Iσοπολιτεία

Της Λώρης Κέζα

Μια σκηνή, μια προσέγγιση. Οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών ήταν συγκεντρωμένες, οι αστυνομικοί με τις ασπίδες ήταν παραταγμένοι και, αίφνης, ένας από αυτούς κοπανάει στο κεφάλι μια από τις γυναίκες. Στα καλά καθούμενα. Δεν θα πούμε «χωρίς λόγο» επειδή ποτέ δεν συντρέχει επαρκής λόγος για μπουνιές. Τα επικριτικά σχόλια που έγιναν αφορούν τον συσχετισμό: η γυναίκα ανήκει σε χαμηλό κοινωνικό στρώμα και, ως απολυμένη, είναι ευάλωτη. Ο μπάτσος δέρνει καθαρίστρια. Ας υποθέσουμε ποια θα ήταν τα αντανακλαστικά μας εάν δεχόταν επίθεση άλλης κατηγορίας πολίτης.

 

Θα μπορούσε δίπλα από τις ασπίδες να έχει στηθεί ένας χρυσοκάνθαρος του δημοσίου τομέα, ντυμένος με κοστούμι tiré à quatre épingles, με φαρδιές πλάτες και μπόι δυο μέτρα. Τα αντανακλαστικά μας πρέπει να είναι τα ίδια. Ο αστυνομικός δεν έχει δικαίωμα να αγγίξει ούτε αυτόν, που είναι προνομιούχος στο εισόδημα, στην ιεραρχία, στον σωματότυπο, στην καταγωγή. Δεν χρειάζεται να φτιάξουμε κατάλογο υποθέσεων για να καταδείξουμε το αυτονόητο. Ισχύει για το φρικιό, για τον συνταξιούχο, για τον εργάτη κι όποιον άλλον σταθεί μπροστά στις δυνάμεις που φυλάσσουν κτήρια από πιθανή «εισβολή». Αν αποδεχτούμε το καθεστώς της ισονομίας και της ισοπολιτείας, οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τις απολύσεις αδιακρίτως, με ενιαία θέση για όλους τους απολυμένους.

 

Μια παρένθεση που αφορά την ανυπόστατη πληροφορία ότι «οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών αμείβονται με 4 χιλιάρικα». Διακινείται ο μύθος ότι με την παλαιότητα και τα επιδόματα, εισέπρατταν παλαβούς μισθούς. Δεν είναι ο κανόνας, δεν ήταν αυτοί οι μισθοί. Στην πραγματικότητα μιλάμε για 3 κατηγορίες εργαζομένων: τις μόνιμες που βρέθηκαν σε διαθεσιμότητα επειδή καταργήθηκε η υπηρεσία τους (από τις συγχωνεύσεις των ΔΟΥ), εκείνες που είχαν σύμβαση η οποία έληξε και αυτές που είχαν μίνι σύμβαση. Τι είναι η μίνι σύμβαση: όπου δεν προβλέπονται οργανικές θέσεις καθαριστών οι προϊστάμενοι υπέγραφαν μηνιαίες συμβάσεις έργου τετράωρης απασχόλησης με μηνιαία αμοιβή 460 ευρώ μικτά.  

 

Στο θέμα μας. Δικαιολογούμε άραγε την κυβέρνηση όταν απολύει καθηγητές αλλά  την κατακρίνουμε όταν απολύει καθαρίστριες; Ανεξάρτητα από την τοποθέτηση που έχει κάποιος (σμίκρυνση δημοσίου τομέα ή διατήρηση των θέσεων εργασίας) καλό είναι λαμβάνεται υπ' όψιν την αρχή της ισοπολιτείας. Είναι βασικός κανόνας συνύπαρξης.   

http://www.tovima.gr/