της σύγχρονης ελληνικής (ή μεσανατολικής) σόουμπιζ μορφή, σα να την είχαν μουτζουρώσει επιμελώς πάνω από το προστατευτικό της βιτρίνας, σα να είχε ήδη αναληφθεί στο metaverse υπό τις ευλογίες του Ίλον Μασκ και της Κιμ (ή όποιας) Καρντάσιαν.

 

Πάνω απ’ όλα ίσως, κατάφερε κάτι που θεωρούνταν ακατόρθωτο: Να πείσει με το μεσσιανικό του εκτόπισμα την Άννα Βίσση και τη Δέσποινα Βανδή να τραγουδήσουν για πρώτη φορά μαζί, την ίδια στιγμή, στην ίδια σκηνή, σε απευθείας μετάδοση.

Κατόπιν ενημερώθηκα και με έναν τρόπο η περιέργεια μου δικαιώθηκε με το σενάριο της γεμάτης θαυμαστικά και ερωτηματικά διαδρομής του Νίκου Κοκλώνη: πυραμίδες στην Ινδία, προφίλ σούπερ μπίζνεσμαν στην Αμερική, η τρελή (και ντροπιαστική για τον κόσμο που ζούμε) υπόθεση της εταιρείας AirFastTickets, ο Τζάστιν Μπίμπερ, οι καταγγελίες για απάτη της κλίμακας Ρίχτερ, οι κατηγορίες για άγριο «ξέπλυμα», η πριγκιπική του ανέλιξη στα εγχώρια μέσα και στην εγχώρια σόουμπιζ, η υπόθεση με την έγκριση χρηματοδότησης που έλαβε παρ’ όλα τα προηγούμενα, η εξωτερική μεταμόρφωσή του σε αυτό που ήθελε ιδανικά να είναι, και με τα λεφτά όχι μόνο μπορεί να το κάνει, αλλά το οφείλει στον εαυτό του. «Έβγαζα 5 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα αλλά τώρα περνάω καλύτερα», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.

 

Και βέβαια, πάνω απ’ όλα ίσως, κατάφερε κάτι που θεωρούνταν ακατόρθωτο: Να πείσει με το μεσσιανικό του εκτόπισμα την Άννα Βίσση και τη Δέσποινα Βανδή να τραγουδήσουν για πρώτη φορά μαζί, την ίδια στιγμή, στην ίδια σκηνή, σε απευθείας μετάδοση.

 

Ήταν σα να έχει υπερδυνάμεις. Κι όμως, συνειρμικά πλέον πάει πακέτο με τον Μένιο Φουρθιώτη.

 

Υπάρχουν κι άλλοι ακόμα; Γιατί μας ταπεινώνει έτσι η σόουμπιζ μας; Και μετά τους φταίει στα πάνελ η τραπ ή ο σατανισμός. «Καλύτερα ν απασχολώ / και όχι ν' ασχολούμαι», τραγουδά ο ίδιος ο Νίκος Κοκλώνης, με μια διακριτική εσάνς μετα-καλιαρντής θυμοσοφίας, στο αυτοβιογραφικό single που κυκλοφόρησε πέρσι με τον αμφίσημο τίτλο «Έχω μάτι».

 

Ορθό πάντως και οικουμενικό, ως προσωπικό motto. Και ποιος δεν θα το προτιμούσε (να απασχολεί αλλά να μην ασχολείται), εδώ που τα λέμε.   

Αντίο Γίγαντα

 

 aNameToCome

 

 

ΣΑΝ ΒΟΜΒΑ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ η είδηση ότι ο Κώστας Καραμανλής δεν θα είναι υποψήφιος στις επερχόμενες εκλογές. Κυρίως επειδή οι περισσότεροι Έλληνες δεν γνώριζαν ότι ήταν βουλευτής στην παρούσα Βουλή. Κάποιοι άλλοι ορκίζονται ότι τον έχουν δει να ετοιμάζει καθημερινά κοκορέτσια σε ταβέρνα στα Βλάχικα ενώ αρκετοί πιστεύουν ότι έχει εδώ και χρόνια αποσυρθεί στο Θιβέτ όπου λατρεύεται από τους μοναχούς σαν γνήσιος απόγονος του Βούδα ή και μετεμψύχωση του.

