Γιουσουρούμ - Σύνταγμα

Του Θανάση  Καρτερού*

Μάζεψε με το προεκλογικό φαράσι τσάτρα-πάτρα φαεινές. Ξέθαψε και το φάκελο μιας επιτροπής της ΝΔ, που πριν δυο χρόνια διατύπωσε διάφορες προτάσεις. Και οργάνωσε μια φιέστα στο Μέγαρο Μουσικής, δήθεν για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Χωρίς καμιά σοβαρή προετοιμασία, χωρίς καμιά σοβαρή διαβούλευση, χωρίς της συναίνεση κανενός εκτός από τους συγγενείς και φίλους, έσυρε άλλη μια σοβαρή υπόθεση στο στίβο της εκλογικής αντιπαράθεσης.

Με τον Σαμαρά υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Ενώ θέλει να εμφανίζεται ως σοβαρός, μιλάει ως σοβαρός, ξοδεύει κομματικό -δηλαδή δημόσιο- χρήμα για τα πινέλα που τον ζωγραφίζουν σοβαρό, δεν μπορεί να ξεφύγει από την αβάσταχτη ελαφρότητα του πολιτικού του είναι. Δεν μιλάμε εδώ για απόψεις, για πολιτικές πεποιθήσεις -μιλάμε για σοβαρότητα. Ένα πολιτικό μέγεθος που προφανώς ο πρωθυπουργός δεν διαθέτει, είναι πια πολύ μεγάλος για να το αποκτήσει, και παρ' όλα αυτά επιμένει να θέλει να μας το πουλήσει ως κύριο χαρακτηριστικό του.

Τον αδικούμε; Θυμηθείτε λοιπόν πώς έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη -και για ποιους λόγους. Θυμηθείτε επίσης το είδος του αρτηριοσκληρωτικού κόμματος που κατασκεύασε, με το οποίο από την Πολιτική Άνοιξη πέρασε στον πολιτικό χειμώνα χωρίς ενδιάμεσες εποχές. Θυμηθείτε τις ανοησίες που έλεγε στο Ζάππειο. Την ελαφρότητα με την οποία πρώτα κατάγγειλε το μνημόνιο, μετά το αποδέχτηκε ως αναγκαίο κακό, και μετά το εξύμνησε ως οδηγό μεταρρυθμίσεων. Και την άπειρη σοβαρότητα με την οποία δήλωσε μπροστά στην αυστηρή Μέρκελ τη μετάνοιά του για τα πρόσφατα ολισθήματα.

Ε, περίλαβε τώρα και το Σύνταγμα. Το οποίο πριν βγάλει στο σφυρί μιας μαϊμού αναθεώρησης το έκανε κουρελόχαρτο με πράξεις και παραλείψεις του, βάζοντας επί της ουσίας τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα πάνω από αυτό. Κι επειδή τα νούμερα των δημοσκοπήσεων δεν του βγαίνουν, αποφάσισε για άλλη μια φορά να πρωταγωνιστήσει στο νούμερο "τι σοβαρός που είμαι ο μπαγάσας"! Χωρίς να λάβει καθόλου υπόψη του ότι κάθε φορά που το παραξηλώνει με τη φιγούρα σοβαρότηταςχάνει κάτι από όση σοβαρότητα του έχει απομείνει.

Αν το καταλάβαινε όμως αυτό θα αναθεωρούσε τις αγκυλωμένες πόζες που του αρέσει να παίρνει και δεν θα οργάνωνε προεκλογικό, ταρατατζούμ, και-ποιος-είμαι-εγώ δρομολόγιο Γιουσουρούμ-Σύνταγμα. Μωραίνει Κύριος; Μπα, σε μερικούς δεν χρειάζεται να παρέμβει ο μεγαλοδύναμος...

*Δημοσιεύθηκε στην "ΑΥΓΗ" την Πέμπτη 8 Μαίου 2014