Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Το Δημόσιο σχολείο απειλείται...

Γράφει η Αναστασία Βαφειάδου
Ισως να μη γνωρίζετε ότι από τη φετινή σχολική χρονιά τα ειδικά σχολεία είναι στην ουσία παρελθόν
Ισως να μη γνωρίζετε ότι έπεσε η ταφόπλακα και στα ολοήμερα
Σίγουρα δεν έπεσε στην αντίληψή σας ότι περικόπηκαν ώρες διδασκαλίας στη Νεοελληνική γλώσσα, την ιστορία και τις ξένες γλώσσες στο γυμνάσιο (τι να την κάνουμε τη γλώσσα και την ιστορία θα μου πείτε εφόσον σκοπεύουν να μας σβήσουν από το χάρτη...)
Ισως δεν γνωρίζετε ότι αύριο το πρωί μπορεί το σχολείο μου να πάψει να υπάρχει, γιατί δεν ήταν αρκετά "ανταγωνιστικό" και καταργήθηκε ή συγχωνεύθηκε.
Μπορεί να μη νοιάζει παρά ελάχιστους ότι σε δέκα, είκοσι μήνες μπορεί το υπουργείο να με χρειαστεί στο Σουφλί και να πρέπει να διαλέξω την υπακοή στον ξεριζωμό ή την αναγκαστική παραίτηση.
Ισως δεν γνωρίζετε πως όπως σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν, έτσι σκοπεύουν να απολύσουν και τους "υψηλόμισθους" του χιλιάρικου μετά από είκοσι χρόνια υπηρεσίας, για να τους αντικαταστήσουν με ωρομίσθιους ή συμβασιούχους των τετρακοσίων ευρώ
Ακόμη μπορεί να πιστεύετε ότι "καλά μας κάνουν" γιατί είμαστε προνομιούχοι, έχουμε μεγάλες διακοπές, κάνουμε λίγες ώρες μάθημα, είμαστε "ιδιαιτεράδες" και τα παίρνουμε από παντού. Οτι είμαστε αδιάφοροι,ανεπαρκείς, αυταρχικοί, βολεμένοι, ακόμη και κηφήνες (έχω ακούσει πολλά όλα αυτά τα χρόνια για τον κλάδο μου)
Αυτό που σίγουρα δεν γνωρίζετε είναι ότι όσο βρίσκεστε στη δουλειά, στο γραφείο, στα ψώνια σας εμείς ακουμε, συζητάμε , προσέχουμε στην αυλή, διδάσκουμε, νουθετούμε, σκουπίζουμε ματάκια και ιδρώνουμε με τις αγωνίες των παιδιών σας.
Σίγουρα δεν γνωρίζετε οτι δουλεύουμε διπλάσιες ώρες από το κανονικό για να προετοιμάσουμε το μάθημα και να διορθώνουμε εργασίες, ότι δεν έχουμε Σαββατοκύριακα ολόκληρα δικά μας...ότι συμπληρώνουμε και συχνά αντικαθιστούμε το ρόλο σας. Οτι καθημερινά κάνουμε τους φύλακες, τους γραμματείς, τους διανομείς και τους επιστάτες και συχνά υπερβαίνουμε το καθήκον για να λειτουργήσει σωστά το σχολείο. Θα μπορούσα να γραφω ώρες και πάλι να μη γίνω πιστευτή. Ομως σκεφθείτε πως αυτή τη φορά το δημόσιο σχολείο απειλείται όσο ποτέ και πως δεν έχουμε το δικαίωμα να είμαστε δύσπιστοι και αναποφάσιστοι. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την επιστροφή στο μαύρο παρελθόν, όπου σπούδαζαν μόνο τα παιδιά όσων ήταν οικονομικά εύρωστοι. Παιδεία για όλα τα παιδιά, σε ένα σχολείο καλύτερο. Μόνο αυτό αξίζουν τα παιδιά μας!
 

0 comments :

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *