Δυο πρωταγωνιστές με το όνομα Κυριάκος

Γράφει ο Πέτρος Μανταίος

Σύμπτωση. Βέβαια, κατά Μπόρχες (διά Ζεβελάκη) οι συμπτώσεις είναι ραντεβού (αν είναι ραντεβού με την Ιστορία ή με την… απορία, άλλο ζήτημα). Κατ’ εμέ πάντως οι συμπτώσεις είναι από τους βασικούς τροφοδότες (χορηγούς, κατά το πολιτικό λεξιλόγιο, προεκλογικά και μετεκλογικά, αλλά με όρους αντεστραμμένους) του χρονογραφήματος: Δυσκολεύεσαι από πού να πιαστείς και πιάνεσαι από τις συμπτώσεις.

Κυριάκος ο Μητσοτάκης, ο αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής των προχθεσινών εκλογών. Κυριάκος και ο Βελόπουλος, δευτεραγωνιστής, πιστεύω, που προτείνει Ελληνική Λύση με κεραλοιφές του Αγίου Ορους. Πού συνέπεσαν οι δυο; Μετατόπισαν –αδιαμφισβήτητο και αυτό– τον πολιτικό άξονα προς τα δεξιά: πατρίς – θρησκεία – οικογένεια, τρίπτυχο ανεξίτηλο, παντός καιρού· μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει… (αυτό το είπανε οι ίδιοι «αριστερή παρένθεση»). Αυτή η μετατόπιση είχε και το καλό της (να τα λέμε κι αυτά): δεν άφησε χώρο –ακριβέστερα περιόρισε το χώρο– στη Χρυσή Αυγή.

Θα δούμε στο εγγύτατο μέλλον (μιας και ατύπως, αλλά από τον πρωθυπουργό, γενικές εκλογές προαναγγέλθηκαν περί τα τέλη Ιουνίου) αυτή η μετατόπιση τι καλά ή κακά θα φέρει, σε συνδυασμό μάλιστα με αντίστοιχες μετατοπίσεις που σημειώθηκαν σε πολλές από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με κορυφαία τη Γαλλία. Προσωπικά είμαι μάλλον συγκρατημένα… απαισιόδοξος, γιατί αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές (déjà vu που λένε κι οι Γάλλοι). Εκείνο που βλέπουμε σπάνια στην ευρωπαϊκή Αριστερά (συμβατικός όρος) μετά τις μεγάλες ανατροπές του ’89-’90, είναι, όταν έρχεται και φεύγει, να αφήνει πίσω της γερά θεμέλια που να αντέχουν. Ισως εκεί υστέρησε ο ΣΥΡΙΖΑ, στη θεμελίωση.

Το γεγονός βέβαια ότι ο αυριανός πρωθυπουργός και ο αυριανός δήμαρχος της πρωτεύουσας είναι μέλη της αυτής, με γνωστή ιστορία, οικογενείας απέχει των απλών συμπτώσεων! Ιδωμεν…