Επιστροφή στην… «κανονικότητα»

 Δεν αποκλείεται μετά τις δεύτερες κάλπες να αποκατασταθεί το παλαιό δίπoλο του δικομματισμού, ανάμεσα στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν οδηγήσει σε φαινόμενα αποσύνθεσης, σίγουρα θα θέσει θέμα ηγεσίας και ταυτότητας. Γιατί κέρδισε με τόσο μεγάλη διαφορά η ΝΔ; Μα δεν υπήρχε και άλλος για να κερδίσει!      

γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης   

 

Ας αρχίσουμε με κάτι πομπώδες. Κάθε Ελληνας έχει το δικαίωμα να τελειώσει τη Μεταπολίτευση μία φορά στη ζωή του. Εγώ το ασκώ τώρα. Διότι το αποτέλεσμα τον εκλογών τσαλάκωσε σαν χαρτί και πέταξε στα σκουπίδια τον πολιτικό λόγο που συντάσσεται με κώδικες των 80s. Υπάρχουν πολλές αιτίες για τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη αυτή τη συντριβή.

 

Ενας εξ αυτών, ίσως από τους πιο σημαντικούς, είναι ο πολιτικός και προγραμματικός του λόγος. Οσο και αν ντυθείς τα πράσινα ζητώντας «Αλλαγή», όσο και αν χαμογελάσεις με τα συνθήματα κατά του Μητσοτάκη, όσο και αν η Τάνια Τσανακλίδου σαλπίζει με τη στεντόρεια φωνή της τη νέα έφοδο προς την εξουσία, εκλογές δεν κερδίζεις. Διότι αυτά δεν φτάνουν, ανήκουν σε άλλη εποχή.

 

Στην καλύτερη περίπτωση, στο 2014. Δυστυχώς, για τον ΣΥΡΙΖΑ, απέδειξε ότι δεν μπορεί να πολιτευτεί αλλιώς. Και αυτό το πληρώνει, φτάνοντας σε μία κατάσταση που θυμίζει αργή αποσύνθεση. Διότι η επόμενη εκλογή θα είναι, εκ των πραγμάτων, πιο δύσκολη. Η αλήθεια είναι ότι το μέγεθος της συντριβής που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει τα φώτα από τον νικητή της βραδιάς και τα στρέφει στον ηττημένο.

 

Ο Μητσοτάκης έφερε ένα αποτέλεσμα που δεν το περίμενε ούτε ο ίδιος. Για ποιο λόγο συνέβη αυτό; Προφανώς επειδή δεν υπήρχε και κάποιος για να τον αντικαταστήσει. Υπάρχει κόσμος που θύμωσε με τις υποκλοπές, εξαγριώθηκε με τα Τέμπη, άναψε λαμπάκια με ενδείξεις αλαζονείας, όμως ψήφισε Μητσοτάκη μην έχοντας άλλη επιλογή.

Ασφαλώς πήρε και τα εύσημα για τη διαχειριστική επάρκεια που επέδειξε στα εθνικά θέματα, αλλά, κυρίως, επειδή κατάφερε να πείσει το ακροατήριο ότι είναι ο πιο κατάλληλος για τη δουλειά. Σε αυτό βοήθησε η παλαβή συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά ο Βαρουφάκης που φρέσκαρε τις μνήμες από το 2015. Λογικά η κατάκτηση της αυτοδυναμίας θα έρθει εύκολα. Και το blame game με τον Ανδρουλάκη θα τελειώσει εύκολα. Θα τα βρουν μια χαρά για να πάμε στις άλλες κάλπες.

 

Διότι τώρα έχει ανοίξει η όρεξη του Ανδρουλάκη. Στο ΠΑΣΟΚ το γιορτάζουν. Δεν ξέρω αν η νίκη αποδίδεται πρώτα στον Ανδρουλάκη και μετά σε αυτούς που πηδούν από τα μπαλκόνια του ΣΥΡΙΖΑ. Ομως όπως και αν το δεις, ο Ανδρουλάκης είναι ο πατέρας της. Και έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί για τη δεύτερη κάλπη, καθώς θα βρει τον ΣΥΡΙΖΑ σε τραγική κατάσταση. Διότι τώρα οι όροι θα αντιστραφούν. Μέχρι σήμερα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που καλούσε τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Τώρα θα γίνει ακριβώς το αντίστροφο. Οι χαιρέκακοι στη Χαριλάου Τρικούπη θα πουν ότι ήρθε η ώρα να πληρωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με το ίδιο νόμισμα.

Στο ΚΚΕ ο Κουτσούμπας τράβηξε ένα κόμμα με μια ατάκα, το «αυτοί είστε», που έκανε σουξέ στη νεολαία. Και ασφαλώς ένα κομμάτι από το αριστερόστροφο εκλογικό ακροατήριο εκτίμησε τη συνέπεια και την επιμονή σε συγκεκριμένες θέσεις.

 

Υπάρχουν και οι περιπτώσεις που η εμμονική προσήλωση σε αρχές και αξίες αποδίδει κέρδη. Στους κερδισμένους της βραδιάς ας κρατήσουμε και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου που, φυσικά, θα διεκδικήσει την είσοδο της στην επόμενη Βουλή. Θεωρητικά η παρουσία της θα μπορούσε να έχει ρυθμιστικό ρόλο, αλλά με το ποσοστό εκκίνησης της ΝΔ είναι μάλλον δύσκολο…