Οι σταθερές της κάλπης

Οι εκλογές στις 18 Μάη επιβεβαίωσαν αρκετές πολιτικές σταθερές που προϋπήρχαν του Καστελόριζου, κι εξακολουθούν να κυριαρχούν σε καφενεία, τηλεοράσεις, εφημερίδες, ραδιόφωνα, Facebook και Twitter.

Σταθερά πρώτη: Η επαρχία δεν πεινάει όσο η Αθήνα

Παραδοσιακό παράπονο (sic) των επαρχιακών πόλεων είναι ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γιατί όλα μαζεύτηκαν στην Αθήνα και δεν έχουν δουλειές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν στην πρωτεύουσα όλοι οι κωλόβλαχοι που κρατούν τα εκλογικά τους δικαιώματα στα χωριά τους και κάθε τρεις και λίγο πάνε να ψηφίσουν ή να κάνουν μπάνια. Κι όταν φεύγουν όλοι αυτοί, εμείς μένουμε πίσω και την περνάμε ζάχαρη. Γι’ αυτό και η Αθήνα είναι η καλύτερη πόλη του κόσμου τον Αύγουστο.

Μην ακούτε αυτό που σας λένε για την φτωχή Ήπειρο, και την άνεργη Μακεδονία. Οι κάτοικοί τους εξακολουθούν και ψηφίζουν Μπακογιάννηδες, συγγενολόι Καραμανλήδων και κάθε λογής πασοκο-δεξιά τζάκια. Επομένως, η κατάσταση που επικρατούσε εδώ και χρόνια στις περιοχές αυτές είναι γαμάτη κι όσοι σας λένε για σκατοζωή, είναι ψεύτες.

Σταθερά δεύτερη: Η Αθήνα ψηφίζει νεοναζί και ο Πειραιάς μπράβους

Ανήμερα των εκλογών, οι εκκλησίες του Πειραιά έκαναν κήρυγμα για το μεγαλείο του Θεού και του Γιάννη Μώραλη (η σειρά είναι τυχαία). Ο Πειραιάς έστειλε με ποσοστό 33% στον δεύτερο γύρο έναν υπάλληλο εφοπλιστή. Βίντεο και μαρτυρίες δείχνουν ότι ο συνδυασμός του Μαρινάκη έβαζε ψηφοδέλτια σε σακούλες με τρόφιμα για τους άστεγους, κερνούσε ψώνια σε σούπερ μάρκετ, ενώ Δρίτσας και Μιχαλολιάκος κατήγγειλαν επιθέσεις από μπράβους. Τέλος, ο NO POLITICA Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς ανέβαζε την Κυριακή σλόγκαν υπέρ του Μώραλη στο επίσημο twitter του, και οι κόκκινες φυλλάδες πανηγύριζαν σα να πήρε ο γάβρος το Champions League.

Από την άλλη, η Αθήνα επέλεξε να δώσει στους νεοναζί 16%. Τουλάχιστον όσοι ψήφισαν από τους Αθηναίους. Διάλεξε επίσης να σώσει την παρτίδα για τον δήμαρχο Καμίνη, τον μοναδικό πραγματικά αόρατο δήμαρχο που πέρασε ποτέ από την πόλη. Εκτός από τις περιπτώσεις όπου ξερίζωσε τις μοναδικές κοιτίδες αντίστασης στους νεοναζί, βγαίνοντας μετά με μαύρα πανάκια «όχι βία» για όμορφες πόζες στα εξώφυλλα της Lifo και της Athens Voice και τα κεντρικά δελτία ειδήσεων.
Σταθερά τρίτη: Η απώλεια της Αθήνας και της Περιφέρειας Αττικής είναι μέγιστη ήττα για την ΝΔ
Τις ώρες όπου τα exit polls έδιναν μεγάλη πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ σε Αθήνα και Αττική, οι τηλεπαρουσιαστές είχαν καταπιεί τη γλώσσα τους. Έψαχναν να βρουν τρύπα να κρυφτούν και ρωτούσαν διαρκώς ποιος δήμαρχος εκλέγεται στην Άνω Ραχούλα, για να βρουν παρηγοριά. Στην πορεία, τα exit polls γύρισαν και οι καρδούλες επέστρεψαν στη θέση τους.

Παρόλα αυτά, η Νέα Δημοκρατία υπέστη πανωλεθρία στο δήμο και την περιφέρεια που κατοικεί ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία γιατί η υπόλοιπη χώρα των τριών-τεσσάρων εκατομμυρίων εξέλεξε ξανά νεοδημοκράτες.

Ο αποκλεισμός από τον πρώτο γύρο σε Αθήνα και Αττική για ένα κόμμα που κυβερνά είναι τεράστια ήττα. Ειδικά αν δούμε ότι ήρθε μέσα από διχασμό, τσακωμούς και διαγραφές. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ καλά θα κάνει να κρατήσει μια πισινή. Το όλο ζήτημα με τα δημοψηφίσματα προκαλεί περίεργους συνειρμούς. Δεν θέλει και πολύ να δούμε τον Αντώνη Σαμαρά να κουνά σημαιάκι με φάτσα Καμίνη έξω από τα γραφεία της Συγγρού αγκαλιά με τον Γιώργο Παπανδρέου.
Σταθερά τέταρτη: Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σταματήσει να πατά το πόδι του στα κανάλια των νταβατζήδων, δεν θα δει εξουσία ούτε με το κιάλι.

Είχα ευχαριστηθεί πάρα πολύ όταν παρακολουθούσα τον Νίκο Βούτση να διαβάζει ένα σικάτο ξεχέσιμο στον Γιάννη Πρετεντέρη κι ύστερα να τον αφήνει σύξυλο στον αέρα σε μια παλιά Ανατροπή. Γι’ αυτό κι ένιωσα απογοήτευση όταν τον είδα να κάθεται ξανά απέναντί του στο στούντιο του Μέγκα. Οι παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταλάβουν ότι το μέλλον δεν είναι μπροστά στις κάμερες, αλλά πίσω από αυτές. Κι αν οι κωλόγεροι ή οι σκατόγριες εξακολουθούν να επηρεάζονται από τα κανάλια, πρόβλημά τους. Ας τους φάει τις συντάξεις ο Βρούτσης κι ας τους θάψει μέσα σε κάσες από νοβοπάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Δεν μου καίγεται καρφάκι πλέον.

Σταθερά πέμπτη: Ηρεμήστε. Εκλογές είναι δεν είναι και κάτι σημαντικό

Το 2012 ήταν η τελευταία φορά που πήρα τόσο στα σοβαρά τις εκλογές. Κι αυτό γιατί ο κόσμος κλήθηκε να δώσει απάντηση σε ένα μονάχα ζήτημα. Θα επιλέξει την αλλαγή ή θα ξαναδώσει κώλο σε εκείνους που του γάμησαν τη ζωή; Έκανε το δεύτερο. Από κει και πέρα κάθε εκλογική διαδικασία θα είναι απλά μια μίνι επιβεβαίωση του κανόνα ότι οι περισσότεροι γουστάρουν να είναι δούλοι, να τους ξεσκίζουν τη ζωή, και περιμένουν από μπράβους, κατάδικους, ναζί και εφοπλιστές με σημαίες Λιβερίας να ορίζουν το μέλλον τους. Αν γίνει καμιά στραβή –που δεν το νομίζω- θα έρθει μονάχα καταλάθος. Παρόλα αυτά, περιπτώσεις όπως ο δήμος Αριστοτέλη με τον Γιάννη Μίχο, δείχνει ότι ακόμη και οι εκλογές μπορούν να αποτελέσουν το βήμα για αλλαγή. Γι’ αυτό και οι ισοπεδωτικές απόψεις όπως «φωτιά στις κάλπες» ή «η αποχή ευνοεί τους ναζί» δεν είναι και τόσο κοντινές στην πραγματικότητα.

Σταθερά έκτη: Οι ευρωεκλογές δεν θα είναι μια τόσο απλή διαδικασία

Ο δεύτερο γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών αλλά -κυρίως- οι ευρωεκλογές, αναμένεται να κρίνουν δύο απλά πράγματα. Την επιβίωση της κυβέρνησης και τη συνέχιση της καταστροφής των ζωών μας. Από εκεί κι έπειτα ας το βαφτίσει ο καθένας όπως γουστάρει. Είτε το πει δημοψήφισμα, είτε κάλεσμα για σταθερότητα, οι αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών για το παρασκήνιο των Καννών τον Οκτώβρη του 2011 έδειξαν ποιο είναι το παρόν και το μέλλον που μας περιμένει. Σε αυτό καλούμαστε να δώσουμε μια απάντηση.

Σταθερά έβδομη: Οι δημοσκοπήσεις και τα exit polls δεν είναι τόσο ηλίθια όσο φαίνονται. Είναι εκεί για να διαμορφώνουν εντυπώσεις

Δεν μου αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας, αλλά όλο αυτό που γίνεται με τους δημοσκόπους βρωμάει από χιλιόμετρο. Σε όλη την προεκλογική περίοδο, οι αριστερές εφημερίδες έβγαζαν πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, οι δεξιές την ΝΔ, και ο ΔΟΛ την πάρτη του. Η ιδεολογία κάθε μέσου διαμόρφωνε το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης που παράγγελνε. Το βράδυ των εκλογών τα exit polls έπεφταν έξω στις περιπτώσεις Δούρου και Σακελλαρίδη επί δύο ώρες μετά το κλείσιμο της κάλπης. Η παρτίδα όμως στο τέλος σώθηκε μόνο και μόνο από τις εντυπώσεις, οι οποίες ευνόησαν την ΝΔ με το “ηρωικό της comeback”· ακόμη κι αν η πραγματικότητα θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ να παίζουν μπάλα μόνοι του απέναντι σε όλους και να κερδίζουν τον μισό εκλογικό πληθυσμό. Τα συμπεράσματα δικά μας.

Σταθερά όγδοη: Το πρώτο βήμα για τα πάντα είναι η αποδοχή

Και αυτές οι εκλογές απέδειξαν το αυτονόητο: στην Ελλάδα υπάρχουν 300-400.000 φασίστες. Όσο γρηγορότερα το αποδεχθούμε, τόσο το καλύτερο.

Σταθερά ένατη: Το ΚΚΕ κάνει κακό

Αυτό. Τίποτε άλλο. Όποιος ψάχνει επιβεβαίωση ας δει το βίντεο της Λιάνας Κανέλλη χθες στο Μέγκα. https://www.youtube.com/watch?v=c5veiCL1yEM
(Εννοείται ότι το ΚΚΕ θα αβαντάρει αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ όπου μπορεί. Ακόμη κι αν χρειαστεί να ψηφίσει ΝΔτες και ΠΑΣΟΚους).

Πολύφημος