Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δεν θα λείψει σε κανέναν

 

Εδώ που φτάσαμε κάποιος πρέπει να αναλάβει την αποκλιμάκωση της έντασης. Δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση με κάτι πιο τολμηρό από το χθεσινό διάγγελμα.

 

γράφει ο Παναγιώτης Μένεγος

 

Δεν υπάρχει καλή και κακή βία. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο είναι είτε πολύ άπειρος είτε ολέθρια θερμόαιμος ώστε να μη βουτάει την γλώσσα στο κεφάλι του προτού μιλήσει. Κι αν είναι πιο έμπειρος και μεγαλύτερος, τότε μάλλον δεν την έχει υποστεί [τη βία] για να ξέρει για τι πράγμα μιλάει κι απλά εκτοξεύει ανεξοδες παρόλες πάνω από το πληκτρολόγιό του.

 

Δεν είναι ούτε κινδυνολογία, ούτε υπερβολή να πει κανείς ότι χθες στη Νέα Σμύρνη τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα. Ότι από τύχη δεν ήταν χειρότερα. Το δείχνει το βίντεο του πεσμένου στο έδαφος, αστυνομικού που μετά τον αποτυχημένο εμβολισμό του πλήθους, δέχεται κάθε είδους χτυπήματα σε όλο του το σώμα επί 2.5 λεπτά. Το δείχνουν τα δεκάδες βίντεο από όσα ακολούθησαν στα παρακείμενα στενά της ιστορικής πλατείας. Η ΕΛ.ΑΣ. σε πλήρη ανάπτυξη ως συμμορία να μπουκάρει σε μαγαζιά (υπάρχουν καταγγελίες και σε σπίτια), να δίνει χαστούκια on camera, μέλη της να αλαλάζουν «πάμε να τους σκοτώσουμε» όπως ακούμε στο viral video, ας ελπίσουμε ότι δεν είναι αληθινό το frame που δείχνει το όπλο γιατί αυτό σημαίνει ότι οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια…ξέρετε που.

 

Δεν χρειαζόταν κάποια σπουδαία αναλυτική ικανότητα για να μαντέψει κανείς ότι αυτό το φετίχ περί «Νόμου και Τάξης» θα έφτανε κάποια στιγμή την κατάσταση στα άκρα. Είναι άλλο πράγμα το «προστατεύω και υπηρετώ» κι άλλο το «μετατρέπω την τήρηση της δημόσιας τάξης σε προσωπική βεντέτα» με έναν αόρατο εσωτερικό εχθρό όπως έχει κάνει ο υπουργός Χρυσοχοϊδης από τις 8 Ιουλίου του 2019. Είναι άλλο πράγμα η πολιτική επένδυση σε ένα αίσθημα ασφάλειας, έστω σε συντηρητικό δεξιό κάδρο, κι άλλο η ικανοποίηση/μετεκπαίδευση ενός ακροατηρίου κρετίνων που περίσσεψαν από την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή και τα συλλαλητήρια για τη «Μακεδονία μας». Η πανδημία, η αυταρχική φύση των περιορισμών, ήταν απλά ο επιταχυντής για να φτάσουμε στο χθεσινό αποκορύφωμα.

 

Και τώρα; Τώρα κάποιος πρέπει να μαζέψει την κατάσταση. Κάπως πρέπει να αποκλιμακωθεί η ένταση. Γιατί, αλλιώς, τα χειρότερα θα έρθουν.

 

Η στοιχειώδης λογική λέει ότι αυτός ο κάποιος δεν μπορεί να είναι μια επιτροπή από το συμπόσιο χουλιγκάνων που κατέβηκαν χθες στη Νέα Σμύρνη να ξεχαρμανιάσουν. Ούτε φυσικά μπορεί να υπάρχει τέτοια απαίτηση από την ΕΛ.ΑΣ. Με το συνειδητά απαξιωμένο επίπεδο των 1500 ειδικών φρουρών που προσλήφθηκαν τον Οκτώβριο του 2019 χωρίς Πανελλήνιες (και των 1030 που αναμένονται και θα μπουν για πρώτη φορά σε πανεπιστήμιο τους επόμενους μήνες σε μια κατάσταση που δε θα μπορούσε να μυρίζει περισσότερο μπαρούτι) και την επανασύσταση σωμάτων όπως η ΔΡΑΣΗ με προφανή σκοπό την άγρια καταστολή.

 

Η απαίτηση για την αποκλιμάκωση αφορά πρωτίστως τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση. Κι αμέσως μετά την αξιωματική αντιπολίτευση και τα υπόλοιπα κόμματα. Από το χθεσινό διάγγελμα δεν προκύπτει όμως κάποια διάθεση κατευνασμού: ήταν περισσότερο ένα αμένσιωτο, προς τον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι πιο ευφάνταστοι ίσως το είδαν ως το ξεκίνημα μιας προεκλογικής περιόδου με χρονικό ορίζοντα το φθινόπωρο και βασικό διακύβευμα ακριβώς αυτό το ατελέσφορο «Νόμος και Τάξη». Μόνο που, ας πούμε, το 40+% των Νεοσμυρνιωτών που έβγαλαν ΝΔ πριν 20 μήνες στη συνοικία τους, δε φανταζόταν αυτό το χάος. Δεν τους αξίζει αυτό το χάος. Θέλουν να περάσει όλο αυτό που ζούμε, να πίνουν καφέ στην πλατεία, να πηγαίνουν για σουβλάκι στον Λευτέρη και για καϊμάκι στον Γιώργο, να αγωνιούν ποτέ θα γυρίσει ο Πανιώνιος στη Σούπερ Λίγκα. Κι όχι να γίνεται η γειτονιά τους το θέατρο του μοντέρνου εμφυλίου.

 

Κι όπως δεν αξίζει σε αυτούς, δεν αξίζει και σε κανέναν μας. Η κυβέρνηση δε θα αποκλιμακώσει την κατάσταση μοιράζοντας on air τα πολιτικά φρονήματα όσων τρώνε ξύλο, ούτε φυσικά επικοινωνώντας το ανέκδοτο των ΕΔΕ (τις είδαμε πόσο λειτούργησαν και στην υπόθεση Ινδαρέ). Θα το κάνει παίρνοντας κεφάλια, δείχνοντας στο και πέντε αυτό που της λείπει περισσότερο: κοινωνική ενσυναίσθηση. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θυσιάσει τον αρμόδιο υπουργό.

 

Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι δε θα το κάνει γιατί -για την ώρα- βάζει το γόητρό της πάνω από την κοινωνική αποσυμπίεση. Είναι ολοφάνερο όμως πια ότι ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δε θα λείψει σε κανέναν. Ούτε καν στους ψηφοφόρους της… 

πηγή