Γιατί όχι ψήφος και στους 430.000 νεομετανάστες, κ. Τσίπρα;

γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος

Δεν χρειάζεται να είσαι διάνοια πολιτικός αναλυτής για να καταλάβεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε στο προσκήνιο θέμα εκλογικού νόμου και πασχίζει να τον περάσει με την αυξημένη πλειοψηφία των 200 βουλευτών (για να ισχύσει από τις επόμενες και όχι τις μεθεπόμενες εκλογές, όπως ορίζει το Σύνταγμα), επειδή αντιλαμβάνεται ότι οι εκλογικές επιδόσεις του, όποτε και αν στηθούν κάλπες, θα είναι απογοητευτικές.

Και προσπαθεί με εκλογομαγειρέματα τύπου Κουτσόγιωργα να περισώσει ότι μπορεί να περισωθεί, ώστε τουλάχιστον να εξασφαλίσει κατ' αρχήν ότι η αντιπολίτευση δεν θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση, και συνακόλουθα ότι θα μπορέσει ο ίδιος να διατηρήσει αποφασιστικό μετεκλογικό ρόλο. Να μπορεί να παίζει...

Πράγματι η απλή και ανόθευτη αναλογική, υπήρξε ανέκαθεν βασικό πολιτικό πρόταγμα και στόχο για την Αριστερά. Και ακουγόταν ελκυστικό δημοκρατικό αφήγημα, στα χρόνια που η σκληρή Δεξιά, αρχικά, και ο εναλλασσόμενος δικομματισμός στην εξουσία στην συνέχεια, με τις κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που διέθεταν εξασφάλιζαν με “περίεργους” εκλογικούς νόμους ότι τουλάχιστον το ένα κόμμα θα διαδέχεται το άλλο, χωρίς απρόβλεπτους “παρείσακτους”. Σήμερα, το να μιλάει κανείς για “ανάγκη πλουραλισμού” στην Βουλή των... οκτώ κομμάτων, ή να ξορκίζει τον “επάρατο” δικομματισμό (πού κάποτε έφθανε το 80%!), είναι ιστορίες για δράκους των παραμυθιών.

Το ότι η απλή και άδολη αναλογική ήταν δέσμευση της σημερινής κυβέρνησης, δεν καθιστά την σημερινή πρότασή της για αλλαγή του εκλογικού νόμου και... άδολη. Αν ήθελε πράγματι να ισχύσει τέτοιο εκλογικό σύστημα, και να μην συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ να απολαμβάνει το “μπόνους” που καθιέρωσαν, να δεχθούμε εκ του πονηρού, οι προηγούμενοι, μπορούσε κάλλιστα να το κάνει το περασμένο καλοκαίρι. Όταν η συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής, εκούσα άκουσα, ενέκρινε το τρίτο μνημόνιο. Είχε τότε την άδολη ευκαιρία ο κ. Τσίπρας, να προτείνει στους αντιπάλους του (τους οποίους και διαβεβαίωνε ότι δεν πρόκειται να πάει σ' εκλογές, τις οποίες προκήρυξη 20μ μέρες μετά την υπογραφή της νέας συμφωνίας με τους δανειστές...) αλλαγή του εκλογικού νόμου! Δεν το έκανε. Γιατί, αυτός ήξερε τον εκλογικό αιφνιδιασμό που σχεδίαζε, και ήθελε να επωφεληθεί από το “μπόνους” των 50 εδρών. Οι εξελίξεις, δικαίωσαν τον μικροπολιτικάντικο μπαγαποντισμό του...

