Πριν από μερικές εβδομάδες, η
αποκατάσταση των σχέσεων του Γιώργου Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ και η ένταξη
ανεξαρτήτων βουλευτών στην Κ.Ο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης δημιούργησαν ένα
κλίμα ευφορίας στα στελέχη του προοδευτικού χώρου, με την κοινωνία όμως προς το
παρόν να μην μοιάζει να τους ακολουθεί.
Στις δημοσκοπήσεις που
ακολούθησαν, τα κέρδη της Δημοκρατικής Συμπαρατάξης κινούνται στα όρια του
στατιστικού λάθους. Θυμίζω ότι στις προηγούμενες εκλογές το κόμμα της Φώφης
Γεννηματά έλαβε 6,28% έναντι 35,46% του όμορου ΣΥΡΙΖΑ. Το να πάρει 7% με τον
ΣΥΡΙΖΑ να πέφτει στο 24% δεν αποτελεί καμία σπουδαία επιτυχία, σίγουρα όχι
τέτοια που να πιστωθεί στην...ιδέα αναπαλαίωσης του κόμματος.
Στο σημείο αυτό αξίζει να
διατυπωθεί και πάλι η πάγια θέση της Παραπολιτικής: καλοδεχούμενη η συσπείρωση
αλλά κυρίως επείγει η ριζική ανανέωση της Κεντροαριστεράς. Ο κόσμος δεν θέλει
ξανά να δει τους πάντες πίσω στο μαντρί, κυρίως διψάει για νέα πρόσωπα και νέες
ιδέες.
Η παλιά φρουρά, δηλαδή η πιο
χορτασμένη γενιά κεντροαριστερών πολιτικών της χώρας, οφείλει να κάνει ένα βήμα
πίσω και να επιτρέψει στον χώρο να αναπνεύσει. Αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο,
προβλέπω ότι μέχρι τις εκλογές οι παλιοί όχι μόνο δεν θα κερδίσουν περισσότερες
ψήφους αλλά θα σκοτωθούν μεταξύ τους για τη σύνθεση των ψηφοδελτίων και ο χώρος
θα ταλαιπωρηθεί ακόμα περισσότερο.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου