Αν περιμένουμε απ’ αυτούς…

Ω, τι ευτυχία είναι αυτή!? Έρχεται η Ανάπτυξη πάλι! Έτσι μας λέει ο κυρ-αντιπρόεδρος της διοικούσας του κυβερνητικού, καρναβαλικού θιάσου: “Η οικονομία μπαίνει σε τροχιά ανάκαμψης που, πλην απροόπτων, θα έχει διάρκεια”!

Λες και τον περίμενε στη γωνία η στατιστική αρχή, τον αντιπρόεδρο, για να ανακοινώσει ότι τον Ιούνιο ο γενικός δείκτης κύκλου εργασιών στο λιανικό εμπόριο παρουσίασε μείωση πάνω από 5% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2015.

Σαν να μη μας έφταναν τα μαύρα αυτά μαντάτα, μας ήρθε κατακούτελα κι η έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ για την ελληνική οικονομία, που συμπεραίνει κι αυτή ότι βαδίζουμε από το κακό στο χειρότερο και προβλέπει ότι το τελευταίο τετράμηνο αυτής της χρονιάς, θα είναι αδελφοκτόνο.

Μας λέει ο κυρ-αντιπρόεδρος, ότι η ανάπτυξη έρχεται, κι επειδή η κυβέρνησή του δεν έχει το παραμικρό σχέδιο, προτίθεται –κατά τον έτερο Καπαδόκη της Ανάπτυξης- να τ’ αφήσει όλα στην ιδιωτική οικονομία.

Μάλιστα συντρόφισσα, από παλιά στα λέω: Σχέδιο δεν υπήρξε. Όχι μόνο δεν υπήρξε, αλλά εν τω μεταξύ φάνηκε ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει κι η παραμικρή διάθεση ούτε πρόκειται, κατά τα φαινόμενα, να υπάρξει ποτέ στρατηγικό σχέδιο, αν δώσουμε βάση στα λεγόμενα. 

Εκτιμά ο αρμόδιος υπουργός, λοιπόν, ότι “οι ιδιωτικές επενδύσεις είναι αυτές που θα βγάλουν την οικονομία από τη στασιμότητα και για τον λόγο αυτόν η κυβέρνηση προωθεί ένα πλήρες φάσμα χρηματοδοτικών (sic) εργαλείων αλλά και σημαντικές θεσμικές παρεμβάσεις  […] και τη λειτουργία των κέντρων μιας στάσης για τις επιχειρήσεις”. 

Χωρίς κανόνες στο παιχνίδι, χωρίς ορισμένες τις χρήσεις γης, χωρίς κατευθύνσεις, χωρίς μπούσουλα, ξεπουλούν αλύπητα -και μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώσετε…

Αλλά κι έτσι που ορμάνε οι λαίμαργοι σκύλοι στο ψητό, μόνο οι πιο γενναίοι και οι μεγαλύτεροι τζογαδόροι, θα περάσουν τις πόρτες των κέντρων της μιας στάσης που οργανώνει ο υπουργός. 

Ετούτον τον καιρό, μόνο οι τυχοδιώκτες και οι πειρατές, μπορεί να ενδιαφέρονται γι’ αυτή τη γωνιά της γης, επειδή η φορολογία είναι εξοντωτική, διότι το οικονομικό περιβάλλον είναι αβέβαιο και γιατί ο επενδυτικός κίνδυνος της εμπλοκής με τα ελληνικά πράγματα, τιμολογείται πανάκριβα. Αυτός, άλλωστε, είναι κι ένας από τους λόγος που, μετά κροκοδείλιων δακρύων, πουλάνε τη δημόσια περιουσία μας, μπιρ παρά, οι αχρείοι, στους χειρότερους.

Κανείς σοβαρός επενδυτής δεν θα έρθει κ. αντιπρόεδρε και να τ’ ακούς κι συ, έτερε Καπαδόκη του οικονομικού μας βούρκου, που στο λέω. 

Κανείς σοβαρός επενδυτής δεν πρόκειται να κοντοβολήσει, όταν ακούει ότι το κούρεμα του ελληνικού χρέους,δεν θα συζητηθεί πριν το 2018. Κάθε σοβαρός επενδυτής, θα περιμένει, τουλάχιστον μέχρι τότε, για να δει προς τα που θα φυσήξει ο άνεμος.

Και βέβαια, για να δημιουργηθεί στο μεσοδιάστημα ανάπτυξη, αυτή δεν θα έρθει από τους πειρατές που σήμερα παίρνουν, αντί πινακίου φακής, τον εθνικό μας πλούτο.

Σ’ αυτό το μεσοδιάστημα χρειάζεται η ενεργοποίηση των τοπικών κοινωνιών και η ένωση των μικρών δυνάμεων του καθενός μας, σε μεγαλύτερες δυνάμεις που θα κρατήσουν όρθια την κοινωνία μας που καταρρέει.

Τα ανδρείκελα που κυβερνούν ή τα άλλα που επιθυμούν διακαώς να επιστρέψουν για να αναλάβουν την κουτάλα της εξουσίας, δεν έχουν να μας προσφέρουν τίποτα.

Υπηρέτες ίδιων αφεντάδων είναι και οι μεν και οι δε -στην ίδια κατηγορία και οι θλιβεροί πολιτικοί δορυφόροι τους, κι αυτό είναι το μόνο, ασφαλές πια, συμπέρασμα.

Έτσι, όσο οι κοινωνίες μας δεν αυτοοργανώνονται για να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί το κακό που μας βρήκε, τόσο θα ευημερεί αυτή η ανάξια πολιτική τάξη και τόσο θα βουλιάζουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι, όλο και πιο βαθιά στον βρωμερό βούρκο που χρόνια τώρα μένουμε κολλημένοι. 

raskolnick.wordpress.com

Φωτοκολάζ “Mourning”