Με την “απλή ανόθευτη αναλογική”, ακόμη και αυτή η...μπασταρδεμένη βερσιόν της κυβέρνησης (γιατί αυτό το οποίο προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι “ανόθευτη”αφού διατηρεί το όριο εισόδου κόμματος στην Βουλή του 3%) είναι απολύτως βέβαιο ότι η χώρα... θα κάνει μαύρα μάτια να δει βιώσιμη κυβέρνηση. Ότι το πλέον καταστροφικό και επικίνδυνο, δηλαδή, στην συγκυρία των χαμηλών βαρομετρικών που διέρχεται (και θα διέρχεται...) η χώρα, απαξιωμένη, αναποφάσιστη, δολιχοδρομούσα, επί ξύλου κρεμάμενη. Αλλά, αυτό, δεν φαίνεται ν' απασχολεί τον κ. Τσίπρα. Αυτός θέλει να εξασφαλίσει ρόλο στην πολιτική σκηνή, “φιλοδοξεί” να κρατάει την... κουτάλα των εξελίξεων, επιδιώκει η εκφορά και μόνο της λέξεως “αριστερά” να μην διώκεται με το ιδιώνυμο....

Γι' αυτό και με ψίχουλα ποτισμένα στο ούζο (για να ζαλίζουν όσους τα χάφτουν...), προσπαθεί να παρασύρει κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης (με πρώτον και καλύτερο, φυσικά, τον...Λεβεντολεβέντη κι' από κοντά κάτι Φώφες των “άλλων δημοκρατικών δυνάμεων” που ονειρεύονται μέρες δόξας μασώντας τις δάφνες ενός τελειωμένου παρελθόντος τους) για να καταφέρει, κάτι αριθμητικά σχεδόν αδύνατον, ο εκλογικός νόμος που προτείνει να ισχύσει από τις αμέσως επόμενες και όχι τις μεθεπόμενες εκλογές. Ξέρει ότι αν χάσει την ευκαιρία των επόμενων εκλογών, μη τον είδατε, μη τον απαντήσατε...

Η ψήφος από τα 17, δεν είναι προς ψόγο. Και δεν είναι κατανοητό γιατί αντιτίθεται στην πρόταση ο κ. Μητσοτάκης. Είναι άγνωστο αν όλοι αυτοί οι νέοι ψηφοφόροι (αν εγκριθεί ο νόμος) θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ όπως ευελπιστεί ο κ. Τσίπρας (με την απαξία για το σύστημα που διακατέχει και τα νέα παιδιά, μάλλον για ψήφο... πλάκας, τύπου Λεβέντη τους βλέπω), αλλά επιτέλους έχουμε όλοι συναντήσει και κουβεντιάσει με 17αρηδες που είναι πολύ πιο ώριμοι και συνειδητοποιημένοι από κάποιες παλιές καραβάνες των καλπών που ψηφίζουν με αντανακλαστικά του παρελθόντος. Κάτι ,όμως, κάνει μεγάλη εντύπωση και προκαλεί προβληματισμό.

Γιατί, άραγε, ο “καινοτόμος” και “ριζοσπάστης κ. Τσίπρας, δεν περιλαμβάνει στην πρότασή του για τον εκλογικό νόμο και την δυνατότητα ψήφου των μεταναστών. Και δεν μιλάμε για τους ομογενείς δεύτερης και τρίτης γενιάς (αν και ακόμη και γι' αυτούς μπορεί κάλλιστα να ανοίξει διάλογος), αλλά για τις 430.000 (νέους, κυρίως) Έλληνες, το άλας της σημερινής Ελλάδας, που έχουν φύγει στο εξωτερικό τα τελευταία 7 χρόνια, να βρουν μια θέση στον ήλιο που δεν τους προσφέρει η μπουρινιασμένη χώρα τους! Η συντριπτική πλειοψηφία τους, δηλώνει ότι θέλει να γυρίσει στην πατρίδα, να δουλέψει και να προσφέρει γι' αυτήν. Γιατί δεν τους δίνουμε την ευκαιρία, κ. Τσίπρα, να έχουν λόγο και άποψη για τα συμβαίνοντα και τα μελλούμενα στην χώρα από την οποία εξαναγκάσθηκαν να γίνουν μετανάστες;

Πηγή