Ελληνοτουρκικά: «Διάλογος» για συνθηκολόγηση

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσεγγίζει το τραπέζι του ελληνοτουρκικού διαλόγου, το οποίο έχει στρώσει η Μέρκελ, με σαφή διάθεση συνθηκολόγησης. Υπό διαπραγμάτευση είναι οι όροι αυτής της συνθηκολόγησης ή, με άλλα λόγια, η διάσωση προσχημάτων έτσι ώστε το πολιτικό κόστος να μην είναι καταστροφικό.

Ακόμη κι αν το αντικείμενο των επικείμενων ελληνοτουρκικών συνομιλιών είναι (που δεν είναι) η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, προκύπτουν δύο ερωτήματα τα οποία περιγράφουν επ ακριβώς την θέση των δύο πλευρών:

1. Πως η μια πλευρά (η ελληνική) προστρέχει στο τραπέζι του διαλόγου όταν η άλλη (η τουρκική) έχει πρόσφατα διακηρύξει με το τουρκολιβυκό σύμφωνο ότι τα νησιά (Ρόδος, Κάρπαθος, Κρήτη) δεν έχουν δικαιώματα πέραν των 6 μιλίων ; Τι, λοιπόν, θα συζητήσουν οι Ελληνες εντεταλμένοι από τη στιγμή που το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι ενεργό;

2. Πως η ελληνική πλευρά θα προσέλθει σε συνομιλίες για τις θαλάσσιες ζώνες από τη στιγμή που η τουρκική πλευρά έχει ενεργό το casus belli; Σε ποια ισότιμη βάση μπορούν να διεξαχθούν συνομιλίες από τη στιγμή που η Αγκυρα έχει με την απειλή πολέμου απαγορεύσει στην Αθήνα να ασκήσει νόμιμο κυριαρχικό της δικαίωμα όπως είναι η επέκταση των χωρικών της υδάτων;

Πέραν τούτων των προφανών, δε πρέπει να λησμονούμε και πως προέκυψε στην παρούσα φάση το τραπέζι του ελληνοτουρκικού διαλόγου:

1. Είχαμε κλιμάκωση των τουρκικών απαιτήσεων, οι οποίες έφτασαν στο σημείο να αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία επί όλων των νησιών που βρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια γιατί είναι στρατιωτικοποιημένα , κατά παράβαση των Συνθηκών

2. Είχαμε την αναγγελία ερευνών νότια Καστελόριζου και Ρόδου σε σημείο που αγνοεί απόλυτα τα δικαιώματα σε ΑΟΖ ελληνικών κατοικημένων νησιών.

3. Είχαμε την ανάπτυξη αεροναυτικών δυνάμεων από την πλευρά της Τουρκίας προκειμένου να υποστηρίξει δια της βίας τις έρευνες στην περιοχή η οποία κατά την Αγκυρα βρίσκεται σε τουρκική υφαλοκρηπίδα

4. Είχαμε την «μυστική» διαμεσολαβητική εμπλοκή του Βερολίνου, η οποία οδηγεί την ελληνική κυβέρνηση σε ένα τραπέζι στο οποίο καλείται να προσφέρει και μόνο.

Δεδομένων τούτων, προκύπτει μια ακόμη σειρά ερωτημάτων:

· Ο επικείμενος ελληνοτουρκικός διάλογος σε ποιο πλαίσιο θα εξελιχθεί; Θα είναι διμερής ή μήπως υπό υψηλή γερμανική διαμεσολαβητική εποπτεία;

· Στον εν λόγω διάλογο, θα αντιμετωπιστούν μόνο τα ζητήματα θαλασσίων ζωνών; Ή θα πρέπει να συζητηθούν παράλληλα και ταυτόχρονα θέμα (ελληνικής) κυριαρχίας επί νησίδων βράχων και νησίδων η οποία επηρεάζει την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών;

· Το Καστελόριζο θα τοποθετηθεί στο συνολικό πακέτο της συζήτησης ή θα αντιμετωπιστεί ως ξεχωριστή ιδιαίτερη περίπτωση;

Όπως όλα δείχνουν και σύμφωνα με αυτά που ακούγονται στους διαδρόμους ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει ικανοποιημένος, καθ ότι τα ζητήματα των τρεχουσών ελληνοτουρκικών τριβών τα έχει αναλάβει η ίδια η Μέρκελ.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε από που αντλεί την αισιοδοξία του ο πρωθυπουργός ότι η γερμανική διαμεσολάβηση σε έναν ελληνοτουρκικό διάλογο θα έχει θετικά αποτελέσματα για την χώρα. Ενδεχομένως, η πρωθυπουργική αισιοδοξία έχει να κάνει με την σιωπή της αξιωματικής αντιπολίτευσης η οποία είναι έτσι κι αλλιώς δεμένη στα φουστάνια της Μέρκελ…