Η παραίτηση Ζάεφ, η μυωπία της Ευρώπης και της κυβέρνησης Μητσοτάκη και οι κίνδυνοι…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Tα καταιγιστικά εσωτερικά γεγονότα μας εμπόδισαν να δώσουμε την δέουσα σημασία σε ένα εξωτερικό γεγονός των τελευταίων ημερών: την παραίτηση του Ζόραν Ζάεφ από την πρωθυπουργία της Βόρειας Μακεδονίας.

 

Ο Ζάεφ είναι ο πολιτικός που κατάφερε να βγάλει τη χώρα του από τις ράγες του εθνικισμού και να την προσανατολίσει προς την Ευρώπη. Η πρόσφατη ήττα του κόμματός του στις δημοτικές εκλογές και η παραίτησή του από την πρωθυπουργία αναδεικνύει τις μεγάλες ευθύνες που έχουν η Ευρωπαϊκή Ενωση και η δική μας κυβέρνηση για την εξέλιξη αυτή, που δεν προμηνύει τίποτα καλό για τη συνέχεια.

 

Μέσω της Συμφωνίας των Πρεσπών, ο Ζάεφ και το κόμμα των Αλβανόφωνων, που υποστηρίζει την κυβέρνησή του, επιδίωξαν να ανοίξουν τις πόρτες της Ε.Ε, στην οποία οι λαοί των Δυτικών Βαλκανίων εναποθέτουν τις ελπίδες τους για πρόοδο και οικονομική ευημερία. Όμως, η ηγεσία της Ε.Ε διακατέχεται από πολιτική μυωπία και δεν αγκάλιασε όσο ζεστά θα χρειαζόταν τις υποψηφιότητές τους.

 

 

Πρώτα ήρθε το βέτο του προέδρου της Γαλλίας Μακρόν, που εμπόδισε την άμεση έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία και τη Β. Μακεδονία. Ακολούθησε τον βέτο της Βουλγαρίας ειδικά για τη Β. Μακεδονία. Κι έτσι οι λαοί αυτών των χωρών κατάλαβαν ότι δεν τους θέλουν στην Ευρώπη.

 

Αφού πέρασαν τρία και πλέον χρόνια από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών και ο λαός της γειτονικής χώρας δεν είδε τα προσδοκώμενα οφέλη, στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές «μαύρισε» το κόμμα του Ζάεφ, που του τα είχε υποσχεθεί. Μπορεί η Συμφωνία των Πρεσπών να μην ήταν η βασική αιτία της ήττας του Ζάεφ(οι ντόπιοι αναλυτές την αποδίδουν, πρωτίστως, στην κακή οικονομική κατάσταση, στην έξαρση της πανδημίας και στην έλλειψη εμβολίων), αλλά όλα αυτά είναι αλληλένδετα. Αν δεν βλέπεις τη διαφορά που σου υποσχέθηκαν, στρέφεσαι εναντίον αυτού που δεν μπόρεσε να την φέρει. Ετσι, ηττήθηκε ο Ζάεφ.

 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέδειξε πολιτική μυωπία στο θέμα αυτό. Συμπεριφέρεται πολιτικάντικα, αρνούμενη να φέρει στη Βουλή για κύρωση τα πρωτόκολλα της Συμφωνίας των Πρεσπών, για να μη δυσαρεστήσει ένα μέρος του εκλογικού σώματος, που είχε αντιταχθεί σ’ αυτήν. Επιπλέον, δεν αγκάλιασε όσο έπρεπε το αίτημα της χώρας αυτής να αρχίσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε.

 

Ποιος θα βγει κερδισμένος αν το κόμμα του Ζάεφ φύγει από την κυβέρνηση και επανέλθουν οι εθνικιστές του VMRO; Πάντως, όχι η Ελλάδα ούτε και η Ε.Ε. Με την Συμφωνία των Πρεσπών αποτράπηκε προσωρινά η μεγάλη διείσδυση της Τουρκίας στην περιοχή. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, για μικροκομματικούς λόγους, ουσιαστικά υπονόμευσε την Συμφωνία, δεν βοήθησε την κυβέρνηση Ζάεφ όσο έπρεπε και τώρα ενδέχεται να δει την Τουρκία να παίρνει το πάνω χέρι στην περιοχή.

 

Αλλά και η ηγεσία της Ε.Ε επέδειξε πολιτική μυωπία, ενώ γνωρίζει ότι η περιοχή των Βαλκανίων αποτελεί στόχο επιρροής της Ρωσίας, της Κίνας και της Τουρκίας. Αν η Ε.Ε επιδείξει τα παροιμιώδη αργά αντανακλαστικά της ή, ακόμα χειρότερα, αν αδιαφορήσει για την περιοχή, η διείσδυση των άλλων θα είναι βέβαιη και ταχύτερη.

 

Η περιοχή έχει παράδοση στον ανταγωνισμό των εθνικισμών. Αν επικρατήσουν αυτές οι δυνάμεις, μπορεί να την ξαναδούμε να φλέγεται, όπως στη δεκαετία του ’90. Και τώρα οι φλόγες ενδέχεται να μην είναι μόνο στην περιοχή της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.

 

Φαίνεται ότι η ευρωπαϊκή ηγεσία κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Και η ελληνική κυβέρνηση, για να μη δυσαρεστήσει τους «μακεδονομάχους» ψηφοφόρους της συμπεριφέρθηκε μυωπικά(το λιγότερο) απέναντι στην κυβέρνηση Ζάεφ.

 

Ελπίζουμε οι εξελίξεις να μην είναι τέτοιες που θα τις κάνουν να τρέχουν και να μη φτάνουν.