Η απάντηση του «Unfollow» στις καταγγελίες της Ζωής Κωνσταντοπούλου

Απάντηση στις καταγγελίες της Ζωής Κωνσταντοπούλου περί προσπάθειας δωροδοκίας στενού συνεργάτη της από κοινού από τον διευθυντή της έκδοσης Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου και τη Δέσποινα Κουτσούμπα, περιφερειακή σύμβουλο του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον Παναγιώτη Σωτήρη, μέλος το APAN και του πολιτικού συμβουλίου της ΛΑΕ, δημοσίευσε το περιοδικό «Unfollow».

Τις τελευταίες μέρες εξαπολύεται μία κλιμακούμενη επίθεση στελεχών, μελών και οπαδών της πολιτικής κίνησης της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία μάς υποχρεώνει να προβούμε σε διευκρινίσεις και να αποκαταστήσουμε την αλήθεια.

Δεν μετανιώνουμε που συντάκτες του περιοδικού μας υπερασπίστηκαν την Ζωή Κωνσταντοπούλου απέναντι στις χυδαίες επιθέσεις που κατά καιρούς δεχόταν, τόσο όταν ήταν βουλευτίνα της αξιωματικής αντιπολίτευσης όσο και όταν ήταν Πρόεδρος της Βουλής. Δεν αποτελεί, βέβαια, μυστικό πως πολλοί συντάκτες του UNFOLLOW άσκησαν δριμεία δημοσιογραφική κριτική ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές, πρακτική που συνεχίζουν και τώρα που τις εφαρμόζει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, σε πείσμα όσων κάποτε κατηγορούσαν το περιοδικό ως όργανο του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, δεν προξενεί και σε κανέναν απορία πώς από καιρό σε καιρό ο αντιμνημονιακός λόγος της Ζωής Κωνσταντοπούλου αναδείχτηκε από τις σελίδες μας.

Τις τελευταίες μέρες, ωστόσο, εξαπολύεται μία κλιμακούμενη επίθεση στελεχών, μελών και οπαδών της πολιτικής κίνησης της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία μάς υποχρεώνει να προβούμε σε διευκρινίσεις και να αποκαταστήσουμε την αλήθεια. Η επίθεση αυτή κορυφώθηκε -μέχρι νεοτέρας, τουλάχιστον- με τη σημερινή εμφάνιση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, όπου υποστήριξε πως ο υπεύθυνος έκδοσης του UNFOLLOW Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, από κοινού με τη Δέσποινα Κουτσούμπα, περιφερειακή σύμβουλο με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και τον Παναγιώτη Σωτήρη, μέλος της ΑΡΑΝ και του πολιτικού συμβουλίου της ΛΑΕ, προσπάθησαν να δωροδοκήσουν τον στενό της συνεργάτη, λυρικό τραγουδιστή Αντώνη Σιγάλα, προσφέροντάς του αμοιβή για μαθήματα ορθοφωνίας.

Επειδή είμαστε πάνω απ’ όλα γραφιάδες, ξέρουμε ότι αυτό που γράψαμε μόλις είναι κανονικά για να διπλώνεται κανείς στα δύο από τα γέλια. Μολοντούτο, αυτά υποστήριξε η κυρία Κωνσταντοπούλου, μεταξύ άλλων φαιδρών, κι έτσι οφείλουμε να απαντήσουμε, έστω και γνωρίζοντας ότι μας παρασέρνει σε μια κατρακύλα στην οποία η ίδια αισθάνεται πολύ πιο άνετα από εμάς. Μη μπορώντας, όμως, να επιτρέψουμε να παραμένουν αναπάντητες τέτοιες, έστω και γελοίες, συκοφαντίες, θα γνωστοποιήσουμε ορισμένα περιστατικά που ως τώρα, από λεπτότητα, δεν είχαμε δημοσιοποιήσει.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν η κύρια δικηγόρος της υπεράσπισής μας κατά την αγωγή που είχε ασκήσει εναντίον του Λ. Χαραλαμπόπουλου ο Δημήτρης Μελισσανίδης, σχετικά με ρεπορτάζ του περιοδικού. Η πρωτόδικη απόφαση του δικαστηρίου εκδόθηκε, αναγνωρίζοντας την σχέση του Δ. Μελισσανίδη με την εταιρεία Aegean αλλά επιδικάζοντας 15.000 ευρώ -και όχι μισό εκατομμύριο που ζητούσε η αγωγή- στον κ. Μελισσανίδη καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι ορισμένες από τις αναφορές του ρεπορτάζ μας δεν ήταν αρκούντως τεκμηριωμένες και ήταν βλαπτικές για την υπόληψή του ως προσώπου και επιχειρηματία. Γνώση της απόφασης λάβαμε από το δικαστικό ρεπορτάζ και όχι από τη δικηγόρο μας, η οποία δεν τη γνώριζε. Μολονότι ανησυχούσαμε για το γεγονός ότι η απόφαση είχε μεν εκδοθεί αλλά δεν μας είχε επιδοθεί, η κυρία Κωνσταντοπούλου δεν έδειχνε να ανησυχεί. Μας συμβούλευσε να περιμένουμε να επιδοθεί η απόφαση. Όταν της υπενθυμίσαμε ότι η αγωγή είχε επιδοθεί στην παλιά διεύθυνση του περιοδικού, μάς διαβεβαίωσε ότι θα δώσει εντολή να γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις ενημέρωσης για την αλλαγή διεύθυνσης.

Τελικά, έξι μήνες αργότερα, τη δικαστική απόφαση τη βρήκαν τυχαία οι λογιστές του περιοδικού, περνώντας από την παλιά διεύθυνση για να συλλέξουν παραπεταμένη αλληλογραφία. Κι έτσι διαπιστώσαμε ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου ουδέποτε είχε ενημερώσει για την αλλαγή διεύθυνσης. Η περίοδος κατά την οποία είχαμε τη δυνατότητα να ασκήσουμε έφεση είχε χαθεί.

Η αντίδραση της κυρίας Κωνσταντοπούλου απέναντι στην μνημειώδη γκάφα της ήταν, όπως το συνηθίζει, η λυσσώδης επίθεση: πρότεινε να καταθέσουμε εκπρόθεσμη έφεση και… μήνυση στον δικαστικό επιμελητή για την επίδοση σε λάθος διεύθυνση. Πάνω στον εκστρατευτικό της οίστρο, βεβαίως, η έγκριτη αυτή νομικός παρέλειψε να μας ενημερώσει και ότι μαζί με την προθεσμία της έφεσης είχε παραλείψει να υποβάλει και προσφυγή κατά της εκτελεστότητας της απόφασης, με αποτέλεσμα να αφήνει τον εντολέα της έκθετο και ποινικά.

Το αποτέλεσμα της απαράμιλλης αυτής επαγγελματικής ευσυνειδησίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου ήταν, εκτός από την απώλεια της δυνατότητάς μας να υποστηρίξουμε τη θέση μας στη Δικαιοσύνη σε δεύτερο βαθμό και ενδεχομένως να δικαιωθούμε, να δεσμευτούν οι τραπεζικοί λογαριασμοί του εντολέα της και να απειληθούν τα μοναδικά έσοδα του περιοδικού, αυτά που έχει από την πώλησή του. Μην έχοντας, πλέον, άλλη επιλογή, αναγκαστήκαμε να συμβιβαστούμε με τον αντίδικό μας – εξ ου και στο τρέχον τεύχος του περιοδικού δημοσιεύεται η σχετική επανόρθωση.

Αν λοιπόν ψάχνει κανείς γιατί η Ζωή Κωνσταντοπούλου ξαφνικά μας επιτίθεται, ο λόγος είναι ότι έχουμε γνώση της επαγγελματικής της ανεπάρκειας και φοβόταν ότι θα τη δημοσιοποιήσουμε. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε πρόθεση να το κάνουμε, ωστόσο -εν είδει δίκαιης ειρωνείας-, τη δημοσιοποίηση αυτή την προκάλεσε μόνη της, με την απρόκλητη, πρόστυχη και συκοφαντική προσπάθειά της, για την οποία επιφυλασσόμαστε, να πλήξει εκ των προτέρων την αξιοπιστία μας. Το γιατί επιλέγει να εμπλέξει τον Παναγιώτη Σωτήρη -που όντως συνεργάζεται με το περιοδικό μας- και τη Δέσποινα Κουτσούμπα -που ουδεμία επαγγελματική σχέση έχει μ’ εμάς- δεν εξηγείται παρά μόνον ως απόπειρα επένδυσης αυτής της συκοφαντικής επίθεσης μ’ ένα ψευδοπολιτικό τόνο, διαφανή σε όσους γνωρίζουν τα πρόσωπα και τις πορείες τους.

Βέβαια, αν είναι να μπούμε σ’ αυτή τη συζήτηση, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε: ποιον ακριβώς συνέφερε η απερισκεψία (ή πιο σωστά η βαριά αμέλεια) αυτή; Ποιος κέρδισε που μια πολύπειρη, έγκριτη, πολυπροβεβλημένη δικηγόρος έχασε την προθεσμία υποβολής έφεσης;

Σε κάθε περίπτωση, ούτε το UNFOLLOW ως τίτλος ούτε οι συντελεστές του ως μεμονωμένοι δημοσιογράφοι κρύφτηκαν ποτέ. Όταν, για παράδειγμα, ο Λ. Χαραλαμπόπουλος και ο Α. Ζενάκος αποδέχτηκαν την πρόταση και ανέλαβαν, ανεξάρτητα από το UNFOLLOW που συνεχίζει την αυτόνομη πορεία του, την έκδοση και την παραγωγή του μηνιαίου περιοδικού REPORT για λογαριασμό της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, το ανακοίνωσαν και δεν κρύφτηκαν. Δεν το έκαναν με ψευδώνυμα και δεν έβαλαν άλλους να κάνουν τη δουλειά γι’ αυτούς. Ως επαγγελματίες αποδέχτηκαν μία πρόταση και κρίνονται για τη δουλειά τους. Το ίδιο κάνουν και τώρα κάθε μέρα από τη ραδιοφωνική συχνότητα.

Το UNFOLLOW και οι συντελεστές του δεν κρύφτηκαν μέσα σε γραφεία να διαπραγματεύονται ευνοϊκές αντιμετωπίσεις με ΜΜΕ. Δεν συναντήθηκαν ποτέ με ιδιοκτήτες ή εκπροσώπους ιδιοκτητών, πίσω από κλειστές πόρτες, για να διαπραγματευτούν τη στάση που θα κρατούσαν ΜΜΕ απέναντί τους. Ούτε αναζήτησαν φιλόξενο τηλεοπτικό στασίδι. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου το έκανε. Οι διαρκείς εμφανίσεις της στον ΣΚΑΪ το αποδεικνύουν.

Τοποθετούμαστε έτσι για να πούμε ότι εκτός από την επαγγελματική ανεπάρκεια της Ζωής Κωνσταντοπούλου, έχουμε γνώση πλέον και της πολιτικής της ανεπάρκειας, καθώς και των χειρισμών της. Όπως παραδέχεται και η ίδια, γνωριζόμαστε.

Ας αρκεστούμε σ’ αυτά για την ώρα, με μόνη την εξής τελευταία επισήμανση: τα περί εξαγοράς του κ. Σιγάλα με μαθήματα ορθοφωνίας είναι μια γελοιότητα, που μόνο κάποιος που έχει χάσει κάθε επαφή με τη σοβαρότητα θα μπορούσε να διακινεί, αλλά απαντούμε ευθέως ότι η πρόστυχη αυτή συκοφαντία δεν αληθεύει.

Δεν είμαστε εμείς -ούτε οι υπεύθυνοι έκδοσης και σύνταξης ούτε βεβαιώς το UNFOLLOW εν συνόλω- που προσπαθήσαμε να προσφέρουμε κάποιο αντάλλαγμα στη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Σε αντίθεση με την ίδια, που πρόσφερε θέσεις τόσο στον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο όσο και στον Αυγουστίνο Ζενάκο, όπως τη διεύθυνση του Γραφείου Τύπου της Βουλής και τη διεύθυνση του τηλεοπτικού σταθμού της. Τις αρνήθηκαν όλες τις φορές -και ήταν περισσότερες από μία- που τους προτάθηκαν. Ούτε, φυσικά, διείσδυσε κανείς στο κόμμα της. Η ίδια ήρθε στο γραφείο του UNFOLLOW και απηύθυνε πρόσκληση στον Λ. Χαραλαμπόπουλο και στον Α. Ζενάκο να συμπορευθούν – με θέσεις, και πάλι. Τη βοήθησαν, ναι, χάριν της φιλικής σχέσης. Μέχρι που αγανάκτησαν και αποστασιοποιήθηκαν. Αλλά τις θέσεις δεν τις πήραν.

Το UNFOLLOW, καθώς και οι συντελεστές του, δεν πήρε ποτέ τίποτα από όσα προσέφερε η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Εκτός από κάκιστες, ανεπαρκείς και επιζήμιες νομικές υπηρεσίες.

Αν χρειαστεί, θα επανέλθουμε.       

Πηγή