Του Γιώργου Φιντικάκη
Δεν ήταν τελικά και τόσο
«τεχνικής φύσεως», όπως αρχικά την αποκάλεσε η ελληνική πλευρά, η εκκρεμότητα
με τα δύο προαπαιτούμενα που μπλόκαραν χθες στο Eurogroup την εκταμίευση της δόσης των 5,7
δισ. ευρώ.
Όχι μόνο επειδή η μη έγκαιρη
υλοποίηση της απρόσκοπτης εφαρμογής των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών σε όλη τη
χώρα, και το πράσινο φως από το Συμβούλιο της Επικρατείας για το Ελληνικό,
«παγώνει» για τουλάχιστον δύο εβδομάδες την έγκριση της δόσης.
Όσο γιατί ανέδειξε για μια ακόμη
φορά πως η εικόνα που επιχειρεί να φιλοτεχνήσει η κυβέρνηση, μιας χώρας η οποία
οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς την κανονικότητα, κερδίζοντας μονίμως
επαίνους στο εξωτερικό, δεν πείθει τους πάντες, μεταξύ των οποίων και τον Mario Draghi.
Το σχόλιο Draghi ότι οι Έλληνες συμβολαιογράφοι θα πρέπει να
αρχίσουν να υπογράφουν τoυς
ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, το οποίο λέγεται ότι προκάλεσε την έντονη
αντίδραση Τσακαλώτου πως με τη στάση της η ΕΚΤ συμβάλλει στην καθυστέρηση
ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, δεν πρέπει να «διαβαστεί» μεμονωμένα. Πολλώ δε
μάλλον, όταν ο κ. Draghi φαίνεται
να σχολίασε και την πρόσφατη έκδοση των ελληνικών ομολόγων, όπου αντί, όπως
συνηθίζεται, η απόδοσή τους να μειωθεί, τελικά αυτή αυξήθηκε.
Εδώ και καιρό, και μετά την
αποχώρηση από το κάδρο του W. Schaeuble, η κυβέρνηση έχει βρει έναν άλλο
«κακό», τον Μ. Draghi. Καθώς
πλησιάζει η έξοδος από το μνημόνιο, ο πρόεδρος της ΕΚΤ μοιάζει να σκληραίνει τη
στάση του (σε αντίθεση με άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους), ακριβώς επειδή
θέλει να διασφαλίσει ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στον σωστό δρόμο και δεν θα
«κυλήσει» ξανά στις προβληματικές συμπεριφορές του παρελθόντος, οι οποίες και
έφεραν την κρίση.
Σε αυτό το κάδρο, ο «σούπερ Mario» έχει αδειάσει τουλάχιστον δύο φορές το
τελευταίο διάστημα την ελληνική κυβέρνηση. Πρώτα, όταν κατέρριψε το κυβερνητικό
αφήγημα περί «καθαρής» εξόδου από τα μνημόνια, υπογραμμίζοντας ότι θα χρειαστεί
μία προληπτική γραμμή στήριξης, και έπειτα όταν «κάρφωσε» την κυβέρνηση για
τους πλειστηριασμούς, ανατρέποντας τους ισχυρισμούς της ότι δεν υπάρχει καμία
συμφωνία για διεξαγωγή 130.000 πλειστηριασμών.
Χθες θα πρέπει να έγινε ακόμη πιο
μισητός στο Μαξίμου. Τι είπε όμως στην ουσία ο Draghi; Μια αλήθεια, πολύ άβολη για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ότι
πρέπει να διασφαλιστεί η σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος της Ελλάδας, και
πως η επιτάχυνση των πλειστηριασμών θεωρείται απαραίτητο βήμα προς αυτήν την
κατεύθυνση, ωστόσο έχει καθυστερήσει να γίνει. Το αν αυτό το βήμα είναι
δυσκολοχώνευτο για τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή έρχεται σε αντίθεση με όσα εκείνος έλεγε
προεκλογικά, δεν αφορά καθόλου τον πρόεδρο της ΕΚΤ.
Σε κάθε περίπτωση πάντως τα
ψέματα τελειώνουν. Από αύριο 21 Φεβρουαρίου μια νέα πραγματικότητα ξημερώνει
για τους οφειλέτες. Τράπεζες και ιδιώτες ξεκινούν μαζικά τους ηλεκτρονικούς
πλειστηριασμούς, με την κυβέρνηση να καλείται να τους στηρίξει όχι μόνο στα
λόγια, αλλά και στην πράξη, και να προβεί, εφόσον χρειασθεί, ακόμη και σε
συλλήψεις, προκειμένου να στείλει μήνυμα ότι δεν θα ανεχθεί αντιδράσεις.
Το χρονοδιάγραμμα που έχουν θέσει
οι δανειστές στις τράπεζες, είναι ασφυκτικό. Κάνει λόγο για 1.000
πλειστηριασμούς το μήνα ή 7.000 μέχρι τον Σεπτέμβριο, ενώ τουλάχιστον 6.000
ακόμα θα πρέπει να ακολουθήσουν στο διάστημα Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου 2018. Έως
πριν από λίγες ημέρες είχαν μεταπέσει στην ηλεκτρονική πλατφόρμα αναγγελίας
πλειστηριασμών, πάνω από 1.510 πλειστηριασμοί με επισπεύδουσες τράπεζες και ιδιώτες,
πολλοί εκ των οποίων είχαν αρχικά σχεδιαστεί να εκτελεστούν μέσω των
Ειρηνοδικείων.
Το πρόβλημα όμως βρίσκεται στην
υλοποίησή τους. Έως σήμερα ένα πολύ μικρό μόνο μέρος από τους πλειστηριασμούς
που έχουν αναρτηθεί στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, έχουν εκτελεσθεί ή έχουν
καταλήξει στο σφυρί.
Είτε επειδή δεν έχει βρεθεί
υποψήφιος αγοραστής, είτε επειδή πολλοί οφειλέτες φοβούμενοι ότι θα χάσουν το
ακίνητό τους, σπεύδουν κυριολεκτικά στο πάρα πέντε να κάνουν στην τράπεζα
ρύθμιση. Εντέλει, και επειδή δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για ακίνητα, αρκετά
αγοράζονται από την ίδια την τράπεζα, και καταλήγουν στο ενεργητικό της, με
απώτερο στόχο να διατηρήσει σε εύλογα επίπεδα και τις εξασφαλίσεις που
περιλαμβάνονται στο δανειακό της χαρτοφυλάκιο.
Η γενική εκτίμηση είναι ότι όσο
και να πιέζουν οι δανειστές για χιλιάδες πλειστηριασμούς, το μέτρο θα απαιτήσει
σημαντικό ακόμη διάστημα προσαρμογής, ενώ η επέκτασή του σε όλη την Ελλάδα,
δηλαδή και στις μικρές τοπικές κοινωνίες, θα είναι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμη σε
πολιτικό επίπεδο.
Αντάρτικο στις ιδιωτικοποιήσεις;
Στην περίπτωση του Ελληνικού,
άνθρωποι με γνώση των διεργασιών, επισημαίνουν ότι η έγκριση από το ΣτΕ του
προεδρικού διατάγματος το οποίο θα ανοίξει το δρόμο για να πάρουν μπροστά τα
έργα, εξαρτάται από το πότε θα συνεδριάσει η ολομέλεια του ανωτάτου
δικαστηρίου. Εκτιμούν ωστόσο ότι αυτό αναμένεται να γίνει σύντομα, αφού έχουν περάσει τρεις
ολόκληρες εβδομάδες από τις 29 Ιανουαρίου, οπότε και συζητήθηκε το θέμα στην
ολομέλεια, με τις πληροφορίες να μιλούν τότε για αρκετά θετικό κλίμα.
Στην πράξη όμως το μπλόκο για την
εκταμίευση της δόσης λόγω Ελληνικού, δεν είναι παρά μια πρόγευση του τι θα
επακολουθήσει τους επόμενους μήνες με τις αποκρατικοποιήσεις.
Τις τελευταίες εβδομάδες
κυβερνητικά στελέχη όσο και στελέχη των πιστωτών μεταφέρουν σε συνομιλητές τους
ότι οι ιδιωτικοποιήσεις (ΟΤΕ, Εγνατία
Οδός, ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ, Διεθνής Αερολιμένας), θα είναι για την τέταρτη αξιολόγηση
περίπου ό,τι ήταν οι πλειστηριασμοί για την τρίτη.
Δηλαδή η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει δείγματα
αποφασιστικότητας για να πειστούν οι θεσμοί και να ολοκληρωθεί επιτυχώς η
αξιολόγηση. Πολλώ δε μάλλον όταν οι ιδιωτικοποιήσεις θεωρούνται από τους
δανειστές καθοριστικές για τη συζήτηση ελάφρυνσης του χρέους αφού λαμβάνονται
υπόψιν στις αναλύσεις που θα γίνουν για τη βιωσιμότητά του (DSA). Δεν είναι λογικό η κυβέρνηση να προσδοκά
από τους Γερμανούς να συναινέσουν στην ελάφρυνση του χρέους, όταν φέρνει
προσκόμματα στις ιδιωτικοποιήσεις, λένε χαρακτηριστικά πηγές με γνώση των
διεργασιών.
Εδώ λοιπόν πρόκειται το επόμενο
διάστημα να δούμε πολλά. Ήδη, πληροφορίες φέρουν τον αρμόδιο υπουργό Ενέργειας
Γιώργο Σταθάκη, να έχει αντιπροτείνει αντί της πώλησης από το ΤΑΙΠΕΔ των
κρατικών ποσοστών σε ΕΛΠΕ, και ΔΕΠΑ, την έκδοση ομολόγων μετατρέψιμων σε
μετοχές.
Η πρόταση, λέγεται ότι έχει ήδη
προκαλέσει την αντίδραση στον υπ. Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, αφού η έκδοση
ενός ομολόγου μετατρέψιμου σε μετοχές, όχι μόνο δεν μειώνει, αλλά αντίθετα αυξάνει το χρέος. Όμως, ένας από
τους στόχους των ιδιωτικοποιήσεων είναι η πώληση ποσοστών κρατικών εταιρειών
ακριβώς για να μειωθεί το χρέος, όχι για να αυξηθεί. Αυτός είναι και ο λόγος
που θεωρείται δύσκολο να περάσει μια τέτοια πρόταση από τους δανειστές, στους
οποίους και δεν φαίνεται να έχει ακόμη υποβληθεί.
Στην πράξη το σκεπτικό της
κίνησης Σταθάκη, που είναι να διατηρήσει όπου μπορεί το Δημόσιο το 51% των
κρατικών ενεργειακών εταιρειών, παραπέμπει σε παλαιότερες προτάσεις του
προκατόχου του Π. Σκουρλέτη, να φύγουν αυτές από το ΤΑΙΠΕΔ, και να μεταβιβαστούν
στο υπερ-Ταμείο. Αν και τίποτα φυσικά δεν είναι γραμμένο σε πέτρα, θυμίζουμε
ότι η πρόταση Σκουρλέτη δεν είχε περάσει.
liberal.gr
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου