Οι μισοί εργαζόμενοι στον κόσμο “κινδυνεύουν άμεσα να χάσουν τη δυνατότητα να βιοποριστούν εξαιτίας του κορωνοϊού”

1,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιμέτωποι με οικονομικό πλήγμα από τον Covid-19, αναφέρει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας

Σχεδόν το μισό εργατικό δυναμικό του κόσμου -1,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι- βρίσκονται «σε άμεσο κίνδυνο να καταστραφεί η δυνατότητα βιοπορισμού τους» από τον οικονομικό αντίκτυπο του Covid-19, σύμφωνα με προειδοποίηση που εξέδωσε η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας του ΟΗΕ.

Σε σύνολο 3,3 δισεκατομμυρίων του παγκόσμιου εργαζόμενου πληθυσμού, περί τα 2 δισεκατομμύρια δουλεύουν στην «ανεπίσημη οικονομία», συχνά με βραχυπρόθεσμες συμβάσεις εργασίας ή αυτασφάλιση, και έχουν υποστεί 60% μείωση στους μισθούς τους τον πρώτο μήνα της κρίσης. Από αυτούς, το 1,6 αντιμετωπίζουν την πιθανότητα να χάσουν τη δυνατότητα να βιοποριστούν, όπως προειδοποίησε η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας.

«Καθίσταται προφανές με τον πιο ακραίο τρόπο ότι η κρίση εργασιακής απασχόλησης και όλες οι επιπτώσεις της βαθαίνουν σε σύγκριση με τους υπολογισμούς που κάναμε πριν από τρεις εβδομάδες», ανέφερε κατά τη διάρκεια briefing ο γενικός διευθυντής της οργάνωσης, Γκάι Ράιντερ, προβλέποντας παράλληλα το αντίκτυπο μαζικής πτώχευσης.

«Για εκατομμύρια εργαζόμενους, μηδέν εισόδημα σημαίνει μηδέν τρόφιμα, μηδέν ασφάλεια και μηδέν μέλλον. Εκατομμύρια επιχειρήσεις ανά την υφήλιο αναπνέουν μετά βίας», είπε ο Ράιντερ. «Δεν έχουν οικονομίες ούτε πρόσβαση σε πίστωση. Αυτά είναι τα πραγματικά πρόσωπα του κόσμου της εργασίας. Αν δεν τους βοηθήσουμε τώρα, θα εξαφανιστούν, πολύ απλά».

Η Βόρεια και η Νότια Αμερική ήταν οι περιοχές που πλήχθηκαν περισσότερο από την ταχύτατη εξάπλωση του ιού από τις ΗΠΑ και τη Βραζιλία, αλλά οι αυτοαπασχολούμενοι και οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στην Ευρώπη βρίσκονται επίσης σε άμεσο κίνδυνο να χάσουν την ικανότητα να βιοπορίζονται.

Στην Αμερικανική ήπειρο, η απώλεια ωρών απασχόλησης στο δεύτερο τρίμηνο του έτους αναμένεται να φτάσει το 12,4%, σε σύγκριση με το επίπεδο προ της κρίσης του κορωνοϊού. Στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία, η απώλεια αναμένεται να φτάσει το 11,8%.

Αυτό μεταφράζεται σε πτώση 81% στα εισοδήματα των ανεπίσημα εργαζομένων στην Αφρική και την Αμερική, 21,6% στην Ασία και την περιοχή του Ειρηνικού, και 70% στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.

Η χαλάρωση των μέτρων στην Κίνα σήμανε την επανεκκίνηση των εργασιών για χιλιάδες επιχειρήσεις και παράλληλα την αύξηση στις ώρες απασχόλησης των υπαλλήλων τους. Η ΔΟΕ ανέφερε πως αυτή η εξέλιξη συνέβαλε στην αύξηση των εισοδημάτων των εργαζομένων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Παρόλα αυτά, η κρίση όλο και βαθαίνει σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, φέρνοντας πάνω από 436 εκατομμύρια επιχειρήσεις αντιμέτωπες με υψηλό κίνδυνο διακοπής εργασιών, σύμφωνα με τη ΔΟΕ.

Οι συγκεκριμένοι εργοδότες λειτουργούν στους πιο σοβαρά πληγέντες τομείς της οικονομίας, περιλαμβανομένων 232 εκατομμυρίων επιχειρήσεων στις πωλήσεις χονδρικής και λιανικής, 111 εκατομμυρίων στις βιομηχανίες παραγωγής, 51 εκατομμυρίων στην εστίαση και τον τουρισμό, και 42 εκατομμυρίων επιχειρήσεων στην αγορά ακινήτων και σε άλλες δραστηριότητες.

Η ΔΟΕ ανέφερε ότι η επείγουσα αυτή κατάσταση, που πλήττει τους πιο ευάλωτους οικονομικά εργαζομένους, θα πρέπει να οδηγήσει τις κυβερνήσεις να διευρύνουν τα προγράμματα διάσωσης ώστε να συμπεριλάβουν και «στοχευμένα και εύκαμπτα μέτρα για να στηρίξουν εργαζομένους και επιχειρήσεις, ιδιαίτερα τις μικρότερες εταιρείες, τους εργαζομένους στην ανεπίσημα οικονομία και τους υπόλοιπους που βρίσκονται σε ευάλωτη θέση».

Ο Ράιντερ εξέφρασε την ελπίδα του ότι οι κυβερνήσεις θα αναγνωρίσουν την αναγκαιότητα να χτίσουν τις οικονομίες τους από την αρχή, με βάση καλύτερες συνθήκες εργασίας, και «όχι με το να επιστρέψουν στην προ πανδημίας κατάσταση εργασιακής αβεβαιότητας για την πλειονότητα».

Είπε: «Η πανδημία αποκάλυψε πόσο αβέβαιος, πόσο εύθραυστος και πόσο άνισος είναι ο κόσμος της εργασίας. Λέγεται ευρέως ότι η πανδημία δεν κάνει διακρίσεις, και αυτό είναι σωστό από ιατρικής άποψης. Όλοι μπορούμε να προσβληθούμε από τον ιό».

«Ωστόσο, από την άποψη του οικονομικού και κοινωνικού αντίκτυπου, αυτή η πανδημία κάνει σοβαρότατες διακρίσεις και κυρίως διακρίσεις εις βάρος αυτούς που βρίσκονται στα κατώτερα στρώματα του κόσμου της εργασίας, αυτούς που είναι απροστάτευτοι, αυτούς που δεν έχουν πόρους και ούτε καν τα βασικά αυτού που θα ορίζαμε ως κανονική ζωή».

Γιώργος Δρόσος  

Πηγή: Phillip Inman – The Guardian