Μπορούν να τον ρίξουν;

γράφει ο Απόστολος Διαμαντής

Είναι προφανές πως οι Γερμανοί θέλουν να ρίξουν τον Τσίπρα. Περιμένουν λοιπόν το Ναι την Κυριακή, ώστε να τον υποχρεώσουν σε παραίτηση. Το ίδιο περιμένει και ο  Σαμαράς. Είναι όμως πιθανό κάτι τέτοιο; Νομίζω πως όχι.

Ας δούμε τα δεδομένα. Ο πρωθυπουργός δήλωσε πως θα σεβαστεί το αποτέλεσμα και εάν είναι Ναι θα εφαρμόσει τη λαϊκή εντολή. Θα υπογράψει τη συμφωνία που προτείνουν οι δανειστές, θα την κυρώσει με νόμο. Και μάλιστα χωρίς να την περάσει από τη Βουλή, εφόσον δεν τίθεται ζήτημα έγκρισης σε μια απόφαση δημοψηφίσματος που είναι υποχρεωτική!

Ο πρωθυπουργός δήλωσε επίσης πως δεν είναι παντός καιρού. Αυτό σημαίνει πως δεν έχει καμία διάθεση να παραμείνει στη θέση του εφαρμόζοντας μνημόνια. Όλοι εξέλαβαν αυτήν την τοποθέτηση ως πρόθεση παραίτησης μετά από Ναι. Αυτό δεν ισχύει.

Πρώτον διότι η φράση παντός καιρού είναι ασαφής. Δεν προσδιορίζει χρόνο παραίτησης. Μπορεί ο πρωθυπουργός να ισχυριστεί- και θα είναι λογικό- πως οι συνθήκες επιβάλουν την υλοποίηση της συμφωνίας και την ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων, καθώς αυτό θα είναι προαπαιτούμενο για τη χρηματοδότηση και για την στήριξη της ΕΚΤ. Άρα δεν θα μπορεί να παραιτηθεί η κυβέρνηση τη Δευτέρα, όπως ανοήτως της ζητούσε χθες ο Κυριάκος, εφόσον κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε εκλογές και σε ανωμαλία, με κλειστές τράπεζες και πιθανόν και κλειστά σούπερ μάρκετ! Επομένως η κυβέρνηση, μετά από ναι και συμφωνία, είναι υποχρεωμένη να παραμείνει, για άγνωστο χρονικό διάστημα και πάντως σίγουρα μέχρι το φθινόπωρο.

Δεύτερον, οι προτάσεις της κυβέρνησης και των δανειστών δεν απέχουν και τόσο. Κινούνται στην ίδια σχεδόν λογική και οι διαφορές τους είναι ποσοτικές. Εάν στην συμφωνία έχει υπάρξει πρόβλεψη για ρύθμιση του χρέους μέσα στο 2015 και εφόσον υποχρεωτικά η συμφωνία ξεμπλοκάρει το επενδυτικό πακέτο Γιουνκέρ και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του Ντράγκι, ποιος μας λέει πως ο πρωθυπουργός θα προτιμήσει την παραίτηση; Το «παντός καιρού» είναι φράση ιδιαίτερη ασαφής, για να συνιστά δέσμευση παραίτησης Σύριζα- ΑΝΕΛ τη Δευτέρα το πρωί.

Τρίτον, η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα, αλλά και την υποχρέωση, εφόσον κερδίσει το Ναι, να υπογράψει μέσα στην εβδομάδα τη συμφωνία, να ανοίξει τις τράπεζες και να μην την περάσει από τη Βουλή. Δηλαδή θα παρακάμψει τη Βουλή! Με τον τρόπο αυτό θα της έχουν λυθεί τα χέρια. Δηλαδή θα έχουν εξουδετερωθεί όλες οι αντιδράσεις, τόσο από την αντιπολίτευση, όσο και από την Αριστερή Πλατφόρμα. Η συμφωνία αυτή μάλιστα δεν θα έχει και την πλήρη αποδοχή του πρωθυπουργού, ο οποίος εφόσον προτείνει το όχι, θα μπορεί να ισχυριστεί πως εφαρμόζει μια συμφωνία υποχρεωτικά, εφόσον δεν την έχει προτείνει ο ίδιος, δεν είναι στο πρόγραμμά του, αλλά την έχει επιβάλει ο λαός! Υπάρχει καλύτερη πολιτική συνθήκη παραμονής μιας κυβέρνησης; Νομίζω όχι.

Τέταρτον, ας υποθέσουμε πως, στην καλύτερη περίπτωση, η κυβέρνηση ψηφίζει τους εφαρμοστικούς νόμους και παραιτείται τον Σεπτέμβριο. Και λοιπόν; Πιστεύει κανείς στα σοβαρά, πως έχοντας εξομαλύνει την κατάσταση με τις τράπεζες και έχοντας βάλει τη χώρα πάνω σε ράγες, ο Σύριζα θα χάσει τις εκλογές; Από ποιον; Από τον Σαμαρά; Ή από το εκλογικό μέτωπο Σαμαρά- Φώφης- Σταύρου; Όχι φυσικά. Ο Σύριζα, στην περίπτωση αυτή πρόκειται να σαρώσει, εφόσον επιπλέον δεν θα υπάρχει εναλλακτική πολιτική λύση. Θα είναι η μόνη αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης, καθώς θα διασφαλίζει για το λαό την όσο το δυνατόν πιο ελαστική εφαρμογή των μέτρων, αλλά και την καλύτερη προοπτική για το μέλλον. Είναι δυνατόν ο λαός να προτιμήσει, μετά από συμφωνία, να παραδοθεί στον Άδωνη, τον Κυριάκο και τον Βορίδη; Όχι.

Συμπέρασμα: Εάν την Κυριακή κερδίσει το Ναι, τότε αποκλείεται να έχουμε πτώση της κυβέρνησης, όπως επιθυμούν οι Γερμανοί και όπως περιμένει ο Σαμαράς. Απλώς η κυβέρνηση θα εφαρμόσει μια συμφωνία που θα την έχει επιβάλει ο λαός. Θα υποχρεωθεί να πάει σε εκλογές τον Σεπτέμβριο, θα τις κερδίσει προφανώς και θα συνεχίσει το έργο της, έχοντας μεταθέσει την ανάληψη της ευθύνης στον ίδιο το λαό, του οποίου η βούληση είναι απολύτως κυρίαρχη.

Το δημοψήφισμα απαντά σε ερώτηση περί προτάσεων. Δεν ερωτάται ο λαός για το ποιος επιθυμεί να εφαρμόσει τη συμφωνία. Το δημοψήφισμα δεν γίνεται για να εκλέξουμε νέα Βουλή. Δεν έχουμε εκλογές. Οι εκλογές παραμένουν στην απόλυτη δικαιοδοσία του πρωθυπουργού, ο οποίος, εάν το επιθυμεί, μπορεί να παραμείνει άλλα 3,5 χρόνια.