Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Ο Κρίτων και το σιγάν

Του Θανάση Καρτερού
Κρείττον το σιγάν, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Αλλά ο Κρίτων Αρσένης έκρινε ότι τελικώς το σιγάν δεν οδηγεί πουθενά, και ότι κρείττον στις συγκεκριμένες συνθήκες είναι το μη σιγάν. Ως εκ τούτου αποφάσισε να μιλήσει. Και όχι μόνο να μιλήσει, αλλά και να παραιτηθεί από το ΠΑΣΟΚ, ευρωβουλευτής του οποίου ήταν από το 2009. Να καταγγείλει την ιδεολογική χρεωκοπία τού μέχρι χθες κόμματός του. Και να τα πει έξω από τα δόντια για την πολιτική της κυβέρνησης του Σαμαρά, που στηρίζει ο Βενιζέλος.
Τι λέει κρίνων την κυβέρνηση ο Κρίτων; Ότι η κρίση έγινε δικαιολογία για την πλήρη απαξίωση των θεσμών, τη διάλυση των κοινών κανόνων και τον ευτελισμό της δημοκρατίας. Ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού της Θεσσαλονίκης, κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών, η πώληση δημόσιας γης, αρχαιολογικών χώρων και νησιών, η απορρύθμιση της νομοθεσίας και ο ευτελισμός της λειτουργίας του ΥΠΕΚΑ δεν είναι προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση. Ότι για όλα αυτά η κρίση στάθηκε μια βολική δικαιολογία. Η εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων και όχι του δημοσίου συμφέροντος είναι η αιτία τους.
Αυτά λέει μεταξύ άλλων ο ευρωβουλευτής για να εξηγήσει την επιλογή του να πει αντίο στο ΠΑΣΟΚ. Και να επανέλθει στα κινήματα από τα οποία προέρχεται και στα κοινωνικά μέτωπα στα οποία πιστεύει ότι είναι η θέση του. Για να αποδειχτεί με όλα αυτά τι; Πρώτον, πώς ούτε η γενοκτονία της ελπίδας από την ηγεσία του σημερινού ΠΑΣΟΚ, ούτε τα ιδεολογήματα του Βενιζέλου, ούτε ο ηθικός παγετώνας της κυβερνητικής προπαγάνδας, μπορούν να καταργήσουν την παραγωγή αντιρρησιών συνείδησης. Και, δεύτερον, η αποσάθρωση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αποτραπεί με τις ταχυδακτυλουργίες του Βενιζέλου.
Το δίλημμα δεξιά (με τη Δεξιά) ή αριστερά (με την κοινωνία) διαπερνά τώρα όχι μόνο τους πρώην ψηφοφόρους, αλλά και τους επώνυμους του κόμματος. Πολλοί από τους τελευταίους βολεύονται με το σιγάν - με τον Σαμαρά, τα Μνημόνια και την αναπαραγωγή της συφοριασμένης εξουσίας τους. Άλλοι, όπως ο Κρίτων, κρίνουν ότι ήρθε η στιγμή για το μεγάλο όχι στην πολιτική που επιβλήθηκε και ασκείται και εν ονόματί τους. Και όλοι τελικώς θα κριθούν από το απλούστατο - με ποιους θα πάνε και ποιους θ' αφήσουν...

0 comments :

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *