του Κώστα Βαξεβάνη
Όταν τα νούμερα δεν βγαίνουν, δεν μπορείς να τα κάνεις να βγαίνουν. Ακόμη και η δημιουργική λογιστική Στουρνάρα που εμφανίζει “πλεόνασμα”, παραπέμπει πια στην απλή διαπίστωση πως «μας ξεζουμίζουν και μας φορολογούν για να γεμίσουν το ταμείο». Ούτε ανάπτυξη υπάρχει πουθενά, ούτε υποφέραμε για να αποδώσει η θυσία, ούτε πραγματική οικονομία λειτουργεί. Μόνο οι τύποι της τρόικας πηγαινοέρχονται και σβήνουν νούμερα σε χαρτιά για να έχουν να λένε πως έκοψαν όπως έπρεπε να κόψουν, μόνο η Τράπεζα Πειραιώς παρουσιάζει κέρδη 3,2 δισ. ευρώ και μόνο ο Ψυχάρης ετοιμάζεται να πάρει νέο δάνειο 20 εκατομμύρια -ως επιβράβευση φαντάζομαι της παραγωγικότητάς του για την κυβέρνηση.
Ούτε τα νούμερα λοιπόν βγαίνουν, ούτε η πολιτική που τα επικαλείται, ούτε αυτή που τα δημιούργησε. Όσο ζορίζει το πράγμα, ο Σαμαράς κοιτάει τον Βενιζέλο, που κοιτάει τον Στουρνάρα, που κοιτάει την Γιαδικιάρογλου. Κανένας δεν ξέρει τίποτα για το έγκλημα τώρα που υπάρχει η πιθανότητα να αρχίσει το ξύλο για το οποίο δεν φαίνεται να πείθονται πως βγήκε απ τον Παράδεισο. Ο πρώτος που φαίνεται πως θα την πληρώσει είναι ο Στουρνάρας, ο οποίος θα φορτωθεί ενδεχομένως κάποια στιγμή το βάρος των κακών χειρισμών, γιατί, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν φταίνε οι πολιτικές τους αλλά οι χειρισμοί.
Το εντυπωσιακό είναι πως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαρρέουν πως δεν θα δεχθούν “πιέσεις και εκβιασμούς από την Τρόικα”. Το πρώτο είναι πως πρέπει να ξεκαθαρίσουν αν η τρόικα είναι ο σωτήρας ή ένας μηχανισμός που τους πιέζει και τους εκβιάζει, ένας εκβιαστής δηλαδή. Δεν μπορεί τη μία να τη δέχονται ως μηχανισμό σωτηρίας πάνω από κάθε έννοια ανεξάρτητης λειτουργίας της χώρας και την άλλη να είναι ο νταβατζής της πολιτικής. Το δεύτερο, που δεν χρειάζεται να ξεκαθαρίσουν αλλά φαίνεται, είναι πως η Μέρκελ δεν θέλει να δείξει καμία κατανόηση.
Αυτοί οι οποίοι εμφάνιζαν το “ελληνικό πρόβλημα” ως το πρόβλημα της Ευρώπης και ως αιτία της κρίσης την διαφθορά του ταβερνιάρη (ποτέ ωστόσο της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ), βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα. Η Μέρκελ δεν τους έλυσε το πρόβλημα, αντιθέτως, βρίσκεται απέναντι στο πραγματικό πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι η επιβίωσή της και ο τρόπος λειτουργίας της. Δεν έφταιγε ο μανάβης στην Κάτω Ραχούλα, αλλά η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση που λειτουργεί χωρίς ενιαία πολιτική, εφαρμόζοντας πολιτικές που κάνουν το Βορρά πιο πλούσιο και το Νότο πιο φτωχό. Το πρόβλημα της κρίσης είναι συστημικό και οι “σωτήρες” δεν ήταν τίποτα άλλο από πολιτικοί απατεώνες που προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση με αντάλλαγμα το ξεπούλημα των πάντων. Τόσο απλά.
Όσο λοιπόν ο ένας κοιτάει τον άλλο και αναζητούν όλοι μαζί τη Γιαδικιάρογλου που πρέπει να φταίει, θα αποκτούν θράσος και θα γίνονται όλο και πιο επιθετικοί. Η πραγματικότητα θα αντιστρέφεται και στα κανάλια (μαζί με τα κανάλια) θα περιγράφουν πιθανούς φόβους για το μέλλον, τους οποίους θα αντιπολιτεύονται προκαταβολικά, αποφεύγοντας βέβαια να θυμίζουν πως οι ίδιοι κυβερνούν. Στην χειρότερη των περιπτώσεων θα λένε πως “σώζουν”. Ε, κάπου εκεί μάλλον θα πεταχτεί ο συμπαθής Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, για να αρχίσει τα χαστούκια.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου