Τα αντανακλαστικά των «βλαχοδημάρχων»

Του Φώτη Παπούλια

Η λέξη «βλαχοδήμαρχοι», που χρησιμοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας για να περιγράψει ένα διεφθαρμένο σύστημα τοπικής εξουσίας, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά των… «βλαχοδήμαρχων». Εκείνων δηλαδή των (ο θεός να τους κάνει) τοπικών αρχόντων που εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους σε κομματικούς μηχανισμούς και που, αφού δεν κατάφεραν να γίνουν βουλευτές, το κόμμα για να τους χρυσώσει το «χάπι» τους έχρισε και τους εξέλεξε με το αδιάβλητο σύστημα του τοπικού ρουσφετιού τοπικούς άρχοντες.

Τοπικούς; Αντε να συμφωνήσουμε. Αρχοντες όμως; Ακόμα και η λέξη άρχοντας ακούγεται ειρωνική, αφού οι άρχοντες, κατά το πρότυπο των τσιφλικάδων, των προυχόντων και των δημογερόντων, αισθάνονται και συμπεριφέρονται ως τοπικοί τυραννίσκοι και άξιοι μαθητές ενός συνολικά διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Πριν ξιφουλκήσουν οι όποιοι «βλαχοδήμαρχοι», καλό θα είναι να αναρωτηθούν γιατί η κεντρική διοίκηση (sic) λίαν προσφάτως αποκάλεσε τους δήμους «εστίες διαφθοράς» και οδηγεί σε απολύσεις χιλιάδες δημοτικούς υπαλλήλους, ενώ αρκετοί δήμαρχοι έχουν μπει στο στόχαστρο της κυβέρνησης τουλάχιστον ως ύποπτοι τέλεσης αδικημάτων.

Να θυμηθούμε και την περίπτωση του δημάρχου Θεσσαλονίκης που διαβιοί στα Διαβατά, αλλά και άλλων δημάρχων που ανεβοκατεβαίνουν ανά την Ελλάδα τα σκαλιά δικαστικών μεγάρων. Οι «βλαχοδήμαρχοι» είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο των μέχρι χθες κομμάτων εξουσίας για να ελέγχουν και να καθοδηγούν ψήφους, να εξαγοράζουν συνειδήσεις και να συμπεριφέρονται ως τοπάρχες, αγνοώντας τους πολίτες τους και πειθαρχώντας στις εντολές του δικού τους κόμματος. Μπαταξήδες του δημόσιου χρήματος (οι ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις άξιων προσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα), μικροί τοπικοί «υπουργοί», οι περισσότεροι δεν μπορούν να μαζέψουν ούτε τα απορρίμματα (αφού πρέπει να μοιράσουν την πίτα, ώστε όλοι να είναι ευχαριστημένοι), μετρίων δυνατοτήτων, προσεβλήθησαν από το «βλαχοδήμαρχοι».

Επί της ουσίας, αν διέθεταν έστω και λίγη ευαισθησία, δεν θα έπρεπε να αντιδράσουν, αν δε διέθεταν έστω και το στοιχειώδες χιούμορ θα έπρεπε να θεωρήσουν τιμητικό τον τίτλο του «βλαχοδήμαρχου», αφού ο δήμαρχος άρχει των Βλάχων, και να μη βγουν στα κεραμίδια…

Επειδή όμως οι «βλαχοδήμαρχοι» είναι και «πονηρόβλαχοι», όπως έλεγε ένας αείμνηστος δήμαρχος στην Τρίπολη, αντελήφθησαν ότι επί της ουσίας ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τα έβαλε με το σύστημα τοπικής εξουσίας και όχι με τα πρόσωπα. «Λες να βρεθούμε εκτός παιχνιδιού;» σκέφτηκαν και άδραξαν την ευκαιρία για να επιτεθούν, ουσιαστικά στέλνοντας το μήνυμα στις κομματικές τους ηγεσίες «στηρίξτε εμάς που ξέρετε, γιατί αν έρθουν οι άλλοι τέρμα οι στρατιές των ψηφοφόρων και τα τοπικά ρουσφέτια, μαζί με μας καίγεστε κι εσείς».

Μόνο που φαίνεται να αγνοούν ότι οι δημότες, και όχι οι ψηφοφόροι, έχουν γνώση και κρίση και πως ακόμα και σήμερα ισχύει το λαϊκό ρητό «από δήμαρχος κλητήρας». Και οι «κλητήρες» τη σήμερον ημέρα τίθενται σε καθεστώς κινητικότητας…

 http://www.efsyn.gr/