Στο πρόσωπο του Γιώργου Φλωρίδη συνοψίζεται το σύγχρονο πρόβλημα της Κεντροαριστεράς....

Ακούω και διαβάζω ότι μέσα στις επόμενες μέρες θα εκδηλωθεί ακόμα μια πρωτοβουλία στο χώρο της Κεντροαριστεράς, στην όποια μεταξύ άλλων φέρεται να συμμετέχει και ο Γιώργος Φλωρίδης.

Θα περιμένω να δω το ακριβές περιεχόμενο της πρωτοβουλίας για να διαπιστώσω περί τίνος πρόκειται αλλά ειλικρινά αναρωτιέμαι: πώς είναι δυνατόν να θεωρούν κάποιοι το 2017 ότι ο Γιώργος Φλωρίδης μπορεί να συμβάλει στην αναδιάρθρωση του ταλαιπωρημένου προοδευτικού χώρου;

Μόνο κατά την πατροπαράδοτη αρχή του "στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις" μπορώ να ερμηνεύσω τους λόγους που ο κ. Φλωρίδης θεωρείται "σοβαρός" και "μεταρρυθμιστής". Δεν έχω καμία άλλη ένδειξη που να επιβεβαιώνει τις παραπάνω ταμπέλες που διάφοροι δημοσιογράφοι του έχουν αποδώσει.

Θυμίζω ότι όταν η χώρα καιγόταν στην κυριολεξία, ο Γιώργος Φλωρίδης επέλεξε να απαλλάξει τον εαυτό του από το πολιτικό κόστος, παραιτήθηκε από βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πέρασε στην εξέδρα, από που κι άρχισε να πετάει πέτρες στην κυβέρνηση Παπανδρέου που επιχειρούσε να διαχειριστεί την Ελλάδα του πρώτου Μνημονίου. Θυμίζω ότι εκείνος ήταν που συκοφάντησε μια ολόκληρη γενιά στελεχών της Κεντροαριστεράς ως "κηπουρούς" ενώ το...τρομερό πολιτικό αισθητήριο του τον οδήγησε να ηγηθεί του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ τον Ιανουάριο του 2015, στη χειρότερη εκλογική επίδοση του κόμματος στην Ιστορία. Λίγο νωρίτερα, είχε ιδρύσει και τον "Κοινωνικό Σύνδεσμο" με...ανάλογη επιτυχία.

Το σύγχρονο πρόβλημα της Κεντροαριστεράς συνοψίζεται τέλεια στο πρόσωπο του κ. Φλωρίδη: κάποιοι αληθινά πιστεύουν ότι η ελληνική κοινωνία μπορεί το 2017 να υποδεχθεί ξανά, υπό νέα μαρκίζα, κάποιον που εκλέχθηκε για πρώτη φορά νομάρχης το 1994 και που έγινε για πρώτη φορά υπουργός το 1998, μόνο και μόνο γιατί θα δηλώσει "μεταρρυθμιστής" και "ευρωπαϊστής".

Που ζουν αυτοί οι άνθρωποι; Γιατί επιμένουν εμμονικά να φέρουν στο προσκήνιο από το παράθυρο εκείνους που ο λαός πέταξε έξω από την πόρτα; Πόσα άλλα χαστούκια πρέπει να φάνε για να καταλάβουν ότι τα πρόσωπα είναι το πρόβλημα κι όχι οι (κακοποιημένες) ιδέες; Ποιος σοβαρός νέος άνθρωπος θα βγει να μαζέψει σταυρούς για τον Φλωρίδη ή για τον Σκανδαλίδη ή για τον Λυκούδη;

Για πόσο ακόμα θα μας ταλαιπωρεί η πιο χορτασμένη γενιά κεντροαριστερών πολιτικών; 

Πηγή