 

Όλοι αυτοί κάνουν λάθος, ο Κώστας ήταν ενεργό μέλος της Βουλής όπου έσπασε όλα τα ρεκόρ αφωνίας κάνοντας μηδέν επερωτήσεις και λαμβάνοντας μηδέν φορές το λόγο. Παρόλες τις αμέτρητες προκλήσεις τόσων χρόνων να μιλήσει και να εξηγήσει πώς παρέλαβε μια δυναμική οικονομία και κατάφερε μέσα σε 5 χρόνια να την ρίξει στα βράχια, πολλαπλασιάζοντας το έλλειμα και φέρνοντάς την στην χρεοκοπία, εκείνος παρέμεινε σιωπηλός και ατάραχος όπως αρμόζει σε έναν πραγματικό μπον-βιβέρ.

 

 

Βέβαια κάθε άλλο παρά ανενεργός έμεινε ο πρώην πρωθυπουργός παρόλα τα περί αντιθέτου θρυλούμενα. Όχι ακριβώς ο ίδιος βέβαια γιατί υπάρχει και μια κούραση ρε παιδί μου αλλά σχεδόν όλοι οι στενοί του συνεργάτες και υποστηρικτές που έπιασαν αμέσως δουλειά μόλις στην ηγεσία του κόμματος που ίδρυσε ο θείος του, ανέλαβε ο ακατανόμαστος. Δεν ήταν μόνο το άσβεστο μίσος για το nerd σπασικλάκι του Harvard που είναι ικανό να φάει το ιερό παϊδάκι προβατίνας με το μαχαιροπήρουνο. Ήταν και αυτή η ομοιότητα του προέδρου με τον Αλέξη που έκανε τους παρατρεχάμενούς του να ξεροσταλιάζουν στην αυλή του Τσίπρα. Ο Αλέξης όπως και ο Κώστας είναι λαϊκά παιδιά, μπορεί όχι στην καταγωγή αλλά στα φερσίματα τους.  Είναι κιμπάρηδες, προσιτοί, μπορείς να πιείς μια μπύρα μαζί τους και να μην νοιώθεις ότι τα πίνεις με εξωγήινο. Είναι άνθρωποι που δεν δούλεψαν ποτέ τους αλλά δεν έχουν κανένα πρόβλημα να σε δουλεύουν μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Και πάνω από όλα είναι ρήτορες, το έχουν με το μπαλκόνι, μιλάνε με στόμφο και νοιώθεις τα καλαμπαλίκια σου να πάλλονται από εθνικό ενθουσιασμό. Είναι πατριώτες και ταυτόχρονα συμπαθητικοί. Είναι δύο από μας. Μπορεί να μην ξέρουν τι τους γίνεται αλλά μήπως ξέρουμε εμείς οι υπόλοιποι; Τράβα μπρος, και του κεφαλιού σου κάνε, τράβα μπρος κι όσα έρθουν κι όσα πάνε!

 

«Εσύ και γω, εγώ και συ, μόνοι πάνω στη Γη, ωωωωωω»

 

Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τον πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, στενό συνεργάτη του Καραμανλή που η πρώτη φορά αριστερά έβαλε στον ανώτατο θώκο; Τον εκπρόσωπο τύπου του Ευάγγελο Αντώναρο ο οποίος σε ιδιαίτερη ψυχική κατάσταση κάνει καμπάνια υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και σήμερα στα σόσιαλ μίντια; Ή τον εξ απορρήτων και υπεύθυνο της ΕΥΠ Παπαγγελόπουλο που έγινε υπουργός Δικαιοσύνης του Τσίπρα; Αυτοί είναι λίγοι από τους φανερούς, χιλιάδες άλλοι στα παρασκήνια δούλευαν και δουλεύουν υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε κανένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πει κακιά κουβέντα για τον Καραμανλή και την διακυβέρνησή του ενώ στάζουν φαρμάκι για το ΠΑΣΟΚ και τον Μητσοτάκη. Δεν αγαπούν το λαό όπως ο Κώστας, είναι «μορφωμένοι», είναι «άριστοι», χιονίζει και θέλουν τα παιδιά μας να κάνουν τηλεκπαίδευση αντί χιονάνθρωπους.

