Hasta la Victoria siempre... Angela

Του Γιάννη Σιδέρη

Μετά το διεθνιστικό διάλειμμα και την επαναστατική παραίνεση για νίκη των λαών στην Πλατεία της Επανάστασης στη Αβάνα, ο πρωθυπουργός επανήλθε στα γνωστά, τετριμμένα και καταθλιπτικά.

Χθες τηλεφώνησε για μια ακόμη φορά στην εκπρόσωπο των δυναστικών αγορών και του νεοφιλελευθερισμού, τη γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel, αιτούμενος εμμέσως τη βοήθειά της, έναντι της Τουρκίας. Ο πρωθυπουργός εξέφρασε το σοβαρό του προβληματισμό για τη ρητορική έντασης που ακολουθεί η Τουρκία σε ό,τι αφορά το Αιγαίο, ενώ για το Κυπριακό διαβεβαίωσε ότι πάγια θέση της ελληνικής πλευράς είναι η ανάγκη για άμεση επανεκκίνηση των συνομιλιών.

Για την διαπραγμάτευση, σύμφωνα με το Μαξίμου δεν μίλησαν, «δεν θα είχε νόημα» όπως μας είπαν. Φυσικά δεν θα είχε νόημα, η πολιτική συμφωνία που με ζήλο πρότεινε η ελληνική κυβέρνηση έχει εκπνεύσει αδόξως, γιατί στην ουσία σήμαινε να κάνουν οι εταίροι στραβά μάτια στην κυβερνητική αβελτηρία, η οποία ντυνόταν με τον μύθο της «αντίστασης» για το εγχώριο ποίμνιο.

Επίσης εν αμφιβόλω τίθεται και η επαναλαμβανόμενη ρήση του πρωθυπουργού ότι η Ελλάδα έχει εκπληρώσει τα συμφωνηθέντα. Αυτό αν ισχύει θα το διαπιστώσουν τα  τεχνικά κλιμάκια τα οποία προχωρούν by the book, χωρίς να αλληθωρίζουν σε πολιτικές σκοπιμότητες, όπως - ως πολιτικοί - το κάνουν οι υπουργοί του Eurogroup. 

Άλλωστε, ούτως ή άλλως η διαπραγμάτευση - με την έννοια των πόσων και ποιων διευκολύνσεων που θα παραχωρηθούν - προχωράει εν πολλοίς, ερήμην ημών, της θέλησής μας και της συμβολής μας. Σύμφωνα με την γερμανική Handelsblatt, η Ευρωζώνη προετοιμάζει «τις πρώτες μικρές διευκολύνσεις για την Ελλάδα». Κατά την εφημερίδα , τα μέτρα που προτείνονται θα μπορούσαν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ESM, να μειώσουν το χρέος κατά 21,8 μονάδες του ΑΕΠ μέχρι το 2060» (ποσό κατά πολύ μικρότερο του PSI). Μία τέτοια εξέλιξη θεωρείται «σημαντική για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), την παραμονή του οποίου στο ελληνικό πρόγραμμα επιθυμούν οι Ευρωπαίοι».

Εκ παραλλήλου η διαπραγμάτευση συνεχίζεται. Θα ασκηθούν πιέσεις για μείωση κύριων συντάξεων και αφορολόγητου, πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% και μετά το 18 (η κυβέρνηση ουσιαστικά το έχει αποδεχθεί σύμφωνα με την ενημέρωση του κυβερνητικού εκπροσώπου), ομαδικές απολύσεις, κατάργηση τη ς διοικητικής έγκρισης των ομαδικών απολύσεων, περικοπή επιδόματος θέρμανσης, κατάργηση φοροαπαλλαγών, κλπ.

Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, μοντέλο του μέλλοντος;

Κάποια εκ των ανωτέρω μέτρων έχουν και πολιτική διάσταση, αλλά κυρίως είναι τεχνικής φύσεως που αποσκοπούν την ελαχιστοποίηση του κόστους και την ευελιξία σε μια καθηλωμένη, πτωχευμένη και δυσκίνητη οικονομία. Ωστόσο μεταξύ αυτών που ζητούν είναι η μη επαναφορά του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, τις οποίες η κυβέρνηση προσπαθεί να προασπίσει - και είθε να το κατορθώσει.

Δεν  αφορά στην… αριστερή της τιμή (αυτή έχει προ πολλού απολεσθεί), αλλά ένα αιχμιακό θέμα που δύναται να αποτελέσει πρόπλασμα για τον εργασιακό μεσαίωνα και στην υπόλοιπη Ευρώπη και την απώλεια του κοινοτικού κεκτημένου - στην Ελλάδα δυστυχώς είμαστε ήδη πρωτοπόροι και σε αυτό.

Η νέα υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου στις Βρυξέλλες κατά τη διάρκεια επαφών της με  αξιωματούχους και εκπροσώπους, βρήκε συμπαράσταση στο αίτημά της από μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ευρέως φάσματος πολιτικών θέσεων. Της υποσχέθηκαν ότι θα κάνουν ο, τι είναι δυνατόν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους για να ασκήσουν πιέσεις σε πολιτικό επίπεδο, ώστε να μην αποτελέσει η Ελλάδα εξαίρεση από το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Την ίδια γνώμη έχει διατυπώσει και ο Moscovici εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Το πρόβλημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων δεν άπτεται του κόστους εργασίας. Οι μη εθελοτυφλούντες κατανοούν ότι οι αμοιβές θα προσαρμοστούν στα σημερινά επίπεδα της λυμφατικής παραγωγικότητας της χώρας. Όμως είναι το τελευταίο οχυρό μιας θεσμικής οργάνωσης της εργασίας, και κυρίως θα αποτρέψει να καταστεί ο δούρειος ίππος, το προανάκρουσμα μιας μελλοντικής σάρωσης των εργασιακών δικαιωμάτων, αρχικά σε όποιο  κράτος έχει παρόμοια προβλήματα και σταδιακά να γίνει το νέο ευρωπαϊκό κεκτημένο.

ΥΓ : Την έντονη δυσαρέσκεια της  για τα σεξιστικά σχόλια εναντίων της υπουργού Εργασίας, Έφης Αχτσιόγλου, και της επικεφαλής του νέου Πρωθυπουργικού Γραφείου στη Θεσσαλονίκη Κατερίνα Νοτοπούλου, εξέφρασε η Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλων.

Μεταξύ των σεξιστικών σχολίων θεωρεί ότι είναι  και αυτά που θέτει με ερώτησή της. Αν στη θέση τους ήταν άντρας  «Θα ακούγαμε ή θα διαβάζαμε ποτέ για τα παπούτσια του, το κοστούμι του ή το κούρεμά του»;

Ευχάριστη η ευαισθησία που επιδεικνύει η συνήθως λαλίστατη Γραμματεία. Θα είχε και τα συγχαρητήρια της στήλης εάν είχε δείξει παρόμοια ευαισθησία όταν είχε έρθει στην επικαιρότητα το θέμα του ερωτύλου πρέσβη της Βενεζουέλας, που δεν αφορούσε απλώς τι παπούτσια φορούσαν οι γυναίκες υπάλληλοι της Πρεσβείας και συντρόφισσες…

Στην αντίληψή μας τότε δεν είχε υποπέσει καμία καταδικαστική ανακοίνωση. Αν μας διέφυγε, πάσα διευκρίνιση δεκτή!