Ο Μέσι κι εμείς

Του Θανάση Καρτερού

Λένε ότι το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό σπορ. Οι ένδεκα παίκτες κάθε ομάδας είναι υποχρεωμένοι να συνδυάζονται μεταξύ τους, να βρίσκονται με κλειστά μάτια, όπως γράφουν οι αθλητικογράφοι. Κι έτσι η ομαδικότητα να δίνει τη δυνατότητα να ξεδιπλώνεται μέσα στο γήπεδο το ταλέντο του καθενός και -με τις αλληλοκαλύψεις- να εξουδετερώνονται τα αδύνατα σημεία του καθενός.

Δεν λένε τόσο συχνά, αλλά ισχύει, ότι ακόμα καλύτερα μια ομάδα κοντά στην ομαδικότητα να έχει και τον Μέσι. Γιατί με το ταλέντο του, τα ατομικά του προσόντα, τις εμπνεύσεις του, ο παίκτης αυτός σηκώνει την ομαδικότητα στο ύψος της νίκης. Κάνει την ομάδα να λάμπει, να είναι ελκυστική, να ψηφίζεται από περισσότερους, όπως θα λέγαμε στην πολιτική. Και βάζει από πάνω και τα απαραίτητα για τη νίκη της ομαδικότητας γκολ.

Έτσι είναι πολύ συνηθισμένο να νικά η ομάδα με γκολ του Μέσι. Ή με γκολ από πάσα του Μέσι. Ή με ένα συνδυασμό που ξεκινάει από τον Μέσι. Κι ως εκ τούτου κάθε φίλαθλος, οπαδός, παίκτης, καταλαβαίνει πολύ καλά ότι η ομαδικότητα συν τον Μέσι -ή ο Μέσι συν την ομαδικότητα- είναι το άπαν του καλού ποδοσφαίρου. Και κανείς δεν πρόκειται να σου πει ότι οι προσωπικές ενέργειες του Μέσι υπονομεύουν την ομάδα.

Αυτή η ευτυχής για κάθε ομάδα πραγματικότητα μπορεί να γεννήσει, όπως είναι φυσικό, κάποια προβλήματα. Τι γίνεται, για παράδειγμα, αν την επομένη μιας νίκης ο Μέσι (θεωρηθεί ότι) έδειξε υπερβολικό ατομισμό; Ή αν άλλοι παίκτες αισθανθούν θιγμένοι γιατί ο Μέσι εισπράττει περισσότερο χειροκρότημα από ό,τι αυτοί; Αν δηλαδή το παιγνίδι του Μέσι προσφέρει μεν τα μέγιστα στη νίκη, αλλά με κάποιο τρόπο (θεωρηθεί ότι) θίγει την αναγκαία ομαδικότητα;

Ε, τότε, παίκτες και συντελεστές συζητούν για να λύσουν το πρόβλημα. Κι αν τους πει κάποιος, την επομένη μάλιστα μιας δύσκολης νίκης και τις παραμονές ακόμα πιο δύσκολων αγώνων, να μαζέψουν υπογραφές κάτω από κείμενο με αιτιάσεις για το παιγνίδι του Μέσι, θα τον πετάξουν έξω από τα αποδυτήρια. Αυτό φυσικά, για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, ισχύει για το ποδόσφαιρο, όπου λείπει η αναγκαία πολιτική συνείδηση και η ομαδικότητα κατανοείται μόνο ως προϋπόθεση νίκης. Και δεν ισχύει σε καμιά περίπτωση για την πολιτική...

http://www.avgi.gr/