 

Το μυστικό της σωστής διακυβέρνησης είναι ο διαλογισμός και η χαλάρωση

Θα αντέξει η χώρα χωρίς αυτό το εθνικό κεφάλαιο να κοσμεί το κοινοβούλιο; Θα μπορέσει να συνέλθει ο Νικήτας Κακλαμάνης από την απώλεια αυτή; Αρκεί ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος για να υπερασπίζεται Βατοπέδια; Ποιον θα έχει τώρα ο Αλέξης να του δίνει στελέχη όταν ξεμένει από εφεδρείες; Θα ξεκουραστεί ποτέ ο Κώστας;

 

Ο Καραμανλής λοιπόν μπορεί να μην είναι υποψήφιος αλλά ο Καραμανλισμός ή να το πούμε με το όνομα του, ο λαϊκισμός είναι κυρίαρχος στη χώρα και θα χρειαστούν δεκαετίες για να αποχωρήσει, αν αυτό γίνει ποτέ σε μια χώρα που ακόμα και σήμερα οι υποτιθέμενοι υπηρέτες της τέχνης κλείνουν τους δρόμους για να μπορούν να διορίζονται στο Δημόσιο με πτυχία από ιδιωτικές σχολές σαν απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ενώ θα ξεσηκώσουν τον κόσμο αν τους αναφέρεις καν το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων για τις άλλες ειδικότητες.

 

Αντίο Γίγαντα, θα τα πούμε όταν γίνεις Πρόεδρος της Δημοκρατίας, φρόντισε να ξεκουραστείς μέχρι τότε, η Πατρίς σε χρειάζεται.

Έκκληση της Κίνας για διάλογο μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας

 

Η Κίνα ζητά κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ρωσίας-Ουκρανίας, καθώς αμφισβητούνται οι αξιώσεις για ουδετερότητα

Η Κίνα επανέλαβε τις εκκλήσεις της για πολιτική διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία στην επέτειο ενός έτους από την εισβολή της Ρωσίας, καθώς το Πεκίνο υφίσταται αυξανόμενη πίεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους για την όλο και στενότερη συνεργασία του με τη Μόσχα.

 

Σε ένα νέο έγγραφο θέσης, 12 σημείων, που κυκλοφόρησε την Παρασκευή, το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας ζήτησε επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών, τερματισμό των μονομερών κυρώσεων και τόνισε την αντίθεσή του στη χρήση πυρηνικών όπλων.

 

«Η σύγκρουση και ο πόλεμος δεν ωφελούν κανέναν. Όλα τα μέρη πρέπει να παραμείνουν λογικά και να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση, να αποφύγουν να αναζωπυρώσουν τις φλόγες και να επιδεινώσουν τις εντάσεις και να αποτρέψουν την περαιτέρω επιδείνωση της κρίσης ή ακόμη και να ξεφύγει από τον έλεγχο», αναφέρεται μεταξύ άλλων.

 

Ο ισχυρισμός του Πεκίνου για ουδετερότητα αμφισβητήθηκε σοβαρά από την άρνησή του να αναγνωρίσει τη φύση της σύγκρουσης – μέχρι στιγμής έχει αποφύγει να την αποκαλέσει «εισβολή» – και τη διπλωματική και οικονομική στήριξή του στη Μόσχα.

 

Δυτικοί αξιωματούχοι έχουν επίσης εκφράσει ανησυχίες ότι η Κίνα μπορεί να εξετάζει το ενδεχόμενο να παράσχει στη Ρωσία στρατιωτική βοήθεια, μια κατηγορία που αρνήθηκε το Πεκίνο.

 

Παρά τον ισχυρισμό ότι «η κυριαρχία, η ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα όλων των χωρών πρέπει να τηρούνται αποτελεσματικά», το έγγραφο αποτυγχάνει να αναγνωρίσει την παραβίαση της ουκρανικής κυριαρχίας από τη Ρωσία.

 

Μεγάλο μέρος της γλώσσας που χρησιμοποιείται στο έγγραφο φαίνεται να στοχεύει στη Δύση, ενώ γίνεται και μία κεκαλυμμένη κριτική στις ΗΠΑ, όπως μεταδίδει το CNN, καθώς το έγγραφο φαίνεται επίσης να επικρίνει τις ευρείες οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες στη Ρωσία. «Οι μονομερείς κυρώσεις και η μέγιστη πίεση δεν μπορούν να λύσουν το ζήτημα. Δημιουργούν μόνο νέα προβλήματα», αναφέρεται.

 

Το έγγραφο επικρίθηκε γρήγορα από Αμερικανούς αξιωματούχους, με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Τζέικ Σάλιβαν, να λέει ότι ο πόλεμος «θα μπορούσε να τελειώσει αύριο εάν η Ρωσία σταματήσει να επιτίθεται στην Ουκρανία και αποσύρει τις δυνάμεις της».

 

«Η πρώτη μου αντίδραση σε αυτό είναι ότι θα μπορούσε να σταματήσει στο πρώτο σημείο, που είναι ο σεβασμός της κυριαρχίας όλων των εθνών», είπε ο Σάλιβαν στο CNN. «Η Ουκρανία δεν επιτέθηκε στη Ρωσία. Το ΝΑΤΟ δεν επιτέθηκε στη Ρωσία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιτέθηκαν στη Ρωσία. Αυτός ήταν ένας πόλεμος επιλογής που διεξήγαγε ο Πούτιν».

 

Στο Πεκίνο, ο πρεσβευτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κίνα, Χόρχε Τολέδο, είπε σε δημοσιογράφους σε μια ενημέρωση ότι το έγγραφο θέσης της Κίνας δεν ήταν μια ειρηνευτική πρόταση, προσθέτοντας ότι η ΕΕ «μελετά προσεκτικά το έγγραφο», σύμφωνα με το Reuters.

 

Η Ουκρανία, εν τω μεταξύ, χαρακτήρισε το χαρτί θέσης «καλό σημάδι» αλλά προέτρεψε την Κίνα να κάνει περισσότερα.   

πηγή

Η ατιμωτική ποινή στον Παππά και η αλαζονεία της εξουσίας

 

γράφει ο Βασίλης Σ. Κανέλλης

 

Η ποινή που επιβλήθηκε στο Νίκο Παππά θα τον βαραίνει για πάντα. Ομως, ας είναι η αρχή να σταματήσει αυτή η απίστευτη αλαζονεία πολλών πολιτικών προσώπων

Η απόφαση για διετή φυλάκιση με τριετή αναστολή σε βάρος του Νίκου Παππά είναι «βόμβα», έστω κι αν δεν πάει φυσικά φυλακή, έστω κι αν πρόκειται για πλημμέλημα.

 

Διότι πρόκειται για μια απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου, ανώτατοι δικαστές δηλαδή αποφάσισαν ομόφωνα ότι ο Νίκος Παππάς είναι ένοχος, και δεν χωράει καμιά αμφιβολία γι’ αυτό. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει μια απόφαση σε κορυφαίο επίπεδο, έστω και αν το έκανε ήδη ο Παππάς και ο ΣΥΡΙΖΑ. Για «πολιτική δίκη» μίλησε κι ότι «θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός».

 

 

Και ο δικηγόρος του ήδη μίλησε για εκδικητική απόφαση και προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενώ έψεξε τους δικαστές γιατί –είπε- δεν είχαν σθένος.

 

Προφανώς όταν δεν είναι αρεστές οι αποφάσεις τότε οι δικαστές είναι αδύναμοι, όταν είναι αρεστές τότε… κερδίζει η Δικαιοσύνη. Κάτι που ίσως το δούμε σύντομα στη δίκη του Δ. Παπαγγελόπουλου και της Ελ. Τουλουπάκη.

 

Όμως, η απόφαση αυτή έχει και πολλά ακόμη ενδιαφέροντα θέματα.

  

Το πρώτο είναι ότι έχουμε την ανώτατη ποινή που θα μπορούσε να επιβληθεί για το συγκεκριμένο αδίκημα. Και το δεύτερο είναι ότι ο Χρήστος Καλογρίτσας έπεσε στα μαλακά.

 

Όμως, ο Νίκος Παππάς πλέον βαρύνεται με μια ατιμωτική ποινή. Που θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή διότι δεν είναι πρωτόδικη, αλλά είναι απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου, είναι απόφαση αρεοπαγιτών.

 

Θυμίζουμε ότι καταδίκη από Ειδικό Δικαστήριο είχε το 1992 ο Δημήτρης Τσοβόλας. Μια ποινή που θα τον βάραινε για όλη του τη ζωή αν το 1993, μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές η Βουλή των Ελλήνων δεν του απένειμε χάρη.

 

Αυτό σημαίνει ότι και για το Νίκο Παππά θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Αν δηλαδή προκύψει κάποια στιγμή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να του απονεμηθεί χάρη προκειμένου να φύγει η «κηλίδα» της καταδίκης τους.

 

Για τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ και πιο στενό συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα δεν υπάρχει πρόβλημα σε ό,τι αφορά την κάθοδό του στις εκλογές. Δεν του επιβλήθηκε στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, έστω κι αν έχει καταδικαστεί σε 2 χρόνια με αναστολή.

 

Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ θα τον «κατεβάσει» υποψήφιο; Προφανώς και θα τον κάνει διότι σε άλλη περίπτωση θα τον «άδειαζε» κανονικά, θα τον «τέλειωνε» πολιτικά και θα αποδεχόταν την ενοχή του. Και ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο, ειδικά λίγες ημέρες πριν από την προκήρυξη των εκλογών.

 

Η αντίδραση είναι προφανής. Αμφισβήτηση της δικαιοσύνης, την οποία «χρεώνουν» στην κυβέρνηση και ο λαός θα… επαναφέρει τη δικαιοσύνη, προφανώς στα μέτρα που ο καθένας το επιθυμεί.

 

Όμως, η δικαιοσύνη τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι μία, ακομμάτιστη και μη αμφισβητήσιμη από κανέναν. Αλλά αυτή είναι μια διαφορετική συζήτηση που δεν θα καταλήξει πουθενά, δυστυχώς για τη χώρα και το κράτος δικαίου.

 

Σε πολιτικό επίπεδο, ωστόσο, θα έχουμε ακόμη μια σύγκρουση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Η μεν πρώτη θα μιλά πλέον όχι για υπόδικο Παππά, αλλά για ένοχο και καταδικασμένο, ο δεύτερος θα μιλά για σκευωρία.

 

Και μην ξεχνάμε ότι ξεκινά νέα έρευνα για τις καταγγελίες της γραμματέως του Καλογρίτσα περί μαύρου χρήματος. Κι αυτό «αγγίζει» συνολικά την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο τον Νίκο Παππά.

 

Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση θα λέγαμε. Ισως όχι και τόσο υπέροχη όταν πολιτικά πρόσωπα εκμεταλλεύονται τη δύναμή τους, την εξουσία τους και προσπαθούν να επιβάλουν πρακτικές παράνομες και μόνο με βάση τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.

 

Ο Νίκος Παππάς είναι θύμα της οίησής του και μιας γενικής τάσης του ΣΥΡΙΖΑ να θεωρεί εαυτόν «ηγέτη» της κάθαρσης. Αυτός ο «Μεσσιανισμός» δεν κάνει καλό, ειδικά αν και αυτοί που τον υπηρετούν είναι και οι ίδιοι «βουτηγμένοι» σε λάθη, παραλείψεις, παρασκηνιακά παζάρια, συνεννοήσεις κάτω από το τραπέζι.

 

Δεν ξέρω αν «όλα εδώ πληρώνονται», γιατί στην Ελλάδα πολλά έχουν δει τα μάτια μας.

 

Όμως, μακάρι αυτή η απόφαση να σταματήσει την αλαζονεία πολλών πολιτικών προσώπων, οι οποίοι νομίζουν ότι θα είναι πάντοτε ισχυροί και δεν θα δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Και το λέω διότι και σήμερα αρκετοί πολιτικοί νομίζουν ότι είναι στο απυρόβλητο.

 

Η αλαζονεία της εξουσίας ποτέ δεν έκανε καλό, ειδικά στο λαό. Και το λέω αυτό με τη σκέψη ότι αυτή η απόφαση δεν θα γίνει η αρχή για νέο γύρο εκδίκησης αν έρθει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το θα «είναι αλλιώς», φαντάζει τρομακτικό, όχι για εκείνους που θα έπρεπε πράγματι να φοβούνται, αλλά κυρίως για όλους εμάς που δεν μπορούμε να βλέπουμε μια χώρα να ζει σκηνικά εμφυλίου εν έτει 2023.

"Το ιδιωτικό χρέος ναρκοθετεί την κοινωνική δικαιοσύνη και την οικονομική ανάπτυξη"

 

 Του Νίκου Ανδρουλάκη*  

 

Εν μέσω μιας άνευ προηγουμένου πληθωριστικής κρίσης και επιθετικών αυξήσεων των επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες, η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου με την οποία τα funds μπορούν να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς άνοιξε τον ασκό του Αιόλου σε βάρος της πρώτης κατοικίας των πιο ευάλωτων πολιτών. Το πρόβλημα αυτό βέβαια, όπως και η διαχείριση των κόκκινων δανείων συνολικά, δεν είναι καινούριο.

 

Πάνω από μια δεκαετία η ελληνική κοινωνία και οικονομία ταλανίζεται από ένα δυσθεώρητο ιδιωτικό χρέος που απειλεί τις συνθήκες ζωής του ελληνικού λαού αλλά και τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας.

 

 

 

Όλα αυτά τα χρόνια, μόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2010 κατάφερε να προστατεύσει την πρώτη κατοικία των Ελληνίδων και των Ελλήνων που αποδεδειγμένα δεν είχαν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν το στεγαστικό τους δάνειο. Παρά την ασφυκτική πίεση από την τρόικα το 2010, το ΠΑΣΟΚ θέσπισε τον εμβληματικό νόμο 3869/2010, με αποτέλεσμα να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή, σε αντίθεση με άλλες χώρες όπως στην Ισπανία όπου ακόμα θυμόμαστε εικόνες μαζικών εξώσεων πολιτών από τα σπίτια τους.

 

Στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ προεκλογικά υποσχόταν «σεισάχθεια», μόλις έγινε κυβέρνηση, άνοιξε διάπλατα την πόρτα στα ξένα funds να αγοράσουν την περιουσία των ελληνικών νοικοκυριών. Η κυβέρνηση της ΝΔ, δε, κατάργησε πλήρως το θεσμικό πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας.

 

Σήμερα δυστυχώς, βρισκόμαστε ξανά στο ίδιο έργο θεατές. Οι τράπεζες αντί της διευκόλυνσης των ρυθμίσεων με βάση τις πραγματικές δυνατότητες των δανειοληπτών, προβαίνουν μαζικά στην πώληση των δανείων. Χιλιάδες πλειστηριασμοί κατοικιών επισπεύδονται από τις εταιρείες που έχουν αγοράσει τα δάνεια αποβλέποντας σε γρήγορο κέρδος, ενώ ο εξωδικαστικός μηχανισμός έχει αποτύχει πανηγυρικά.

 

Σε αυτή την εξαιρετικά δυσχερή συγκυρία, το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής στέκεται στο πλευρό της κοινωνίας, με ρεαλιστικές προτάσεις για την προστασία της πρώτης κατοικίας και την αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους συνολικά.

 

Γι' αυτό και επιμένουμε :

 

Επαναφορά της προστασίας της κύριας κατοικίας για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά με επικαιροποιημένα κριτήρια και ασφαλείς διαδικασίες, παρέχοντας τη δυνατότηταστον δανειολήπτη να αποπληρώσει σε μία ρύθμιση που μπορεί να φτάνει μέχρι τα 35 χρόνια το ποσό που οι πιστωτές θα εισέπρατταν από τη ρευστοποίησή της.

Αντίστοιχη προστασία της αγροτικής περιουσίας, ώστε να διαφυλαχθεί η παραγωγική δύναμη των αγροτών μας.

Αναμόρφωση του πτωχευτικού δικαίου με έμφαση στην εξυγίανση και διάσωση των επιχειρήσεων.

Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών για χρέη σε εφορία και ΕΦΚΑ σε 120 δόσεις, με διαγραφή προσαυξήσεων αλλά και δυνατότητα «κουρέματος» της οφειλής, εφόσον τηρηθεί η ρύθμιση.

Καθιέρωση του δικαιώματος προαίρεσης των δανειοληπτών στην αγορά του δανείου τους πριν από τη μεταβίβαση στα funds.

Προστασία των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο, με τον περιορισμό στο ένα τρίτο της ευθύνης τους από την αλλαγή της συναλλαγματικής ισοτιμίας.

Περιορισμό της ευθύνης των εγγυητών ανάλογα με την τιμή αγοράς της απαίτησής τους από τα funds.

Όρια στην κερδοφορία των funds για βιώσιμες ρυθμίσεις προς τους δανειολήπτες καθώς αγοράζουν τα δάνεια στο 15% με 20% της αξίας τους και τα πωλούν στο 80% με 90%.

Ουσιαστική διαπραγμάτευση με τις τράπεζες και λήψη μέτρων για την απάλειψη και αποτροπή των αυξήσεων στα επιτόκια των δανείων των αδύναμων νοικοκυριών.

Μείωση των περιθωρίων κέρδους των τραπεζών για τους συνεπείς δανειολήπτες.

Καθιέρωση δεσμευτικών κωδίκων δεοντολογίας και εξωδικαστικών μηχανισμών ρύθμισης, με ουσιαστικά δικαιώματα και δυνατότητες προσφυγής των δανειοληπτών.

Νέο πλαίσιο λειτουργίας για τους servicersμε σεβασμό στα δικαιώματα των δανειοληπτών.

Ίδρυση πανελλαδικού δικτύου για την παροχή δωρεάν εξατομικευμένων συμβουλών σε καταναλωτές για την αντιμετώπιση των οικονομικών δυσχερειών και την πρόληψη της υπερχρέωσης.

Σε αντίθεση με άλλες πολιτικές δυνάμεις που εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό σε ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα που η περιφρόνησή του οδηγεί σε έκρηξη νέων ανισοτήτων, φτωχοποίηση χιλιάδων οικογενειών και αφελληνισμό της οικονομίας, το ΠΑΣΟΚ με συνέπεια στέκεται υπεύθυνα, αγκαλιάζοντας τις αγωνίες των πολιτών καιπροτείνοντας ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Είναι προτάσεις ελπίδας και σιγουριάς που δίνουν μια δεύτερη ευκαιρία αξιοπρέπειας σε όσους πραγματικά την έχουν ανάγκη.

 

 *Προέδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής

ΕΛΣΤΑΤ: Το 60% των θανάτων Covid-19 το 2020 ήταν από υποκείμενο νόσημα

 

Στη δημοσιότητα δόθηκαν σήμερα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ από την περίοδο της πανδημίας για το 2020 στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα για τον αριθμό των θανάτων και τα αίτια απώλειας της ζωής των ασθενών με κορονοϊό.

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Αρχής, το 60% των θανάτων που σημειώθηκαν το 2020 από κορονοϊό οφείλονταν σε υποκείμενο νόσημα, η ύπαρξη του οποίου έπαιξε άκρως αρνητικό ρόλο για την επιβίωση των ασθενών που νοσηλεύονταν σε μία περίοδο που η πανδημία στη χώρα βρισκόταν στη μεγαλύτερη έξαρση.

 

Οι υπόλοιπο θάνατοι προήλθαν από απλή νόσηση, χωρίς την ύπαρξη υποκείμενου νοσήματος στους ασθενείς.

 

 

Κατά συνέπεια, πολλοί θάνατοι καταχωρήθηκαν στην Ελλάδα αυτή την περίοδο ως συνέπεια του κορονοϊού ενώ θα μπορούσαν εύλογα να αποδοθούν σε άλλα παθολογικά αίτια, με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί η θέση της χώρας στις παγκόσμιες κατατάξεις.

 

Σύμφωνα με τα αναλυτικά δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ, η οποία ακολούθησε τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το πρώτο έτος της πανδημίας 5.028 άνθρωποι με κορονοϊό έχασαν τη ζωή τους στη χώρα μας.

 

Ωστόσο, εξ αυτών μόνο 2.061 δεν έπασχαν από κάποιο υποκείμενο νόσημα, άρα ο θάνατός τους μπορεί να αποδοθεί απευθείας στον ιό. Αντίθετα, τα υπόλοιπα 3/5 των θανόντων παρουσίαζαν σοβαρή συννοσηρότητα.

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία, περισσότεροι από 1.450 ασθενείς έπασχαν από νοσήματα του κυκλοφορικού συστήματος, ενώ σχεδόν 500 είχαν διαγνωστεί με κάποιας μορφής καρκινοπάθεια. Τα κυκλοφορικά προβλήματα και τα νεοπλάσματα ήταν, άλλωστε, οι δύο κυριότερες παθολογικές αιτίες θανάτου στην Ελλάδα τόσο το 2020 όσο και την πενταετία 2015-2019.

 

Η απόκλιση ανάμεσα στους θανάτους Covid και στον αριθμό των νοσούντων που είχαν σοβαρά υποκείμενα νοσήματα δείχνει ότι μολονότι ο ιός αναμφίβολα συνέβαλε σε πολλούς θανάτους, δεν ήταν απαραίτητα ο καθοριστικός παράγοντας. Κάτι το οποίο όμως δεν αποτυπώθηκε τελικά στα επιδημιολογικά στοιχεία. 

πηγή