Του Θανάση Καρτερού
Καλά, καλά. Άφες αυτοίς. Ο Σαμαράς τα φυσάει - και δεν κρυώνουν. Το Mega τα μασάει - και δεν χωνεύονται. Και το σύμπλεγμα της διαπλοκής τα κοπανάει - και δεν μαλακώνουν. Για τα αποτελέσματα των εκλογών φυσικά ο λόγος. Με τα οποία την έχουν κάνει την αριθμητική μαλλιά κουβάρια. Προσθέτουν, αφαιρούν, πολλαπλασιάζουν, διαιρούν, υπολογίζουν τετραγωνικές ρίζες. Γιατί όλα αυτά; Για να αποφύγουν, να ξορκίσουν, να σβήσουν, να θάψουν, τις καταραμένες λέξεις: Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Νίκη της Αριστεράς για πρώτη φορά.
  • Το πώς και το γιατί έφτασε η οργή του κόσμου να γίνει πολιτική πράξη και εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ το ξέρουμε όλοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δικαιούται να είναι περήφανος για ένα πράγμα: έγινε το μέσο, το εργαλείο, το όπλο του οργισμένου λαού. Εκατομμύρια άνθρωποι ακούμπησαν πάνω του τις προσδοκίες και τις ελπίδες τους. Αναγνώρισαν σ' αυτόν μια δύναμη πολιτική που άξιζε να της δώσουν την ευκαιρία που ζητούσε. Κι έτσι δικαιούται ο καθένας από όσους συμμετείχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σ' αυτή τη δύσκολη -και άνιση- μάχη να το χαρεί και να το πανηγυρίσει. Έστω για μια μέρα
Διότι, ό,τι και να λένε, όσο κι αν παπαριάζουν σε αναλύσεις οι κλόουν των αναλύσεων, η αλήθεια είναι αλήθεια: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος - και με διαφορά. Πρώτος - με τις σημαίες και τα συνθήματά του. Πρώτος - με τους ανθρώπους και την ηγεσία του. Πρώτος - με τις θέσεις και το πρόγραμμά του. Πρώτος - χωρίς ελιές και τρολιές. Πρώτος, πώς το λένε; Έπαιρναν οι άνθρωποι το ψηφοδέλτιό του και το κάρφωναν στην κάλπη - και στην καρδιά των Μνημονίων και των μνημονιακών. Ένα μεγάλο ΟΧΙ στον Σαμαρά και στο μνημονιακό μπλοκ. Κι ένα μεγάλο ΝΑΙ στα τσογλάνια της Αριστεράς.
Διότι επίσης, για όσους δεν κατάλαβαν, τα παραμύθια περί περιστασιακής ψήφου και ψηφοφόρων μιας χρήσεως που κάποτε θα ξαναγυρίσουν σαν τα πρόβατα στο μαντρί τελείωσαν χθες. Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας έδωσε το παρών σε μια δύσκολη μάχη. Με ένα ολόκληρο θίασο τρόμου απέναντί του. Όλο το σινάφι των ΜΜΕ όχι απλώς εχθρικό, αλλά και έτοιμο για κάθε ατιμία. Όλο το ευρωπαϊκό κογκλάβιο των αγοραίων και των αγορών με τη χερούκλα του απλωμένη πάνω από την Ελλάδα. Όλο το σύστημα εξουσίας, χρήματος, διαπλοκής, με γυμνά δόντια - και όποιον αρπάξει η μασέλα του.
Χαμός! Βρε θα καταστραφούμε. Βρε θα χρεοκοπήσουμε. Βρε θα γίνουμε Αργεντινή, Συρία, Ουκρανία, Βόρεια Κορέα. Βρε θα μας αποβάλουν από την Ευρώπη, θα μας εξορίσουν από το ευρώ, θα μας εξοστρακίσουν από τις πολιτισμένες χώρες, θα μας ρίξουν στην άβυσσο. Βρε θα σας επιβάλουν αναγκαστικά δάνεια, θα σας πάρουν τα σπίτια, θα σας κλείσουν τις δουλειές. Βρε θα και θα και θα και θα. Άπειρη η φαντασία των οργανικών προπαγανδιστών. Κι ο κοσμάκης, ο κανένας, ο κυρ Μέντιος, ο ασήμαντος και ανώνυμος, δεν μάσησε. Δεν πτοήθηκε. Δεν κώλωσε. Και τους έδωσε όλους να καταλάβουν ότι οι ώρες της παντοδυναμίας τους δεν είναι απλώς μετρημένες. Τελείωσαν.
Το πώς και το γιατί έφτασε η οργή του κόσμου να γίνει πολιτική πράξη και εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ το ξέρουμε όλοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δικαιούται να είναι περήφανος για ένα πράγμα: έγινε το μέσο, το εργαλείο, το όπλο του οργισμένου λαού. Εκατομμύρια άνθρωποι ακούμπησαν πάνω του τις προσδοκίες και τις ελπίδες τους. Αναγνώρισαν σ' αυτόν μια δύναμη πολιτική που άξιζε να της δώσουν την ευκαιρία που ζητούσε. Κι έτσι δικαιούται ο καθένας από όσους συμμετείχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σ' αυτή τη δύσκολη -και άνιση- μάχη να το χαρεί και να το πανηγυρίσει. Έστω για μια μέρα. Για πρώτη φορά στην Ιστορία η Αριστερά αναδείχτηκε πρώτη δύναμη στις εκλογές.
Έγινε χθες σαφές ότι στην πολιτική σκηνή υπάρχουν οι απερχόμενοι και οι επερχόμενοι. Και ψυχή, κύρια δύναμη, των επερχομένων είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κατά Σαμαρά ατύχημα - εδώ γελάτε ή κλαίτε, ανάλογα με το μέγεθος της μεγαλοψυχίας σας. Ό,τι και να κάνουν οι απερχόμενοι, όποιους εκβιασμούς και πρωτογενή πλεονάσματα κι αν επιστρατεύσουν, όσες φούσκες ανάπτυξης και μπούρδες ευημερίας κι αν διαφημίζουν, το κακό το ριζικό τους έχει προδιαγραφεί. Δεν μπορούν να κυβερνούν πια έναν λαό που δεν τους θέλει. Να επιβάλουν σκληρά μέτρα, όταν ακόμα και το φύλλο συκής της νομιμότητάς τους το πήρε και το σήκωσε η κάλπη των ευρωεκλογών.
Συνεπώς, κυρίες και κύριοι της συγκυβέρνησης, ο ελληνικός λαός στέλνει χαιρετίσματα στην εξουσία σας. Αντίο σας, κύριε Σαμαρά, και να μη μας γράφετε. Σας γράφουμε εμείς - οριστικά και αμετάκλητα...